Жанұядағы ұйымдастырылған бала тәрбиесі мен оқытудың бала сихикасының дамуына тигізетін ықпалы

Пән: Психология
Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 42 бет
Таңдаулыға:

Мазмұны

І. Кіріспе

1. Жанұя жайындағы бала дамуының теориялық негіздері

1. 1 Бала психикасының дамуындағы жанұяның рөлі

1. 2 Бала психикасының дамуындағы мінезін қалыптастыруда жанұяның ролі

II Негізгі бөлім

2. 1 Мектеп жасын дейінгі балалардың мінез ерекшеліктері

Бала мінез- құлқына ықпал ететін негізгі мотивтер
Отбасында бала мінез - құлқында кездесетін дағдарыстар
Баланың мінез - құлқын тәрбиелеудің жолдарыЕресек пен қарым - қатынас жеткіліксіздігінің баланың қалптасыуына әсері

III бөлім

Кісілік қасиеттер оның ұнамды және ұнамсыз жақтарын қалыптастыру мен тәрбиелеу жолдары
Балада адамгершілік сапаларын қалаптастыру

IV Эксперименттік бөлім

1. Баланың өзіндік мінез құлқын Т. В. Сенко әдістемесі бойынша зерттеу

2. "Менің жанұям" деген сынағыг жүргізе отырып жанұяның ішкі жағдайын зерттеу.

3. Зерттеу жүргізудегі мақсатымыз.

а) баланың өз жанұясының мүшелерімен қарым - қатынас ерекшеліктерін айқындау.

ә) баланың өзінен ересек және кіші балалармен бірлескен әр түрлі іс әрекеттер барысында өзіндік мінез - құлқын бағалау және отбасындағы үлкендер мен өз ара қарым -қатынасында мінез - құлықтарына әсер ететін себептерді анықтау.

б) ұсынып отырған әдістеме адламның адамға деген қатынасының жұптас сипаттамаларына негізделген. Үстемдік ету, бағынушылық, күшті үстемдік әлсіз бағалаушылық, әлсіз үстемдік тұрғысынан көрінеді. Осылардың түрлі бірлестігі мінез құлықта көрінетін қатынасты құрайды.

Қоғам алдындағы тәрбие және орның қоғамдық тәрбиемен байланысты нығайту тұжырымдамасы тұрады. Жеке тұлғаның қалыптасуы қоғамдық детерминация.

Қорытынды

Пайдаланған әдебиеттер тізімі

Кіріспе

Зерттеудің көкейтестілігі.

Бұл жұмыссыз бүгінгі тандағы өзекті, әзірше елімізде толығымен шешілмеген мәселелердің бірі - отбасынан тыс жағдайда Тәрбиелеген баланың даму ерекшеліктерін зерттеуге арналады.

Баланың жанұядан тыс тәрбиеленуі жағымсыз құбылыс. Әрине, әр түрлі қайғылы жағдайлардың нәтижесінде бала өзіне ең жақын адамдары ата - аналарынан аиырылуы мүмкін, бұндайда туған - туыстары немесе мемлекет оны өз қамқорына алады.

Жанұялық әлем баланың қоршаған ортаны қабылдау негізін құрайды. Сондықтан, баланың психикалық дамуы ата- анадан берілер тәрбиеге байланысты. Баланың өзін қоршаған адамдарымен қарым - қатынасы (ата - анасымен, құрбы - құрдастарымен) дамудың мәнді бөлігін алатындығы туралы Л. И. Божович, А. А. Бодалев, М. И. Лисина, С. В. Мухина т. б. еңбектерінде көрініс тапқан.

Осы себептен соңғы 15-20 жылда дүние жүзіндегі психологтардың алдына тұрған мәселе - жабық түрдегі балалар мекемесіндегі тәрбие ісін жетілдіру болып отыр. Алғашында Польшада, Чехославакияда, Венгрияда қазіргі күні Қазақстанда "жанұялық" балалар үйі жұмыстары қарқынды алға басуда. Бұл орайда С. А. Назарбаеваның құрған "Бөбек" корының белсенді ролі атқарады.

Жабық түрдегі балалар мекмемесінде тәрбиленушілердің психикалық дамуын қарастыра отъірып, оның жанұялық тәрбиедегі көрген баламен салыстырмалы көрініндегі алшақтық біздін, зерттеу жұмысымыздык қарастырар аясы болады. Осы аталған мәселелердің психолого педагогикалық әдебиеттерді жеткіліксіз зерттелуі осы тақырыпты таңдап алуымызға түрткі болды.

