Араб-парсы сөздерінің қазақ тіліне ауысу жолдары
1 Араб және парсы тілдерінен ауысқан лексикалық элементтердің қазақ тіліне ену
2 Өзбек тілінің басқа түркі тілдерімен бір ерекшелігі
2 Өзбек тілінің басқа түркі тілдерімен бір ерекшелігі
Қазіргі қазақ тіліндегі араб және парсы төркіндес сөздерді екі топқа бөліп қарауға болады. Бірі — қазақ тіліне ерте кезден-ақ әбден сіңісіп, қалыптасып кеткен, әрі мейлінше жиі қолданылатын сөздер. Бұл топтағы сөздер өзінің фонетикалық тұлғасын мүлдем өзгертіп жіберген болып келеді. Ең бастысы — мұндай сөздер қазақтың бұрынғы төл сөзіндей қабылданады. Бұлардың шет тілдерден ауысып келгендігі негізінен ұмытылып та кеткен деуге болады. Бұған: адам, ажал, әлем, дәулет, құдірет, мезгіл, сабын, уақыт, халық секілді сөздерді мысал етіп келтірсек те жеткілікті.
Араб-парсы сөздерінің екінші тобы — халық тіліне терең сіңісіп кетпеген, көбінесе дерлік кітаби лексикада қолданылатын, діни түсініктер мен абстракт ұғымдарды білдіретін сөздер. Мұндай араб-парсы элементтері оқшауланып тұрады. Мәселен, амал, қадір, апта, бақ, есеп, өмір сияқты толып жатқан сөздер қазақ тіліне әлдеқашан әбден сіңісіп, қалыптасып, түп-төркіні ұмытылып кеткені мәлім. Ал тіліміздегі мехнат, ғибрат, ғайбат, махрұм, еждиһат тәрізді көптеген сөздср халық тіліне етене сіңісе қойған жоқ. Бұл секілді элементтер қалың көпшілік үшін біршама жат сөздер болып табылады. Мұндай сөздерді фонетикалық белгілері мен сыртқы тұлғасына қарап-ақ қазақ тіліне ертеден еніп қалыптасып кеткен сөздерден айырып білуге болады.
Сондай-ақ сөздердің бір тілден екіншісіне ауысуы да түрліше жолдармен жүзеге асқаны анық. Әйтсе де бұл процесс қашан басталды деген сауалға хронологиясын анықтай, дәл жауап беру өте қиын. Тарихи деректер мынаны көрсетіп отыр: Орта Азия мен Қазақстанды мекендеген түркі тайпаларының тіліне араб сөздерінен гөрі парсы сөздері әлдеқайда ертерек ене бастаған. Кейбір тайпалардың аттары мен географиялық атауларға талдау жасай келіп, әрі көне заман тарихшыларының мәліметтеріне сүйене отырып төмендегідей қорытынды жасауға болады: біздің заманымыздан бұрынғы VI—IV ғасырларда Қазақстан территориясын мекен еткен сақ тайпаларының солтүстік тобы — түркі тілдерінде, ал оңтүстік тобы — иран тілдерінде сөйлеген. Мәдениеті мен өнері дамудың біршама жоғары сатысына жеткен, көшім-қонымы көп сақ тайпалары біздің заманымызға дейінгі VI—IV ғасырларда Персиямен тығыз қарым-қатынаста болғаны мәлім. Сауда саласындағы, өзара әскери одақ құрып, ортақ жауға қарсы күресу жөніндегі қатынастар бұл тайпалардың тіліне де өз ықпалын тигізбей қоймады.
Араб-парсы сөздерінің екінші тобы — халық тіліне терең сіңісіп кетпеген, көбінесе дерлік кітаби лексикада қолданылатын, діни түсініктер мен абстракт ұғымдарды білдіретін сөздер. Мұндай араб-парсы элементтері оқшауланып тұрады. Мәселен, амал, қадір, апта, бақ, есеп, өмір сияқты толып жатқан сөздер қазақ тіліне әлдеқашан әбден сіңісіп, қалыптасып, түп-төркіні ұмытылып кеткені мәлім. Ал тіліміздегі мехнат, ғибрат, ғайбат, махрұм, еждиһат тәрізді көптеген сөздср халық тіліне етене сіңісе қойған жоқ. Бұл секілді элементтер қалың көпшілік үшін біршама жат сөздер болып табылады. Мұндай сөздерді фонетикалық белгілері мен сыртқы тұлғасына қарап-ақ қазақ тіліне ертеден еніп қалыптасып кеткен сөздерден айырып білуге болады.
