Клебсиеллалар

1. Кіріспе.
2.Негізгі бөлім.
А)Клебсиеллалар туыстастығы.
Б) Патогенді факторлары
В) Экологиясы мен эпидемиологиясы.
С) Экологиясы мен эпидемиологиясы
Д) Потогенез және клиникасы.
Е) Микробиологиялық диогностикасы.
Ж) Сақтандыруы және емдеуі.
3.Қорытынды.

Бактерияның аталуы 1875жылы алғаш рет ашқан неміс бактериологы Э.Клебс атымен байланысты. Klebsiella туыстастығына бірнеше түрлер кіреді:Klebsiella pneumoniae, K.oxytoca, K.mobilis, K.planticola, K.Terrigena, бір-бірінен биохимиялық қасиеттері бойынша ажыратылады. Адамқа потогенді түрі Klebsiella pneumoniae,үш түрастына бөледі: Klebsiella pneumoniae subsp. Pneumoniae, Klebsiella pneumoniae subsp. Ozaenae, Klebsiella pneumoniae subsp. Rhinoscleravanis. Соңғы жылдары жаңа клебсиелла түрлері анықталған (K.oxytoca, K.mobilis,K.planticola, K.Terrigena)олардың адам потологиясындағы рөлі анықталады. Клебсиеллалар адамның және жануарлардың терісінде, кілегей қабығында барлық уақытта кездеседі. Klebsiella pneumoniae—ауруханаішілік инфекциялардың маңызды қоздырғышы.
Морфологиясы. Клебсиеллалар—грам теріс, шеттері жұмырылған,қысқа таяқшалар, мөлшері өте құбылмалы. Ерекше морфологиялық—капсула. Талшықтары, спорасы жоқ, кейбір штамдарда кірпікшелері бар. Көбінесе қалын полисахаридті капсуласын көруге болады. Жағындыда бір-біреуден, жұптасып немесе қысқы тізбектеліп орналасады.
Дақылды өсіру. Клебсиеллалар қарапайым қоректік ортада өседі, факультативті анаэробтар. Хемооргонотроптар. Оптимальды өсу температурасы 35-37С, рН 7,2-7,4. Симмонс қоректік ортасында өседі, яғни цитрат натрийді көмірсутегі көзі ретінде қолданады. Тығыз қоректік ортада күмбез тәрізді, бұлынғыр, кілегейлі колониялар түзеді, сонвмен қатар. Етті пептонды сорпада клебсиеллалар ортаны толығымен лайландырады, кейбір кезде бетінде кілегейлі қабықша пайда болады; жартылай сқйық ортада орта бетінде жақсы көбейеді.
Биохимиялық белсенділігі. Клебсиеллалар көмірсуларды ыдыратады, нитратты нитритке айнылдырады. Желатинді ыдыратпайды,индол, күкірт сутегін түзбейді. Уреазалық белсенділігі бар, сүтті ірітпейді.

1. Жалпы микробиология. Алматы – 2006.
2. Борисов Л. Б. Медицинская микробиология, вирусология, иммунология. 2002 ж.
3.Микробиология. Под ред. И. Л. Дикого. 2004 ж.
4.Коротяев А. И. Бабичев С. А. Медицинская микробиология, иммунология, вирусология. 2002 ж.

Пән: Биология
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 11 бет
Таңдаулыға:

Клебсиеллалар.
Klebsiella туыстастығы.

Бактерияның аталуы 1875жылы алғаш рет ашқан неміс бактериологы Э.Клебс
атымен байланысты. Klebsiella туыстастығына бірнеше түрлер
кіреді:Klebsiella pneumoniae, K.oxytoca, K.mobilis, K.planticola,
K.Terrigena, бір-бірінен биохимиялық қасиеттері бойынша ажыратылады. Адамқа
потогенді түрі Klebsiella pneumoniae,үш түрастына бөледі: Klebsiella
pneumoniae subsp. Pneumoniae, Klebsiella pneumoniae subsp. Ozaenae,
Klebsiella pneumoniae subsp. Rhinoscleravanis. Соңғы жылдары жаңа
клебсиелла түрлері анықталған (K.oxytoca, K.mobilis,K.planticola,
K.Terrigena)олардың адам потологиясындағы рөлі анықталады. Клебсиеллалар
адамның және жануарлардың терісінде, кілегей қабығында барлық уақытта
кездеседі. Klebsiella pneumoniae—ауруханаішілік инфекциялардың маңызды
қоздырғышы.
Морфологиясы. Клебсиеллалар—грам теріс, шеттері жұмырылған,қысқа
таяқшалар, мөлшері өте құбылмалы. Ерекше морфологиялық—капсула. Талшықтары,
спорасы жоқ, кейбір штамдарда кірпікшелері бар. Көбінесе қалын
полисахаридті капсуласын көруге болады. Жағындыда бір-біреуден, жұптасып
немесе қысқы тізбектеліп орналасады.
Дақылды өсіру. Клебсиеллалар қарапайым қоректік ортада өседі,
факультативті анаэробтар. Хемооргонотроптар. Оптимальды өсу температурасы
35-37С, рН 7,2-7,4. Симмонс қоректік ортасында өседі, яғни цитрат натрийді
көмірсутегі көзі ретінде қолданады. Тығыз қоректік ортада күмбез тәрізді,
бұлынғыр, кілегейлі колониялар түзеді, сонвмен қатар. Етті пептонды сорпада
клебсиеллалар ортаны толығымен лайландырады, кейбір кезде бетінде кілегейлі
қабықша пайда болады; жартылай сқйық ортада орта бетінде жақсы көбейеді.
Биохимиялық белсенділігі. Клебсиеллалар көмірсуларды ыдыратады,
нитратты нитритке айнылдырады. Желатинді ыдыратпайды,индол, күкірт сутегін
түзбейді. Уреазалық белсенділігі бар, сүтті ірітпейді.
Клебсиелла туыстастығына жататын бактериялардың биохимиялық қасиеттері.
Көрсеткіштері K.oxytocaKlebsiella pneumoniae
OzaenaPneumoniae Rhinoscleravanis
e
Индол түзілуі + - - -
Метил рот реакциясы+- + - -
Фогес-Проскаузер + - + -
реакциясы
Цитраттың + +- + -
утилизациясы
Малоннаттың + +- + -
утилизациясы
Мочевинаның ыдырауы+ +- + -
Лизиндекорбоксилаза+ +- + -
Лактозаны ыдырауы. + +- + -

