Цин династиясы билігіндегі Қытайдың әлеуметтік-экономикалық, саяси жағдайы

Пән: Жалпы тарих
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 3 бет
Таңдаулыға:

Цин династиясы билігіндегі Қытайдың әлеуметтік-экономикалық, саяси жағдайы .

XVII ғасырдың ортасындағы Қытайдың саяси жағдайы.
Әлеуметтік - экономикалық жағдайы.
Цин әулетінің сыртқы саясаты.

(1559-1626) маньчжурлар көсемі Нурхаци бірнеше тайпалардың басын біріктіріп, саяси құрылымның негізін қалады. Шыңғыс хан (Темучин) секілді ол басты назарды әскерге аударды. 1609 ж Нурхаци Мин Қытайға алтын төлеуді тоқтатты. Одан кейін ол өзінің Цин династиясын жариялады (Чжурчжэньдерден алынған), ал 1618 жылы Қытаймен қарулы соғысты бастады. Нурхацидың ісін жалғастырушы Абахай (1626-1643 жж) өзін император етіп жариялап, династияның атын Цин деп өзгертті, бүкіл оңтүстік Манчжурия және жаулап алған Оңтүстік Монғолия территориясын-да орталықтанған әкімшілік жүйесін орнатты (Қытай үлгісімен) .

Осы уақыттан Маньчжур атты әскері жүйелі шабуылдар болмайды, Қытайлықтарды тұтқындап оларды құлға айналдырды. Бұл жағдаймен императорларын Шаньхайгуань маңына ең ірі, жақсы жасақталған әскерлерді У Сань-Гуй басқарған шоғырландыруға әкелді. 1644 жылы Ли Цзы-Чэн Пекин қаласында болып көрген уақытта барлық Мин әскерлері жеңіліп тек қана У Сань-Гуй әскері ғана қарсылық көрсете алды. Қарсылық көрсетуге олардың күшінде де болды. Сондықтан жаңа император осы жағдайды түсіне отырып, келіссөз жүргізуді ойластырды.

У Сань-Гуй келіссөзге дайын еді. Бірақ бір кездейсоқ жағдай барлық картаны араластырып жіберді. У Сань-Гуй жеңіліске ұшырағаннан мойын-дады да жаулап алушыларға қызметке өтті.

Маньчжурлар (сегіз жалаулы әскер үшін, маньжур аристократия-сы) гриан сақталған ерекшеліктерге қарамастан, ресми түрде аралас некеге тыйым салынуына қарамастан тез арада қытайласып кетті. 1645 жылы маньчжурлар Янчжоу және Нанкин қалаларын басып алып оңтүстік және оңтүстік - батыс провинцияларына кірді. Жергілікті халық оларға қарсы шығып Хунань, Сычуань, Гуанси, Чжецзян, Фуцзянь, Шэньси, Ганьсу провинцияларының аудандарын басып алды. Фуцзиянь және Тайвань аралының Чжен Чэнгун басқарған халқы дербес мемлекет құрып, 1683 жылға дейін қарсылық көрсетті. Сонымен Цин әулетінің билігі бүкіл Қытайға тарады.

Кансиден бастап (1662-1723) маньчжур императорлары конфуций дінін қабылдады. Әдеттегі Қытай әкімшілік жүйесі сақталды аграрлық іс-шаралар жүргізілді.

Жер екі категорияға бөлінді: Мемлекеттік және жеке меншік.

Мемлекеттік жерлер: император үйінің иелігіндегі жерлер, маньчжур ақсүйектерінің, әскер басылардың жерлері, әскери тұрақ, храм, монастыр, мектеп жерлері.

Жеке меншік жерлер: феодалдар, помещиктер, шенеуніктер, көпестер, өсімқорлар, жартылай шаруалардың жерлері.

Шаруаларды қанаудың негізгі түрі феодалдық рента болды. Жерді помещиктен жалға алғаны үшін шаруа ақысыз жұмыс істеуге міндетті болды.

Сословиелік құрлымы.

Жоғарғы сословие - маньчжурлар. Олардың барлық артықшылықтары мұралыққа қалдырылды.

Шэньши - «ғалымдар». Мұралыққа қалдырылған жоқ, олардың арасынан қала басшылары сот, т. б. жоғары шенеуніктер тағайындалды.

Төменгі сословие - помещиктер және шаруалар.

Қолөнершілер сословиесі - ірі шеберхана және мануфактура иелері, қол-өнершілер.

