Иммун жүйесі туралы түсінік
Кіріспе. Иммун жүйесі туралы түсінік.
Негізгі бөлім:
1. Қан дақтарын көлемі мен пішіні жағынан бөлу
2. Қан дақтарын, іздерін табу
3. Қанның топтық ерекшелігі
Қорытынды. Қан дақтарын зерттеу кезінде басқа мөселелерді шешу
Негізгі бөлім:
1. Қан дақтарын көлемі мен пішіні жағынан бөлу
2. Қан дақтарын, іздерін табу
3. Қанның топтық ерекшелігі
Қорытынды. Қан дақтарын зерттеу кезінде басқа мөселелерді шешу
Қан дақтарын зерттеу айғақты заттарға сараптама жасаудың ең жиі кездесетін түрі болып табылады және осындай барлық сараптамалардың 80%-іне жуық болады. Қан дақтарына сот-медицина сараптамасын жүргізудің ерекше ауыр қылмыстарды: кісі өлтіруді, зорлауды, денеге жарақаттар салуды тергеген кезде зор маңызы бар.
Қан дақтары дұрыс табылып, сарапталған, ол алынып, арнаулы зерттеуден өткізілгеннен кейін ғана іс бойынша айғақты заттарға айналатындығын дөл көрсету қажет.
Қан дақтарын көлемі мен пішіні жағынан мынадай түрлерге бөлуге болады: 1)қан тамшысының жалпақ жерге тамғандағы дақтары; 2) қан тамшысының еңіс беткейге шашырауынан немесе тамуынан түскен дақ; 3) қанның аққан іздері; 4) қан ластаған және жұққан жерлер; 5) саусақтардың, табанның және басқа заттардың таңбалары; 6) түрлі заттарға сіңіп қалған дақ; 7) жайылған қан; 8) қан жуылған су мен басқа да сүйықтардағы қан іздері ("жуынды сулар").
Қан іздерінің көлемі мен пішініне қарап, олардың қалай пайда болғаны туралы, демек, оқиғаның белгілі бір мән-жайы туралы пікір айтуға болады. Мысалы, жалпақ жерге тамған қан тамшысының шашырау дәрежесіне қарап, оның қандай биіктіктен тамғанын байқауға болады. Ал қан еңіс беткейге тамғанда ол леп белгісі сияқты көрінеді, оның сүйір үшы тамшының тамған жағына қарап тұрады. Қан тік қабырғаға (затқа) тамғанда оның аққан ізі болады. Қан ластаған және жұққан жерлер қан тиген қолмен әлдебір заттарды ұстағанда, қан ізін сүлгімен, шүберекпен, т.б. сүрткенде пайда болады. Қанның жайылуы оқиға болған жерді қарардан бұрын көп қан аққанын дәлелдейді, т.т.
Саусақтардың, табанның, аяқ киім ұлтанының таңбалары түріндегі қан іздерінін криминалистік маңызы зор, өйткені олар арқылы кісі өлтірушіні немесе оқиғаға басқа қатысушыны анықтауға болады. Қан іздерін сумен немесе басқа сұықтармен жуу, киім-кешекті, т.б. жуып тазарту арқылы жойып жіберуге әрекет жасалады. Кейде оқиға болған жерде (тұрғын жайда) қан ізін жою үшін еденнің қайта сырлануы, түсқағаздарды қайта жапсыру, жиһаздың бетін ауыстыру сияқты әрекеттер жасау да кездеседі. Сондықтан бірқатар жағдайларда қан іздерін табу көп қиындық келтіреді.
Қан дақтарын табудың қиындауы олардың түсі өзгеруіне де байланысты болуы мүмкін. Қан дақтары гемоглобиннің жайкүйіне қарай әр түрлі түс алуы ықтимал, ал гемоглобин дақтар ескіріп, кепкенде, сондай-ақ ылғалдың, жарықтың, т.т. әсерімен бұзылады да, дақ түсінің өзгеруіне әкеп соғатын жаңа қосылыстар (дериваттар) пайда болады.
