«Қазақстан Халқы Ассамблеясы» туралы Заң жобасын талқылау

Пән: Құқық, Криминалистика
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 9 бет
Таңдаулыға:

Қазақстанның тәуелсіз мемлекет болғанына 16 жылдан асты, бірақта қазақ халқының ұлттық мүддесі осы кезге дейін шешімін таппай келеді. Оған көз жеткізу үшін, осыдан он-он бес жыл бұрын бұқаралық ақпарат құралдарына жазылған материалдар мен бүгінгі ақпарат материалдарын салыстырып көрсек, бұған көзіміз әбден жетеді. Сол кезде көтерілген проблемалар жылма-жыл қайталануда, бірақта іс жүзінде өзгеріс шамалы. Осы проблемалардың ішінде көп айтылып, бірақта шындап қолға алынбай жүрген мәселе, ол қазақ халқының рухани мәдениетінің негізі - тілі, діні, салт-дәстүрі болса, осы құндылықтарымыздың әлі күнге дейін толық шешімін таппауы. Әрине бұл мәселелер тәуелсіздік алғаннан бері сөз жүзінде айтылудан кенде емес, бірақта іс жүзінде, яғни халқымыздың күнделікті өмірінде, олардың қолданыс деңгейі ешқандай сын көтермейді.
Адам - адам болып, ұлт - ұлт болып қалыптасуы үшін оның діні, тілі, салт-дәстүрі болуы керек. Алайда қазақ халқының бұл құндылықтары жыл өткен сайын әлсіреп, еліміздің болашағы жастарға қажет болмай барады. Осы бүгінгі жағдай енді бес-алты жыл осы қалпында қала берсе, қазақ халқы - рушыл, жүзшіл, ұлтшыл, космополит, нигилист болып бірнеше топқа бөлініп, біртұтас ұлт болудан қалу қаупі бар. Осыдан кейін неге біз тәуелсіздігімізді алғанан кейін осындай қалге түсіп отырмыз деген сұрақ туындайды.
Біздің бүгінгі күні мұндай жағдайға келуіміздің бірнеше объективті және субъективті себептері бар. Біз болсақ осы кезге дейін бұл проблеманың себептерін анықтап алмай, тек оның салдарын сөз етіп, сонымен күрескен болдық, сол себепті біздің әрекеттеріміз әр кез сәтсіздікке ұшырап отырды.
Қазақ халқы тәуелсіздік алғанға дейін-ақ әлеуметтік, мәдени, экономикалық жағынан қалалық және ауылдық болып екі топқа бөлініп кеткен болатын. Егерде ауылда тұратындар қазақтың мәдениетіне жақын ауылдың өмір салтымен өмір сүрсе, қалада тұратындар орыстың мәдениетіне жақын қаланың өмір салтымен өмір сүреді. Осындай объективті жағдайларға байланысты, қазақ халқы екі әлеуметтік топқа бөлініп, олардың ұлттық санасы мен менталитеті әр түрлі болып қалыптасты. Сол себепті ауыл тұрғындарында рулық-патрихалдық сана басым болса, қала тұрғындарында космополистік-нигилистік сана басым. Қазіргі біздің тәуелсіздік алғанымызға он алты жылдан асса да, қазақтың ұлттық мүддесін қорғап, оның басын біріктіретін бір ортақ ұлттық идеология жасай алмай жүргеніміздің басты себебі сол. Оның үстіне қоғамымызда нарықтық экономиканың орнауына және жеке меншіктің заңдастырылуына байланысты қала тұрғындарының әлеуметтік-экономикалық жағдайы күрт жоғарлап, керісінше ауыл тұрғындарының тұрмысы тым нашарлап кетті. Сол себепті ауыл мәдениетінің, яғни қазақ мәдениетінің қадірі кетіп, жастар қалаға жиналып, қала мәдениетіне ден қоя бастады. Қазіргі кезде ұлттық рухани мәдениеттеріміздің, былайша айтқанда - тіліміздің, дініміздің, салт-дәстүріміздің дамымай, күнен-күнге беделінің азайуының негізгі себебі осыдан.
