Стрестің дерт дамуындағы маңызы



Негізгі бөлім

• Стресс
• Стресстің маңызы
• Кома
• Команың пайда болу түрлері
• Команың сатылары
• Шоктың түрлері
• Даму кезеңдері
• Патологиялық анатомиясы

Қорытынды

Пайдаланған әдебиеттер
Стресс ( ағылш stress – ауыртпалық, күш түсу) – деп қоршаған ортаның кез келген қолайсыз әсерлеріне организмнің арнайыланбаған бірбеткей серпілістерімен жауап қайтаруымен көрінетін, оның қорғану – бейімделу мүмкіншіліктерінің жаңа деңгейде қалыптасуын айтады. Бұл қолайсыз ықпалдарына:
• физикалық әсерлер ( ыстық немесе суық температуралар, иондағыш сәулелер электр соққы, жарақат, ауыр қол жұмыстарын атқару т.с.с. )
• химиялық әсерлер ( улы химиялық заттар, гипоксия т.б.)
• биологиялық әсерлер ( жұқпалар, вирустар, микробтардың уыттары, жәндіктердің улары т.б.)
•психогендік ( жан дүниелік жарақаттар, күйзелістер, ауыр қайғы қасірет, көңіл күйдің толқулары)
•әлеуметтік жағдайлар ( қазіргі адамдарға шамадан шамадан тыс ақпараттардың әсерлері, уақыттың тапшылығы, жеке тұлғалардың арасындағы шиеленістер, қоғамның шиеленістері жеке адамдардың қимыл қозғалыстарының азаюы т.с.с.)

«Стресс» атауын медицинаға Канада ғалымы Ганс Селье алғаш 20 ғ. Алпысыншы жылдары енгізді. Бүл ғалымның байқауы бойынша әсер еткен қолайсыз жағдайларына қарамай оларға организм әрқашан бірбеткей жауап қайтарады. Бұл кезде;
• айырша без бен лимфалық түйіндердің кері дамуы
• бүйрек үсті бездерінің гипертрофиясы
•асқазан мен ұлабардың шырышты қабықтарында ойық жаралар дамуы
•қанда нейтрофильдер көбейіп, эозинофильдермен лимфоциттердің азаюы
•тіндерде зат алмасуларының өзгерістері байқалады.
Стрестің дерт дамуындағы маңызы. Стресс адамда дерттердің дамуына екі жағдайда әкелуі мүмкін:
• организмге әсер еткен ықпалдың қарқыны тым артық болып, стресс дамытатын жүйенің белсенділігі қатты көтеріліп кетуінен;
•стресті шектейтін жүйенің туа біткен немесе жүре пайда болған тапшылықтарынан. Организмде ГАМҚ, серотониннің, шағын реттеуші пептидтердің, простагландиндердің, антиоксиданттардың түзілуіне қажетті ферменттердің тұқым қуалайтын гендік немесе жүре пайда болған ақаулары болуы ықтимал. Олардың тұқым қуалайтын гендік ақаулары ұрпақтан ұрпаққа беріледі. Олардың тұқым қуалайтын гендік ақаулары қрпақтан ұрпаққа беріледі. Сондықтан кейбір адамдарда антиоксиданттардың түзілуіне қажетті ферменттердің жеткіліксіздігі болады. Ал, жүре пайда болған бүһұл ферменттердің аз түзілуі немесе белсенділігінің төмендеуі қоршаған ортаны ластайтын әртүрлі химиялық улы өнімдердің әсерлерінен, ашығудан, ішетін тамақта нәруыздардың, витаминдердің, микроэлементтердің тапшылығынан дамиды.
• Ахметов Ж. «Патологиялық анатомия». Алматы, 2008

• Авдеев М.И. «Судебная медицинская экспертиза трупа» Москва, 1976

• Струков А.И., Серов В.В. «Патологическая анатомия» Учебник 4 Издание., стеоротипное. Медицина,1995-668 с., ил

Пән: Медицина
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:   
ЖОСПАР
Негізгі бөлім

• Стресс
• Стресстің маңызы
• Кома
• Команың пайда болу түрлері
• Команың сатылары
• Шоктың түрлері
• Даму кезеңдері
• Патологиялық анатомиясы