Сондай-ақ сөздердің бір тілден екіншісіне ауысуы да түрліше жолдармен жүзеге асқаны анық. Әйтсе де бұл процесс қашан басталды деген сауалға хронологиясын анықтай, дәл жауап беру өте қиын. Тарихи деректер мынаны көрсетіп отыр: Орта Азия мен Қазақстанды мекендеген түркі тайпаларының тіліне араб сөздерінен гөрі парсы сөздері әлдеқайда ертерек ене бастаған. Кейбір тайпалардың аттары мен географиялық атауларға талдау жасай келіп, әрі көне заман тарихшыларының мәліметтеріне сүйене отырып төмендегідей қорытынды жасауға болады: біздің заманымыздан бұрынғы VI—IV ғасырларда Қазақстан территориясын мекен еткен сақ тайпаларының солтүстік тобы — түркі тілдерінде, ал оңтүстік тобы — иран тілдерінде сөйлеген. Мәдениеті мен өнері дамудың біршама жоғары сатысына жеткен, көшім-қонымы көп сақ тайпалары біздің заманымызға дейінгі VI—IV ғасырларда Персиямен тығыз қарым-қатынаста болғаны мәлім. Сауда саласындағы, өзара әскери одақ құрып, ортақ жауға қарсы күресу жөніндегі қатынастар бұл тайпалардың тіліне де өз ықпалын тигізбей қоймады.
Араб-парсы сөздерінің қазақ тіліне ауысу жолдары
Қазіргі қазақ тіліндегі араб және парсы төркіндес сөздерді екі топқа
бөліп қарауға болады. Бірі — қазақ тіліне ерте кезден-ақ әбден сіңісіп,
қалыптасып кеткен, әрі мейлінше жиі қолданылатын сөздер. Бұл топтағы сөздер
өзінің фонетикалық тұлғасын мүлдем өзгертіп жіберген болып келеді. Ең
бастысы — мұндай сөздер қазақтың бұрынғы төл сөзіндей қабылданады. Бұлардың
шет тілдерден ауысып келгендігі негізінен ұмытылып та кеткен деуге болады.
Бұған: адам, ажал, әлем, дәулет, құдірет, мезгіл, сабын, уақыт, халық
секілді сөздерді мысал етіп келтірсек те жеткілікті.
Араб-парсы сөздерінің екінші тобы — халық тіліне терең сіңісіп
кетпеген, көбінесе дерлік кітаби лексикада қолданылатын, діни түсініктер
мен абстракт ұғымдарды білдіретін сөздер. Мұндай араб-парсы элементтері
оқшауланып тұрады. Мәселен, амал, қадір, апта, бақ, есеп, өмір сияқты толып
жатқан сөздер қазақ тіліне әлдеқашан әбден сіңісіп, қалыптасып, түп-төркіні
ұмытылып кеткені мәлім. Ал тіліміздегі мехнат, ғибрат, ғайбат, махрұм,
еждиһат тәрізді көптеген сөздср халық тіліне етене сіңісе қойған жоқ. Бұл
секілді элементтер қалың көпшілік үшін біршама жат сөздер болып табылады.
Мұндай сөздерді фонетикалық белгілері мен сыртқы тұлғасына қарап-ақ қазақ
тіліне ертеден еніп қалыптасып кеткен сөздерден айырып білуге болады.
Сондай-ақ сөздердің бір тілден екіншісіне ауысуы да түрліше жолдармен
жүзеге асқаны анық. Әйтсе де бұл процесс қашан басталды деген сауалға
хронологиясын анықтай, дәл жауап беру өте қиын. Тарихи деректер мынаны
көрсетіп отыр: Орта Азия мен Қазақстанды мекендеген түркі тайпаларының
тіліне араб сөздерінен гөрі парсы сөздері әлдеқайда ертерек ене бастаған.