Антигендік құрылымы. Клебсиеллалардың 0- және К- антигендері бойынша 11
серологиялық топтары анықталған, К-антигендер бойынша-82. клебсиеллалардың
серологиялық варианттарын анықтауы К-антигендерін ажыратуымен шектеледі.
Кейбір клебсиеллалардың К-антигендері эшерихиялардың және салмонеллалардың
К-антигендеріне туыстас болып келеді.

Патогенді факторлары

клебсиеллалардың негізгі потогенді факторлары К-антиген (фагоцитозды
тежейді) және эндотоксин. Сонвмен термолабильді және термостабилді
энтеротоксин түзеді, әсер ету механизмі мен ақуыздар құрылысы бойынша
энтеротоксингенді ішек таяқшасының токсиніне ұқсас келеді. Клебсиеллалардың
адгезивтік қасиеті жоғары (монозаресзистетті фимбриялар). Вируленттілік
ферменттер түзеді; ДНҚаза, нейраминидаза, фосфатаза.

Экологиясы мен эпидемиологиясы.

Ішек, жоғары тыныс жолдары, қынаптың факультативті микрофлорасының
құрамына кіреді. Капсуласына байланысты қоршаған орта факторларына тұрақты
және топырақта,суда бөлмелерде көп уақыт сақталуы мүмкін.
Клебсиеллалық инфекция көбінесе ауруханаішілік ауру. Инфекция
көзі—науқас адам мен бактерия тасымалдаушы. Экзогенді және эндогенді
жұқтырулар кездеседі. Жұғу жолдары –тағам, ауа-тамшы және тұрмысты қарым-
қатынас арқылы. Негізгі жұқтыру факторлары—тағамдар (әсіресе, ет және сүт
тағамдары), су, ауа. Соңғы жылдары өсуде қоздырғыштық потогендік
қасеттерінің күшеюіне және адам ағзасының резистенттілігінің төмендеуіне
байланысты клебсиеллез саны. Сонымен қатар, клиебсиеллалар антибиотиктерге
сезімталдығын төмен болуымен сипатталады.
Клебсиеллалар түрлі дезинфектанттар әсеріне сезімтал, 65С
қыздырғанда бір сағат ішінде өледі. Қорғаныш ортаға төзімді: кілегейлі
капсула қоздырғышты құрғайдан сақтайды, сондықтан клебсиеллалар топырақта,
аурухана бөлмелердің шаңында, жиһаздарда көптеген апта және айлап
сақталады.

Потогенез және клиникасы.

Klebsiella pneumoniae көптеген жағдайда ішек инфекциясына ұқсас дамиды
және жылдам басталады, лоқсу,құсу, іштің ауырсынуы, диарея, қызба,жалпы
әлсіздік байқалады. Ауру ұзақтығы-1-5 күн. Клебсиеллалар тыныс алу
мүшелерін, буындарды, ми қабаттарын, конъюнтиваны, несеп шығару мүшелерін
зақымдайды және сепсис пен іріңді асқынулар тудырады. Аурудың ауыр түрі
генерализацияланған септикопиемиялық үрдіс дамуы өлімге әкеледі.

Klebsiella pneumoniae subsp. Pneumoniae көптеген факторларға
(дәрілерге) тұрақтылыққа ие, сондықтан қазіргі уақытта ауруханаішілік
инфекциялар қоздырғыштары ішінде алдыңғы қатарында тұрады, тыныс және зәр
шығару жолдарын зақымдайды.
Klebsiella pneumoniae subsp. Ozaenae мұрынның және мұрын
қуыстарының кілегей қабықтарын зақымдайды, олардың атрофиясы дамиды, қабыну
үрдіс барысында жағымсыз иіс ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.