Бірқатар жағдайларда қан іздерін анықтау қан іздері түскен заттың ерекшеліктеріне байланысты қиындай түседі. Мысалы, түсі қан дағына ұқсайтын түкті матадан қан ізін табу едәуір қиын. Сондықтан айғақты заттардан қан іздерін табу үшін оларды бүйірден жасанды жарық түсіріп, үлкейткіш шынының көмегімен қосымша тексеру, ультракүлгін сәулемен немесе спектрдің көзге көрінетін бөлігі сәулелерінде люминесценттік талдау жасау жолымен зерттеу жүргізіледі. Оқиға болған жерде зерттеудің кейбір бағдар беретін химиялық әдістері де (бензидинмен және сутегінің асқын тотығымен сынама жасау) қолданылуы мүмкін.
Қан дақтары дұрыс табылып, сарапталған, ол алынып, арнаулы зерттеуден өткізілгеннен кейін ғана іс бойынша айғақты заттарға айналатындығын дөл көрсету қажет.
Қан дақтарын көлемі мен пішіні жағынан мынадай түрлерге бөлуге болады: 1)қан тамшысының жалпақ жерге тамғандағы дақтары; 2) қан тамшысының еңіс беткейге шашырауынан немесе тамуынан түскен дақ; 3) қанның аққан іздері; 4) қан ластаған және жұққан жерлер; 5) саусақтардың, табанның және басқа заттардың таңбалары; 6) түрлі заттарға сіңіп қалған дақ; 7) жайылған қан; 8) қан жуылған су мен басқа да сүйықтардағы қан іздері ("жуынды сулар").
Қан іздерінің көлемі мен пішініне қарап, олардың қалай пайда болғаны туралы, демек, оқиғаның белгілі бір мән-жайы туралы пікір айтуға болады. Мысалы, жалпақ жерге тамған қан тамшысының шашырау дәрежесіне қарап, оның қандай биіктіктен тамғанын байқауға болады. Ал қан еңіс беткейге тамғанда ол леп белгісі сияқты көрінеді, оның сүйір үшы тамшының тамған жағына қарап тұрады. Қан тік қабырғаға (затқа) тамғанда оның аққан ізі болады. Қан ластаған және жұққан жерлер қан тиген қолмен әлдебір заттарды ұстағанда, қан ізін сүлгімен, шүберекпен, т.б. сүрткенде пайда болады. Қанның жайылуы оқиға болған жерді қарардан бұрын көп қан аққанын дәлелдейді, т.т.
Саусақтардың, табанның, аяқ киім ұлтанының таңбалары түріндегі қан іздерінін криминалистік маңызы зор, өйткені олар арқылы кісі өлтірушіні немесе оқиғаға басқа қатысушыны анықтауға болады. Қан іздерін сумен немесе басқа сұықтармен жуу, киім-кешекті, т.б. жуып тазарту арқылы жойып жіберуге әрекет жасалады. Кейде оқиға болған жерде (тұрғын жайда) қан ізін жою үшін еденнің қайта сырлануы, түсқағаздарды қайта жапсыру, жиһаздың бетін ауыстыру сияқты әрекеттер жасау да кездеседі. Сондықтан бірқатар жағдайларда қан іздерін табу көп қиындық келтіреді.
Қан дақтарын табудың қиындауы олардың түсі өзгеруіне де байланысты болуы мүмкін. Қан дақтары гемоглобиннің жайкүйіне қарай әр түрлі түс алуы ықтимал, ал гемоглобин дақтар ескіріп, кепкенде, сондай-ақ ылғалдың, жарықтың, т.т. әсерімен бұзылады да, дақ түсінің өзгеруіне әкеп соғатын жаңа қосылыстар (дериваттар) пайда болады.