Кейбір тайпалардың аттары мен географиялық атауларға талдау жасай келіп,
әрі көне заман тарихшыларының мәліметтеріне сүйене отырып төмендегідей
қорытынды жасауға болады: біздің заманымыздан бұрынғы VI—IV ғасырларда
Қазақстан территориясын мекен еткен сақ тайпаларының солтүстік тобы — түркі
тілдерінде, ал оңтүстік тобы — иран тілдерінде сөйлеген. Мәдениеті мен
өнері дамудың біршама жоғары сатысына жеткен, көшім-қонымы көп сақ
тайпалары біздің заманымызға дейінгі VI—IV ғасырларда Персиямен тығыз қарым-
қатынаста болғаны мәлім. Сауда саласындағы, өзара әскери одақ құрып, ортақ
жауға қарсы күресу жөніндегі қатынастар бұл тайпалардың тіліне де өз
ықпалын тигізбей қоймады.
Парсы тілінің лексикалық элементтерінің араб тілінен гөрі бұрынырақ
ене бастағанын дәлелдейтін тарихи, экономикалық, мәдени деректер аз емес.
Мәселен, кезінде Зеравшан, Қашқадария ойпаттарын мекен еткен соғды
тайпалары мен түркі тайпалары өзара тығыз қарым-қатынас жасап отырғаны
тарихтан жақсы мәлім. Проф. А.Ю.Якубовский былай деп жазады: Мұнда
(Зеравшан, Қашқадария ойпаттарында — Л. Р.) халықтың негізгі көпшілігі
соғдылар болды, түркілердің ықпалына ұшыраса да, мұндағылар соғдыша
сөйлесетін-ді. Түркі ықпалының болуына екі арадағы бейбіт қарым-қатынас та,
сондай-ақ түркілердің әскери жорықтарыда әсер етпей коймады. Шығыс
түркілері ҮІІ ғасырдың ақыры мен VIII ғасырдың бас кезінде Соғдыға екі
рет басып кіргені мәлім. Бірінші жолы олар тіпті Термезге апаратын
Шахрисябз жолында жатқан Бузғай (темір қақпа) тау шатқалына дейін жетті
Махмұд Қашқари Шығыс Түркістанның оңтүстігі мен Шу және Талас
ойпаттарындағы соғды отаршылары таза түркі тілінде және екі тілде
сөйлейтінін атап көрсеткен. Махмұд Қашқаридің айтуы бойынша, Тараз бен
Аққаланың (Исфиджаб, Сайрам) тұрғындары секілді Баласағұн қаласының
тұрғындары да соғдыша және түркіше сөйлейтін болған. VI—X ғасырларда
қазіргі Оңтүстік Қазақстан қалаларының халқы Соғдыдан қашып келген
шаруалармен және қолөнершілермен толыға түсті.
Жоғарыда аталған тарихи деректер негізінде мынадай қорытынды
жасаймыз: түп-төркіні иран тілдес болып келетін сөздердің түркі
халықтарының тіліне ауысуы, парсы және түркі тілдерінің өзара инфильтрация
жасау процесі ертеректе, арабтар мұнда келмей тұрған кезде, араб
мәдениетінің гүлденуінен әлдеқайда бұрын басталған.
Парсы тілінің лексикалық элементтерінің басқа түркі тілдеріне, соның
ішінде қазақ тіліне ауысу процесін зерттегенде мықтап ескеретін жәйт бар.
Парсы-тәжік тілдері едәуір мелшерде араб сөздерін өз бойына сіңіріп,
біржола иемденіп алған, араб төркіндес элементтерді өздерінің төл сөзіне
айналдырып жіберген. Мұндай араб сездері түркі тілдеріне парсы тілі арқылы
ауысқан.
Араб және парсы тілдерінен ауысқан лексикалық элементтердің қазақ
тіліне ену уакытын біз шартты түрде екі кезеңге бөлін қараймыз: бірінші
кезең — XV ғасырға дейінгі мерзімді қамтиды, екіншісі — XV ғасырдан, Ұлы
Октябрь социалистік революциясына дейінгі кезең.
Бізге дейін жеткен жазба деректер Оңтүстік Қазақстан мен Жетісу
қалаларының араб елдерімен, Иранмен, Орта Азиямен, Кавказбен, Византиямен,
Сібірмен, Шығыс Түркістанмен тығыз сауда байланысы болғанын, бұл регионның
халықаралық саудасында Ұлы жібек жолы зор роль атқарғанын дәлелдейді.
Ал, Ұлы жібек жолының қазақ даласындағы бөлігі Шаштан (Ташкент)
Газгирдке, одан Исфиджабқа, одан әрі керуендер Таразға беттейтін болды. Бүл
керуен жолы терістікте — қимақтарға қарай, Төменгі Барсханға, одан Құланға
(Луговое қала жұрты), одан соң Аспарға, Бедел мен Ақсудан асып Шығыс
Түркістанға жететін болды.
