Мектеп пен университет арасындағы сабақтастықтың оқушылардың танымдық қызығушылығын қалыптастырудағы маңызы

Қазақстан Республикасының әлемдік білім кеңістігіне өтуіне байланысты білімдендіру дәрежесінің жаңа сапалы деңгейге көтеру қажеттігі соңғы жылдардағы білім беруді дамытуға арналған мемлекет тарапынан қабылданған “Білім туралы заңында”, “Қазақстан Республикасы азаматтарының жаңа әлеуметтік мінез-құлқын қалыптастыру”, “Қазақстан Республикасы мәдени-этникалық білім беру”, “Білім мазмұнын гуманитарландыру” тұжырымдамаларында және тағы басқа ресми құжаттарында ашып көрсетілген.
Қазіргі замандағы ғылым мен техниканың даму жағдайындағы ғылымның әр саласында білім мазмұны мен көлемінің қауырт өсуіне байланысты жоғары оқу орындары мен мектеп арасындағы сабақтастық оқушылардың танымдық қызығушылығының қалыптасуына тікелей әсер етеді.
Сондықтан да заман талабына сай маман дайындау жоғары сыныптарда басталып, студенттік кезеңмен ұштасып отырады.
Қазіргі кезеңде тәуелсіз еліміздің ертеңі – жастар өз білімінің тереңдігімен, кәсіби білгірлігімен бағаланады. Білімді, жан-жақты қабілетті ұрпақ- ұлтымыздың баға жетпес қазынасы. Бүгінгі таңда педагогика ғылымының өзекті мәселелерінің бірі жеке тұлғаны жетілдіруде, жан-жақты дамытуда, білім беруде, ғылымның соңғы жетістіктерін қолданып, шығармашылық жұмыстар істеуге қабілетті, дүниетанымдық көзқарасы кең, рухани бай жоғары мәдениетті азамат дайындау.
Біздің байқауымызша оқушылардың басым көпшілігі кәсіп таңдау кезінде өз қалауынан гөрі ата-аналарының ақыл-кеңесіне көбірек сүйенетін, немесе талапкерлердің мамандықтарды таңдаудағы білімсіздігі, олардың өзінің көңілі қаламаған мамандықты таңдауына жол береді. Осы себептер олардың оқуды тастап кетулеріне, болашақта мамандықтары бойынша жұмыс істемеулеріне негіз болады. Сондай-ақ, оқушыларды кәсіптік бағдарлау жұмыстарының мектеп қабырғасында соңғы сыныптарда ғана қолға алынатынын ескерсек, танымдық қызығушылықты қалыптастыру жүйелі түрде мектеп пен жоғары оқу орындары арасындағы үйлесімділік негізінде ұдайы іске асыруды талап етеді.
Жоғары сынып оқушылары болашақ кәсіби, өзінің алдағы атқаратын ісі туралы көп ойланады. Осы тұста оның өмір жолын таңдауына игі әсер ететін факторлардың бірі оның танымдық қызығушылығы. Оқушы тұлғасында танымдық қызығушылықтың қалыптасып дамуына ұзақ уақыт мерзімі қажет.
Сол себептен оқушылардың танымдық қызығушылықтарын қалыптастыруда мектеп пен университет арасында сабақтастықтың мәні зор. Өйткені оқушының бойындағы оқуға, білімге деген қызығушылығы әрі қарай дамып болашақ мамандығына деген қызығушылығына ұштасу үшін мектеп қабырғасында атқарылған жұмыстар жоғары оқу орнында әрі қарай жаңа деңгейде жалғасын табуы керек. Оның ішінде баса назар аударатын мәселе мектеп оқушылары мен университет студенттерінің танымдық қызығушылықтарын сабақтан тыс жұмыстар арқылы қалыптастыру.
Зерттеу барысында айқындағанымыздай бұл мәселе бүгінгі күнге дейін өз шешімін толық таппаған, оқушының танымдық қызығушылығын қалыптастырудағы мектеп пен университет арасындағы сабақтастықтың өз дәрежесінде іске асырылмауы мен аталмыш мәселенің бүгінгі сұранысқа ие болуы арасындағы қарама-қайшылық туындап отырғанын көрдік.

1. Қазақстан Республикасының Білім туралы заңы // Егемен Қазақстан, 1999, 1 маусым.
2. Қазақстан Республикасы азамат тарихының жаңа әлеуметтік-экономикалық мінез-құлқын қалыптастыру тұжырымдамасы. –Алматы; 1999, 40 б.
3. Қазақстан Республикасы этникалық-мәдени білім беру тұжырымдамасы. //Егемен Қазақстан, 7 тамыз, 1996
4. Васильева Э.К. Самостоятельная работа студентов. Ленинград, 1989, 120с.
5. Кухарев Н.В. Как формировать и диагностировать познавательные интересы и умственную самостоятельность учащихся. Методические рекомендации. Алматы, 1991, 13 с.
6. Баширова Ж.Р. Методологические аспекты преемственности в
системе непрерывного образования //ҚазҰУ хабаршысы. Педагогика ғылымдар сериясы, №4. Б. 33-39
7. Баллер Э.А. Социальный прогресс и культурное наследие. Москва.:Наука, 225 с.