Бірқатар жағдайларда қан іздерін анықтау қан іздері түскен заттың ерекшеліктеріне байланысты қиындай түседі. Мысалы, түсі қан дағына ұқсайтын түкті матадан қан ізін табу едәуір қиын. Сондықтан айғақты заттардан қан іздерін табу үшін оларды бүйірден жасанды жарық түсіріп, үлкейткіш шынының көмегімен қосымша тексеру, ультракүлгін сәулемен немесе спектрдің көзге көрінетін бөлігі сәулелерінде люминесценттік талдау жасау жолымен зерттеу жүргізіледі. Оқиға болған жерде зерттеудің кейбір бағдар беретін химиялық әдістері де (бензидинмен және сутегінің асқын тотығымен сынама жасау) қолданылуы мүмкін.
Жоспар
Кіріспе. Иммун жүйесі туралы түсінік.
Негізгі бөлім:
1. Қан дақтарын көлемі мен пішіні жағынан бөлу
2. Қан дақтарын, іздерін табу
3. Қанның топтық ерекшелігі
Қорытынды. Қан дақтарын зерттеу кезінде басқа мөселелерді шешу
Қан дақтарын зерттеу
Қан дақтарын зерттеу айғақты заттарға сараптама жасаудың ең жиі
кездесетін түрі болып табылады және осындай барлық сараптамалардың 80%-іне
жуық болады. Қан дақтарына сот-медицина сараптамасын жүргізудің ерекше ауыр
қылмыстарды: кісі өлтіруді, зорлауды, денеге жарақаттар салуды тергеген
кезде зор маңызы бар.
Қан дақтары дұрыс табылып, сарапталған, ол алынып, арнаулы зерттеуден
өткізілгеннен кейін ғана іс бойынша айғақты заттарға айналатындығын дөл
көрсету қажет.
Қан дақтарын көлемі мен пішіні жағынан мынадай түрлерге бөлуге болады:
1)қан тамшысының жалпақ жерге тамғандағы дақтары; 2) қан тамшысының еңіс
беткейге шашырауынан немесе тамуынан түскен дақ; 3) қанның аққан іздері; 4)
қан ластаған және жұққан жерлер; 5) саусақтардың, табанның және басқа
заттардың таңбалары; 6) түрлі заттарға сіңіп қалған дақ; 7) жайылған қан;
8) қан жуылған су мен басқа да сүйықтардағы қан іздері ("жуынды сулар").
Қан іздерінің көлемі мен
пішініне қарап, олардың қалай
пайда болғаны туралы, демек,
оқиғаның белгілі бір мән-жайы
туралы пікір айтуға болады.
Мысалы, жалпақ жерге тамған қан
тамшысының шашырау дәрежесіне
қарап, оның қандай биіктіктен
тамғанын байқауға болады. Ал қан
еңіс беткейге тамғанда ол леп
белгісі сияқты көрінеді, оның
сүйір үшы тамшының тамған жағына
қарап тұрады. Қан тік қабырғаға
(затқа) тамғанда оның аққан ізі
болады. Қан ластаған және жұққан
жерлер қан тиген қолмен әлдебір
заттарды ұстағанда, қан ізін
сүлгімен, шүберекпен, т.б.
сүрткенде пайда болады. Қанның
жайылуы оқиға болған жерді
қарардан бұрын көп қан аққанын
дәлелдейді, т.т.
Саусақтардың, табанның, аяқ киім ұлтанының таңбалары түріндегі қан
іздерінін криминалистік маңызы зор, өйткені олар арқылы кісі өлтірушіні
немесе оқиғаға басқа қатысушыны анықтауға болады. Қан іздерін сумен немесе
басқа сұықтармен жуу, киім-кешекті, т.б. жуып тазарту арқылы жойып жіберуге
әрекет жасалады. Кейде оқиға болған жерде (тұрғын жайда) қан ізін жою үшін
еденнің қайта сырлануы, түсқағаздарды қайта жапсыру, жиһаздың бетін
ауыстыру сияқты әрекеттер жасау да кездеседі. Сондықтан бірқатар
жағдайларда қан іздерін табу көп қиындық келтіреді.