Араб-парсы лексикалық элементтерінің қазақ тіліне енуіне зор ықпал
еткен қайнар көздің бірі өзбек тілі болды. Қазақ және өзбек тілдерінің
өзара ықпалының терең тарихи тамырлары бар. Қазақстанның оңтүстік
облыстарындағы қазақтар мен өзбектер территориясының көршілестігі, бұл екі
халықтың сан ғасырлық саяси, мәдени және экономикалық қатынастары
өзбектердің де, қазақтардың да тіліне едәуір әсер етті. Қазақтар қашанда
өзбек өз ағам деп оған зор құрметпен қарағаны мәлім.
Өзбек тілінің басқа түркі тілдерімен бір ерекшелігі — өзбек тілінің
сөздік құрамында араб-парсы лексикалық элементтері мейлінше көп. Басқа
түркі тілдерінен тағы бір айырмашылығы-өзбек тіліне ауысқан парсы сөздері
сол күйінде, яғни өзінің фонетикалық тұлғасын өзгертпей қолданылады.
Қазіргі Өзбекстан территориясын мекен еткен түркі тайпаларын арабтар
өзгелерден гөрі бұрынырақ жаулап алғаны мәлім. Араб тілі бұл елдердің
мәдени өмірінде, әсіресе VIII—X ғасырларда үлкен роль атқарды. Кейінірек
барып қана тәжік-парсы тілдері халықаралық тіл қызметін атқарды. Сонымен
қайта өркендеу дәуірінде мұсылмандық Шығыс елдерінің көпшілігінде дерлік
көркем және ғылыми әдебиет не араб, не парсы тілінде жазылатын болған.
Сондықтан біз араб әдеби тілінің жетіліп, калыптасуына этникалық құрамы
жағынан түрлі халықтар үлес қосты дейміз. Жалпы араб мәдениетіиің, тілінің
дамуына Орта Азия халықтарынан шыққан ақындардың, ғалымдардың, ойшылдардың
қосқан үлесі көп.
Қоқан хандығы Әлім ханның тұсында (1800-1809 жылдары) Сайрам, Шымкент
қалалары мен сол төңіректегі аудандарды басып алғаны тарихтан мәлім. Ұлы
жүз қазақтарының Ұзынағашқа дейінгі батыс бөлігі, Талас алабы, ал Орта
жүздің Ташкенттен Арыс өзеніне дейінгі аралықтағы жерлері Қоқан хандығына
қарады. Омар ханның тұсында Қоқан феодалдары Түркістан қаласын басып алды
(1815). Сырдарияның он, жағасындағы Қармақшыға дейінгі жерлер Қоқан
бектерінің қол астына өтті.
Демек, араб-парсы лексикалық элементтері қазақ тіліне негізінен
Қазақстанның оңтүстігі арқылы, өзбек тілінің ықпалы нәтижесінде келіп енді
деуімізге болады. Бұл пікірімізге тағы ... жалғасы
Қазіргі қазақ тіліндегі араб және парсы төркіндес сөздерді екі топқа
бөліп қарауға болады. Бірі — қазақ тіліне ерте кезден-ақ әбден сіңісіп,
қалыптасып кеткен, әрі мейлінше жиі қолданылатын сөздер. Бұл топтағы сөздер
өзінің фонетикалық тұлғасын мүлдем өзгертіп жіберген болып келеді. Ең
бастысы — мұндай сөздер қазақтың бұрынғы төл сөзіндей қабылданады. Бұлардың
шет тілдерден ауысып келгендігі негізінен ұмытылып та кеткен деуге болады.
Бұған: адам, ажал, әлем, дәулет, құдірет, мезгіл, сабын, уақыт, халық
секілді сөздерді мысал етіп келтірсек те жеткілікті.
Араб-парсы сөздерінің екінші тобы — халық тіліне терең сіңісіп
кетпеген, көбінесе дерлік кітаби лексикада қолданылатын, діни түсініктер
мен абстракт ұғымдарды білдіретін сөздер. Мұндай араб-парсы элементтері
оқшауланып тұрады. Мәселен, амал, қадір, апта, бақ, есеп, өмір сияқты толып
жатқан сөздер қазақ тіліне әлдеқашан әбден сіңісіп, қалыптасып, түп-төркіні
ұмытылып кеткені мәлім. Ал тіліміздегі мехнат, ғибрат, ғайбат, махрұм,
еждиһат тәрізді көптеген сөздср халық тіліне етене сіңісе қойған жоқ. Бұл
секілді элементтер қалың көпшілік үшін біршама жат сөздер болып табылады.
