Наполеон кеңес тарихшыларының көзқарастарымен

Пән: Жалпы тарих
Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 64 бет
Таңдаулыға:

М а з м ұ н ыКіріспе . .:

М а з м ұ н ы

Кіріспе . .

3: 3

М а з м ұ н ыКіріспе . .: І-тарау Наполеон Бонапарт Е. В. Тарле жєне А. З. Манфредтің еңбектерінде

: 1. 1.

М а з м ұ н ыКіріспе . .: Е. В. Тарленің “Наполеон” жєне “Нашествие Наполеона на Россию” еңбектеріндегі Наполеон туралы көзқарастары. . . ….

3: 7

: 1. 2.

М а з м ұ н ыКіріспе . .: А. В. Манфредтің “Наполеон Бонапарт” атты еңбегіне шолу . .

3: 34

М а з м ұ н ыКіріспе . .:

М а з м ұ н ыКіріспе . .: ІІ-тарау Е. В. Тарле жєне А. З. Манфредтің Наполеон туралы көзқарастарының арасындағы ±қсастықтар мен айырмашылықтар. . . .

: 2. 1.

М а з м ұ н ыКіріспе . .: Е. В. Тарле мен А. З. Манфредтің еңбектеріндегі ±қсастықтар . . . .

3: 52

: 2. 2.

М а з м ұ н ыКіріспе . .: Е. В. Тарле мен А. З. Манфредтің еңбектеріндегі айырмашылықтар. . . .

3: 55

М а з м ұ н ыКіріспе . .:

Қорытынды

Сілтемелер тізімі

Пайдаланылған єдебиеттер

Ұсыныстар

Кiрiспе

Х‡ІІ - ғасырдың соңы мен ХІХ ғасырдың басында өмір сүрген,

Францияның саяси сахнасына келіп, өзінің жаулаушылық соғыстарымен бүкіл єєлемге танымал болған, феодализмнің капитализмге өтетін шешуші кезеңде маңызды роль атқарып, жауап аллынған елдерде осы процццесті тездетуге өз үлесін қосқан Наполеон Бонапарт жайлы көптеген еңбектер жазылған еді. Кейййбір тарихшылар оны єскербасшы ретінде қарастырса, енді біреулер оның Жозефинямен қарым-қатынасын жырлады. Не де болса Наполеон туралы жазылған еңбектер аз емес.

Біздің қарастырайын деп жатқан мєселеміз Наполеон туралы жазылған шетел тарихшы -жазушылардың шығармалары емес, өзіндік идеологясы болған жетпіс жыл өмір сүрген Кеңес Одағында Наполеон жайлы жазылған екі көлемді еңбектің авторлары Е. В. Тарле мен А. З. Манфффрредтің ж±ыстарын зерттеп талдау болып таабылады. Кеңестік идеологияның осы екі тарихшының шығармаларына тигізген єсерін бақылау, себебі екі автор Кеңес Одағының єртүрлі кезеңінде өмір сүрген болатын. Сонымен бірге Наполеонның 1812 жылы Ресейге соғыс ашып, оның Отан соғысына ±ласқанын ескеретін болсақ б±л екі автор шығармаларын шовинистік көзқараста жазған болу керек деген пікір тууы мүмкін . Алайда екі тарихшының еңбектерін түпкілікті зерттеу бізге жоғарыда айтылған пікірдің жансақ екендігін көрсетеді. Соныымен екі тарихшы еңбектерін қандай көзқараста жазды, мүмкін бір-бірін қайталаған шығар, екі шығарманың бір-бірінен ерекшелігі неде, бєлкім екі еңбек бір-бірін толықтырып єрқайсысының өзіндік қ±ндылығы бар шығар ? Міне, осы с±рақтарға жауап беру зерттеу ж±мысымыздың алға қойған міндетіміз болып табылады.

Зерттеу ж±мыстың қ±рылымы: Ж±мыс кіріспеден, екі тараудан, қорытындыдан т±рады. Көлемі …. Бет

Зерттеу ж±мыстың негізгі нысаны: Кеңес тарихшылары Е. В. Тарленің

“Наполеон” жєне “ Нашествие Наполеона на Росию” еңбектері мен

А. З. Манфредтің “Наполеон Бонапарт” атты еңбектеріндегі екі автордың Наполеон туралы ±станған көзқарастары талдап, ашылған.

Зерттеу єдістері: Ж±мысты жазу барысында жинақтау, жүйелеу, салыстыру, талдау, сараптау т. б. ғылыми- зерттеу єдістері пайдаланылды.

Мақсаты: Тарихи еңбектерді жазуда марксистік методологияны ғана қ±птаған Кеңес Одағында өмір сүріп, Наполеон жайлы жазған екі тарихшының шығармаларының арасындағы айырмашылықтар мен ±қсастықтарын, жетістіктері мен кемшіліктерін анықтау.

Екі тарихшы Е. В. Тарле мен А. З. Манфредтің еңбектерінің жарыққа шыққан уақыттарының арасын отыз бес жыл бөліп отыр. Сондықтан біз олардың еңбектерін талдап, зерттеп салыстыру арқылы жалпы кеңестік идеологияның, кеңестік тарихнаманың бағытының даму процесін анықтай аламыз.

¤зектілігі: Қайтып оралмас, тарихта қалған кеңестік дєуірдің тарихнамасының тарихи процестерге атап айтқанда тарихта із қалдырған Наполеон т±лғасына деген көзқарасын талдау, яғни Марксистік методологияны ±станған екі тарихшының д±рыс не болмаса б±рыс т±старын анықтау, бір сөзбен айтқанда олардың шығармашылығына бүгінгі таңдағы сыншының көзімен қарап, єділ баға беру. Тақырыптың өзектілігі де осында.

Тарихнамасы: Негізінен Кеңес тарихшыларының ішінде Наполеонның өмірі жайлы көлемді енбек жазған Е. В. Тарле мен А. З. Манфредті атай аламыз. Е. В. Тарленің “Наполеон” жєне “Нашествие Наполеона на Россию”1812 ж атты көлемді еңбектері марксистік методология т±рғыысынан жазылған еді. Тарле Наполеонның өмірбаянның нақты деректермен байланыстырып, оның бойындағы қабілеттерін асыра сілтеп мақтамайды, тіпті автордың б±л еңбекті жазуда салқын қандылық танытқаны байқалады. Тарихшы екі шығармасында да халықаралық жағдайды сипаттауға, тарихи т±лғалардың ойларын баяндауға көбірек назар аударған. Наполеонның ішкі жєне сыртқы саясатындағы іс-єрекеттерін Е. В. Тарле нақты фактілермен түсіндіреді. Єсіресе Наполеонның жаулап алынған елдерге көрсеткен зомбылығын сөз бостандығын шектегендігін Тарле аямай сипаттады. Жалпы автордың өз кейіпкерлерінеберген сүйіспеншілік не болмаса ішкі жан дүниесіне үңілуіне деген қ±штарлықты байқау қиын. Єрине билік басына келген соң республиканы империяға айналдырып, ал өзі император - дикторға айналған Наполеон жайлы Кеңес Одағының 1936 ж мадақтап жазу мүмкін емес еді. Тарихшы Наполеонның сыртқы саясаты Ватерлоодағы шайқастық соңғы мезетіне дейін француз буржуазиясының мүддесіне бағынышты болғандығын жазды. Мақсат, Наполеонды француз буржуазиясының өкілі ретінде көрсету. Кеңес заманында б±л түсінікті жєйт. Сонымен бірге В. Г. Сироткин өзінің "Дуэль двух дипломатий" атты еңбегінде Наполеонның сыртқы саясатына терең талдау жасайды. Оның Ресейге не үшін соғыс ашқанын, 1810-1812 жж соғыс ашудағы түпкі себептерін түпдеректерге, б±йрықтарға сүйеніп түсірдіреді. В. Г. Сироткин Францияның соғыс ашуының себебін Наполеонның мына сөзімен түсіндіреді: "Мен Ресеймен жасаған одақтастық маған пайдалы болуын қалаймын. Алайда Ресей өз порттарына бейтарап кемелерін кіргізгеннен бері б±л одақтың пайдалы болуы тоқтады. Бейбітшіліктің болуы жєне ±заққа созылуы үшін Англия қ±рлықта жақтаушылардың жоқтығына көзі жету керек жєне орыстар Оңтүстікке ешқандай қауіп төндірмеу керек". В. Г. Сироткин Наполеонның орыстардың жеңетіндігіне күманданбағанын жазады. Жалпы б±л еңбегінде В. Г. Сироткин Наполеонның диаломатиясына сипаттама бере отырып, Наполеонның "Менің дипломатиям менің ойлаған жобамның жартысын орындау керек еді, ал оны ойлаған да жоқ" "Француз дипломатиясы қиындықтардың арқасында өзін д±рыс ±стамай оқшаулаған күйде болды" - деп өз дипломатиясын өзі осылай бағалағандығын келтіреді.

