1916 жылғы ұлт азаттық көтеріліс жайлы



1.Кіріспе :
1916ж көтерілістің басталу себептері, сипаты және қозғаушы күші.
2.Негізгі бөлім:
Көтерілістің Жетісудағы орталығы
Көтерілістің Торғайдағы орталығы
1916ж көтерілістің сардарбектері
3. Қорынтынды:
1916 жылғы көтерілістің тигізген зардаптары
ХХ ғасырдың басында патшалық Ресейдің Ориа Азияның шығыс аудандарымен Қазақстанды отарауы өте күшті қарқынмен жүргізілді. Тек 1907-1912 жылдары империяның Еуропалық бөліктерінен бұл жаққа 2 млн 400 мың адам келіп қоныстанды. әсіресе Қазақстанда отаралау кең ауқымда жүргізілді. Қазақтардың жерлерінде патша өкіметі шаруаларды қоныстандыру үшін жер қорын жасап, 1917 жылға дейін олардың 45 млн десятина ең шұрайлы жерлерін тартып алды, сөйтіп жергілікті халықтар таулар мен шөл далаларға ығысуға мәжбүр болды. Бұл жерлерде не су, не мал жаятын жеткілікті шабындық болмады.
ХIХ ғасырдың аяғы – ХХ ғасырдың басында бұрынғы Түркістан аймағында 941 жаңадан қоныстанған посекелер пайда болды. Бұл кезде Түркістанда орыс поселкелерінің әрбір тұрғынына 3,17 десятина егін егетін жерден келсе, жергілікті тұрғындарға 0,21 десятина ғана жер келді. Ешқандай жері жоқ қазақ қырғыз тақыр кедейлерінің үлкен тобы құрылды. Жетісу губерниясында көшіп келген орыс кулак шаруашылықтарының 90 пайызына астамы қазақ кедейлерінің жалдамалы еңбегін пайдаланды. Қазақ жерлерін күшпен тартып алу жергілікті халықтар мен орыс украин қоныстну-шылырының арасындағы қайшылықтарды шиеленістірді, жер мәселесі жөніндегі күштеу саясаты шеткі аймқтарда да кеңінен тарады.
1914 жылы патшалық Ресей дүниежүзілік соғысқа тартылды. Бұл Бірінші дүниежүзілік имперлиастік соғыс барлық халықтарға, соның ішінде Қазақстанға да аса ауыр зардаптарын тигізді. Ол пташа чиновниктері мен жергілікті әкімдердің және байлардың зорлық зомбылығы мен озбырлығын күшейтті. Соғыс қажетіне Қазақстаннан орасан көп жылқы, ауыл шаруашылық өнімдері жөнелтілді. Жергілікті халықтан алынатын салық 3-4 есе көбейді, шаруалардың ірі қара малы мен мал азығын соғыс қажетіне алу күшейді. Осының бәрі егістік жердің қысқаруына , ірі қара малдың азаюына әкеоіп соқты. Елдің өнеркәсібіндегі жалпы күйзеліс пен ауыл шаруашылығының күйзелуі Қазақстан экономикасын құлдыратты. Қалалар мен ауылдарлағы еңбекші бұқараның жағдайы күрт төмендеді.
Соғыс жылдары тек Түркістанның майдандағы әскерінің қажеті үшін 38 мың шаршы метр киіз, 300 мың пұт ет, 473,928 пұт балық, 70 мың жылқы, 12797 түйе күшпен алынып, майдан аймақтарына жіберілді. Қазақ шаруаларын кәсіпорындарға, бай құлақ шаруашылықтарына жаодап жұмыс істету күшейді.
Дүниежүзілік империалистік соғыс елде өнеркәсіптің қирауына, ауыл шаруашылығының тоқырауына, халық арасындағы аштыққа алып келді. Жергілікті жерлерде щенеуніктер мен әкімшіліктердің зорлап алым слық жинауы өсті. Бұл кезде әр түрлі салықтардың 10-тарта түрі болды. 1916 жылы 3 миллирд сомға жаңа мемлекеттік заемға жазылу науқаны жүргізілді, ол да қазақ халқының мойнына ауыр салмақ болып түсті. Бірінші дүниежүзілік соғыстың басталуымен байланысты қазақ халқын тағы бір ауыртпалық әскери салық салды. Оның әр түтінге көлемі 1 сом 84 тиын мөлшерінде белгіленді.
1. Ч.Мусин «Қазақстан тарихы»
оқулық 3 басылым. Алматы 2005ж
2. «Қазақстан тарихы көне заманна бүгінге дейін»
(очерк) Алматы 1994ж
3. К.Аманжолов «Қазақстан тарихының дәрістер курсы» Алматы 1997ж

Пән: Қазақстан тарихы
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 10 бет
Таңдаулыға:   
Қазақстан Республикасы Білім және Ғылым министрлігі

Қ.А.Иасауи атындағы ХҚТУ ШИ

Тарих факультеті
Қазақстан тарихы кафедрасы

Тақырыбы: 1916 жылғы ұлт-азаттық көтеріліс

Орындаған: Жусипова
Ақбота
Тобы: 142-17
Қабылдаған: Абилаханова А

Шымкент -2007

Жоспар:
1.Кіріспе :
1916ж көтерілістің басталу себептері, сипаты және қозғаушы
күші.
2.Негізгі бөлім:
Көтерілістің Жетісудағы орталығы
Көтерілістің Торғайдағы орталығы
1916ж көтерілістің сардарбектері
3. Қорынтынды:
1916 жылғы көтерілістің тигізген зардаптары

Қазақ халқының 1916 жылғы Ұлт-азаттық көтерілісі.

ХХ ғасырдың басында патшалық Ресейдің Ориа Азияның шығыс
аудандарымен Қазақстанды отарауы өте күшті қарқынмен жүргізілді. Тек
1907-1912 жылдары империяның Еуропалық бөліктерінен бұл жаққа 2 млн
400 мың адам келіп қоныстанды. әсіресе Қазақстанда отаралау кең
ауқымда жүргізілді. Қазақтардың жерлерінде патша өкіметі шаруаларды
қоныстандыру үшін жер қорын жасап, 1917 жылға дейін олардың 45 млн
десятина ең шұрайлы жерлерін тартып алды, сөйтіп жергілікті халықтар
таулар мен шөл далаларға ығысуға мәжбүр болды. Бұл жерлерде не су, не мал
жаятын жеткілікті шабындық болмады.
ХIХ ғасырдың аяғы – ХХ ғасырдың басында бұрынғы Түркістан
аймағында 941 жаңадан қоныстанған посекелер пайда болды. Бұл кезде
Түркістанда орыс поселкелерінің әрбір тұрғынына 3,17 десятина егін
егетін жерден келсе, жергілікті тұрғындарға 0,21 десятина ғана жер
келді. Ешқандай жері жоқ қазақ-қырғыз тақыр кедейлерінің үлкен тобы
құрылды. Жетісу губерниясында көшіп келген орыс кулак
шаруашылықтарының 90 пайызына астамы қазақ кедейлерінің жалдамалы
еңбегін пайдаланды. Қазақ жерлерін күшпен тартып алу жергілікті халықтар
мен орыс-украин қоныстну-шылырының арасындағы қайшылықтарды
шиеленістірді, жер мәселесі жөніндегі күштеу саясаты шеткі аймқтарда
да кеңінен тарады.
1914 жылы патшалық Ресей дүниежүзілік соғысқа тартылды. Бұл Бірінші
дүниежүзілік имперлиастік соғыс барлық халықтарға, соның ішінде
Қазақстанға да аса ауыр зардаптарын тигізді. Ол пташа чиновниктері
мен жергілікті әкімдердің және байлардың зорлық- зомбылығы мен
озбырлығын күшейтті. Соғыс қажетіне Қазақстаннан орасан көп жылқы,
ауыл шаруашылық өнімдері жөнелтілді. Жергілікті халықтан алынатын
салық 3-4 есе көбейді, шаруалардың ірі қара малы мен мал азығын
соғыс қажетіне алу күшейді. Осының бәрі егістік жердің
қысқаруына , ірі қара малдың азаюына әкеоіп соқты. Елдің
өнеркәсібіндегі жалпы күйзеліс пен ауыл шаруашылығының күйзелуі
Қазақстан экономикасын құлдыратты. Қалалар мен ауылдарлағы еңбекші
бұқараның жағдайы күрт төмендеді.