Мұндай сөздерді фонетикалық белгілері мен сыртқы тұлғасына қарап-ақ қазақ
тіліне ертеден еніп қалыптасып кеткен сөздерден айырып білуге болады.
Сондай-ақ сөздердің бір тілден екіншісіне ауысуы да түрліше жолдармен
жүзеге асқаны анық. Әйтсе де бұл процесс қашан басталды деген сауалға
хронологиясын анықтай, дәл жауап беру өте қиын. Тарихи деректер мынаны
көрсетіп отыр: Орта Азия мен Қазақстанды мекендеген түркі тайпаларының
тіліне араб сөздерінен гөрі парсы сөздері әлдеқайда ертерек ене бастаған.
Кейбір тайпалардың аттары мен географиялық атауларға талдау жасай келіп,
әрі көне заман тарихшыларының мәліметтеріне сүйене отырып төмендегідей
қорытынды жасауға болады: біздің заманымыздан бұрынғы VI—IV ғасырларда
Қазақстан территориясын мекен еткен сақ тайпаларының солтүстік тобы — түркі
тілдерінде, ал оңтүстік тобы — иран тілдерінде сөйлеген. Мәдениеті мен
өнері дамудың біршама жоғары сатысына жеткен, көшім-қонымы көп сақ
тайпалары біздің заманымызға дейінгі VI—IV ғасырларда Персиямен тығыз қарым-
қатынаста болғаны мәлім. Сауда саласындағы, өзара әскери одақ құрып, ортақ
жауға қарсы күресу жөніндегі қатынастар бұл тайпалардың тіліне де өз
ықпалын тигізбей қоймады.
Парсы тілінің лексикалық элементтерінің араб тілінен гөрі бұрынырақ
ене бастағанын дәлелдейтін тарихи, экономикалық, мәдени деректер аз емес.
Мәселен, кезінде Зеравшан, Қашқадария ойпаттарын мекен еткен соғды
тайпалары мен түркі тайпалары өзара тығыз қарым-қатынас жасап отырғаны
тарихтан жақсы мәлім. Проф. А.Ю.Якубовский былай деп жазады: Мұнда
(Зеравшан, Қашқадария ойпаттарында — Л. Р.) халықтың негізгі көпшілігі
соғдылар болды, түркілердің ықпалына ұшыраса да, мұндағылар соғдыша
сөйлесетін-ді. Түркі ықпалының болуына екі арадағы бейбіт қарым-қатынас та,
сондай-ақ түркілердің әскери жорықтарыда әсер етпей коймады. Шығыс
түркілері ҮІІ ғасырдың ақыры мен VIII ғасырдың бас кезінде Соғдыға екі
рет басып кіргені мәлім. Бірінші жолы олар тіпті Термезге апаратын
Шахрисябз жолында жатқан Бузғай (темір қақпа) тау шатқалына дейін жетті
Махмұд Қашқари Шығыс Түркістанның оңтүстігі мен Шу және Талас
ойпаттарындағы соғды отаршылары таза түркі тілінде және екі тілде
сөйлейтінін атап көрсеткен. Махмұд Қашқаридің айтуы бойынша, Тараз бен
Аққаланың (Исфиджаб, Сайрам) тұрғындары секілді Баласағұн қаласының
тұрғындары да соғдыша және түркіше сөйлейтін болған. VI—X ғасырларда
қазіргі Оңтүстік Қазақстан қалаларының халқы Соғдыдан қашып келген
шаруалармен және қолөнершілермен толыға түсті.
Жоғарыда аталған тарихи деректер негізінде мынадай қорытынды
жасаймыз: түп-төркіні иран тілдес болып келетін сөздердің түркі
халықтарының тіліне ауысуы, парсы және түркі тілдерінің өзара инфильтрация
жасау процесі ертеректе, арабтар мұнда келмей тұрған кезде, араб
мәдениетінің гүлденуінен әлдеқайда бұрын басталған.
Парсы тілінің лексикалық элементтерінің басқа түркі тілдеріне, соның
ішінде қазақ тіліне ауысу процесін зерттегенде мықтап ескеретін жәйт бар.