Қан дақтарын табудың қиындауы олардың түсі өзгеруіне де байланысты
болуы мүмкін. Қан дақтары гемоглобиннің жайкүйіне қарай әр түрлі түс алуы
ықтимал, ал гемоглобин дақтар ескіріп, кепкенде, сондай-ақ ылғалдың,
жарықтың, т.т. әсерімен бұзылады да, дақ түсінің өзгеруіне әкеп соғатын
жаңа қосылыстар (дериваттар) пайда болады.
Бірқатар жағдайларда қан іздерін анықтау қан іздері түскен заттың
ерекшеліктеріне байланысты қиындай түседі. Мысалы, түсі қан дағына ұқсайтын
түкті матадан қан ізін табу едәуір қиын. Сондықтан айғақты заттардан қан
іздерін табу үшін оларды бүйірден жасанды жарық түсіріп, үлкейткіш шынының
көмегімен қосымша тексеру, ультракүлгін сәулемен немесе спектрдің көзге
көрінетін бөлігі сәулелерінде люминесценттік талдау жасау жолымен зерттеу
жүргізіледі. Оқиға болған жерде зерттеудің кейбір бағдар беретін химиялық
әдістері де (бензидинмен және сутегінің асқын тотығымен сынама жасау)
қолданылуы мүмкін.
Қан сияқты дақтар табылып, сипатталғаннан кейін оны зерттеу үшін
лабораторияға жіберіп алу қажет. Егер қан дақтары табылған зат үлкен
болмаса, ол түтас алынады. Мүндай іздер үлкен заттардан табылған жағдайда
олардың бір бөлігі алынады.
Қан іздерін зерттеген кезде сараптаманың шешуіне қойылатын негізгі
сұрақтар мыналар: 1) дақта қан бар ма? 2) ол адамның қаны ма, әлде
жануардың қаны ма (қанның түрі)? 3) қан қай топқа жатады (қанның белгілі
бір адамдардыкі екенін бекерге шығару)? Сонымен бірге кейде басқа
мәселелерді де шешуге тура келеді, олар мыналар: 1) қан іздерінің қашан
түскенін анықтау; 2) қанның неден аққанын анықтау; 3) аққан қан мөлшерін
анықтау; 4) қаннан карбоксигемоглобин мен метгемоглобин табу.
Қанның болуы эритроциттер немесе қан пигментін (гемоглобин немесе оның
өнімдерін) табу жолымен дәлелденеді. Эритроциттер сұйық қаннан немесе өте
жаңа дақтардан табылуы мүмкін, сондықтан сот-медицина тәжірибесінде әдетте
қан пигментін анықтау үшін зерттеу қолданылады. Ал қан пигментін
спектралдық талдау әдісімен және микрокристалдық реакциялармен анықтауға
болады.
Спектралдық зерттеу қан гемоглобині мен оның қосылыстары ерітіндісінің
белгілі бір ұзындықтағы сәуле толқынын сіңіріп, спектрде сіңірілуге тән
жолақтар бере алатынына негізделген. Өзіне тән қатаң ерекшелігі болуы мен
жоғары дәрежеде сезгіштігі арқасында спектралдық әдіс дақта қан бар екенін
айқын дәлелдеуге мүмкіндік береді. Қанға спектралдық зерттеу тура
көрсететін спектроскоптың және микроспектроскоптың көмегімен жүзеге
асырылады. Кейінгі кездерде гемоглобин мен оның өнімдері
спектрофотометриялық әдіспен де табылып жүр.
Микрокристалдық реакция гемоглобиннің кейбір өнімдерінің реактивтер
арқылы сипаты кристалдар түзу қасиетіне негізделген. Бұл мақсаттар үшін
гемохромоген мен тұз қышқылы гематинінің кристалдарын (Тейхман
кристалдарын) алу мейлінше жиі пайдаланылады.