Зерттеу мақсаты - жабық түрдегі балалар мекемесінде тәрбиеленуішлердің психикалық даму ерекшелігін анықтау және оны жетілдіру жолдарын қарастыру.

Зерттеу объектісі - жабық мекемелердегі бала дамуы болып табылады.

Зерттеу пәні - жабық түрдегі балалар мекемесінде тәрбиеленушілердің ересектермен қарым - қатынас дифицитінің психолого - педагогикалық ерекшеліктері.

Зерттеу міндеттері:

-жабық түрдегі балалар мекемесіндегі тәрбие ісінің психолого - педагогикалық негізін ашу;

салыстьіру мақсатьщда жанұялық тәрбие жағдайындағы баланы қарастыру.

Зерттеу әдістері:

-әдебиеттерді теориялық талдау;

-бақылау;

-құжаттарды зерттеу.

Зерттеу жұмысының құрылымы мен көлемі: кіріспеден, шағын үш тараудан, эксперимент, қорытынды, әдебиеттер тізімінен тұрады.

І. Жанұя жағдайындағы бала дамуының теориялық негіздері

1. 1 Бала психикасының дамуында отбасының ролі

Қазіргі қоғамға демократизация және оның өзгермейтін, сенімді серігі жариялылықтың жолын ұстану, мұқият қарау, социалды жаңарту кезеңі қоғамға кіреді. Қоғамда болып жатқан социалды және рухани процеске өз реакциясы динамикалық және ең сезімтал жанұя сондай - ақ, барлық байланысты және тұра қарым - қатынасы бар қоғамдық қайта құру өнегелі платформаға сүйенеді. Жанұя әрқашан көпшілікке бірдей және тұрақты болатын қызығушылық құбылыстар санына қатысты болады.

Социалды институт білімі және оны басқару туралы сұрақ қоғам үшін аса маңызды. Жанұяның даралықтан басқа социалды маңыздылығы, қалай өсіп - ер жетеді және жанұяның сақталуы мен көңіл бөледі.

Соңғы жылдары пайда болған нормативті документтер, мектеп жасына дейінгі балалар тәрбиесінің концепциясы, барлығы да мемлекеттің жанұяға көмегінің іске асуы үшін баласы бар жұмыскер аналардың жағдайын жеңілдете алмайды.

Әр жанұяның жас ерекшелік рухани потенциялына қарамастан мемлекеттік қызығушылық пен семьяның тәрбиелік мақсаты арасындағы гармония жетістігі туралы айту керек.

Жанұядағы тәрбие және гармониялық өзара қатынас пен қоғам арасында тек жалпы дұрыс социалды ұйымдастыру үндестігі болуы мүмкін. Қоғам қоятын тапсырыстар белгілі бірақ ең маңызды мәселе қазіргі рухани даму біздің пайдаланатын принциптерімізбен, амал - тәсілдерімізбен үйлесе ме екендігін анықтайды. Себебі егер амал - тәсілдер олармен өзара үндеспесе, өздері принцип бола алмайды, және іске де аспайды.

Зерттеу мақсаты

Жанұядағы ұйымдастырылған бала тәрбиесі мен оқытудың бала сихикасының дамуына тигізетін ықпалы баланы психологиялық ерекшелігі және оны етілдіру жолдарын қарасгыру

Зерттеу//объектісһч от басында әр баланың дамуы оған үлкендердің ықпалы.

Зерттеу пәні: бала бақша жоқ жерде ата - анасын қарамағындағы баланың ересектермен үйдегі туған туыстары мен қарым - қатынасы жетіспеушіліктің психологиялық -педагогикалық ерекшеліктері.

Зерттеу міндеттері : баланың от басындағы тәрбиесінінің психологиялық - педагогикалық негізін ашу.

Бала - бақшада тәрбиелеген баламен отбасындағы тәрбиеленген баланы салыстыра отырып жанұялық тәрбие жағдайыңдағы баланың даму ерекшелігін айқындау.

Зерттіеу әдістері:

- тақырып негізінде теориялық талдау.

-бақылау күнделік жазу, әңгімелесу - сурет салдырту, қызмет нәтижесіне талдау жасау

Зерттеудің көкейкестілігі : егемеді елеміздің ертеңі жас ұрпаққа сапалы білім, саналы тәрбие беруде баланы оқытып - тәрбиелеуге Жаңаша көзқараспен қарау.