Парсы-тәжік тілдері едәуір мелшерде араб сөздерін өз бойына сіңіріп,
біржола иемденіп алған, араб төркіндес элементтерді өздерінің төл сөзіне
айналдырып жіберген. Мұндай араб сездері түркі тілдеріне парсы тілі арқылы
ауысқан.
Араб және парсы тілдерінен ауысқан лексикалық элементтердің қазақ
тіліне ену уакытын біз шартты түрде екі кезеңге бөлін қараймыз: бірінші
кезең — XV ғасырға дейінгі мерзімді қамтиды, екіншісі — XV ғасырдан, Ұлы
Октябрь социалистік революциясына дейінгі кезең.
Бізге дейін жеткен жазба деректер Оңтүстік Қазақстан мен Жетісу
қалаларының араб елдерімен, Иранмен, Орта Азиямен, Кавказбен, Византиямен,
Сібірмен, Шығыс Түркістанмен тығыз сауда байланысы болғанын, бұл регионның
халықаралық саудасында Ұлы жібек жолы зор роль атқарғанын дәлелдейді.
Ал, Ұлы жібек жолының қазақ даласындағы бөлігі Шаштан (Ташкент)
Газгирдке, одан Исфиджабқа, одан әрі керуендер Таразға беттейтін болды. Бүл
керуен жолы терістікте — қимақтарға қарай, Төменгі Барсханға, одан Құланға
(Луговое қала жұрты), одан соң Аспарға, Бедел мен Ақсудан асып Шығыс
Түркістанға жететін болды.
Араб-парсы лексикалық элементтерінің қазақ тіліне енуіне зор ықпал
еткен қайнар көздің бірі өзбек тілі болды. Қазақ және өзбек тілдерінің
өзара ықпалының терең тарихи тамырлары бар. Қазақстанның оңтүстік
облыстарындағы қазақтар мен өзбектер территориясының көршілестігі, бұл екі
халықтың сан ғасырлық саяси, мәдени және экономикалық қатынастары
өзбектердің де, қазақтардың да тіліне едәуір әсер етті. Қазақтар қашанда
өзбек өз ағам деп оған зор құрметпен қарағаны мәлім.
Өзбек тілінің басқа түркі тілдерімен бір ерекшелігі — өзбек тілінің
сөздік құрамында араб-парсы лексикалық элементтері мейлінше көп. Басқа
түркі тілдерінен тағы бір айырмашылығы-өзбек тіліне ауысқан парсы сөздері
сол күйінде, яғни өзінің фонетикалық тұлғасын өзгертпей қолданылады.
Қазіргі Өзбекстан территориясын мекен еткен түркі тайпаларын арабтар
өзгелерден гөрі бұрынырақ жаулап алғаны мәлім. Араб тілі бұл елдердің
мәдени өмірінде, әсіресе VIII—X ғасырларда үлкен роль атқарды. Кейінірек
барып қана тәжік-парсы тілдері халықаралық тіл қызметін атқарды. Сонымен
қайта өркендеу дәуірінде мұсылмандық Шығыс елдерінің көпшілігінде дерлік
көркем және ғылыми әдебиет не араб, не парсы тілінде жазылатын болған.
Сондықтан біз араб әдеби тілінің жетіліп, калыптасуына этникалық құрамы
жағынан түрлі халықтар үлес қосты дейміз. Жалпы араб мәдениетіиің, тілінің
дамуына Орта Азия халықтарынан шыққан ақындардың, ғалымдардың, ойшылдардың
қосқан үлесі көп.
Қоқан хандығы Әлім ханның тұсында (1800-1809 жылдары) Сайрам, Шымкент
қалалары мен сол төңіректегі аудандарды басып алғаны тарихтан мәлім. Ұлы
жүз қазақтарының Ұзынағашқа дейінгі батыс бөлігі, Талас алабы, ал Орта
жүздің Ташкенттен Арыс өзеніне дейінгі аралықтағы жерлері Қоқан хандығына
қарады. Омар ханның тұсында Қоқан феодалдары Түркістан қаласын басып алды
(1815). Сырдарияның он, жағасындағы Қармақшыға дейінгі жерлер Қоқан
бектерінің қол астына өтті.
Демек, араб-парсы лексикалық элементтері қазақ тіліне негізінен
Қазақстанның оңтүстігі арқылы, өзбек тілінің ықпалы нәтижесінде келіп енді
деуімізге болады. Бұл пікірімізге тағы ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz