Тәуелсіз Қазақстанның өркендеуіндегі демографияның орны
1 Қазақстан тарихи демографиясы
2 Қазақ халқының демографиялық дамуы
2 Қазақ халқының демографиялық дамуы
Қазақстан тарихи демографиясы – тарих ғылымдарының жас, бірақ болашағы да, маңызы да күшті, әсірісе егеменділік жағдайында “халықтану” жолында күрт дамыған өскелең саласы. Әрине, бұл ғылымның жетістіктерін революцияға дейінгі және әсіресе кеңес заманындағы тарихшы ғалымдардың, оның ішінде Ә. Бокейхан, М. Шоқай, М. Тынышбаев олардан кейінгі Б. Сүлейменов, П. Галузо, Е. Бекмаханов, Т. Елеуов, А. Нусіпбеков, Г. Ф. Дакишейгер және т. б. ғалымдардың еңбегіне сүйеніп, оны әрі дамыту нәтижесінде қол жеткені түсінікті.
Қазір егеменді ел болып, іргемізді бүтіндеп отырған кезде ұзақ жылдар бойы отаршылық тұзағына түскен ұлттық санамыз қаита жанданып, даму үстінде. Соның бір жарқын көрінісі ұлттық демографиялық санамыз бен демографиялық мінез-қулқымызда орын алып отырған келелі өзгерістерден айқын байкалады. Кейінгі жылдары демографиялық деректерді білуге деген құлшыныс артып, қазақ ұлтының ұрім-бұтағының өсіп-өнуі, сандық және сапалық өркендеуінің ахуалы қалай деген сауал әркімді де ойландыра түсуде. Саны жағынан әлемнің өркениетті дамыған елдерінен кешен қалған қазақ халқы үшін демографиялық ой-сананы жаңа сапалық тұрғыда қалыптастырудың тарихи маңызы аса зор.
Тәуелсіздігін әлем таныған, БҰҰ-ның толыққанды мүшелі Қазақстан үшін дүниенің төрт бурышындағы өзінің географиялық орны мен әлем халықтары арасындағы үлес салмағын айқын түсіне білуі керек.
Қазақстанда сонғы жылдардағы демографиялық ахуал республикада бала туудың азаюы өлім денгейінің жоғарылығы және халықтың көші-қонының едәуір ұлғаюының салдарынан қалайсыз деп бағаланып отыр.
Қазақстан Республикасы халқының саңы 2001 жылғы 1 қантарда Қазақстан Республикасынің Статистика жөніндегі агенттігінің алдын ала деректері бойынша 14841,9 мың адам болды. Республикада 16426,5 мың адам тұрған 1993 жылдың басымен салыстырғанда, халық саны 1584,6 мың адамға немесе 9,6 пайызға азайды.
Қазір егеменді ел болып, іргемізді бүтіндеп отырған кезде ұзақ жылдар бойы отаршылық тұзағына түскен ұлттық санамыз қаита жанданып, даму үстінде. Соның бір жарқын көрінісі ұлттық демографиялық санамыз бен демографиялық мінез-қулқымызда орын алып отырған келелі өзгерістерден айқын байкалады. Кейінгі жылдары демографиялық деректерді білуге деген құлшыныс артып, қазақ ұлтының ұрім-бұтағының өсіп-өнуі, сандық және сапалық өркендеуінің ахуалы қалай деген сауал әркімді де ойландыра түсуде. Саны жағынан әлемнің өркениетті дамыған елдерінен кешен қалған қазақ халқы үшін демографиялық ой-сананы жаңа сапалық тұрғыда қалыптастырудың тарихи маңызы аса зор.
Тәуелсіздігін әлем таныған, БҰҰ-ның толыққанды мүшелі Қазақстан үшін дүниенің төрт бурышындағы өзінің географиялық орны мен әлем халықтары арасындағы үлес салмағын айқын түсіне білуі керек.
Қазақстанда сонғы жылдардағы демографиялық ахуал республикада бала туудың азаюы өлім денгейінің жоғарылығы және халықтың көші-қонының едәуір ұлғаюының салдарынан қалайсыз деп бағаланып отыр.
Қазақстан Республикасы халқының саңы 2001 жылғы 1 қантарда Қазақстан Республикасынің Статистика жөніндегі агенттігінің алдын ала деректері бойынша 14841,9 мың адам болды. Республикада 16426,5 мың адам тұрған 1993 жылдың басымен салыстырғанда, халық саны 1584,6 мың адамға немесе 9,6 пайызға азайды.
1. Асылбеков М.
«Тәуелсіз Қазақстанның демографиялық ахуалы» Қазақстан Тарихи 2001 №5. 39-43 б.
2. «Атамекенін аусайтын адам жоқ» Егемен Қазақстан. 2000. 15 ақпан
3. «Қазақстан Республикасы демографиялық дамуының 2001-2005 жылдарға арналған бағдарламасы» Егемен Қазақстан. 9 қараша. 2001 жыл.
4. Сариев Ш., Тәтімов М. «Дербес елдігіміз - демографияда» Ақиқат 1999. №11-12. 16-23 бет.
5. М. Тәтімов «Қазақ әлемі» Атамура-Қазақстан. Алматы. 1983
6. М. Тәтімов «Халықтың кему қаупті бар» Егемен Қазақстан 2002.
27 ақпан.
7. Езбанов М. «Қазақты қалай көбейтеміз?» Егемен Қазақстан 2002.
6 маусым.
8. История Казахстана «Миграционные процессы Казахстана»
А. 2001.
«Тәуелсіз Қазақстанның демографиялық ахуалы» Қазақстан Тарихи 2001 №5. 39-43 б.
2. «Атамекенін аусайтын адам жоқ» Егемен Қазақстан. 2000. 15 ақпан
3. «Қазақстан Республикасы демографиялық дамуының 2001-2005 жылдарға арналған бағдарламасы» Егемен Қазақстан. 9 қараша. 2001 жыл.
4. Сариев Ш., Тәтімов М. «Дербес елдігіміз - демографияда» Ақиқат 1999. №11-12. 16-23 бет.
5. М. Тәтімов «Қазақ әлемі» Атамура-Қазақстан. Алматы. 1983
6. М. Тәтімов «Халықтың кему қаупті бар» Егемен Қазақстан 2002.
27 ақпан.
7. Езбанов М. «Қазақты қалай көбейтеміз?» Егемен Қазақстан 2002.
6 маусым.
8. История Казахстана «Миграционные процессы Казахстана»
А. 2001.
УДК, 312 (574)
Тәуелсіз Қазақстанның өркендеуіндегі демографияның орны.
Студент: Сауытбекова М. Ж.
Аға оқытушы: Отарбаева Г.
Шымкент қаласы
М. Әуезов атындағы ОҚМУ
Қазақстан тарихи демографиясы – тарих ғылымдарының жас, бірақ болашағы
да, маңызы да күшті, әсірісе егеменділік жағдайында “халықтану” жолында
күрт дамыған өскелең саласы. Әрине, бұл ғылымның жетістіктерін революцияға
дейінгі және әсіресе кеңес заманындағы тарихшы ғалымдардың, оның ішінде Ә.
Бокейхан, М. Шоқай, М. Тынышбаев олардан кейінгі Б. Сүлейменов, П. Галузо,
Е. Бекмаханов, Т. Елеуов, А. Нусіпбеков, Г. Ф. Дакишейгер
және т. б. ғалымдардың еңбегіне сүйеніп, оны әрі дамыту нәтижесінде қол
жеткені түсінікті.
Қазір егеменді ел болып, іргемізді бүтіндеп отырған кезде ұзақ жылдар
бойы отаршылық тұзағына түскен ұлттық санамыз қаита жанданып, даму үстінде.
