Тіл кемістігі және оның себептері. Тіл кемістігін топтастыру



1. Сөйлеу тілінің бұзылуына сипаттама. Табиғи және функциональды тіл кемістігі.
2. Мектеп жасына дейінгі балаларда тіл кемістігі пайда болу себептері. Тіл кемістігі бар балалармен жүргізілетін педагогикалық жұмыстар
Логопедияда сөйлеудің нормалары мен бұзылыстары түсініктерінің айырмашылықтары маңызды болып келеді. Сөйлеу нормалары сөйлеу қызметі процесінде тілді пайдаланудың жалпыға бірдей қабылданған варианттарымен түсіндіріледі. Қалыпты сөйлеу қызметі кезінде сөйлеудің психофизиологиялық механизмдері сақталған болып келеді. Сөйлеу бұзылысы сөйлеу қызметінің психофизиологиялық механизмдерінің қалыпты түрде қалыптасуының бұзылуымен шартталған тілдік қоршаған ортада қабылданған сөйлеушінің тілдік қалыптан ауытқуы ретінде анықталады. Коммуникативті теория көзқарасы бойынша сөйлеу бұзылысы вербалды коммуникация бұзылысы болып табылады. Бұзылыстарға сөйлеу қарым-қатынасы кезінде болатын жеке адам мен қоғам арасындағы объективті өзара қатынастары да жатады.
Сөйлеу бұзылыстары келесі ерекшеліктермен сипатталады:
1. Сөйлеушінің жасына сәйкес келмейді;
2. сөйлеу диалектизмдері болып табылмайды, сауатсыздық пен тілді білмеуі болмайды;
3. сөйлеудің психофизиологиялық механизмдерін қалыптастырудағы ауытқулармен байланысты;
4. тұрақты сипатқа ие, өз еркімен жоғалмай бекітіледі;
5. оның сипатына байланысты белгілі бір логопедтік әсер етуді талап етеді;
6. баланың ары қарайғы психикалық дамуына жиі кері әсерін тигізеді.
Сөйлеу бұзылыстарын анықтау үшін «сөйлеу бұзылыстары», «сөйлеу кемістіктері», «сөйлеудің жеткіліксіздігі», «сөйлеу патологиясы», «сөйлеу ауытқулары» сияқты терминдері де қолданылады.
«Сөйлеудің дамымауы» және «сөйлеудің бұзылуы» түсініктері бар.
Сөйлеудің дамымауы кез-келген сөйлеу функциясының немесе жалпы сөйлеу жүйесінің қалыптасуының төмен деңгейін көрсетеді.
Сөйлеу бұзылысы сөйлеу қызметінің механизмдерінің қалыптасуы процесінде нормадан ауытқуды немесе бұзылуды көрсетеді.
Логопедиядағы сөйлеудің жалпы дамымауында сөйлеудің барлық компоненттерінің қалыптасуы бұзылатын сөйлеу аномалиясы деп аталатын формасы бар. «Сөйлеудің жалпы дамымауы» түсінігі сөйлеу жүйесінің барлық компоненттерінің (оның фонетико-фонематикалық жағы, лексикалық құрамы, грамматикалық құрылымы) қалыптаспаған симптомдарының (немесе дамудың тежелуі) болуын болжайды. Сөйлеудің жалпы дамымауы кемістігінің әр түрлі механизмдері және соған сәйкес әр түрлі құрылымдары болуы мүмкін. Бұл алалия, дизартрия және т.с.с. байқалуы мүмкін.
1. Fenstermacher, G., & Richardson, V. (2005). Making Determinations of Quality in Teaching
[Оқытуда сапаны анықтаудың туындысы]. Teachers College Record, 107(1), 186-213.Frost, D. (2011).
2.Лапшин В.А., Пузанов Б.П. “Основы дефектологии”-М.,”Просвещение” 1990
6. Бадалян Л.О.”Невропатология”-М,1987.
8.Коберник Г.Н., Синев В.Н. Введение в специальность. Дефектология.-Киев 1984.
Қосымша: 4.8.10.11.
1. Власова Т.А., Певзнер М.С. О детях с отклонениями в развитии. М., 1973 г.
2. Расстройства речи у детей и подростков. /под ред. С.С.Ляпидевского. М., 1999 г.
3. Дефектологиялық сөздік. М., 1978 ж.
4. Выготский Л.С. собр.соч.-М. 1983- т.5
Электронды басылымдар тізімі: 5.6.
1. Тебенова К.С «Дети с ограниченными возможностями в развитии» ЭУП Караганда, КарГУ 2006г.
2. Ахметова Н.Ш., Мишукова Т.Н. «Психопатологические особенности детского, подросткового, юношеского возраста» ЭУП Караганда, КарГУ 2004г.