Сонымен бірге мұның субъективті себептері де бар. Атап айтқанда ұлтымыздың саяси және рухани элитасы қалалық өмір салтымен, яғни орыс мәдениетімен тәрбиеленгендіктен, олардың көбі қазақ тілін білмей, яғни қазақ мәдениетін түсінбегендіктен оны сыйламай, ұлтымыздың космополит элементіне айналып барады. Осындай себептердің салдарынан қазіргі кезде қазақ халқы рухани дағдарысқа ұшырап отыр. Енді осы тығырықтан шығудан қандай жолдары бар және оған қалай қол жеткізуге болады?
Меніңше, оның бірден-бір дұрыс жолы, қазақ халқы өзінің тарихи қалыптасқан рухани мәдениетінің негізі - тілін, дінін, салт-дәстүрін сақтап, оны әрі қарай дамыту үшін олар жаңа өмір жолына түсулері керек. Себебі адамның ұлттық санасын, оның дүиетанымын, өмірге көзқарасын қалыптастыратын, адамның күнделікті тіршілігінің негізі болып саналатын, оның - өмір салты. Осы кезге дейін қазақ халқы негізінен ауылдың өмір салтымен өмір сүріп келеді, сондықтанда олардың дүнитанымы, менталитиеті, мәдениеті сол өздерінің өмір сүретін ортасына байланысты қалыптасты. Оның үстіне қазақ халқы бодандықта болғандықтан, олардың басында еркіндігі болмай, метрополияның жүргізген саясатына бас иуге тура келді. Қазіргі кезде жағдай мүлде басқаша.
Біріншіден, біз тәуелсіз елміз, өзіміздің мемлекетіміз бар, енді өмірімізді қалай өзгертеміз десек те өз еркімізде. Сондықтан да біз ешкімге қарайламай, қайткенде өмірімізді жақсартуға болатынын жақсылап ойланып, сонан кейін іс-әрекетке көшуімізге толық мүмкіншілігіміз бар.
Екіншіден, қазақ халқының басым көпшілігі бұрын ауылдық жерде тұрып келсе, енді қалаға шоғырлана бастады. Сондықтанда бұрынғыдай орыс мәдениетіне еліктеп ассимиляцияға ұшырамай, қалалық өмір салтына бейімделген өзінің ұлттық мәдениетін қалыптастыруға тиіс.
Үшіншіден, саяси, рухани, экономикалық биліктердегі ұлттық элитамызды қазақыландырып, оларды қазақтың ұлттық мүддесін қорғайтын, патриоттық сезімдегі ұлттық элитаға айналдыруымыз керек.
Енді уақыт оздырмай осы шараларды тез арада үкіметіміз болып, зиялы қауымымыз болып, бүкіл халық болып қолға алып, іс-әрекетке көшуге тиіспіз. Біз осы кезге дейін, қазақтың ұлттық мүддесін қозғасақ, басқа ұлттардың наразылығын тудырып, ұлт аралық татулыққа сызат түсіреміз деп, жалған қағиданың жетегінде болып келдік. Егерде шындыққа тура қарайтын болсақ бәрі керісінше болуға тиіс. Қазақстанның байырғы тұрғыны, әрі сан жағынан бүкіл Республика халқының үштен екісін құрап отырған қазақ халқының ұлттық мүддесі өз Отанында қорғалмаса, Қазақстанда еш уақытта тыныштық болуы мүмкін емес екенін уақыттың өзі көрсетіп берді. Осы соңғы он бес жылдың ішінде Қазақстанда қазақ мүддесінің қорғалмауы салдарынан бұл проблема ақпарат құралдарында тұрақты көтеріліп келді. Қазіргі жағдайда бұл проблеманың сөзден іске көшкенін көріп отырмыз. Оған дәлел, соңғы жылдарда түрлі ұлттық бағыттағы қоғамдық қозғалыстар мен ұйымдардың құрылуы. Тіпті соңғы айларда бұл мәселе саяси сипат алып, ұлттық бағыттағы партиялар құрыла бастады.