Мұны өзі заман ағымынан туындайтын сұраныстарға жауап бере алатындар тұлғаны тәрбиелеуміз керек дегенді меңзейді.

Жанұялық тәлім - тәрбие баланың қоршаған ортаны

қабылдау мегізін құрайды. Сондықтан баланың психикалық дамуы ата - анадан берілген тәрбиеге байланысты баланың өзін қоршаған ортамен карым - қатынасы (ата - анасы мен от басындағы аға - бауыры, құрбы - құрдастарымен қатынас) дамудың мәнді бөлігін қабылдап алатындағы туралы

М. Н. Боживич, А. А. Бодалеев, М. Н. Лисина, В. С. Мухина т. б. өз еңбектерінде көрініс тапқан.

"Қазақстанда жан ұялық" балалар үйі жұмыстары қарқынды алға басуда.

Жанұядағы баланың дамуындағы маңызды ролі, баланы өмірдегі социалды шартқа даярлау, білімді игеру, икемділік, дағдылық, жене даярлықты қалыптастыру жанұяға қатысты.

Әржанұя бұл функцияны оның социалды және социалы психикалық қалпына, психологиялық - педагогикалық грамматикасына тәуелді атқарады.

Қоғам алдында жанұяның тәрбие оптимизациясы және оның қоғамдық тәрбиемен байланысын нығайту тұжырымдамасы тұрады.

Жеке адамның қалыптасуы қоғамдық детерминаци алды индивидте іске асатыны сияқты социалды іс - әрекет процесінде соңынан жүреді. Социалды шарт және онымен байланысты турпа сенімділік немесе жанама түрде адамның психикалық дамуына әсер етеді.

Социалды шарт және онымен байланысты тура сенімділік немесе жанама түрде жеке адамның психикалық дамуына әсер етеді.

Жанұя, бұл балаға туа сала берілетін алғашқы социалды, мәдениетті қоғамдық организация . Жанұя нәрсете үшін ұзақ уақыт бойы өзі өмір сүретін әлемнің көшірмесі болып табылады. Сонымен қатар жанұядағы өмір көбінесе "үлкен" әлемдегі ұзағырақ өмірін белгілейді.

30- жылдардың аяғында бір топ ғалымдар (Н. Миллер, Дж. Доллард, Р. Рирус және т. б. ) Халла теориясының тіліне психоаналитикалық жеке адам теориясын аударуға талпыныс жасады.

Олар мынадай негізгі манияларды белгіледі: бала тәпбиесі процесіндегі социалды ғылым.

Кросс- мәдениетті талдау (анализ жасау) - тәрбиені зерттеу және жеке адамның дамуында әр түрлі мәдениетте баланың дамуы.

1941 ж. Н. Миллер мен Дж. Доллард күнделікті тұрмысқа "ғылыми социалды " деген жаңа терминды енгізеді.

Осы негізде міне жарты ғасыр бойы осы саладағы орталық мәселеге айналады.

Социализация - бұл нәрестенің (баланың) қоғамдағы өз орнын иемденуіне болысатын (көмектесетін) процесс.

Жанұя болу тек тәрбиелеу ғана емес және байыту немесе әлсірету үшін қоағымдық тәрбие. Жанұяда балалар өмірінен әрине байланысты болады. Бірақ өкінішке орай, барлық ата - анлар бірдей емес, кей ата - аналар оны қалай орындауы дұрыс ойластырмайды, енді біреулері болса, бала психикасына назар аударады, түсінуге оған көмектесуге тырысып бағады.

А. Г. Харчевтің көз - қарасы бойынша кішкентай бала үшін жанұя қоғамдық сананы елестетеді. Оның зерттеулерінде жанұялық социалды табиғаты терең қарастырылады. Автор мектепке дейінгілердің социалды дамуы бала өмір сүретін орта факторлары сияқты, объективті әсер етуі нәтижесінде болады. Бұдан жеке адам сыртқы орта факторлары шешуші бола алмайды, бала кезінде адам тәрбиенің, кей белгілері өмір бойы жеке адамның бойында сақталатындығын көруге болады. Жанұянығ ең негізгі тәрбиелеуші күші бала мен ата - ананың өзара қатнасынан көрінеді. Көптеген социалды - педагогикалық зерттеу жұмыстарында өзара қарым - қатынастардың баланың жеке адамның мінезіне әсер етуін қарастыруда. Жанұялық байланыс тұрақты және бұл олардың жол ашықтығын ескертеді. Тест ситуациясында қолдау күтеді. Дегенмен көптеген социалды факторларға және топтарға социализациялы процеске әсер етеді. Әсіресе баланың социализациялы күшіне ең әсер етуші әрекет ретінде жанұя қарастырылады.

А. Н. Анциферова бойынша онтогенезде социализация факторы баланың басқа адамдармен қатынасы болып табылады.

Е. А. Будилова да осындай қорытындыға келді. Ол "Адамның үлкен және шағын топтармен қарым - қатынасы, тұлға - аралық қарым қатынасы, социалды детерминациялы психиканың аса қажетті факторларын қүрайды". Е. В. Шарохова да көрсетіп береді. Сонымен қатар белгілі бір бала басқалармен қарым - қатынас жасап, өзінің қоршаған ортасынан ажыратады, өзіндік "мені" пайда болады, қалыптасады.

Жанұя бала үшін ең ерте және осымен бір мезетте ең үзағырақ социалды контактыға бастау. Жанұя - бұл микро - топ. Баланың өзгелермен өзара қатнасы, бағалауы және мәдениетке, сенімі балаға ата - анасы арқылы беріледі. Ата - ананың индивидуалдық қасиеттері баласына мәдениет мөлшерінің және бағалалығының ьерілуі міндетті түрде әсер етеді.

Дамыған тұлға бұл сияқты жағдайларға үнемі қарай бермейді. Деспотизм ережелері жиі көрінеді, қанағаттанудан айырады. Сондай - ақ социалаизация ерекше жиі көрінеді, қүрбандыққа тарту және небір қиын бөгеттер қанағаттану жанында, қандай да бір қатаң нормаларды сақтау, тәрбиенің басым болуы, тұрмыста өзі туралы тәрбие, қоюмда ойнаудың ережелерін сақтауда балаға қалай айтуға болады?

Баланың психикасы көптеген социальдық факторларға тәуелді. Эмоциональды және социальды қатынастар негізгі дамыған аспектілер болып келді. Адам өмір сүруіне социальды қатынастар шарты керек болып табылады. Тұлғаның түзілу процесінде социальды қатынас ролін Рубенштейн былай мінездеді: "Қоршаған дүниеге деген қатынас - бұл индивидтің өмір сүру шартын қүрайды. Бірақ адамның өмір сүру шарты алғашқының, алғашқысы бір адамға, жүрек соғысымен адам өмірінің ұлпасының бастысын қүрайды"Социальды, эмоциональды дамуды, яғни конетивті сфераны бөліп тәуелді екенін естен шығармау керек. Зерттеу нәтижесінде философиялық және социалдық қатынас жағы үЛ. П. Буевой жұмысында көрсетілген.

Ата - анасы баласына оқыту жоланда әсер етеді. Мінез - құлық үлгілерінің ережесін қолданып оларды құралдармен бекітіп, жазалау мен мадақтау. Бала мінез құлықты байқау арқылф жанұясымен үйренеді. Ата- анасы баласының мінез - құлқына билік жүргізеді, баланың өзіне көз - қарасымен сыртқы дүнеиеден түзілуі. Сонымен қатар балаға "үйі", балабақшасы, қүрбылары да әсер етеді, бала олармен мінез құлқын тексеріп, салыстырып бағалайды, оларды тәжірибелерде қолданып жаңадан үйренген дағдыларын пайдаланады. Социализация туралы айтқанда комплексті процеске мән беру керек, өйткені барлық жанұя мүшелері бір - біріне әсер етеді, тек қана баланың мінез - құлқына ата - ана негізгі себепкер емес. Балалар (негізгі ) өзіндік социализацияда активті роль атқарады. Ауыр мінезді тывдамайтын балалар ата - анасының ескертулеріне, байсалды балаларға қарағанда басқадай жауап қайтарады. Өзара байланыс арасында жиі өткізілетін факторлар мысалы физикалық жазалаумен немесе ата - ананың қарама- қайшы дисциплинасын тәжірибесі агрессиясы және қүқық бүзушы балалар. Балалардың дисциплинадан тәжірибеде міндетте түрде мінез - құлық ауытқулары әкелуін білдірмейді. конституциялық активті тітркендіргілікті сүрақтармен баланы ата - анасы қатаң тәртіппен бақылауға әкеліп соқтырады.

Ата - ананың тәрбиесін сызба - нүсқа арқылы 2 бөлік бойынша былай көресетуге:

1-Баланың эмоцианалды өзара қатынасы бойынша

2-Ата - ана бақылауы бойынша

Батыс психологтарының зерттеуіне қарағанда ата - ананың кез - келген мінез - құлқының стилі балалардың позитивтік, эмоциялық танымдық және қоғамдық дамуына көп әсерін тигізеді.

Соынмен, беделді ата - аналар мазасыздық көрсетпей өз балаларына (белгілі бір мөлшерде ) едәуір еркіндік берген, бірақ осы ата - аналар жоғары білімге және интуиция ие бола отырып, тиім салатын жағдайларда шектеу қойып, табандылық көрсетеді.

Мұндай мінез - құлық айналасын немесе ортаны зерттеуте және тұлғааралық қарым - қатынас туралы білімді салмақты ешқандай жүйкелік қысымсыз, қарсылықсыз қабылдауға көп көмегін тигізеді.

Отбасы жайында баланың жалпы дамуы

2. 1 Отбасы тәрбиесіндегі баланың ой - санасы дамуының негізгі факторы отбасы белгісә бала сезімінің өсуіне өзін қоршаған адамдардың іс -тәжірибесі арқылы анықталады. Бала нәрестелік кезеңнен бастап үлкендерге еліктеу арқылы барлық іс -әректті мінез құлық қасиеттерін өз бойында қалыптастырады. Ол тек жүруді сөйлеуді еңбектеуді, заттармен әрекет етуді ғана үйреніп қоймайды. Ойнау, сезіну заттармен әрекет ету есте сақтап, зейін қою, қабылдау, қиялдау, ерік сезім темперамент, қабілет мінез, жаны ашу, басқа адамдарға деген көз қарас, өз ара түсінісуді де игереді.

Бала отбасында нақты қарапайым түрде өмірге төселеді. Себебі бала отбасында ата - анасы, аға, қарындас інілерінің, туыстарының қасында жүрып, әже ата ісі бала ішін үлгі. Әр түрлі мінез - құлықтардың сапалары да ерік - жігері де қалыптасады.

Өзінен үлкендерге еліктеу арқылы сол адамдар, сөз мәнерін, еңбекті қабылдап, еңбекке бейімделе отырып біздің саяси жағдайға, бізден тыс елдерге қарап көз қарасын өзгерткісі келеді. (А. А. Аркин 1957 с 12) отбасында тез сезіп көріп қана қоймай, бала қалай өмір сүруді нені білуді өмір шындығын адамдардың нақ жүріс тұрысын да олардың келесі бір адамдарға көз қарасын да, ойлауын талдап қорытындылауын, бағалауын үйренеді. Баланың жеке басының қалыптасуына сол нәрсенің нақты әсері болады. Сондықтан баланың жеке басының "жұмбағын" оның нәрестелік, сәбилік кезеңнен балалық шағынан іздеу керек. (В. В, Давыдов 1979 с 116) Отбасы тәрбиесінің ерекшелігі мінезіндегі көңіл - күйден тұрады. "Туыс - аралық сезім, балаға деген терең қандық махаббаттан, және баланың анаға - әкеге деген жауапты сезімімен ерекшелінеді. Баланың сәби, мектепке дейінгі тәрбиесіне туыстарының көңіл - күй қатынастарының - (бірінші кезекте ана мен бала) " өз ерекшеліктері, нақыштары болады, себебі мектепке дейінгі бала араласатын белгілі адамдар ортасы шектелген, тіпті балалар мекемесінде барып - қатынасып жүрсе де ". (Основы дошкольной педагогики. 1980. с 230)

Психологтар мен педагогтар отбасындағы тәрбие тылсым - тынысын баланың өзіне жақын - үлкен адамдармен қатынасынан, маххабат сенім, өзара қызыушылығынан анықталады деп тұжырымдайды., Адамның жеке басы болып қана қойиайды, жалғаушы ретіндегі қарым - қатынас үзіндісі . . . Қанша дегенмен, сәби денесі бірінші сәттен бастап өзін қоршаған адамдар қатынасына араласады, өйткені толық мүдделі жеке адам. Өзі бүгінгі күн талабаны а сай емес, адамдар оған адамшылықпен қараса, ал оның мүмьсіндігі жоқ. Баланың жеке басы өзі қашан іс- әрекет жасағанда ғана көрінеді. Бірінші сәтте үлкеннің көмегімен, сонан соң өзі жеке" (Э. В. Ильенков. 1979. с. 195, 204 )

Осыны ескере келе, жеке бастың шарты - баланың адамдық қатынасқа араласауы жңне адамдардың араласауы. Отбасы - адамдарды бір - бірімен түсінісе араласу мектебі, балалар кішкені кезінен адамгершілікті бағалауға бейімделеді, сол ортаның мәдени салтына, ой - сезіміне, орта әл - ауқатының ерекшелігін сезінеді. Баланың ерте кезінде сенім, адамға сенушілік, жаман істерге ренжушілік, ортаның қарама -қарсылығы және басқа адамдардың. Зерттеу белгілері, сезім, балалық шақта қалыптасқан, өмір бойы адаммен бірге, оның басқа адаммен қатынасындағы бітім, көңіл нәзіктігінбереді. А. Г. Харчева (1974) .