Пән: Тілтану, Филология
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 6 бет
Таңдаулыға:   
Тіл кемістігі және оның себептері. Тіл кемістігін топтастыру.

жоспары:
5.1. Сөйлеу тілінің бұзылуына сипаттама. Табиғи және функциональды тіл
кемістігі.
5.2. Мектеп жасына дейінгі балаларда тіл кемістігі пайда болу себептері.
Тіл кемістігі бар балалармен жүргізілетін педагогикалық жұмыстар.
Логопедияда сөйлеудің нормалары мен бұзылыстары
түсініктерінің айырмашылықтары маңызды болып келеді. Сөйлеу нормалары
сөйлеу қызметі процесінде тілді пайдаланудың жалпыға бірдей қабылданған
варианттарымен түсіндіріледі. Қалыпты сөйлеу қызметі кезінде сөйлеудің
психофизиологиялық механизмдері сақталған болып келеді. Сөйлеу
бұзылысы сөйлеу қызметінің психофизиологиялық механизмдерінің қалыпты
түрде қалыптасуының бұзылуымен шартталған тілдік қоршаған
ортада қабылданған сөйлеушінің тілдік қалыптан ауытқуы ретінде анықталады.
Коммуникативті теория көзқарасы бойынша сөйлеу бұзылысы вербалды
коммуникация бұзылысы болып табылады. Бұзылыстарға сөйлеу қарым-қатынасы
кезінде болатын жеке адам мен қоғам арасындағы объективті өзара қатынастары
да жатады.
Сөйлеу бұзылыстары келесі ерекшеліктермен
сипатталады:
1. Сөйлеушінің жасына сәйкес келмейді;
2. сөйлеу диалектизмдері болып табылмайды, сауатсыздық пен тілді білмеуі
болмайды;
3. сөйлеудің психофизиологиялық механизмдерін қалыптастырудағы ауытқулармен
байланысты;
4. тұрақты сипатқа ие, өз еркімен жоғалмай бекітіледі;
5. оның сипатына байланысты белгілі бір логопедтік әсер етуді талап етеді;
6. баланың ары қарайғы психикалық дамуына жиі кері әсерін тигізеді.
Сөйлеу бұзылыстарын анықтау үшін сөйлеу бұзылыстары, сөйлеу
кемістіктері, сөйлеудің жеткіліксіздігі, сөйлеу патологиясы, сөйлеу
ауытқулары сияқты терминдері де қолданылады.
Сөйлеудің дамымауы және сөйлеудің бұзылуы
түсініктері бар.
Сөйлеудің дамымауы кез-келген сөйлеу функциясының немесе жалпы сөйлеу
жүйесінің қалыптасуының төмен деңгейін көрсетеді. 
Сөйлеу бұзылысы сөйлеу қызметінің механизмдерінің қалыптасуы процесінде
нормадан ауытқуды немесе бұзылуды көрсетеді. 
Логопедиядағы сөйлеудің жалпы дамымауында сөйлеудің барлық
компоненттерінің қалыптасуы бұзылатын сөйлеу аномалиясы деп аталатын
формасы бар. Сөйлеудің жалпы дамымауы түсінігі сөйлеу жүйесінің
барлық компоненттерінің (оның фонетико-фонематикалық жағы, лексикалық
құрамы, грамматикалық құрылымы) қалыптаспаған симптомдарының (немесе
дамудың тежелуі) болуын болжайды. Сөйлеудің жалпы дамымауы
кемістігінің әр түрлі механизмдері және соған сәйкес әр түрлі құрылымдары
болуы мүмкін. Бұл алалия, дизартрия және т.с.с. байқалуы мүмкін.

Сөйлеудің жалпы дамымауы термині сөйлеу қызметі бұзылысының
симптомологиялық деңгейін ғана сипаттайды. 

Логопедияда сөйлеу дамуының бұзылуы мен сөйлеу дамуының тежелуі
түсініктері шектелген. Сөйлеу онтогенезінің процесі жойылатын сөйлеу
дамуының бұзылуынан қарағанда сөйлеу дамуының тежелуінде сөйлеу дамуының
деңгейі баланың жасына сәйкес келмеуі салдарынан ырғақтың баяулығымен
айрықшаланады. 

Сөйлеудің ыдырауы түсінігі бас миының локальдық және диффуздық зақымдануы
салдарынан сөйлеу дағдылары мен коммуникативті іскерліктің жоғалтуымен
түсіндіріледі.

Сөйлеу бұзылысының симптомы – бұл сөйлеу қызметі бұзылуының қандай да бір
белгісі (пайда болудың).

Сөйлеу бұзылысының симптоматикасы – бұл сөйлеу қызметінің бұзылу
белгілерінің жиынтығы (пайда болулардың).