Соның бір жарқын көрінісі ұлттық демографиялық санамыз бен демографиялық
мінез-қулқымызда орын алып отырған келелі өзгерістерден айқын байкалады.
Кейінгі жылдары демографиялық деректерді білуге деген құлшыныс артып, қазақ
ұлтының ұрім-бұтағының өсіп-өнуі, сандық және сапалық өркендеуінің ахуалы
қалай деген сауал әркімді де ойландыра түсуде. Саны жағынан әлемнің
өркениетті дамыған елдерінен кешен қалған қазақ халқы үшін демографиялық ой-
сананы жаңа сапалық тұрғыда қалыптастырудың тарихи маңызы аса зор.
Тәуелсіздігін әлем таныған, БҰҰ-ның толыққанды мүшелі Қазақстан үшін
дүниенің төрт бурышындағы өзінің географиялық орны мен әлем халықтары
арасындағы үлес салмағын айқын түсіне білуі керек.
Қазақстанда сонғы жылдардағы демографиялық ахуал республикада бала
туудың азаюы өлім денгейінің жоғарылығы және халықтың көші-қонының едәуір
ұлғаюының салдарынан қалайсыз деп бағаланып отыр.
Қазақстан Республикасы халқының саңы 2001 жылғы 1 қантарда Қазақстан
Республикасынің Статистика жөніндегі агенттігінің алдын ала деректері
бойынша 14841,9 мың адам болды. Республикада 16426,5 мың адам тұрған 1993
жылдың басымен салыстырғанда, халық саны 1584,6 мың адамға немесе 9,6
пайызға азайды.
1999 жылы бала туу 1000 адамға 14,2 баладан келіп, ХХ ғасырдың соңғы
онжылдығы ішінде ең төменгі коэффициент белгіленді, бұл республикада бала
туудың ең шырқау шыңы белгіленген 1987 жылғы деңгейдің 55,3 пайызы болды.
2000 жылы бала туу деңгейі өсті, бала туу коэффициенті – 1000 адамға 14,69
баладан келді!
Профилактикалық медицина академиясы мен Макро Интернэшнл Инк 1999 жылы
Қазақстанда жұргізген медициналық – демографиялық зерттеуі 1989 жылдан
бергі кезең ішінде бала туу жиынтық коэффициенті (БТЖК) қазақ әйелдері
арасында 3,6-дан 2,5-ке дейін, орыс әйелдері арасында 2,2-ден 1,4-ке дейін
төмендегенін, ал қазақстан бойынша жалпы БТЖК 2,9-дан 2,1-ге дейін
азайғанын көрсетті. Осы орайда аулдық жерлерде және қалада тұратын әйелдер
арасындағы бір әйелге шаққандағы бала туу санының арақатынасы іс жүзінде
өзгеріссіз қалып отыр. Аулдық жердегі әйелдердің БТЖК іс жүзінде екі есе
жоғары.
Бүл қазақстанның демографиялық дамыуна нақ аулдық жерлерде тұратын
әйелдер неғұрлым елеулі үлес қоса алатындығын, сондай-ақ экономикалық
шектеулілік жағдайында халықтың осы тобына елеулі мемлекеттік және қоғамдық
қолдау көрсетілуі қажеттігін аңғартады.
Осы өткен ғасырдың соңғы онжылдығында басталған бала туу деңгейінің
төмендеуі өтпелі кезеңнің залалдарынан туындап отыр.
Халықтың өсіп-өну денсаулығының көрсеткіші төмендеуде: аборт
гинекологиялық аурулардың жиілігін ұлғайтады бала көтермейтін халгі
келтіреді, перинаталдық ауруларды көбейтеді, анемия денсаулық сақтаудың ең
басты проблемаларының бірі болып қалып отыр, еркектердің өсіп-өну жүйесі
ауруларының саны көбеюі байқалады.
Халық арасында өлім денгейі жоғары болып қалып отыр өлім коэффициенті
2000 жылы – 1000 адамға 10,1 адамнан келді, бұл 1990 жылғы деңгейден 27,8
пайыз жоғары.