Егерде бұл проблемаға қазірден мән беріп, оны әділ шешуге күш салмасақ, ол бара-бара күрделеніп, ұлттық көлемдегі үлкен проблемаға айналуы мүмкін.
Осы жерде ұлттық мүдде дегеніміз не және оны қалай қорғауға болады деген сұрақ туындайды. Көп адамдардың осы кезге дейін бұл сұрақты дұрыс түсінбей, соның салдарынан ұлттық мүдде туралы сөз бола қалса, оны ұлтшылдықтың белгісі деп қабылдайтындары рас. Олардың түсінігі бойынша Қазақстанда бірнеше ұлттардың өкілдері тұрады, соның ішінен қазақтың ұлттық мүддесін бөле-жара қараудың не қажеті бар, бәріміз бірдей бір қоғамда өмір сүріп жатқан жоқпызба деп ойлайды.
Бір қарағанда солай болып көрінері анық, бірақ та бұл мәселеге тереңірек үңілсек, оның басқа да мәні бар екенін көреміз. Иә, Кеңес одағы кезінде де, қазір де сол бұрынғы интернационалдық идеологиямен өмір сүріп жатырмыз. Былайша қарғанда ұлт аралық дискриминациясыз, бейбіт, тату тұратын сияқтымыз. Олай болса, өзінің тәуелсіз мемлекетінде өмір сүретін қазақтың тілі, діні, салт-дәстүрі неге дамымайды, қазақтардың орыстану процесі неге тоқтамайды, қазақтардың ұлттық санасы неге оянбайды?
Мұның басты себебі, біз әлі сол бұрынғы коммунистік идеологияның қалыптастырған өмір салтымен өмір сүріп отырмыз. Ол идеологияның аты интернационалдық болғанмен, негізгі мақсаты басқа ұлттарды орыстандыру саясаты болатын. (Ол саясаттың аты “Советтік өмір салты” деп аталады. ) Сондықтан біз ұлттық қасиетімізді сақтап, тәуелсіз мемлекет болғымыз келсе, бірінші кезекте өзіміздің ұлттық ерекшелігімізге тән өмір салтымызды қалыптастыруымыз керек.
Мен, 1999 жылы Парламентке депутаттар сайлау алдында “Қазаққа қандай партия керек?” деген мақала жазып “Жас Алаш” газетінің редакциясына апарып бердім. Газет редакциясы “бізге мұндай материал өте қажет, біз мұны қалайда басамыз” деп алып қалып, ақыр соңында баспай қойды. Осы мәселе жөнінде сол кездегі газеттің бас редакторы Нұртөре Жүсіппен қатты сөзге де келіп қалғаным бар. Ақыр аяғында бұл мақала билікке оппозициядағы “Азат” газетінде 2004 жылы 29 қаңтарда жарық көрді. Мен ол мақаламда сол кезде өзін билікке оппозициямыз деп жүрген партиялардың да қазақ халқының ұлттық мүддесін қорғамайтынын сынап жазған болатынмын, сондықтанда газет редакциясы өздеріне айтылған сындарды қысқартып тастапты. Ол мақаланың негізгі мақсаты қазаққа өзінің ұлттық мүддесін қорғайтын партияның неге қажет екенін және оның себептерін дәлелдеу болатын. Өкінішке орай онан бері сегіз жыл өтсе де, сол материалда көтерілген проблемалар осы кезге дейін шешімін таппай келеді.
Әрине, тәуелсіздік алғаннан бері ұлттық мүддені қорғау мақсаттында талай партиялар, қозғалыстар, ұйымдар құрылды. Бірақта олардың басты кемшілігі, осы проблеманы шешу жөнінде теориялық негізделген ұлттық идеологиясы болмады. Соның саладыран олардың алға қойған мақсаты халыққа түсініксіз болып, ақыр аяғында сәтсіздікке ұшырап отырды.