Сөйлеу бұзылысының механизмі – бұл сөйлеу қызметі бұзылысының пайда
болуымен және дамуымен шартталатын процестерді және операцияларды
қалыптастырудағы ауытқулармен түсіндіріледі. 

Сөйлеу бұзылысының патогенезі — бұл сөйлеу қызметі бұзылысының пайда
болуымен және дамуымен шартталатын патологиялық механизм.

Сөйлеу кемістігі құрылымының астында берілген сөйлеу кемістігінің сөздік
және сөздік емес симптомдарының жиынтығы (құрамы) мен олардың байланысқан
сипаты жатыр. Сөйлеу кемістігінің құрылымын бұзылысқа (ядро) әкелетін
бастапқы кемістік және бастапқымен себептік-салдарлық қатынаста болатын
екінші кемістік сияқты түрлері бар. Сөйлеу кемістігінің әр түрлі
құрылымдары өзінің бейнесін бастапқы және екінші симптомдардың белгілі бір
арақатынасынан табады және көбінде мақсатқа бағытталған логопедиялық әсер
ету спецификасын анықтайды.
Сөйлеу дамуының бұзылыстарын диагностау балаға тек дәрігерлердің көмегі
ғана емес, сонымен қатар логопедтердің, психологтардың, коррекциялық
педагогика мамандарының көмегінің керектігін болжайды. Қазіргі кезге дейін
баланың сөйлеу бұзылыстарының біріккен жіктелімі әлі жасалынбаған.
Балалардың сөйлеу бұзылыстары негізінде жатқан бұзылыстарға байланысты Л.О.
Бадалян (1986, 2000) төменде келтірілген жіктеулерді ұсынды.

I. Орталық жүйке жүйесінің (ОЖЖ) органикалық зақымдануымен байланысты
сөйлеу бұзылыстары. Олар сөйлеу жүйесінің бұзылу деңгейіне байланысты
келесі формаларға бөлінеді: 

— афазия — сөйлеудің қыртыстық аймақтарының бұзылуы нәтижесінде сөйлеудің
барлық компоненттерінің ыдырауы;

— алалия — сөйлеуге дейінгі кезеңдегі сөйлеудің қыртыстық аймақтарының
бұзылуы нәтижесінде сөйлеудің жүйелік дамымауы;

— дизартрия — сөйлеу бұлшықетінің иннервациялық бұзылуы нәтижесінде
сөйлеудің дыбысты айту жағының бұзылуы. Зақымдану локализациясына
байланысты дизартрияның бірнеше нұсқауларын бөледі: псевдобульбарлық,
бульбарлық, қыртыс астылық, мишықтық.

II. ОЖЖ-нің (тұтығу, мутизм және сурдомутизм) функциялық өзгерістерімен
байланысты сөйлеу бұзылыстары.

Артикуляциялық аппараттың (механикалық дислалиялар, ринолалиялар)
құрылу кемістіктерімен байланысты сөйлеу бұзылыстары.

Әр түрлі жағынан пайда болған сөйлеу дамуының тежелуі (шала
туғанда, ішкі органдарының күрделі ауруларында, педагогикалық қараусыз
қалушылық кезінде).
Отандық логопедияда сөйлеу бұзылысының екі жіктелулері қолданылады:
клиникалық-педагогикалық және психологиялық-педагогикалық (Л.С. Волкова,
С.Н. Шаховская және т.б., 1999ж.). Бұл жіктелулер бір құбылысты әр түрлі
көзқараста қарастырса да бір-бірін толықтырып отырады және сөйлеу дамуын
түзеудің көп аспектілі процесінің әр түрлі міндеттеріне бағытталған.
Жіктелудің екеуі де балалар сөйлеуінің бастапқы дамымауына, яғни сөйлеудің
дамуы қалыпты есту мен қалыпты интеллект кезінде бұзылған жағдайда
байқалатын жағдайлар жатады.
Клиникалық-педагогикалық жіктелу ортақтықтан жекеге принципі негізінде
құрылған. Бұл бағыт сөйлеу бұзылыстарының түрлері мен формаларын
нақтылауға, олардың алдын-алудың дифференциалды бағытын өңдеуге
бағдарланған (Л.С. Волкова, С.Н. Шаховская және т.б., 1999ж.). Ауызша
сөйлеу дамуының бұзылысы екі түрге бөлінеді: сөйлеудің айту жағының
бұзылысы деп аталатын айтудың фонациялық (сыртқы) дайындығы, және айтудың
құрылымдық-семантикалық (ішкі) дайындығы.
Психологилық-педагогикалық жіктелу (Л.С. Волкова, С.Н. Шаховская және т.б.,
1999ж.) — жекеден ортақтыққа кері принцип негізінде құрылған. Бұл бағыт
педагогикалық процесс ретінде балалар ұжымымен (оқыту тобымен, сыныппен)
жұмыс жасау үшін логопедтік коррекциялау әдістерін өңдеуге, логопедтік әсер
етуге бағдарланған. Осы мақсатпен сөйлеу бұзылыстарының әр түрлі
формаларының жалпы пайда болуы анықталады. Осы жіктелуге сәйкес сөйлеу
бұзылысы екі топқа бөлінеді: қарым-қатынас құралдарының бұзылысы және қарым-
қатынас құралдарын қолданудағы бұзылыстар. Қарым-қатынас құралдарының
бұзылыстарына фонетико-фонематикалық дамымау және сөйлеудің жалпы дамымауы
(СЖД) жатады. 
Дислалия кезінде есту және сөйлеу аппараты бұлшықеттерінің
иннервациясы сау қалпында болады. Дислалия кезіндегі дыбысты дыбыстаудың
(айтудың) бұзылуы артикуляциялық аппараттың аномалиясымен немесе сөйлеулік
тәрбиелеудің ерекшеліктерімен байланысты. Осыған орай механикалық және
қызметтік (функционалдық) дислалияларды ажыратады. Дислалиясы бар балада
артикуляциясы бойынша қиын бір не бірнеше дыбыстардың айту бұзылыстары
болуы мүмкін (ысқырықты, ызың, р,л). дыбыстарды айтудың бұзылыстары белгілі
бір дыбыстардың жоқ болуы, дыбыстарды қыңырайтуы немесе оларды алмастыру
арқылы көрінуі мүмкін. Логопедиялық тәжірибеде дыбыстарды дыбыстау
бұзылыстары келесі атаулармен аталады: сигматизм (ысқырықты (свистящие)
немесе ызыңды (шипящие) дыбыстарды жеткіліксіз айту); ламбдацизм (л-л‘
дыбыстарын жеткіліксіз айту); таңдайлық дыбыстарды дыбыстаудағы дефекттер (
к–к‘, г–г‘, х–х‘,й дыбыстарын жеткілікті түрде айтпау); ұяңды дефект (ұяң
дыбыстарының орнына жұмсақ жұптарын айтады); жұмсару дефектісі (қатты
шығатын дыбыстардың орнына жұмсақ жұптарын айтады). Дислалаиясы бар
балаларда сөйлеу дамуының бұзылыстары байқалмайды, яғни сөйлеудің лексико-
грамматикалық жағы қалыппен байланысты калыптасады.
Ринолалия дегеніміз – сөйлеу тілі аппаратының анатомо–физиологиялық
ақаулығының салдарынан дауыстың әлсіздігімен дыбыстың дұрыстың дұрыс
айтылуының бұзылуы. Сөйлеу мүшелерінің бұзылуы мен дұрыс әуезінің
бұзылуының қатарласып келуі ринолалияны дислалия мен ринофониядан ажыратуға
мүмкіндік береді.
Ринолалияда артикуляция, дыбыс шығару фонация, дауыс пайда болу
механизмдерінің мөлшерден ауытқуы байқалады, оның себебі ауыз жұтқыншақ пен
мұрын резонаторының ара қатынастарының бұзылуынан болады. адамның сөйлеу
мүшелерінің жұмыс істеуі дұрыс болған жағдайда сөйлеу тіліндегі барлық
дыбыстарды айтқан кезде таза мұрындық дыбыстардан басқалары мұрын жұтқыншақ
пен мұрын қуысының жұтқыншақ ауыз қуыстарының аралары бөлініп тұрады.
Дизартрия дегеніміз- сөйлеу мүшелерінің интервациясының
жеткіліксіздігінен байланысты сөйлеу тіл дыбыстардың айтылу кемістіктері ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Логопедия ғылымы. Логопедия ғылымының пәні, зерттеу объектісі, мақсат-міндеттері
Тіл кемістігін топтастыру
Тіл кемістігі бар балалардың тілін дамыту
Тіл кемістігі бар балалардың тілін дамытудағы ойын мен жаттығулары
Сөйлеу тілінің бұзылуының сипатталуы
БАЛАЛАРДЫҢ СӨЙЛЕУ ТІЛІНДЕГІ ДЫБЫС БҰЗЫЛЫСЫН ТҮЗЕТУДІҢ ТЕОРИЯЛЫҚ НЕГІЗДЕРІ
Дефектология негіздері пәнінен лекция тезистері
Мектеп жасындағы балалардың сөйлеу тілінде жүйелі кемістіктерді жоюдың әдіс – тәсілдерін талдау, логопедиялық сабақтарда тапсырмалар мен жаттығулар жүйесін өңдеу
Аффект
Тіл кемістігінің себептері және жүргізілетін түзету жаттығулары
Пәндер