Қанның қай түрге жататынын анықтау. Айғақты заттағы қан іздерін анықтау
оның қай түрге жататындығын анықтауды қажет етеді. Бұл қылмыс жасады деп
сезік келтірілген адамның өз киімінен табылған қан дағын басқа нәрседен,
мысалы, дүкеннен сатып алынган еттен жүққан деп түсіндіруі жиі
кездесетіндігіне байланысты.
Қанның түрін анықтау үшін белок түрін анықтауға мүмкіндік беретін
иммунобиологиялық реакциялар қолданылады. Оларға преципитация, анафилаксия
реакциясы мен комплементтің ауытқуы жатады. Бұл мақсатқа сот-медицина
тәжірибесінде көбінесе Чистович-Уленгут реакциясы пайдаланылады.
Ф.Я.Чистович қоянға жылқының сарысуын (сыворотка) дарентералдық жолмен
енгізген жағдайда оның өз сарысуы тек осы жануарлардың сарысуымен өзара
әсер еткенде ғана дақ (преципитат) қалдыра алатынын анықтады. Соның
нәтижесінде адам белогын преципитациялайтын сарысу болған жағдайда
зерттеліп отырған дақтарда адам қанының бар екендігін анықтауға болады.
Жануарлардың белогын преципитациялайтын сарысудың көмегімен қанның нақ
қандай жануардікі екені анықталуы мүмкін. Преципитация реакциясының
салыстырмалы ерекшелігі бар. Тектес жануарлар (мысалы, ірі қара мен қой-
ешкі) бір-біріне ұқсас реакция жасауы ықтимал. Сонымен бірге жануарлардың
филогенетикалық жағынан жақын түрлерінің қанын саралауға мүмкіндік беретін
арнаулы әдістеме бар.
Қазіргі кезде сараптама тәжірибесінде сүйық ортадағы преципитация
реакциясы нұсқаларының бірі — преципитация шеңбері кеңінен қолданылады. Бұл
орайда қан дағынан сорғызылып алынатын зат (вытяжка) пен
преципитацияланатын сарысу (антитело) бір-бірімен қабаттасады да, олардың
арасында преципитация шеңбері пайда болады. Агардағы преципитация реакциясы
да жиі қолданылады, өйткені оның өзіндік ерекшелігі жоғары болады, сонымен
бірге сорылып алынған көмескі заттар мен былғанған дақты зерттеуге және
оның нәтижелерін объективті түрде көрсетуге мүмкіндік береді. Оның
кемшіліктері — сезу мүмкіншілігінің біршама аз болуы мен нәтижесін бақылау
мерзімінің ұзаққа созылуы. Бұл кемшіліктерді қарсы иммуноэлектрофорез
(электро-преципитация) жасау әдісін қолдану арқылы жою оңай. Бұл әдістің
мәні тұрақты электр тогының әсерімен антигендер мен антителолардың агарда
бір-біріне қарай қозғалуы болып табылады. Бұл әдістеме агардағы
преципитацияның зор сезгіштікпен реакцияға түсуінің бүкіл артықшылығын
ұштастырады, оны небары 20—60 минутта өткізуге болады.
Қанның түрі қандай екенін анықтауға иммунитеттің басқа да реакциялары
(комплементті, енжар агглютинацияны, анафилаксияны, т.т. байланыстыру)
ұсынылады, бірақ олар іс жүзінде қолданыла бермейді.
Қанның топтық ерекшелігі
Қан топтары (АВО изосерологиялық жүйесі). Адамдардың бәрін олардың
сарысуы мен эритроциттерінің агглютинация беру қабілеті жөнінен 4 топқа: 0
(I), А (П), В (Ш), АВ (IV) топтарына бөлуге болатыны анықталды. Барлық
адамдарды топтарға бөлу негізіне изогемагглютинация реакциясы алынған, ол
антиген мен антитело арасындағы реакцияға ұқсас құбылыс ретінде
қарастырылады. Эритроциттерде топқа тән ерекшеліктері бар антигендер — А,В
және О (Н) аг-глютиногендер, ал сарысуда антителолар — альфа және бета
агглютининдері болады.