В. Бабкин "Народное ополчение в Отечественный войне 1812 года" еңбегінде Энгельстің Наполеон туралы жазған пікірлеріне (мысалы: Наполеон Мєскеуге баруымен орыстарды Парижге єкелді т. б. ) сілтеме жасайды. В. Бабкин Отан соғысындағы халықтың маңызын ашып көрсетті.

М. Н. Покровский өзінің "Дипломатия и войны царской России" еңбегінде реакцияшыл - дворияндық таихнама өкілдері Н. М. Каролинді, Д. И. Иловойскийдің - концепцияларын сынайды Алайда М. Н. Покровский Наполеонның агрессияшыл саясатын єшкере алмады.

1812ж Отан соғысы жайлы Е. В. Тарленің "Нашествие Наполеона на Россию", Кутузов - полководец и дипломат", Л. Н. Бычковтың"Война 1812 года и крестьянство России", "Крестьянское партизанское движение против Наполеона в России в 1812г” Крестьянское партизанское движение в Отечественном войне 1812года “ П. Г. Андревтің “Народая война в Смоленской губернии в1812 “ П. А. Жименнің “ Гибель Неополеоновский армий вРоссий” “ Контрнаступление русской армии 1812 г” Н. Ф. Гарничтің “1812 г” еңбектердің бєрінде негізінен Наполеонның єскери қимылдарын сипаттаумен шектеледі. С. Б. Окунь история ССР 1812-1825 трмында Лениннің 34-ші томындағы “ Наполеонның контрревалюциялық диктатурасы Францияның жүргізген соғыстарын қорғанушы емес жаулаушылық соғыстарға айналдырды” деген сөзіне сілтеме жасап, Наполеон үшін Ресейге дейінгі соғыстардың бєрі бір шайқастан шешілетін деп жазды.

Наполеон жайлы еңбектердің ішінен А. З. Манфредтің туындысын ерекше атап көрсетеміз. Єдеби, жеңіл єрі тартымды тілмен жазылған б±л еңбекте б±л еңбекте біз Наполеонды адами жағынан танимыз. Б±л кітап жарыққа шыққанға дейін өз мақсатынан қайтпайтын диктатор ретінде сипатталған осы бір тарихи т±лға бізге басқа бір жағымен көріне бастайды. А. З. Манфред өз кейіпкерлерінің ішкі жан дүниесіне үңіліп, єсіресе оның сол кездегі оқиғаларға деген көзқарасының қандай болғандығын ой тізбегінің қалай дамығандығын білгісі келетіндігі, Наполеонның күнделігіндегі єрбір жазуын зерделегендігін байқаймыз. А. З. Манфредтің Наполеон жайлы жазғанда тарихи т±лғаға деген аса бір қызығушылығы сезіледі. Жалпы А. З. Манфред б±л еңбегін өңдеп, оқырмандардың сын -ескертепелері мен тілектерін назарға алып екінші рет баспадан шығарады. Б±л еңбек Е. В. Тарленің шығармасымен салыстырғанда оқуға жеңіл єрі кеңестік цензураның ж±мсарғандығын көрсетеді. А. З. Манфред б±л еңбекті жазғанда қосымша көптеген түпдеректерді пайдаланған.

I-тарау Наполеон Бонапарт Е. В. Тарле жєне А. З. Манфредтің еңбектерінде

1. 1. Е. В. Тарленің “Наполеон ” жєне “Нашествие Наполеона на Россию” еңбектеріндегі Наполеон туралы көзқарастары

Евгений Викторович Тарле алғаш рет Наполеон жайлы өзінің "Континентальная Блокада" атты монографиясында сөз қозғаған болатын. Наполеонның үстемдік құрған дәуіріндегі европалық мемлекеттердің экономикалық тарихына, осы елдердің “ескі Франциямен” жасаған экономикалық қарым-қатынастардың табиғатына аса қызығушылық білдірген Тарле француз, неміс, итальян, голланд архивтерінде көптеген құжаттармен танысады. /а/

Осы құжаттарды талдаудың негізінде ол континенттік болкаданың Европа мен отар елдердегі рыноктарында ағылшын-француз антогонизмінің яғни қарама-қайшылықтың нәтижесінде пайда болған деген қорытынды жасайды.