Оның үстіне біздің Конститутциямызда ұлттық, діни, нәсілдік бағыттағы қоғамдық бірлестіктер құруға тыйым салынған. Қазақтың ұлттық мүдесін қорғау сөз бола қалса, оның қарсыластары көбіне Конституциядағы осы қағидаға сүйенеді. Әрине, қазіргі кезде дүние жүзінде бір ұлттан, бір дінен, бір нәсілден тұратын бірде-бір мемлекет жоқ, сол себепті әрбір ұлт өкілдеріне өздерінің партиясын құрып, тек өз ұлттының мүдесін қорғауға ерік беріп қойса, ол мемлекетте еш уақытта бірлік болмас еді. Бірақ, бізде бұл жөнінде басын ашып алатын бір мәселе бар, ол Қазақстанның біртұтас, (унитарлы) мемлекеттігі және мұнда тұратын өзге ұлт өкілдерінің басқа жерде тарихи отаны бар, яғни олардың рухани мәдениет сол жерде сақталап, қорғалды, ал қазақтардың Қазақстанан басқа отаны жоқ, сол себепті олардың рухани, саяси, экономикалық мүддесі тек осында дамып, қорғалуы керек. Олай болса мұндай жағдайда қазақтар өзінің ұлттық мүддесін қалай қорғуы керек деген сұрақ туындайды. Қазақстанда тұратын басқа ұлт өкілдері мен қазақтардың арасында бұл жөнінде түсініспеушілік болмас үшін, төмендегі бірнеше сұрақтарға жауап іздеуіміз керек.
Бірінші, Қазақстан көп ұлтты мемлекет пе, жоқ бір ұлтты мемлекет пе? Меніңше Қазақстанды көп ұлтты мемлекет деу - саяси қателік. Көп ұлтты мемлекет деп, егерде бір мемлекет ішінде өзінің тарихи отанында тұрып жатқан басқа да ұлттар болса, ондай мемлекет көп ұлтты деу орынды. Ал, Қазақстанның жағдайына келетін болсақ, мұнда қазақтан басқа ұлттың тарихи отаны жоқ, сол себепті Қазақстанда бір ұлт тұрады, ол - қазақтар, басқалар болса Қазақстанға түрлі себептермен келген басқа ұлттың өкілдері.
Екінші, әр мемлекеттегі байырғы ұлт пен басқа ұлт өкілдерінің саяси, рухани, экономикалық құқықтары қандай болуы керек? Сол мемлекеттегі байырғы ұлттың құқығы мен басқа ұлт өкілдерінің құқығы барлық жағынан бірдей болуы керек деу ешқандай логикаға сыймайды. Осы мемлекетті құрып отырған байырғы ұлттың рухани мәдениеті өз отанында ешқандай кедергісіз, толыққанды дамуы керек. Сол себепті Қазақстанда тұратын байырғы ұлт пен басқа ұлт өкілдерінің рухани, саяси, экономикалық құқықтарын заңдастырып, бұдан былай ұлт аралық түсініспеушілік пен бәсекелестікке жол берілмеуі керек.
Үшінші, ұлтшылдық деген терминнің саяси мағынасын қалай түсіну керек? Бізде ұлттық мүдде туралы сөз бола қалса, оны бірден ұлтшылдыққа теңейді. Бұлда біздің саяси сауатсыздығымызды көрсетеді. Қазақ халқы бірнеше ғасырлар бойы бодандықта болғандықтан олардың рухани мәдениетіне үлкен нұқсан келтірілді. Енді қазір тәуелсіздігімізді алғанан кейін, осы тарихи әділетсіздіктің зардабын жою үшін, саяси билік отарсыздандыру шараларын жүргізуі керек еді. Олар болса осы күнге дейін сол метрополияның тілінде заң шығарып, солардың тілінде сөилеп, солардың өмір салтымен өмір сүріп келеді. Осыны көре тұра, біле тұра неге тіліміз өз функциясын атқармайды, неге рухани мәдениетіміз дамымайды, неге ұлттық салт-дәстүріміз күнделікті тұрмыста қолданысқа ие болмайды деп таңдаған боламыз. Сол себепті ұлтшылдық деген терминнің саяси мағынасына ғылыми талдау жасап, оны қандай жағдайда қалай түсіну керектігін анықтауға тиіспіз.