Көптеген авторлардың зерттеулері А антигені бар қан топтарының
біртектес болмайтындығын көрсетті. Қанның Аі (А "күшті") және Аг (А
"әлсіз") топтарга бөлінуіне байланысты бұл агглютиногенде ... жалғасы
Кіріспе. Иммун жүйесі туралы түсінік.
Негізгі бөлім:
1. Қан дақтарын көлемі мен пішіні жағынан бөлу
2. Қан дақтарын, іздерін табу
3. Қанның топтық ерекшелігі
Қорытынды. Қан дақтарын зерттеу кезінде басқа мөселелерді шешу
Қан дақтарын зерттеу
Қан дақтарын зерттеу айғақты заттарға сараптама жасаудың ең жиі
кездесетін түрі болып табылады және осындай барлық сараптамалардың 80%-іне
жуық болады. Қан дақтарына сот-медицина сараптамасын жүргізудің ерекше ауыр
қылмыстарды: кісі өлтіруді, зорлауды, денеге жарақаттар салуды тергеген
кезде зор маңызы бар.
Қан дақтары дұрыс табылып, сарапталған, ол алынып, арнаулы зерттеуден
өткізілгеннен кейін ғана іс бойынша айғақты заттарға айналатындығын дөл
көрсету қажет.
Қан дақтарын көлемі мен пішіні жағынан мынадай түрлерге бөлуге болады:
1)қан тамшысының жалпақ жерге тамғандағы дақтары; 2) қан тамшысының еңіс
беткейге шашырауынан немесе тамуынан түскен дақ; 3) қанның аққан іздері; 4)
қан ластаған және жұққан жерлер; 5) саусақтардың, табанның және басқа
заттардың таңбалары; 6) түрлі заттарға сіңіп қалған дақ; 7) жайылған қан;
8) қан жуылған су мен басқа да сүйықтардағы қан іздері ("жуынды сулар").
Қан іздерінің көлемі мен
пішініне қарап, олардың қалай
пайда болғаны туралы, демек,
оқиғаның белгілі бір мән-жайы
туралы пікір айтуға болады.
Мысалы, жалпақ жерге тамған қан
тамшысының шашырау дәрежесіне
қарап, оның қандай биіктіктен
тамғанын байқауға болады. Ал қан
еңіс беткейге тамғанда ол леп
белгісі сияқты көрінеді, оның
сүйір үшы тамшының тамған жағына
қарап тұрады. Қан тік қабырғаға
(затқа) тамғанда оның аққан ізі
болады. Қан ластаған және жұққан
жерлер қан тиген қолмен әлдебір
заттарды ұстағанда, қан ізін
сүлгімен, шүберекпен, т.б.
сүрткенде пайда болады. Қанның
жайылуы оқиға болған жерді
қарардан бұрын көп қан аққанын
дәлелдейді, т.т.
Саусақтардың, табанның, аяқ киім ұлтанының таңбалары түріндегі қан
іздерінін криминалистік маңызы зор, өйткені олар арқылы кісі өлтірушіні
немесе оқиғаға басқа қатысушыны анықтауға болады. Қан іздерін сумен немесе
басқа сұықтармен жуу, киім-кешекті, т.б. жуып тазарту арқылы жойып жіберуге
әрекет жасалады. Кейде оқиға болған жерде (тұрғын жайда) қан ізін жою үшін
еденнің қайта сырлануы, түсқағаздарды қайта жапсыру, жиһаздың бетін
ауыстыру сияқты әрекеттер жасау да кездеседі. Сондықтан бірқатар
жағдайларда қан іздерін табу көп қиындық келтіреді.
Қан дақтарын табудың қиындауы олардың түсі өзгеруіне де байланысты
болуы мүмкін. Қан дақтары гемоглобиннің жайкүйіне қарай әр түрлі түс алуы
ықтимал, ал гемоглобин дақтар ескіріп, кепкенде, сондай-ақ ылғалдың,
жарықтың, т.т. әсерімен бұзылады да, дақ түсінің өзгеруіне әкеп соғатын
жаңа қосылыстар (дериваттар) пайда болады.
Бірқатар жағдайларда қан іздерін анықтау қан іздері түскен заттың
ерекшеліктеріне байланысты қиындай түседі. Мысалы, түсі қан дағына ұқсайтын
түкті матадан қан ізін табу едәуір қиын. Сондықтан айғақты заттардан қан
іздерін табу үшін оларды бүйірден жасанды жарық түсіріп, үлкейткіш шынының
көмегімен қосымша тексеру, ультракүлгін сәулемен немесе спектрдің көзге
көрінетін бөлігі сәулелерінде люминесценттік талдау жасау жолымен зерттеу
жүргізіледі. Оқиға болған жерде зерттеудің кейбір бағдар беретін химиялық
әдістері де (бензидинмен және сутегінің асқын тотығымен сынама жасау)
қолданылуы мүмкін.
Қан сияқты дақтар табылып, сипатталғаннан кейін оны зерттеу үшін
лабораторияға жіберіп алу қажет. Егер қан дақтары табылған зат үлкен
болмаса, ол түтас алынады. Мүндай іздер үлкен заттардан табылған жағдайда
олардың бір бөлігі алынады.
Қан іздерін зерттеген кезде сараптаманың шешуіне қойылатын негізгі
сұрақтар мыналар: 1) дақта қан бар ма? 2) ол адамның қаны ма, әлде
жануардың қаны ма (қанның түрі)? 3) қан қай топқа жатады (қанның белгілі
бір адамдардыкі екенін бекерге шығару)? Сонымен бірге кейде басқа
мәселелерді де шешуге тура келеді, олар мыналар: 1) қан іздерінің қашан
түскенін анықтау; 2) қанның неден аққанын анықтау; 3) аққан қан мөлшерін
анықтау; 4) қаннан карбоксигемоглобин мен метгемоглобин табу.
Қанның болуы эритроциттер немесе қан пигментін (гемоглобин немесе оның
өнімдерін) табу жолымен дәлелденеді. Эритроциттер сұйық қаннан немесе өте
жаңа дақтардан табылуы мүмкін, сондықтан сот-медицина тәжірибесінде әдетте
қан пигментін анықтау үшін зерттеу қолданылады. Ал қан пигментін
спектралдық талдау әдісімен және микрокристалдық реакциялармен анықтауға
болады.
Спектралдық зерттеу қан гемоглобині мен оның қосылыстары ерітіндісінің
белгілі бір ұзындықтағы сәуле толқынын сіңіріп, спектрде сіңірілуге тән
жолақтар бере алатынына негізделген. Өзіне тән қатаң ерекшелігі болуы мен
жоғары дәрежеде сезгіштігі арқасында спектралдық әдіс дақта қан бар екенін
айқын дәлелдеуге мүмкіндік береді. Қанға спектралдық зерттеу тура
көрсететін спектроскоптың және микроспектроскоптың көмегімен жүзеге
асырылады. Кейінгі кездерде гемоглобин мен оның өнімдері
спектрофотометриялық әдіспен де табылып жүр.
Микрокристалдық реакция гемоглобиннің кейбір өнімдерінің реактивтер
арқылы сипаты кристалдар түзу қасиетіне негізделген. Бұл мақсаттар үшін
гемохромоген мен тұз қышқылы гематинінің кристалдарын (Тейхман
кристалдарын) алу мейлінше жиі пайдаланылады.
Қанның қай түрге жататынын анықтау. Айғақты заттағы қан іздерін анықтау
оның қай түрге жататындығын анықтауды қажет етеді. Бұл қылмыс жасады деп
сезік келтірілген адамның өз киімінен табылған қан дағын басқа нәрседен,
мысалы, дүкеннен сатып алынган еттен жүққан деп түсіндіруі жиі
кездесетіндігіне байланысты.