Континенттік блокаданы Наполеонның сыртқы саясатының ажырамас бөлігі ретінде қарастырған Тарле императордың жасаған саяси іс-шараларының бәрі Францияның ірі өнеркәсіп буржуазиясының мүддесі үшін іске асырылды деп жазады. “Континенттік блокаданың ” ең сүйікті идеясына айналу себебі, - деп жазады Тарле, - оның бір уақытша ағылшын көмегін жойып, француз өнеркәсібінің дамуына жағдай жасағанында еді. /а/ Континенттік блокада жүйесін қолдаудағы Наполеон саясатындағы сәтсіздіктерді Тарле Францияға тәуелді мемлекеттердің блокада шарттарын бұзуынан көрмей, ағылшын товарларының кіргізілуіне Наполеонның рұқсат қағаз беруге мәжбүр болуымен байланыстырды.

Тарленің тарихшы ретіндегі жетістігі оның Наполеонның сыртқы саясатындағы континенттік болкаданың алатын орнын анықтағандығы ғана емес, сонымен қатар осы континенттік блокаданың Европаның бағынған мемлекеттеріне тигізген әсерін бірінші болып зерттеуінде еді. Құжаттарды зерттеудің негізінде Тарле Наполеонға тәуелді болып қалған елдердің экономикасына континенттік блокаданың үлкен зардап тигізгенін көз жеткізеді. А. Л. Нарочницкий осы жағдайдың вассалды-тєуелді мемлекеттердің өздерінің саяси ұстанымдарын өзгертіп, ел ішінде Наполеонға қарсы ұлт-азаттық күрестің өрбуіне әсер еткенін жазады. / б/

И. В. Лучицкий Тарленің бұл еңбегіне сипаттама беріп, былай жазған еді. “Наполеон режиміндегі Францияның экономикалық қатынастардың, экономикалық саясатының, экономикалық құрылыстың мәнін толық ашып, өзінің алдында жазған тарихшылардың континенттік блокада жайлы бұрыс пікірлерін артта қалдырды. ”/ В/ Мазмұны жағынан “Континенттік блокада” еңбегіне жақын Тарленің “Наполеон І тұсындағы Италия корольдігінің экономикалық өмірі ” атты еңбегі Наполеон заманындағы Италия тарихы жайлы жазылған Ресейде жарық көрген алғаш еңбек туындысы болып табылады. Бұл еңбегі француз тарихшыларының арасында талқыланып, А. Матьездің, Анри Сэ мен А. Оюрдың жоғары бағасын алды /Г/

1912 жылы Ресей 1812 жылғы Отан соғысында Наполеонды жеңгеніне жүз жыл толу мерей тойына дайындалып жатқан кезде “Отан соғысы мен орыс қоғамы” атты жеті томдық еңбекті баспадан шығару жоспарланған еді. Авторлардың құрамына Тарлені де қосты. 1812 жылғы халықаралық қатынастар тарихына қатысты деректерді зерттеген Тарле “Наполеонның оралуы” (“Жүз күн”) яғни Наполеонның империяны қалпына келтіруге тырысқандығы жайлы тарауды жазады.

1912 жылы Тарленің “Наполеон І кезінде Франция мен Ресейдің экнономикалық карым-қатынастары ” атты мақаласы шығады.

Соғыстың шығу себептерін Наполеонның жеке субъективті мақсаттарымен байланыстырған дворяндық-монахтың және буржуазды тарихнамадан гөрі Тарле франко-орыс қақтығысының түбінде континенттік блокададан туындаған экономикалық қайшылықтардың жатқандығын көрсетеді. Орыс тарихнамасында м±ндай қорытындыны Тарле алғаш жасаған жоқ. А. Н. Попов, Ю. С. Карцов, К. А. Военский сияқты тарихшылар да осындай пікірде еді. Тарле Отан соғысын Наполеондық Францияның жаулап алушылық соғыстар тізбегінің бір буыны ретінде қарастырады. Алайда соғыстың шығу себептерін Тарле тарихи материализм тұрғысынан емес, экономикалық материализм тұрғысынан қарастырған еді. /д/