Қорытынды

Пайдаланған әдебиеттер

Стресс ( ағылш stress – ауыртпалық, күш түсу) – деп қоршаған ортаның
кез келген қолайсыз әсерлеріне организмнің арнайыланбаған бірбеткей
серпілістерімен жауап қайтаруымен көрінетін, оның қорғану – бейімделу
мүмкіншіліктерінің жаңа деңгейде қалыптасуын айтады. Бұл қолайсыз
ықпалдарына:
• физикалық әсерлер ( ыстық немесе суық температуралар, иондағыш
сәулелер электр соққы, жарақат, ауыр қол жұмыстарын атқару т.с.с. )
• химиялық әсерлер ( улы химиялық заттар, гипоксия т.б.)
• биологиялық әсерлер ( жұқпалар, вирустар, микробтардың уыттары,
жәндіктердің улары т.б.)
•психогендік ( жан дүниелік жарақаттар, күйзелістер, ауыр қайғы
қасірет, көңіл күйдің толқулары)
•әлеуметтік жағдайлар ( қазіргі адамдарға шамадан шамадан тыс
ақпараттардың әсерлері, уақыттың тапшылығы, жеке тұлғалардың арасындағы
шиеленістер, қоғамның шиеленістері жеке адамдардың қимыл қозғалыстарының
азаюы т.с.с.)

Стресс атауын медицинаға Канада ғалымы Ганс Селье алғаш 20 ғ.
Алпысыншы жылдары енгізді. Бүл ғалымның байқауы бойынша әсер еткен қолайсыз
жағдайларына қарамай оларға организм әрқашан бірбеткей жауап қайтарады. Бұл
кезде;
• айырша без бен лимфалық түйіндердің кері дамуы
• бүйрек үсті бездерінің гипертрофиясы
•асқазан мен ұлабардың шырышты қабықтарында ойық жаралар дамуы
•қанда нейтрофильдер көбейіп, эозинофильдермен лимфоциттердің азаюы
•тіндерде зат алмасуларының өзгерістері байқалады.
Стрестің дерт дамуындағы маңызы. Стресс адамда дерттердің дамуына екі
жағдайда әкелуі мүмкін:
• организмге әсер еткен ықпалдың қарқыны тым артық болып, стресс
дамытатын жүйенің белсенділігі қатты көтеріліп кетуінен;
•стресті шектейтін жүйенің туа біткен немесе жүре пайда болған
тапшылықтарынан. Организмде ГАМҚ, серотониннің, шағын реттеуші
пептидтердің, простагландиндердің, антиоксиданттардың түзілуіне қажетті
ферменттердің тұқым қуалайтын гендік немесе жүре пайда болған ақаулары
болуы ықтимал. Олардың тұқым қуалайтын гендік ақаулары ұрпақтан ұрпаққа
беріледі. Олардың тұқым қуалайтын гендік ақаулары қрпақтан ұрпаққа
беріледі. Сондықтан кейбір адамдарда антиоксиданттардың түзілуіне қажетті
ферменттердің жеткіліксіздігі болады. Ал, жүре пайда болған бүһұл
ферменттердің аз түзілуі немесе белсенділігінің төмендеуі қоршаған ортаны
ластайтын әртүрлі химиялық улы өнімдердің әсерлерінен, ашығудан, ішетін
тамақта нәруыздардың, витаминдердің, микроэлементтердің тапшылығынан
дамиды.
Бұл екі жағдайда да стресті дамытатын жүйе басым брлып кетеді.

Осыдан:
-Қанда катехоламиндер мен кортикостероидтық гормондардың көбеюімен
артериялық қан тамырларының қатты жиырылуы ішкі ағзалар мен тіндердің
қанмен қамтамасыз етілуін бұзады;
-Катехоламиндер жасуша мембраналарыында май қышқылдарының асқын
тотығуына, фосфолипаза, липаза, протеаза ферменттерінің артық
ісерленулеріне әкеліп, олардың бүліністерін туындатады.
Осылардың нәтижесінде стресс мида қанайналым бұзылыстарына, асқазан
мен ұлтабарда ойық жара ауруы, гипертониялық ауру, атеросклероз, жүректің
ишемиялық ауруы, қантты диабеттің кейбір түрлері, жан- жүниелік және тері
аурулары, өспелердің т.с.с. дерттердің дамуын туындатуы мүмкін.
Жоғарыда келтірілген деректерден : стресс бір жағынан адамның
тіршілігіне маңызды адаптациялық ісер етсе, екіншіден көптеген жұқпалы емес
аурулардың дамуына әкелетіндігі байқалады. Бұндай ауруларды дезадаптациялық
аурулар – деп атайды. Сол себептен стрестің бұл екі жағын ажырата білу
қажет. Стресс организмнің адаптациясына жағымды ықпал етіп тұрған жағдайда
оның әртүрлі әдістермен мүмкіншілігі болғанша қолдау қажет. Ол үшін денені
шамалы физикалық жүктемелерге жаттықтыру, суық сумен шайыну арқылы тқмен
температураға шынықтыру т.с.с. әсерлердің қажеттігін кеңінен пайдалану
керек. Тым артық стресс дезадаптациялық аурулардың дамуына әкелетін
жағдайларда стресске қарсы пайдалануға дәл келетін емдеу тәсілдерін қолдану
пайдалы. Ол үшін адамның көңіл күйін , бойындағы күш- қуатын қалпына
келтіретін жағдай жасап, витаминдер, антиоксиданттар, фосфолипазаның
тежегіштерін т.с.с. дәрі-дәрмектер беру пайдалы болады.
Стресс дамуы бір жағынан сыртқы ортаның ықпалдарына организмнің
бейімделу қабілетін көтеріп, адаптация дамуына әкелсе, екінші жағынан
көптеген дерттердің пайда брлуына әкеледі.
Организмнің ішкі тұрақтылығы стресті дамытатын және оны шектейтін
жүйелердің өзара тепе-теңдігімен қамтамасыз етіледі. Стресті дамытатын
жүйеге:
•Симпатикалық –адренергиялық жүйе
•Гипоталамус
•Алдыңғы гипофиз
•Бүйрек үсті бездерінің сыртқы қабаты т.б. жатады. Қолайсыз әсерлерден
осы жүйенің белсенділігі көтеріледі. Осыған жауп ретінде стресті шектейтін
жүйе әсерленеді. Оған:
•Мидағы гамма –аминомай қышқылына, серотонинге, эндорфиндер мен
энкефалиндерге жауап қайтаратын жүйелер;
•Шеткері ағзалар мен тіндерде түзілетін простагландиндер және
антиоксиданттық ферменттер жатады және олар стресс дамуын азайтады. Бұл
кезде ГАМҚ мида тежелу үрдістерін күшейтеді, серотонин катехоламиндердің
әсерін әлсіретеді, эндорфиндер мен энкефалиндер организмде ауыру сезімін
азайтады және көптеген ішкі ағзалардың іс- әрекеттерін қадағалайды. Шеткері
тііндерде өндірілетін простагландиндер тін жасушаларының сыртқы
қабаттарындағы аденилатциклаза ферментін әсерлеп, жасуша ішіне цАМФ
түзілуін арттырады. Антиоксиданттық асқын тотығып кетуінен сақтандырып
тұрады.

Кома (грек. Coma- терең ұйқы) ожж терең тежелуімен, есті тұрақты
жоғалтуымен, сыртқы тітіркеніштерге жауаптың болмауынан және организмнің
маңызды қызметтері реттелудің бұзылуымен сипатталады.

Команың пайда болу түрлеріне қарай:
•Неврологиялық кома ( миға қан құйылу, жарақатта, қабынуда, ми
өспелерінде ожж біріншілік бұзылуы )
•Эндокриндік кома ( диабеттік, глюко кортикоидтық , тиреотоксикалық ,
гипогликемиялық )
•Токсикалық кома ( уремияда, бауыр жеткіліксіздігі,
токсикоинфекциялық, панкреатитте, улануда )
•Гипоксиялық
•Электролиттер, су, энергетикалық заттарды жоғалтқанда
Патогенезі:
Ми нейрондарында қ.ж. тапшылығы, гипоксия
Улану
Қышқылды – сілті үйлесім бұзылуы
Электролиттің тепе – теңдігінің түзілуі
Су алмасуының бұзылуы

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Стресс және жалпы адаптациялық синдром
Физиологиялық күйзеліс
Стресс және дистресс
Психикалық аурулар сипаттамасы, ерешеліктері туралы
Психологияда стресті зерттеу және студенттердің түрлі өмір жағдайларында кездесетін стрестік күйлер
Тұлғалық факторлар
ПАТОЛОГИЯЛЫҚ ФИЗИОЛОГИЯ ПӘНІ БОЙЫНША ДӘРІСТЕР
Стресс және адаптация
Стресс дегеніміз не?
Стресс. Стресс кезіндегі физиологиялық процестер
Пәндер