Қанның түрін анықтау үшін белок түрін анықтауға мүмкіндік беретін
иммунобиологиялық реакциялар қолданылады. Оларға преципитация, анафилаксия
реакциясы мен комплементтің ауытқуы жатады. Бұл мақсатқа сот-медицина
тәжірибесінде көбінесе Чистович-Уленгут реакциясы пайдаланылады.
Ф.Я.Чистович қоянға жылқының сарысуын (сыворотка) дарентералдық жолмен
енгізген жағдайда оның өз сарысуы тек осы жануарлардың сарысуымен өзара
әсер еткенде ғана дақ (преципитат) қалдыра алатынын анықтады. Соның
нәтижесінде адам белогын преципитациялайтын сарысу болған жағдайда
зерттеліп отырған дақтарда адам қанының бар екендігін анықтауға болады.
Жануарлардың белогын преципитациялайтын сарысудың көмегімен қанның нақ
қандай жануардікі екені анықталуы мүмкін. Преципитация реакциясының
салыстырмалы ерекшелігі бар. Тектес жануарлар (мысалы, ірі қара мен қой-
ешкі) бір-біріне ұқсас реакция жасауы ықтимал. Сонымен бірге жануарлардың
филогенетикалық жағынан жақын түрлерінің қанын саралауға мүмкіндік беретін
арнаулы әдістеме бар.
Қазіргі кезде сараптама тәжірибесінде сүйық ортадағы преципитация
реакциясы нұсқаларының бірі — преципитация шеңбері кеңінен қолданылады. Бұл
орайда қан дағынан сорғызылып алынатын зат (вытяжка) пен
преципитацияланатын сарысу (антитело) бір-бірімен қабаттасады да, олардың
арасында преципитация шеңбері пайда болады. Агардағы преципитация реакциясы
да жиі қолданылады, өйткені оның өзіндік ерекшелігі жоғары болады, сонымен
бірге сорылып алынған көмескі заттар мен былғанған дақты зерттеуге және
оның нәтижелерін объективті түрде көрсетуге мүмкіндік береді. Оның
кемшіліктері — сезу мүмкіншілігінің біршама аз болуы мен нәтижесін бақылау
мерзімінің ұзаққа созылуы. Бұл кемшіліктерді қарсы иммуноэлектрофорез
(электро-преципитация) жасау әдісін қолдану арқылы жою оңай. Бұл әдістің
мәні тұрақты электр тогының әсерімен антигендер мен антителолардың агарда
бір-біріне қарай қозғалуы болып табылады. Бұл әдістеме агардағы
преципитацияның зор сезгіштікпен реакцияға түсуінің бүкіл артықшылығын
ұштастырады, оны небары 20—60 минутта өткізуге болады.
Қанның түрі қандай екенін анықтауға иммунитеттің басқа да реакциялары
(комплементті, енжар агглютинацияны, анафилаксияны, т.т. байланыстыру)
ұсынылады, бірақ олар іс жүзінде қолданыла бермейді.
Қанның топтық ерекшелігі
Қан топтары (АВО изосерологиялық жүйесі). Адамдардың бәрін олардың
сарысуы мен эритроциттерінің агглютинация беру қабілеті жөнінен 4 топқа: 0
(I), А (П), В (Ш), АВ (IV) топтарына бөлуге болатыны анықталды. Барлық
адамдарды топтарға бөлу негізіне изогемагглютинация реакциясы алынған, ол
антиген мен антитело арасындағы реакцияға ұқсас құбылыс ретінде
қарастырылады. Эритроциттерде топқа тән ерекшеліктері бар антигендер — А,В
және О (Н) аг-глютиногендер, ал сарысуда антителолар — альфа және бета
агглютининдері болады.
Көптеген авторлардың зерттеулері А антигені бар қан топтарының
біртектес болмайтындығын көрсетті. Қанның Аі (А "күшті") және Аг (А
"әлсіз") топтарга бөлінуіне байланысты бұл агглютиногенде ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz