Қазақстан жеріндегі тас дәуірі, қола дәуірі, темір дәуірі

Жоспар
Кіріспе

1 Тас дәуірінің кезеңдері
2 Қола дәуірі . Мұсэұм де Тоұлоұсе
3 Темір дәуірі

Ежелгі адам өз дамуында бірінен кейін бірі келетін бірнеше кезеңдерден өтті. Археологияда қабылданған кезеңдерге сәйкес адамзат тарихы тас, қола және темір дәуірлеріне бөлінеді.

Тас дәуірінің кезеңдері:
1. Палеолит (ежелгі тас дәуірі)
А. Ерте палеолит
Ә. Орта палеолит
Б. Кейінгі палеолит
2. Мезолит (орта тас ғасыры)
3. Неолит (жаңа тас ғасыры)

Ежелгі тас дәуірі адамзат тарихындағы ең ұзаққа созылған және аса маңызды кезеңдердің бірі болып табылады.

Ежелгі тас ғасыры-адам мен оның шаруашылығының қалыптасуының бастапқы уақыты. Алғашқы адам жабайы өсетін дәндерді жеміс – жидектерді жинап жануарларды аулаған. Ежелгі тас дәуіріндегі адамдардың қоғамдық ұйымы күрделі де ұзақ даму жолынан өтті. Оның бастапқы кезеңі алғашқы төбыр-бірлесіп қорғану және шабуыл жасау, аң аулау және жиын терін үшіп бірлесу болды.

Ежелгі палеолит – ірі-ірі үш кезеңге:

Олдувэй (б.з.б. 2,6 млн жыл-800 мың жыл);
Ашель (б.з.б. 800-140 мың жыл);
Мустье (40-35 мың жыл) кезеңдерге бөлінеді.

Адам баласынының ең алғашқы еңбек құралдары тастан жасалған. Осыған байланысты алғашқы тарихи кезең тас ғасыры деп аталған.

Табиғаты. Оңтүстіктегі Үнді мухиты жағынан жылы ауа Қазақстан жеріне келіп турған. Сондықтан Казақстанда субтропиктік ормандар болған.

Осы кездегі Қазақстан жерін мекендеген жануарлар: өзен, көлдердің жағасында пілдер, шалғында жылқылар, таулы жерлерде аюлар, мамонттар, бұғылар, бизондар, тауларда арқарлар, тауешкілер т.с.с. Б.з.б. 100-80 мың жыл бұрын ауа райы құрт өзгерген. Осы кезде Қазақстанда ұзаққа созылған ауа райының суытуы басталған. Барлық тауларды мұз басқан. Бұл суық мерзім б.з.б. 12-5 мың жылдарға дейін созылған.

Адамдары. Қазақстан жерін ежелгі адамдар б.з.б. 800-140 мың жылдықтардан бастап мекендеген. Алғашқы адамдар Қаратау жотасы мен Қарасу тұрағында мекендеген.

Алғашқы адамдардың айналысқан істері: аң аулау, терімшілік.

Пән: Жалпы тарих
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 10 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан жеріндегі тас дәуірі, қола дәуірі, темір дәуірі

Ежелгі адам өз дамуында бірінен кейін бірі келетін бірнеше кезеңдерден
өтті. Археологияда қабылданған кезеңдерге сәйкес адамзат тарихы тас, қола
және темір дәуірлеріне бөлінеді.

Тас дәуірінің кезеңдері:
1. Палеолит (ежелгі тас дәуірі)
А. Ерте палеолит
Ә. Орта палеолит
Б. Кейінгі палеолит
2. Мезолит (орта тас ғасыры)
3. Неолит (жаңа тас ғасыры)

Ежелгі тас дәуірі адамзат тарихындағы ең ұзаққа созылған және аса маңызды
кезеңдердің бірі болып табылады.

Ежелгі тас ғасыры-адам мен оның шаруашылығының қалыптасуының бастапқы
уақыты. Алғашқы адам жабайы өсетін дәндерді жеміс – жидектерді жинап
жануарларды аулаған. Ежелгі тас дәуіріндегі адамдардың қоғамдық ұйымы
күрделі де ұзақ даму жолынан өтті. Оның бастапқы кезеңі алғашқы төбыр-
бірлесіп қорғану және шабуыл жасау, аң аулау және жиын терін үшіп бірлесу
болды.

Ежелгі палеолит – ірі-ірі үш кезеңге:

Олдувэй (б.з.б. 2,6 млн жыл-800 мың жыл);
Ашель (б.з.б. 800-140 мың жыл);
Мустье (40-35 мың жыл) кезеңдерге бөлінеді.

Адам баласынының ең алғашқы еңбек құралдары тастан жасалған. Осыған
байланысты алғашқы тарихи кезең тас ғасыры деп аталған.

Табиғаты. Оңтүстіктегі Үнді мухиты жағынан жылы ауа Қазақстан жеріне келіп
турған. Сондықтан Казақстанда субтропиктік ормандар болған.

Осы кездегі Қазақстан жерін мекендеген жануарлар: өзен, көлдердің жағасында
пілдер, шалғында жылқылар, таулы жерлерде аюлар, мамонттар, бұғылар,
бизондар, тауларда арқарлар, тауешкілер т.с.с. Б.з.б. 100-80 мың жыл бұрын
ауа райы құрт өзгерген. Осы кезде Қазақстанда ұзаққа созылған ауа райының
суытуы басталған. Барлық тауларды мұз басқан. Бұл суық мерзім б.з.б. 12-5
мың жылдарға дейін созылған.

Адамдары. Қазақстан жерін ежелгі адамдар б.з.б. 800-140 мың жылдықтардан
бастап мекендеген. Алғашқы адамдар Қаратау жотасы мен Қарасу тұрағында
мекендеген.

Алғашқы адамдардың айналысқан істері: аң аулау, терімшілік.

Алғашқы адамдар баспанасы: табиғи үңгірлер, үңгіме қуыс, тау шатқалдары
т.б.

Адамдар табиғаттың дүлей күшіне қарсы тұру үшін, бірігіп аң аулап тіршілік
етіп қиындықты жеңу ұшін топпен өмір сүрді.

Еңбек құралдары. Ауыр салмақты, тік бұрышты ұсақ шақпақ тастар ең ежелгі
еңбек құралдарына жатқызылады. Жамбыл облысындағы Бөріқазған, Тәңірқазған,
Шабақты мекендерінен (5000-ға жауық тас құрал), Қазанғап шатқалы (тастан
жасалған 300-ге жуық құрал), Қарасу тұрағы (тастан жасалған 1500-ға жуық
құрал), Сарыарқа тұрақтары, Балқаштың Солтүстік жағалауы (ежелгі адамдардың
тұрақтары) т.с.с. жерлерден тастан жасалған құралдар табылған.

Орта палеолит. (б.з.б. 140-40 мың жылдықтар).

Орта палеолит дәуірі ертедегі адамның дамуымен, мәдениеті дамуының
жаңакезеңі болуымен ерекшенеледі.

Орта палеолитте Қазақ даласындағы жер құрылымында күшті тектоникалық
(құрылу, өзгеру процестері–грек сөзі) қозғалыстар болып өтті. Соның
нәтежесінде таулар, төбелер пайда болып, жерді екі рет топан суы басты.
Солтүстік Мұзды мұхиттың суы көтеріліп, ол Қазақстан жеріне дейін келді.
Орталық Қазақстанда жер деңгейі 500 метрге дейін көтерілді. Бірнеше мың
жылдардан кейін Оңтүстікте басталған мұздардың еруіне байланысты Қазақстан
жерінде құмды, шөлді, суы тапшы жерлер пайда болды. Өзеңдердің қазіргі
арналары қалыптаса бастады.

Қазақстандағы жазық жерлер (Ертіс пен Балқаш маңы) орманды далалы,
оңтүстігі көбіне жусанды, шөлді болып қалыптасты. Тянь-Шаньда және басқа да
таулы жерлерде қаптал қарағай, шырша, жөке, қызыл қайың, қандыағаш өсетін
болды.

Қазақ даласында бірнеше хайуанаттардың түрлері болды: пілдер, жүні сирек
мамонттар, жазық далада түйе, қарақұйрық, бөкендер т.б. болды.

Адамдар және олардың тіршілігі.

Орта палеолит дәуірінің адамдары– неандертальдықтар. Антропологиялық
келбеті: қысқа мойынды, аса ірі тісі бар, сөйлеу қабілеті дұрыс
қалыптаспаған.

Негізгі кәсібі: аң аулау, терімшілік. Аңды қауым болып бірігіп, топпен
аулаған.

Басты ерекшеліктерінің бірі шақпақ тастарды бір – біріне үйкелеу арқылы
отты шығаруды үйренді. Осы кезде алғашқы діни наным қалыптаса бастады. Ең
алғашқы дін магия. Бұл арқылы өлікті бір қырына қарай жатқызып, аяғын бүгіп
жерлеген.

Еңбек құралдары және археологиялық ескерткіштер.

Тасты өңдеу әдісі жетілді. Еңбек құралдары негізінен, нуклеуістен (тастан)
жасалды. Пышақ, қару ретінде үшкір тас, ағаш, тері өңдеу үшін қырғыш тас
пайдаланылды.

Археологиялық ескерткіштер Оңтүстік Қазақстандағы Топалы шатқалы мен
Қызылрысбек тұрағынан таблыған заттар: үшкір тас, қырғыш т.б.

Соңғы палеолит.

Соңғы палеолит б.з.б. 40-35 мың жалдан басталып, 12-10 мың жылмен
аяқталады. Бұл жер шарының барлық климаттық аймақтарына адамның кеңінен
тарай қоныстаған және нәсілдер мен нәсілдік топтардың қалыптасу уақыты. Бұл
тұста адамдардың рулық қауымы мен топтық ұжымдары қалыптаса бастады.

Рулық қауымдар барлық жерлерде алдымен отбасының қамқоршысы, бала өсіруші
ана төңірігінде топтасты, осыған байланысты әйелдер алғашқы қауымда
үстемдік жасады, мұның өзі аналық – матриархаттық дәуір деп аталды.
Сонымен, аналық ру өзара қандас туыстығы арқылы біріккен және шешелері
жағынан шыққан тегі бір адамдардың экзогамиялық тобы болды.

Соңғы палеолитте ірі хайуанаттардың азайюы адамдардың тұрмыс жағдайларын
едәуір өзгертті. Енді орташа және ұсақ аңдарды аулау үшін жетілдірілген
жаңа құралдар қажет болды. Аңшылар қолдарына қару алып, тамақ іздеп, ұсақ
сапар шекті. Әр түрлі іске қолданылатын еңбек құралдары пайда болды. Соңғы
палеолитте Қазақстан жерінде адамзат қоғамының үздіксіз ілгері дамып
отырғаннын көрсетеді.

Мезолит дәуірі (б.з.б. 12-5 мың жылдықтар).

Кейінгі палеолит дәуірінен кейін орта тас дәуірі (грекше мезос — орта
деген сөзден шыққын) мезолит дәуірі келді. Бұл дәуір тарих ғылымында өте аз
зерттелгендіктен, осы дәуірдің ескерткіштері Қазақстан жерінен аз табылған.

Табиғаты. Қазақстанның ауа райы қүрт жылынып, мұздар еріді. Шөбі, өсімдігі
мол далалар сиреп кетті. Бірқатар жануарлар (мүйізтұмсықтар, мамонттар)
құрып кетті, енді аңшылардың аулайтын көбінесе бизон мен жылқы, жабайы ешкі
мен киік, койы, үйрек болды.

Мезолит дәуірінің ең маңызды өнертабысы- садақ пен жебе. Садақ пен жебенің
ойлап табылуы өндіргіш күштер дамуында шын мәнінде революция еді. Сайып
келгенде бұл ежелгі адамның шаруашылық өміріндегі түбірлі өзгерістерге
жеткізді. Садақ пен жебеден басқа осы кезде микролиттер- ұшбұрыш, ромб,
трапеция, сегмент тәрізді ұсақ қалақтар пайда болды.

Дәуірдің ерекшеліктері: жануарларды қолға үйрету, дәнді дақылдар өсіру.

Неолит дәуірі: (б.з.б. 5-3 мың жылдықтар).

Неолит дәуірі тас дәуірінің соңғы кезеңі жаңа тас дәуірі болып саналады.

Неолит дәуірінің аса маңызды белгісі табиғаттың дайын өнімдерін иемдену
яғни терімшіліктің орнына келген өндіруші шаруашылыққа негіз болған мал
шаруашылы мен егіншіліктің шығуы болып табылады. Шаруашылықтың жаңа түрлері
шығуының адамзат қоғамының дамыу үшін орасан зор маңызды болды, адамның
еңбек кәсібінің саласын кеңейтті, сонымен қатар оның сипатын сапасы жағынан
өзгертті. Өндіруші шаруашылықтың шығыу неолиттік революция деп аталды.
Тамақ өндіруге, жеуге жарайтын өсімдіктерді саналы түрде өсіруге,
жануарларды қолға үйретуге, өсіруге және іріктеуге көшу адамзат тарихында
адамның от жағу өнерін меңгергенінен кейінгі асқан зор экономикалық
революция болды.

Неолит дәуірінде еңбек құралдары жетілдіріліп, жаңадан бұрғылау, тастарды
тегістеу ағашты арамен кесу сияқты жаңа технологиялық әдістері шықты, бірте-
бірте қиын өнделетін тастар тұрмысқа, шаруашылыққа пайдаланылды, тас
балталар, кетпендер, дән үккіштер, келілер, келсаптар жасала бастады.
Неолит дәуірінде Қазақстан жерінде кен кәсібі мен тоқымашылықтың
бастамалары шықты. Сонымен бірге керамикалық ыдыс жасау іске аса бастады.

Әлеуметтік жағынан алғанда неолит дәуірі рулық қауым дәуірі болды: онда
ұжымдық еңбек және өндіріс құрал-жабдықтарына ортақ меншік үстем болды. Осы
кезде тайпа бірлестіктері құрылды. Тайпалар тұқымдас жағынан және
шаруашылықтың түріне қарай біріккен бірнеше рулық қауымдардан тұрды. Ежелгі
Қазақ жеріндегі тайпалар ақшылықпен, балық аулаумен, өсімдектерді жинаумен
шұғылданды. Кейінректе (неолитте) олар мал өсіру, егіншілік және кен.
өнеркәсібімен шұгылдана бастады. Адамдар мата тоқып, киім тігуді уйренді.
Керамикалық заттарға геометриялық өрнектер сала білген.

Тұрақтар. Арал өңіріндегі Сексеуіл тұрағында малшылар мен аңшылар тұрған.
Себебі бұл жерлерде сиыр, қой, жылқы сияқты үй жануарлардың сүйектері
табылған (Қостанай облысындағы Ботай тұрағы, Батыс Қазақстан Өңірінлегі
Көктүбек, Темір тұрақтары және т.б.). Қазырғы уақытта Қазақстан аумағында
600-ден аса неолиттік және энеолиттік ескерткіш мәлім.

Қола дәуірі - Мұсэұм де Тоұлоұсе

Қола дәуірі – адамзат қоғамындағы тарихи-мәдени кезең. Ол қола
металлургиясының кең қанат жайып, еңбек құралдары мен қару-жарақ жасауға
арналған негізгі материалға айналуымен сипатталады. Бұл кезде неолит
дәуірінің мәдениеті дамып, металл игеріле бастады. Негізінен, қола дәуірі
мәдениеттері осы металл кендері көп жерлерде дамыды. Мұндай өңірлерде
дайындалған қола бұйымдар бірте-бірте іргелес жатқан жерлерге де тарады.
Адам баласы мысты энеолит дәуірінде игерген болатын. Оған қарағанда,
қоланың қатты әрі берік болуы құрал-саймандардың сапасын арттырып, еңбек
өнімділігін жоғарылата түсті. Қола дәуірінің хронологиялық шегі б.з.б. 4-
мыңжылдықтың аяғы мен б.з.б. 1-мыңжылдықтың басын қамтиды. Ежелгі қола
құралдары Оңтүстік Иран, Түркия мен Месопотамиядан табылды. Кейінірек олар
Мысырға (б.з.б. 4-мыңжылдық аяғы), Үндістанға (б.з.б. 3-мыңжылдық соңы),
Қытайға (б.з.б. 2-мыңжылдық ортасы) және Еуропаға, Қазақстанға (б.з.б. 2-
мыңжылдық) тарады. Қола дәуірінің Америкада өз тарихы бар. Мұнда
металлургия орталығы Перу мен Боливия жерінде болды. Африкадағы қола дәуірі
туралы мәселе археологиялық зерттеулердің жеткіліксіздігіне байланысты әлі
толық шешілмей келеді.

Қола дәуіріндегі Қазақстан

Дәуірдің ерекшеліктері. Неолит дәуірінде-ақ байқала бастаған шаруашылық
өзгерістері б. з. б. IIмыңжылдықта малшылық-егіншілік экономикасы мен
жоғары дамыған металлургияның калыптасуына жеткізді. Өндіруші тұрпаттағы
экономикаға көшу Қазақстан аумағындағы бүкіл жағдайды түбірінен өзгертті.
Қоныстарың жиі өзгертетін, жігерлі, пысық малшы тайпалар ұлан-байтақ және
қуатты бірлестіктер кұрды; бүлардың калыптасуында соғыс кақтығыстары едәуір
рөл атқарды. Қару енді жабайы хайуандарды аулау үшін ғана емес, сонымен
қатар тайпалар арасындағы қақтығыстарда да жиі пайдаланылатын болды. Қару
жасау бірте-бірте металл өндеудің дербес саласына айналды.

Археологиялык материалдар бойынша, Андронов тұрпатты ескерткіштер калдырған
далалық малшы-егінші тайпалардың мәдени ортақтығы жақсы мәлім. Барлық
жергілікті өзгешеліктеріне қарамастан, ұлан-байтақ аумаққа тараған бұл
тайпалар неолит дәуіріндегі тайпалық ала-құлалықты айқын мәдени біркелкілік
ауыстырғанын көрсетті.

Қола дәуіріндегі коғамның ілгері басуы екі факторга байланысты. Олардың
бірі — жаңа дәуірді белгілеген фактор - палеометалдардың өндірістік жолмен
игерілуі болды. Б. з. б. II
мыңжылдықтың ортасында Қазақстан тайпалары қола бұйымдар жасау ісін
меңгерді. Қоланың өзі бұйымның неге арналуына қарай, әр түрлі пропорцияда
мыс пен қалайының, кейде сүрменің, құшаланың, қорғасынның қорытпасы болып
табылады. Мыспен салыстырғанда қоланың бірсыпыра артықшылықтары бар: оның
өзгешелігі — өзі катты, балқу температурасы төмен, түсі алтын сияқты әдемі.
Қола еңбек құралдары мен қару жасау үшін колданылатын негізгі шикізат бола
бастады. Қазақстан жер қойнауында полиметалдардың, ең алдымен қалайы-мыс
рудаларының барынша молдығы бұл аумақта металлургияның мықты ошағы шығуының
бір себебі болды.

Б. з. б. II мыңжылдықтың басында-ақ Еділ бойы, Орал өңірінің, Қазақстан
мен Алтайдың далалық тайпаларында кешенді малшылық-егіншілік шаруашылық
қалыптасады. Ал б. з. б. II мыңжылдыктың ортасында Қазақстанның далалық
тайпаларында алғашқы өндірістің өрлеуі байқалды, мал шаруашылығы жедел
дамыды.
Алғашқы экономиканың қайта құрылуына бәрінен бұрын табиғи-климаттық
өзгерістер себепші болды. Мәселен, қола дәуірінде ұзаққа созылған салқын-
ылғал кезеңнің орнына климаттың жылылық пен қуаңшылыққа қарай бірте-бірте
өзгеруінің мың жылдан асатын дәуірі келді, сөйтіп ксеротермиялык минимум
дәуірі басталды. Қуаңшылық дәуірінде өзендердің суы тартылды, жайылмадағы
алаңқайлар бірте-бірте құрғады, көлдердің су деңгейі төмендеді, түптеп
келгенде, солтүстік жарты шардағы кұрлықтардың жалпы ылғалдылығы азайды.
Климаттың жедел құрғауына байланысты Шығыс Еуропа мен Батыс Азиядағы
далалық тайпалардың шаруашылығы мен тұрмысында болған өзгерістерді
археологиялык деректемелер де растайды. Батыс және Орталык Қазақстанның
ұзақ уақытқа арналған коныстарында сумен жабдықтаудың жаңа әдісі — құдық
қазу шығады.

Егер Қазақстанның солтүстік аудандарының тұртындары мен Батыс Сібірдің
орман және тайгалы аймақтарының тайпалары энеолит пен алдыңты қола
дәуірінде шаруашылық және мәдениет жағынан бір-біріне көп ұқсас болса,
кейін климат өзгергенде бұл ұқсастық жойылады. Б. з. б. II мыңжылдыктың
ортасында, Орталық Қазақстандағы сияқты, бұл аудандарда да малшылық-
егіншілік шаруашылық өрістеп, мал шаруашылығы басым дамиды. Оңтүстік
Сібірде Нарым өлкесінің тайгалы-батпақты аудандарына дейін бұл аймақтың
тұртындарына тән емес ежелгі мал шаруашылығының шаруашылық дәстүрлерінің
кең таралуын және Қазакстанның далалық тайпалары мәдениеті ықпалының
күшеюін, сірә, нақ сол табиғи-климаттық кұбылыстармен түсіндіруге болар.

Тұрғындардың қоғамдық құрылысы мен отбасылық некелік катынасарында елеулі
өзгерістер болды. Қола дәуіріндеті экономиканың басты-басты екі бағыты
болып табылатын мал шаруашылығы мен металлургияның тез дамуы өндіргіш
күштердің өсуіне, қоғамдык еңбек мамандануының күшеюіне, қоғамдық өмірдегі
ірі өзгерістерге жеткізді. Жеке отбасылар оқшауланды, отбасылық меншік
кеңейді, рулық қауым ішінде мүлік теңсіздігі өсті.
Қала мәдениеті

Қола дәуірінде Азияда бұрын қалыптасқан қала мәдениеті (Месопотамия, Элам,
Мысыр, Сирия) одан әрі дами түсті және жаңа мәдениеттер (Үндістанда –
Хараппа, Қытайда – Инь) қалыптасты. Мұндай жағдай Еуропада да байқалды.
Қала жұрттары, сарайлар, жергілікті жазу, т.б. деректер Еуропадағы ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.