Капитализм енді қалыптасқан дәуірінің атақты әскербасшысы әрі мемлекет қайраткері Наполеонның өмірі мен қызметін баяндап оның тарихтағы орны мен рөлін көрсету үшін Тарле тарихи-биографиялық жанрды пайдаланды. /Е/ 1934 жылы ол “Жизнь замечательных людей” сериясы үшін Наполеон жайлы кітап жазды. Бұл еңбегі 1936 жылы шетелде де жарық көрді. /ж/

Егер буржуазиялық тарихнама Наполеонның қызметін сол кездегі нақты бір тарихи жағдайдан бөлек қарастырса, Тарле француз императорының өмірбаянын Францияның әлеуметтік және саяси өмірін, сонымен бірге Европа әлемін дүр сілкіндірген сол кездегі халықаралық дипломатиялық және әскери күресті баяндай отырып сипаттайды. Өзінің континенттік блокада жайлы жазған алдыңғы еңбектеріне сүйене отырып, Тарле тарихи- биографиялық жанрдың тамаша үлгісі болған еңбегін жазды. Өз еңбегіне Тарле былай баға берді: “Бұл дербес зерттеудің нәтижесі, баспадан шыққан материалдар мен архив құжаттарын зетттеуден туындаған қорытындылардың жиынтығы”/а/

“Наполеон” еңбегінің ғылыми маңыздылығына сипаттама берген М. В. Нечкина былай жазды: Е. В. Тарленің Наполеон жайлы монографиясы ғылымға зор үлес қосты: мұнда бірінші рет бонапартизмнің пайда болуына әсер еткен экономикалық базасы жан-жақты зерттеліп, дүние жүзі сахнасында Францияның ірі өнеркәсіп буржуазиясының мүддесін қорғаған, әлемдік үстемдік орнатуға ұмтылған диктатордың шынайы бет-бейнесі ашылған еді / а/ Тарленің бұл шығармасы Кеңес Одағында ғана емес, шет елдерде де оқырман қауым арасында кең танымал болды.

Д. М. Петрушевский бұл еңбекке “Тарихи ғылым мен өнердің ғажайып туындысы” деп сипаттама берсе, А. М. Борщаговский де “Наполеонның” авторын сөз шебері мен суретшімен салыстырады.

“Наполеон” еңбегінде Тарле буржуазиялық тарихнаманың Наполеон жайлы қалыптастырған жалған аңыздарға соққы беріп, оған объективті баға берді. Әрине Тарле де дәріптеушілік сипаттаудан толық арылған жоқ еді.

Наполеонның мемлекеттік, әскери, заң шығарушы және дипломатиялық қызметіндегі қол жеткен табыстарын Тарле бір кездері ешкімге белгісіз артиллерия офицерінің революция толқынымен тарих сахнасына келіп, феодалдық әлемді шайқалтқан сол кез үшін алдыңғы қатардағы тап-буржуазияның мүддесін қорғай білуінде деп түсіндіреді. “Наполеонның, - деп жазады Тарле, - қызметінің шарықтап құлауына әсер еткен сол кездегі тарихи жағдай, оның Францияның тарихында, соның ішінде әсіресе өзі бағындырған елдердің тарихында ұзақ уақыт бойы прогресивті рольге ие болуын анықтап берді. /а/. Тарле Наполеонның Франция тарихында прогресивті рольге ие болуын оның Францияда буржуазиялық мемлекеттік жүйені нығайтып жетілдіруінде, феодалдық реакция тарапынан туындаған реставрациялау іс-әрекетінен буржуазиялық құрылысыты қорғап әрі сақтап қалуымен, ортағасырлық тәртіптерді жоюымен түсіндіреді. Тарле сонымен бірге Наполеон мен Гитлердің арасында ұқсастықтарды тапқысы келген…. . себебі, -деп жазады Тарле, - Наполеон енді шарықтап жатқан тап-буржуазияның баласы болса, Гитлер- шiриiн деп жатқан реакшылдық империализмнің сарқыншағы еді”. Наполеонды басқа саяси қайраткерлермен салыстырғысы келіп, ұқсастықтарды келтіргісі келген кез-келген көзқарастарды Тарле теріске шығарып, былай жазады: “Наполеон тарихи қайраткер ретінде енді ешқашан және еш жерде қайталанбайтын құбылыс. Себебі ХVIII ғасырдың аяғы мен ХІХ ғасырдың басындағы Франция мен Европада қалыптасқан жағдай енді әлем тарихында ешқашан және еш жерде қайталанбайды ”/а/

Наполеонның тұсындағы Францияның жүргізген соғыстарына талдау жасай отырып Тарле, Француз революциясы дәуірінде жүргізілген әділетті соғыстар мен кейінгі кезеңнің жаулаушылық жорықтарының арасын нақты бөліп көрсетеді. //

Тарле Напалеон соғыстарының негізінде жас француз буржуазиясының Англияның кәрі әрі тәжірибелі буржуазиясымен жүргізген экономикалық бәсекелестің жатқанын дәлелдеп берді.