Соғыс жылдары тек Түркістанның майдандағы әскерінің қажеті
үшін 38 мың шаршы метр киіз, 300 мың пұт ет, 473,928 пұт балық,
70 мың жылқы, 12797 түйе күшпен алынып, майдан аймақтарына жіберілді.
Қазақ шаруаларын кәсіпорындарға, бай-құлақ шаруашылықтарына жаодап
жұмыс істету күшейді.
Дүниежүзілік империалистік соғыс елде өнеркәсіптің қирауына,
ауыл шаруашылығының тоқырауына, халық арасындағы аштыққа алып келді.
Жергілікті жерлерде щенеуніктер мен әкімшіліктердің зорлап алым-слық
жинауы өсті. Бұл кезде әр түрлі салықтардың 10-тарта түрі болды. 1916
жылы 3 миллирд сомға жаңа мемлекеттік заемға жазылу науқаны
жүргізілді, ол да қазақ халқының мойнына ауыр салмақ болып түсті.
Бірінші дүниежүзілік соғыстың басталуымен байланысты қазақ халқын тағы
бір ауыртпалық - әскери салық салды. Оның әр түтінге
көлемі 1 сом 84 тиын мөлшерінде белгіленді.
Соғыс жылдарында патша өкіметі қазақтардан жерді тартып алуды
жалғастырды. Бір ғана Жетісу облысы бойынша 1914 жылға қарай 2 млн
703 мыңнан астам десятина шұрайлы жерлер тартып алынды. өлкеде
халықтар арасындағы ұлттық бөлінушілік күшейді. Қазақ даласында жалпы
ұлттық дағдарыс пісіп жетілді.
Соғыс ауыртпалығы Қазақстанда жұмысшылыр мен шаруалар қозғалысының
өсуіне түрткі болды. 1915жылы маусым айында Екібастұз, Бйқоңыр көмір
кендерінде, Спасск мыс кенінде, Орынбор-Ташкент темір жолында
жұмысшыладың қозғалысы бой көтерді.
Соғысқа қарсы, қымбатшылыққа және етек алып келе жатқан аштыққа
қарсы қалалар мен деревнияларда қала кедейлері мен майданға кеткен
солдаттрдың әйелдері ереуілге шықты. 1916 жылы қаңтар айында мұндай
толқулар Верный, Семей қалаларында болды. Орынбор облысы Ақ Бұлақ
поселкесінің, Жетісу облысы Лепсі уезінің бірқатар селоларының кедейлері
мен майданға кеткен әскерлердің әйелдері жергілікті саудагерлер мен
көпестердің дүкендерін талқандады. Қоғамдағы қанауша және қаналушы
таптар арасындағы қарама-қарсылық, бір-біріне қарсы шығу жалпы
бұқаралық сипат алды.
Кәсіпорын иелерінің, жергілікті буржуазияның зорлық- зомбылығы 1916
жылы 25 маусымда патша өкіметінің Бұратана халықты мемлекеттік
қорғаныс жұмыстарына пайдалану тәртібі туралы ереже қабылдауына
байланысты тіпті күшейе түсті. Жұмыстан немесе әкімшілік ережелері мен
талаптарын орындаудан бас тартқан жұмысшылырды тұтқынға алуға,
болмаса айып ретінде ақша өндіріп алуға кеісетін болды. Азық-
түліктің 2-3 есе қымбаттауы да халықтың наразылығын өршіте түсті.
Қазақ жастарын майданға тыл жұмысына алу жөніндегі патшаның 1916
жылғы 25 маусымдағы жарлығы халықтың шыдамын тауысып, олардың отарлау
езгісі мен орта ғасырлық қанауға қарсы көтерілуіне себеп болды.
Жарлық бойынша Түркістан мен Дала өлкесінен майданға окоп қазуға
400 мың, соның ішінде Қазақстанның далалық облыстарынан- 100 мыңнан
астам, Жетісудан 87 мың адам жіберу көзделді. Қазақтардың тууы
туралы куәлігінің жоғын пайдаланып, болыстық басқармалар мен ауыл
старшындары жастарының асқандығына қармастан кедей жігіттерді майданға
жұмысқа алынып, ал феодалдар балаларының жсын кішірейтіп көрсетіп,
әскерге жібермеудің амалын жасап бақты. Мәселен 60 жастағы кедей
шалдарды 30 жаст болып, 25-30 жастағы бай балалары 50 жастағы болып
жазылды.
Майдан жұмысына қазақ жастарын алу туралы жарлық қазақ халқының
зор наразылығын тудырды. Елде болыстық басқармаларды талқандау ,ауыл
старшындарын қатігез байлырды өлтіру ірі феодалдардың иеліктеріне шабуыл
жасау,жер сату жөніндегі құжаттарды, алым-салық қағаздарын т.б жойып жіберу
секілді ашу ыза әрекеттері кең орын алды.Сойыл, кетпен, шалғы, мылтық,
қылышпен қаруланған ел адамдары байлардың ауылдарын өртеп, малдарын әкетуі
жиілей түсті.
Қазақстандағы бұл қозғалыс көпшілік аудандарда ұлт-азаттық сипатта болып,
патша үкіметіне, отаршылдыққа, импералистік соғысқа және жергілікті
жерлерде патша үкіметінің сүйеніш болып отырған феодал байларға қарсы
бағытталды.Бұл қозғалысты еңбекші халықтын өкілдері басқарды.Торғай
даласында қазақ жастарын Әліби Жангелдин мен Амангелді Иманов,Орал облысы
мен Бөкей ордасында Сейітқали Мендешев, Әбдірахман Әйтиев, Маңғыстауда-
Жалау Мыңбаев, Ақтөбе даласында -Әділбек Майкөтев. Жетісуда-Тоқаш Бокин,
Бекболат Әшекеев, Ұзақ Саурықов, Тұрар Рысқұлов т.б басқарды.
Бұл арада тағы бір мәселенің бетін ашып кету қажет.Ол-1916 жылы
қазақ интелегенциясының көсемдері, яғни ұлт-азаттық қозғалысты
басқарушылар халық көтерілісіне қалай қарады Олар патшаға қарсы қарулы
көтерілісті жақтаған жоқ.Өткені құр қол халық патшанын талай жыл үйретілген
, мұздай қаруланған әскеріне қарсылық көрсете алмай , тағы да қазақтар
қырғынға ұшырайтынын сезді. Бірақ оларға тасқынды тау суындай
дүркіреген стихияны- халық көтерілісін тоқтату мүмкін болмады. Қазақ
газетінің ашық көтерілу қауіпті, одан да мобилизацияны
кешеуілдетуді ұсынайық, жеңілдіктер сұрайық, ол екі ортада патша да
бір жайлы болар деген сияқты шақыртулары халықтың құлағын кіре
қоймады.
Бір сөзбен айтқанда, стихиялық халық көтерілісінен ұлт-
азаттық қозғалыстың көсемдері бөлініп қалды. өмір олардың болжамы
дұрыс екенін дәлелдеді. Қазақ халқы тағы бір қырғынды басынан
өткізді, ал 1917жылы 27 ақпанда бас- аяғы бірнеше айдан кейін
патша да тағынан құлады. Осындай жағдайды ескермей кейінгі
зерттеушілер тарапынан болашақ Алаш партиясының өкілдері 1916 жылы
патшаны жақтады, тіпті көтерілісті басып, жанышты деген ұшқары
жалған сөздер айтылды. Алашордалықтардың көтеріліс кезіндегі
тактикасын түсінбеді.
Ал көтеріліс басылып, қазақ жігіттері майданға окоп қазуға
жіберіле бастаған кезде, оларға бас – көз болып, кейін аман – есен
оларды ауылға жеткізу қажет болған кезде Әлихан Бөкейхановтың өзі
бастаған қазақ зиялылары серіктерімен бірге майданға аттанды. Бұны
нағыз патриотизм деп түсіну керек. өйткені сауатсыз, орыс тілін
түсінбейтін көптеген қазақ жастары елге аман оралуы екіталай еді.
1916 жылғы шілде, тамыз айларында көтеріліс бүкіл қазақ
даласын қамтыды. Оны басу үшін патша өкіметі жазалаушы отрядтар
жіберді. Оның құрамына жақсы қаруланған әскер бөлімдері, казак - орыс
шоғырлары кірді.
Көтерілісті басу үшін патша үкіметі өзінің ескі тактикасын
қолданды. 1916 жылғы 23 тамызда Түркістан генерал – губернаторы
Куропаткиннің жарлығымен майдан жұмыстарына шақыртулрдан қанаушы
таптың бірқатар өкілджері босатылды. Олар: имамдар, молдалар, полиция
қызметкерлері, бухалтерлер мен есепшілер, мұғалімдер, дворяндар және
құрметті азаматтар әулетінен шыққан бұратана халықтың өкілдері. Мұның
өзі патша үкіметіне жалпы халықтық қозғалыстан бұратана әкімшілігінің,
байлар мен мұсылман діні өкілдерінің аздаған тобын бөліп алуға мүмкіндік
берді.
1916жылғы қазақ халқы көтерісінің басты аудандарының бірі - Жетісу
еді. Мұнда ол 1916 жылғы шілдннің алғашқы күндерінде Жаркент-Тараншы
болысының Городское селосындағы тыл жұмыстарына жіберілетін жігіттердің
тізімдерін жасауға қарсылық көрсетуімен басталды. Сол жылы 7 және 8
шілдеде Верныйдан шамамен 40 шақырымдай Үшқоңыр деген жерде
төңіректегі болыстардағы қазақ халқының өкілдері сьезде жиналды. Онда
жігіттер әскерге жіберілмесін, жұрт таудан түпесін, әкімшілік тарапынан
күштеу шаралары қолданылған ретте телеграф бұзылсын , окоп қазу
жұмыстарына шақырылатын адамдардың тізімі жойылсын деген шешім қабылданды.
10 шілдеде Ұзынағаш болысының Үлкенсаз деген жерінде де дәл
осындай, бірақ құрамы жөнінен көп адам қатысқан сьедзд болып, оған
Жетісудың он бір болысынан 5 мыңдай адам қатысты. Сьезге қатысушылар
да “оқтың астына барғанша осында өлген артық” деген қаулы қабылданды.
Бұл кезде Верный және Жаркент уездерінің көптеген ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Қарқара көтерілісі
1916 жылғы ұлт азаттық көтеріліс
1916 жылғы Қазақстандағы ұлт - азаттық қозғалыс
1916 жылғы Қазақстандағы ұлт-заттық көтеріліс
Көтерілістің Жетісудағы орталығы
Кәсіпорын иелерінің, жергілікті буржуазия мен феодалдардың зорлық - зомбылығы
1916 жылғы ұлт-азаттық көтерілісі
Кенесары Қасымұлы бастаған көтерілістің жеңілуі
1916 жылғы Ұлт-азаттық көтеріліс қарсаңындағы елдің әлеуметтік-экономикалық жағдайы
Әбдіғапар Жанбосынұлы және 1916 жылдардағы Торғай қазақтарының көтерілісіне жаңа көзқарастар
Пәндер