Ең төменгі сословие- актерлер, шаштараздар қару жасайтын шеберлер, кеңсенің ең төменгі қызметкерлері, құлдар. Оларға басқа сословие өкілдеріне некелесуге тыйым салынған.

Мемлекеттік құрлымы:

1. Богдыхан (мемлекет басшысы)

2. Әскери кеңес (жоғарғы билік иесі)

3. Любу ( министрлер кабинетінің функциясын атқарды)

Шендер, салықтар, салтанат, әскери, қылмыстық, қоғамдық жұмыстар.

Әкімшілік жүйесі.

Қытай

Провинция

Облыс ( фу)

Округ ( чжоу)

Уез ( сянь)

Халық санының тез өсуінен (XVIII-XIX ғғ) Қытайда 300 млн адам нашар сүрді. Бұдан бұрынғы 2 мыңжылдықта халықтың саны орта есеппен 60 млн шамасында сақталды. Династиялық циклдың дамуын өз үлесін қосты.

Демографиялық қысымның деректемелер бойынша бай жериеленушінің негізгі көптеген иеленушілері болып есептелді және байыған қала тұрғындары, қолөнершілері мен саудагерлер олармен (өзара категориялар ішінде) және байыған деревния жер иеленушілері арасында да өзара тығыз байланысты болған. Салықтың бар ауырлығын орта және ұсақ жер иеленушілер көтерген, өйткені Шэньши чиновниктерге ел басқару ісінде, қоғамдық жұмыстарда (жолдар, хром, платина, канал салу, салық жинау) бұқара қозғалыстарды ұйымдастыру көмек көрсетіп қызмет еткен, сондықтан оларға көп салық салынбады.

Қазына мәселесі . Цин қаласындағы Қытайда әдеттегі династиялық цикл үлкен демографиялық даму нәтижесінде өзгерді. Әрбір циклдің ірге-тасы жер қатынастары болатын, ал қоғамдағы болып жатқан өзгерістер саны өскен халық, жер субегінің әдіске көшуі, өндірістің өсуі, мемлекетті салықты қазына түсіруімен айналысуын тоқтатты.

Маньчжур династиясы Қытай үшін жан-жақты ерекшелігіменен сипатталатын. Осыған дейін Қытайды жаулап алушылардың ешқайысысы империяның классикалық құрылымына шын мәнінде сіңіп кетуін аямаған. Ол өзіндегі бар рекорд болды.

Оның себебі:

Маньчжурлар активті түрде кофуцишілдік мәдени дәстүрлерді игерді. Олардың шын жүрегіндегі мен қабылдай отырып, оны әкімшілік жүйесіне толық енгізді. Өздеріне қолайлы демографиялық экономикалық процесстерді жақсы пайдаланды.

ХІХ ғасырдың басында апиынды әкелу өсе бастады. Ол оқиға ХІХ ғасырдың ортасында апиын соғыстарына әкелді. Осы соғыстардың сәтсіз аяқталуы (Қытай үшін) оның жартылай отарға айналуына әкелді. Осы оған дейін Цин үкіметі мемлекеттің сыртқы қатынастарды минимумға дейін шектеп, XVII-XVIII ғғ, ХІХ ғ басында Қытай тәуелсіз держава болып өз патенциалын сақтап келді.

XVII ғасырдың басында Цин өкіметі Ішкі Монғолияны жаулап алды, Қытай Цин империясына айналғаннан кейін оның бір бөлігі болып есептелді. XYII ғасырдың соңында Қытайға Солтүстік Монғолия қосылды XYIII ғасырдың ортасына таман император Цяньлун (1736-1795 жж) әскері жоңғар хандығын, Қашқарияны, Ұйғыр мемлекетін басып алды. XYIII ғасырда Қытай императорлары бірнеше рет Вьетнам мен Бирмаға жорық жасаған. Алғашқы уақытта Цин үкіметі Батыс Еуропалық миссианерлерге жақсы көзқараста болды. Пекин қаласында Голландия, Португалия, Франция, Англия көпестерімен католиктік миссанерлері көптеп келіп отырды. 1724 жылы жаңа богдыхан Юнчжэн хрестиян шіркеулерін жабу және миссионерлерді қуу туралы бұйрық берді. 1757 жылы император Цяньлун Гуанчжоудан басқа барлық Қытай портарында европалықтармен саудаға тыйым салу туралы жарлыққа қол қойды. Осы уақыттан бастап Цин үкіметі батыстан оқшаулану саясатын жүргізеді. Европалықтармен сауда тек қана «Гунхан» көпестік компаниясы арқылы жүргізілген.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.