Қазіргі біздің қоғамымыздағы кейбір ұлт аралық түсініспеушілік осындай қате саясаттың салдары. Бұрын отар болған ұлт өзінің рухани мәдениетін дамыту үшін үкіметтен теңдік талап етуі ешқандай ұлтшылдыққа жатпайды. Біздің Конституциямыздың 3бап, I- тармағында «Мемлекеттік биліктің бірден-бір бастауы - халық» делінген. Сондықтанда халық өзінің ұлттық мүддесінің қорғалуын биліктен талап етуге толық құқығы бар. Ол үшін халық саяси сауатты болуы керек.
Қазіргі кезде қазақ халқының тағдырының шешілер тарихи кезеңінде оның алдында тұрған басты мақсат, қайткенде өзінің отанында тәуелсіз ел ретінде ұлттық мемлекетін құрып, оның өркениетті елдердің қатарына қосылуын қамтамасыз ету. Ол үшін:
Бірінші, осы мемлекетті құрушы ұлт ретінде қазақ халқының рухани мәдениеті мен күш-жігерін біріктіретін оның ұлттық идеологиясы болуы керек. Егерде қазақ халқының бірлігі күшті болып, мәдениеті жоғары болса Қазақстанда тұратын басқа ұлттардың өкілдері қазақ халқын сыйлап, оның мәдениетін, тілін, салт-дәстүрін мойындайтын болады. Тек сол кезде ғана Қазақстанда тұратын халықтардың арасында өзара түсінісушілік орнап, бейбіт тату-тәтті өмір сүрулеріне мүмкіндік тумақ.
Екінші, осы елде тұратын халықтарды - ұлтына дініне, нәсіліне бөлмейтін бәріне ортақ бір өмір заңымен өмір сүретін өмір салты болуға тиіс. Ол өмір салтының негізгі принципі «имандылықты сақтап, заңды орындап, парасатты өмір сүру». Бұл принципті осы елде өмір сүретін әрбір адамнан бастап бүкіл қоғам басшылыққа алып өмір сүрсе, болашақта елімізде әділеттік орнап, адамдардың бақытқа қол жеткізері сөзсіз.
Үшінші, болашақта жасалынатын ұлттық идеологиямызды халық арасында насихаттап, оның идеясын халық санасына жеткізу үшін ағарту жұмысын жүргізу ұлтымыздың зиялы қауымының перзенттік парызы. Себебі қазақ халқы бұрынғы көшпенді өмір салтында қалыптасқан ауылдың өмір салтынан қалалық өмір салтына өткелі отыр. Сондықтанда олардың санасын, өмірге көзқарасын, менталитетін жаңа өмір салтына ауыстыру үшін өте көп күш-жігер жұмсауға тура келеді.
Қазақтар қазір ауылдық өмір салтынан қалалық өмір салтына өту процессін басынан өткеруде. Егерде қазақ халқы осындай тарихи мүмкіндіктті сәтті пайдаланып, қала өміріне лайық ұлттық мәдениетін қалыптастырса, өздерінің тілін, дінін, салт-дәстүрін сақтап қалуға толық мүмкіншілігі бар. Егерде қазіргі кездегідей, тәуелсіздік алғанан бергі он бес жыл ішінде сөз жүзінде бір проблеманы жылма жыл қайталап іс-жүзінде ештеңе бітірмесе қазіргі жаһандану дәуірінде басқа мәдениетке жұтылып, ұлттық қасиетінен біржола айырылу ы мүмкін.
Қазіргі ұлт патриоттарының алдында тұрған басты мақсат жақын арада ұлттық идеологиямызды қалыптастырып, оны халықтың талқысына салып, қабылдағанан кейін жаңадан құрылып жатқан партиялар мен қозғалыстар өмірде сол идеологияны іске асыруға күш салулары керек. Мен өз тарапымнан осы мақсатты іске асыру үшін, көптен бері көтеріп жүрген идеямды, яғни «Салауатты өмір салтын» ұлттық идеология ретінде ұсынамын.

Ермек Мұқанғалиев

«Қазақстан Халқы Ассамблеясы» туралы Заң жобасын талқылау.

Бөлімi: Ұлттық мүдде Пікір жазылмаған » Автор: "Қазақ" Халықаралық Интернет Газеті

05. 01. 2009

Ұлттық-ойлау қабілетімізді жаңғыртайық!

24. 09. 08 күні Астана қаласында Бейбітшілік және келісім сарайында ҚР Мәдениет және ақпарат министрлігінің қолдауымен Қазақстан халқы Ассамблеясы ұйымдастырған - ҚР Парламенті депутаттары, Қазақстан халқы Ассамблеясы мүшелері, белгілі қоғамдық-саяси қайраткерлер, орталық мемлекеттік органдарды, диаспора мәдени орталықтары, БАҚ өкілдері қатысқан - «Халық бірлігі - басты ұлттық игілік» атты дөңгелек үстел болып өтті. Осы шараға арнайы шақырылған «Халық үні» қоғамдық бірлестіктер Одағының төрағасы, елімізге танымал ғалым, қоғам қайраткері Совет-Хан Ғаббасов Ассамблеяны құру идеясының тәуелсіздігіміздің өтпелі кезеңінде дұрыс болғандығын, бірақ идеяны іске асыру үрдісіндегі орын алып отырған кемшіліктерді ашып, оны түзету жолдарын айтып, Ассамблея жұмысын жетілдіру мақсатындағы жүйелі пікірлерін ұсынды.

Ал 25. 09. 08 күні ҚР Парламенті Мәжілісі жанындағы Қоғамдық палатада аталмыш заң жобасын талқылау барысында Д. Көшім мырзаның Заңды тәптіштеп талдаған баяндамасы БАҚ-да жарияланды.
Қазақстан халқы Ассамблеясының жұмысына қатысы бар - бұл екі шараны еліміздің ең жоғарғы билік орындары ұйымдастырып, өткізіп отыр.

ҚР қоғамдық ұйымдарының, жекелеген қоғам қайраткерлерінің басқа да көптеген пікір-ұсыныстары қазақтілді БАҚ-да жарияланып, халықтың құлағына жетті.
Ең өкініштісі, осы пікірлердің бірде бірі ескерілмей, 01. 10. 08 күні Мәжіліс депутаттары «ҚХА» туралы Заң жобасын мақұлдады.

«Қазақстан халқы Ассамблеясы туралы»
Заң жобасындағы кемшіліктерден мысал:

1-бап. ҚХА-ның құқықтық мәртебесі
1. Асамблея - ҚР Президенті құратын, мемлекеттік ұлттық саясатты әзірлеуге және іске асыруға жәрдемдесетін алқалы орган. -қазақ унитарлы мемлекетінің ұлттық саясатын - сол ұлттың қоғамдық ұйымдарын қатыстырмай қалай шешпек ?
2. Ассамблея өз қызметін ҚР бүкіл аумағында жүзеге асырады. - бірде бір диаспора өкілдері жоқ өңірлерде де ме?
3-бап. Ассамблеяның мақсаты - қазақ халқының топтастырушы рөлін арқау ете отырып, Қазақстандық патриотизм, Қазақстан халқының азаматтық және рухани-мәдени біртұтастығы негізінде қазақстандық азаматтық сәйкестікті және бәсекеге қабілетті ұлтты қалыптастыру процесінде ҚР этносаралық келісімді қамтамасыз ету болып табылады. - Елімізде қанша халық бар ?
4-бап.
6-тармақ- 3-баппен қайшылықта, қазақ тілі мен мәдениетінің топтастырушы рөлін арқау етіп бәсекеге қабілетті ұлтты(ұлттарды емес) қалыптастыру мақсатынан ауытқып, Қазақстан халқының азаматтық және рухани-мәдени біртұтастығы принципін өрескел бұзып - көптеген ұлттық мәдениеттер-тілдер-дәстүрлерді өркендету-сақтау-дамыту туралы лағып кеткен.
6-бап.
14-тармақ- тек қана өз мүшелерін қорғаса, қазақ азаматтарын кім арашалайды?

Бұл нені білдіреді?

- Еліміздің Ата Заңына қайшы бұл Заңды қабылдау еліміздің азаматтарын екі сорттқа бөліп отыр;
- Өкімет пен Үкімет мүшелерінің қазақтілді БАҚ-ды тыңдап-оқып-көрмейтіндігін;
- Егер Алла қолдап, қазақтілді БАҚ-ды тыңдап-оқып-көретін біраз Өкімет пен Үкімет мүшелері бар болып, өз пікірлерін айтса да, олардың ұсынысын ешкім тыңдамайтындығын;

Болат Бөтеев,
«Халық үні» қоғамдық бірлестіктер Одағы
үйлестіру қызметінің жетекшісі.

Дархан дараланды

Бөлімi: Жаңалықтар Пікір жазылмаған » Автор: "Қазақ" Халықаралық Интернет Газеті

05. 01. 2009

ҚҰТТЫҚТАЙМЫЗ !!!

“Ана тілі” жігіттері аламанның алдынан көрініп жатыр. “Аллажар-қолдау” қоғамдық қорының БАҚ-та жарық көрген журналистік және ғылыми жұмыстарға жариялаған байқауында әріптесіміз, “Ана тілі” газеті бас редакторының орынбасары Дархан Бейсенбек жүлдегер атанды. Оның газетімізде жарияланған “Тұралаған жұртқа тіреу күш: Ауылдағы үкіметтік емес ұйымдарға қамқорлық қажет” мақаласы үздіктер қатарынан көрінді. Сондай-ақ, осы байқауда оқ бойы озық шыққан Жаңабай Кемал, Әміре Әрін, Совет-Хан Ғаббасов, Ғайыс Егембердиев, Тоқтар Бейісқұлов, Серік Ерғали, Дастан Елдесов, Нұрсәуле Мамытхандарды жүлделерімен құттықтаймыз!

“Ана тілі” газеті, 25 желтоқсан 2008 жыл.

БҮГІНГІ ТӘУЕЛСІЗ ҚАЗАҚТЫҢ КҮЙІНУІ мен СҮЙІНУІ

Бөлімi: Қоғам Пікір жазылмаған » Автор: "Қазақ" Халықаралық Интернет Газеті

05. 01. 2009

Өз елінде, қалың қазақтың ішінде, қазақ тілін біліп тұрып, өзара өзге тілде сөйлескен қазақтарды көргенде, мен қазақ болғаныма ұялып, күйінемін.
Бірақ, миллиардтан аса қытайдың, миллиондаған орыстың, мыңдаған мұңғыл мен басқа халықтардың ішінде жүріп, тағдырдың тәлкегіне төзген, ата-руға топтасудың арқасында ТІЛІН, ӘДЕТ-ҒҰРПЫН, САЛТ-ДӘСТҮРІН, ДІНІН сақтап, Ата- жұртқа көшіп келген қандастарымызды көргенде, мен ҚАЗАҚ болғаныма мақтанып, сүйінемін.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.