А. С. Макаренко (1954), В. А. Сухомлинский (1973), А. А. Аркин(1975) және басқа атақты педагогтар тәрбиесіндегі басты мәселеге өте көңіл аударады, оны жеке бас қалыптасуындағы қоры (сана - адамгершілік) деп қарады, өмірдің әр кезеңіндегі адамның шығмашылығының өсуін бейімдейді деп біледі. "Отбасы - әр салалы қоғамдық институт, себебі табиғи берілудегі тәрбие және үлан - ғайыр жеке адамның іс - әрекеті қалыптасқан" (Семья как объект . . . 1974, с . 142) .

Отбасының тәрбиедегі салт - дәстүрлі ғасырлар бойы қалыптасқан. Олар белгісіз сіңіскен, тұрмысты бекнеледі және халық мәдениетін, отбасы иелерінің мінездерімен тығыз болды. Кейінгі кезге жейінгі салыстыруда отбасы патриархальды, кең, 3-4 кезекпен баяу жүреді.

Бірақ кейінгі 100 жыл өскіндер жылдамдығын қоғамдық қайта білім беруді даралады жәнеотбасы қатынас болжамын, дәстүрлік түрін өзгертті: патриархальды отбасы құлдырап, орнына нуклеарды (әке - шеше және бала), отбасындағы бала санының азаюы, мүшелер арасындағы қатынас үділуі, берік болмауы. Біздің ғасырдағы отбасы бала өсіру ортасынан тыс қалды.

Соңғы жылда бір отбасының бала тәрбиесіне аздығы, баланың түтас - жан - жақты жетілуінің мәніне сенімсіздік анықталады.

Ата - ананың бос болмауы, жұмыс орнында болуы баласымен қатынастың аздыған әкеп соғады. Отбасының айқара жасырын әлем - баланың туыстарымен қайшылығы қалыпты жағдай. Соңында, ата - ана ғылым бастауы, түрлі меңгеру, қажетті жағдай жасалуы өз мәнінде болу мүмкін еместігін айқындады А. Н. Захаров (1986) белгілейді, көп әйелдер, іскерліктерімен, мақсаттылығымен баламен қатынаста нәзік және жылылық сезім көрсетеді: аналармен түратын балалардың көпшілігі ана мейірінің кемшілігін айқындайды.

Үшінші түрінде балаға мекемеде үнемі болады, кейбіреулеріне жақыны сирек әрі аз уақытта келеді. Бірінші күндізгі қатынасу мекемесі деп аталады, екінші- тәулік, апталы топ, үшіншіжабық түрі деп аталады.

Балалар мекемесі (институты ) өмірге келуі бірқалыпты қатынас шақырмады және бала санасының өсуіне тигізер әсерін қадағалау, және"институализация " мәселелерін тудыру, т. с. баланың жеке ерекшелік сүрағы, мінезі, қоғамдық орындағы қатынасуындағы өзгешелік. Шет, капиталдық елдерде көп уақыт мекемеде болған бала сезімі өсуін тоқтатады делінді. Көп ғалымдар "институттардың " бала санасына қате белгілерін көрсетті. Р:3аззо (1967) жазды, француз жұмысшылары қарсы болды бала - бақшаға, онда балаларынан неше түрлі "сұрқиялар" тәрбиеленеді деді. Бала тәрбиесіндегі сәтсіздік, сенімшілік отбасынан айырылған, ата - ана қарауынан айырылғандардан туындайды. Р. Спиц (Р. 8ріІ8. 1945) драмаларың суреп бейнелейді "госпиталдық" - шеттен шыққан түрі "институализациялы " бала. Жабық мекемедегі бала, шешеден айырылған ерекше белгісімен, бірінші жылында 70 пайыз бөбек көз жүмады, қалғаны санадан қағылады, сана азаяды. Автор бұл байқауды Батыс Германиядағы ірі балалар үйінде жасайды.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.