Метафазадағы хромосомалар



1 Хромосомалар
2 Хромосомалар жиынтығының сандық және сапалық белгілері
3 Түрлі хромосомалардағы гетерохроматиндік аудандардың орналасуы
Хромосомалар екі еселенетін қабілеті бар, гендік информацияны ұрпақтан-ұрпаққа тасушы құрылысы күрделі клетка компоненттерінің бірі. Хромосомаларды алғаш рет Флемминг (1882) мен Страсбургер (1884) байқаған. "Хромосома" (грекше сһгоmо- бояу sоmа - дене) деген терминді оның митоз кезінде негізгі бояғыштармен қанық боялу қабілетіне қарап Вальдейер (1888) ұсынған
Хромосомалар метафазада анық байқалады. Осы сатыда оларды тірі қалпында байқауға болады. Хромосомалар көптеген бояғыштармен жақсы боялатын диаметрі бірдей, бірін - бірі орай орналасқан жіптерден - хроматидтерден тұратын таяқша тәрізді болып көрінеді. Метафазадағы хромосомалардың пішіні центромералардың (бірінші тартылыс) орналасуына, екінші тартылыс пен серіктердің, болуына байланысты.
Бірінші тартылыс дегеніміз хромосоманың ақшыл жінішкерген участогі немесе екі иықтың қосылған жері. Осы участікте кішкене гранула бар ақшыл зона болад. Осы ақшыл зонаны центромера (грекше мерос - болк
немесе кинетохор дейді. Бұның қызметі митоз кезіндегі хромосомалардың қозғалысына байланысты. Центромера диск пішінді пластикалық құрылым. Жіңішке фибриллалар арқылы жіңішкеру аймағында хромосоманың денесімен жалғасқан. Кинетохор тубулиндерді полимеризациялаушы орталықтардың бірі, онан центриольдарға қарай шығатын митоздық ұршықтың микро түтікшелерінің шоқтары тарайды. Центромераның көмегімен хромосомалар митоздық аппаратың жіптеріне бекиді. Центромералары жоқ хромосомалар клетканың бөлінуі кезінде тәртіппен қозғала алмайды. Әдетте әрбір хромосомада бір центромера ғана болады (моноцентрлік хромосомалар), бірақ та дицентрлік және полицентрлік хромосомалар да кездеседі. Центромера хромосоманы екі иыққа бөледі. Центромералардың орналасуына қарап хромосомалардың үш негізгі типін ажыратады: 1) акроцентрлік хромосомалар (бір иығы қысқа, нашар байқалады; бұндай хромосомалардың пішіні таяқ тәрізді болады); 2) субметацентрлік (пішіні латынның L әрпі сияқты, иықтарының ұзындығы тең емес); 3) метацентрлік (тең иықты) . Хромосомалардың типтері организмнің бір түріне тұрақты, сондықтан хромосомалар жиынтықтарын ұқсастыру кезіндегі негізгі белгілердің бірі. Бірінші тартылыстан басқа көптеген хромосомаларда « серік » деп аталатын хромосоманың кішкене участігін бөліп тұратын екінші тартылыс болады. Оны ядрошықтарды ұйымдастырушылар деп атайды, себебі интерфазадағы хромосомалардың осы участоктерінде ядрошық түзіледі. Осы жерде РНК-ның синтезіне жауапты ДНК орналасқан. Әрбір ядрода әдетте ядрошықтарды ұйымдастырушылары бар екі хромосома болады. Хромосомалардың иықтары теломералармен аяқталады. Хромосомалардың теломералық ұштары басқа хромосомалармен немесе олардың фрагменттерімен байланыспайды. Хромосомалардың үлкендігі әр организмде айнымалы болады.

Пән: Медицина
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 4 бет
Таңдаулыға:   
Хромосомалар
Хромосомалар екі еселенетін қабілеті бар, гендік информацияны ұрпақтан-
ұрпаққа тасушы құрылысы күрделі клетка компоненттерінің бірі.
Хромосомаларды алғаш рет Флемминг (1882) мен Страсбургер (1884)
байқаған. "Хромосома" (грекше сһгоmо- бояу sоmа - дене) деген терминді оның
митоз кезінде негізгі бояғыштармен қанық боялу қабілетіне қарап Вальдейер
(1888) ұсынған
Хромосомалар метафазада анық байқалады. Осы сатыда оларды тірі
қалпында байқауға болады. Хромосомалар көптеген бояғыштармен жақсы
боялатын диаметрі бірдей, бірін - бірі орай орналасқан жіптерден -
хроматидтерден тұратын таяқша тәрізді болып көрінеді. Метафазадағы
хромосомалардың пішіні центромералардың (бірінші тартылыс) орналасуына,
екінші тартылыс пен серіктердің, болуына байланысты.
Бірінші тартылыс дегеніміз хромосоманың ақшыл жінішкерген участогі
немесе екі иықтың қосылған жері. Осы участікте кішкене гранула бар ақшыл
зона болад. Осы ақшыл зонаны центромера (грекше мерос - болк
немесе кинетохор дейді. Бұның қызметі митоз кезіндегі хромосомалардың
қозғалысына байланысты. Центромера диск пішінді пластикалық құрылым.
Жіңішке фибриллалар арқылы жіңішкеру аймағында хромосоманың денесімен
жалғасқан. Кинетохор тубулиндерді полимеризациялаушы орталықтардың бірі,
онан центриольдарға қарай шығатын митоздық ұршықтың микро түтікшелерінің
шоқтары тарайды. Центромераның көмегімен хромосомалар митоздық аппаратың
жіптеріне бекиді. Центромералары жоқ хромосомалар клетканың бөлінуі
кезінде тәртіппен қозғала алмайды. Әдетте әрбір хромосомада бір центромера
ғана болады (моноцентрлік хромосомалар), бірақ та дицентрлік және
полицентрлік хромосомалар да кездеседі. Центромера хромосоманы екі
иыққа бөледі. Центромералардың орналасуына қарап хромосомалардың үш
негізгі типін ажыратады: 1) акроцентрлік хромосомалар (бір иығы қысқа,
нашар байқалады; бұндай хромосомалардың пішіні таяқ тәрізді болады); 2)
субметацентрлік (пішіні латынның L әрпі сияқты, иықтарының ұзындығы
тең емес); 3) метацентрлік (тең иықты) . Хромосомалардың типтері
организмнің бір түріне тұрақты, сондықтан хромосомалар жиынтықтарын
ұқсастыру кезіндегі негізгі белгілердің бірі. Бірінші тартылыстан басқа
көптеген хромосомаларда серік деп аталатын хромосоманың кішкене
участігін бөліп тұратын екінші тартылыс болады. Оны ядрошықтарды
ұйымдастырушылар деп атайды, себебі интерфазадағы хромосомалардың осы
участоктерінде ядрошық түзіледі. Осы жерде РНК-ның синтезіне жауапты ДНК
орналасқан. Әрбір ядрода әдетте ядрошықтарды ұйымдастырушылары бар екі
хромосома болады. Хромосомалардың иықтары теломералармен аяқталады.
Хромосомалардың теломералық ұштары басқа хромосомалармен немесе олардың
фрагменттерімен байланыспайды. Хромосомалардың үлкендігі әр организмде
айнымалы болады. Мысалы, хромосомалардың ұзындығы 0,2-50 мкм дейін
ауытқиды. Ең кішкене хрсмосомалар кейбір қарапайымдарда, саңырауқұлақтарда,
балдырларда байқалады. Өте ұзын хромосомалар кейбір тікқанатты
насекомдарда, амфибийлерде байқалған. Адамның хромосомаларының ұзындығы
1,5-10 мкм шегінде. Түрлі объектілерде хромосомалардың саны
түрліше, бірақ та жануарлар мен өсімдіктердің әр түріне тән хромосомалардың
тұрақты жиынтығы болады. Хромосомалардың жиынтығы дегеніміз ядроның барлық
хромосомаларының жинағы. Жылқы аскаридасының дене клеткасының
хромосомаларының саны екеу (гаплоидтық саны 1), ал кына мен споралы
өсімдіктерде - жүзден мыңға дейін жетеді.
Хромосомалар жиынтығының сандық және сапалық белгілерінің жинағын
кариотип дейді. Әр клетка өзінің кариотипімен сипатталады. Кариотип
тұрақты болады, бөліну процесі кезінде өзгермейді. Кариотиптің тұрақтылығы
тұқым қуалаудың маңызды элементтерінің бірі. Мысалы, адамның кариотипті 46
хромосомалардан (2 жыныс хромосомасы, 22 жұп жыныстық емес хромосомалардан)
тұрады, олардың әрқайсысының пішіні мен үлкендігі тұрақты.
Кариотиптің бұзылуы бүкіл организмнің ауыру сырқатына әкеліп соғады.
Хромосомалардың саны мен пішіні маңызды түр белгісі. Жануарлар мен жоғары
сатыдағы өсімдіктердің дене клеткаларына хромосомалардың диплоидтық жинағы
тән. Барлық организмдердің жыныс клеткаларында және көптеген төменгі
сатыдағы өсімдіктердің дене клеткаларында хромосомаларының жиынтығы
гаплоидты болады. Дене клеткаларында хромосомалардың гаплоидтық қана
саны бар организмдер партеногенездің нәтижесінде пайда болады.
Хромосомалардың саны таксономиялық топтарда тұрақты және организмдерді
топтаудағы маңызды критериялардың бірі. Бұл тұрақтылық абсолютті емес.
Табиғатта белгілі жағдайларда (қоршаған орта өзгерген кезде), тәжірибе
барысында, химиялық және физикалық агенттер әсер еткен кезде клеткадағы
хромосомалардың саны өзгеруі мүмкін. Мұндағы пайда болған өзгеріс
хромосомалар жиынтығының түрліше қайта құрылуына әкеліп соғады (анеуплодия,
полиплоидия). Клетканың митоздық бөліну процесі кезінде хромосомалар
жаңадан пайда болған клеткаларға тең бөлінетін гомологты жартыға бөлінеді.
Хромосомалардың репродукция процесі интерфазада жүреді. Митоздың
профазасында әрбір хромосома хроматидтер деп аталатын, құрылысы
ұқсас.спираль тәрізді ширатылған екі жартыдан тұрады. Метафаза дәуірінде
хроматидтер бірте-бірте бір-бірінен ажырай бастайды. ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Метафаза хромосомасының құрылымына сипаттамам. Эухроматин және гетерохроматин
Казахстанская 3 сортынынан алынған мутантты линияларға цитогенетикалық талдау
Ағзалардың көбею
Қайталанатын ДНҚ тізбегінен тұратын зондтар
Адам кариотипі
Жасушаның көбеюі
Генетика және кариотип туралы түсінік
Хромосомалар
Митоз кезеңдері
Клетканың бөлінуі
Пәндер