Осы қайшылықтар тарихшының пікірінше Англия мен Францияның Европадағы үстемдік үшін күресіндегі негізгі маңызға ие болды. Сондықтан, - деп жазды Тарле, - француз буржуазиясы Наполеон диктатурасын “жаулаушылық соғыстарды жүргізуге бейімі бар, әрі мемлекет қаржысын нығайта алатын” биліктің формасы ретінде қолдады.

Тарле өзінің еңбегінде Наполеонның сыртқы саясаты Ватерлоо даласындағы өткен шайқастың соңғы мезетіне дейін француз буржуазиясының мүддесіне толығымен бағынышты болғандығын бірнеше рет қайталайды.

“Наполеонның экономикалық саясатының негізгі қозғаушы күштері, - деп жазды Тарле, - француз өнеркәсібіне дүниежүзілік үстемдік әперу және осы ниетімен байланысты европалық рыноктардан Англияны қуып шығу құштарлығы еді”.

Сондықтан Наполеонның қызметінің прогрессивті жақтарын айта отырып Тарле сонымен бірге оның Европаның жаулап алынған халықтар үшін феодалдық тәртіптерден азат етуші ғана болып қойған жоқ, сонымен қатар залым тиран болғандығын, француз үстем етуші таптардың рахат өмірін бағынған елдерде тонау арқылы қамтамасыз еткендігін астын сызып көрсетеді.

Өзінің революцияға дейінгі еңбектеріне карағанда Тарле Наполеонды банапартизмнің таптық мәні мен Францияның сыртқы саясатын марксистік методологиясы тұрғысынан бағалады. Алайда дәстүрлі буржуазиялық тарихнаманың ықпалымен Наполеонның жеке басының қабілеттерін мадақтап, қасындағы көптеген дарынды әріптестерінің маңызын төмендетеді. Наполеонның дәуірін сипаттап талдауға Тарленің тағы бір “Нашествие Наполеона на Россию” атты еңбегі арналған еді /8/. Бұл кітапта тарихшының назарында ең алдымен орыс халқының наполеондық шапқыншылыққа қарсы батыл да ержүрек күресі орын алды. Кеңес тарихнамасында Тарленің монографиясы жарыққа шыққанға дейін осы тақырыпта маңызды еңбек жазылған жоқ еді. М. Н. Покровскийдің мақалаларында бірқатар қателіктер мен бұрыс талдаулар болған еді. М. Н. Покровский патша үкіметінің жаулаушылық саясатын әшкерелеуге басты назар аударып, Александр І-ң дипломатиясын мадақтап, мақтаған орыс дворяндық - буржуаздық тарихнамасын сынай отырып, 1812 жылғы соғыстың орыс халқы үшін ұлт-азаттық сипатта болғандығын теріске шығарды, тіпті бұл соғыс Ресей мен Францияның үстем етуші топтардың мүдделері үшін жүргізілген деп, б±л соғысқа берілген “Отан соғысы” деген атауын құптамады. Сондықтан ол “1812 жылғы соғыста кімнің кінәлі екендігі жайлы пікірталас бос сөз” деп санады /9/.

Отан соғысының шығу себебін жаулап алушы Наполеон мен “бейбітсүйгіш” Александр І арасындағы күреске тірелетін дворяндық - монархиялық тарихнамасының тұжырымдары мен 1812 жылғы соғысты алдыңғы қатарлы буржуаздық құрылыстың артта қалған феодалдық құрылыспен қақтығысы ретінде қарастырған либералдық - буржуаздық тарихнаманың тұжырымдарына қарама - қарсы Тарле Ресей мен Францияның арасындағы қарулы күрестің түбінде жатқан терең де елеулі себептерін анықтауға талпынды.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.