Әлі күнге дейін сәбилер өлімі мен аналар өлімінің деңгейі, сондай-ақ
еркектер өлімінің деңгейі жоғары болып қалып отыр.
Халықтың өмір сүруінің орташа ұзақтығы төмен денгейде қалып отыр 1999
жылы оның деңгейі әйелдерде 65,5 жас, ал ... жалғасы
Тәуелсіз Қазақстанның өркендеуіндегі демографияның орны.
Студент: Сауытбекова М. Ж.
Аға оқытушы: Отарбаева Г.
Шымкент қаласы
М. Әуезов атындағы ОҚМУ
Қазақстан тарихи демографиясы – тарих ғылымдарының жас, бірақ болашағы
да, маңызы да күшті, әсірісе егеменділік жағдайында “халықтану” жолында
күрт дамыған өскелең саласы. Әрине, бұл ғылымның жетістіктерін революцияға
дейінгі және әсіресе кеңес заманындағы тарихшы ғалымдардың, оның ішінде Ә.
Бокейхан, М. Шоқай, М. Тынышбаев олардан кейінгі Б. Сүлейменов, П. Галузо,
Е. Бекмаханов, Т. Елеуов, А. Нусіпбеков, Г. Ф. Дакишейгер
және т. б. ғалымдардың еңбегіне сүйеніп, оны әрі дамыту нәтижесінде қол
жеткені түсінікті.
Қазір егеменді ел болып, іргемізді бүтіндеп отырған кезде ұзақ жылдар
бойы отаршылық тұзағына түскен ұлттық санамыз қаита жанданып, даму үстінде.
Соның бір жарқын көрінісі ұлттық демографиялық санамыз бен демографиялық
мінез-қулқымызда орын алып отырған келелі өзгерістерден айқын байкалады.
Кейінгі жылдары демографиялық деректерді білуге деген құлшыныс артып, қазақ
ұлтының ұрім-бұтағының өсіп-өнуі, сандық және сапалық өркендеуінің ахуалы
қалай деген сауал әркімді де ойландыра түсуде. Саны жағынан әлемнің
өркениетті дамыған елдерінен кешен қалған қазақ халқы үшін демографиялық ой-
сананы жаңа сапалық тұрғыда қалыптастырудың тарихи маңызы аса зор.
Тәуелсіздігін әлем таныған, БҰҰ-ның толыққанды мүшелі Қазақстан үшін
дүниенің төрт бурышындағы өзінің географиялық орны мен әлем халықтары
арасындағы үлес салмағын айқын түсіне білуі керек.
Қазақстанда сонғы жылдардағы демографиялық ахуал республикада бала
туудың азаюы өлім денгейінің жоғарылығы және халықтың көші-қонының едәуір
ұлғаюының салдарынан қалайсыз деп бағаланып отыр.
Қазақстан Республикасы халқының саңы 2001 жылғы 1 қантарда Қазақстан
Республикасынің Статистика жөніндегі агенттігінің алдын ала деректері
бойынша 14841,9 мың адам болды. Республикада 16426,5 мың адам тұрған 1993
жылдың басымен салыстырғанда, халық саны 1584,6 мың адамға немесе 9,6
пайызға азайды.
1999 жылы бала туу 1000 адамға 14,2 баладан келіп, ХХ ғасырдың соңғы
онжылдығы ішінде ең төменгі коэффициент белгіленді, бұл республикада бала
туудың ең шырқау шыңы белгіленген 1987 жылғы деңгейдің 55,3 пайызы болды.
2000 жылы бала туу деңгейі өсті, бала туу коэффициенті – 1000 адамға 14,69
баладан келді!
Профилактикалық медицина академиясы мен Макро Интернэшнл Инк 1999 жылы
Қазақстанда жұргізген медициналық – демографиялық зерттеуі 1989 жылдан
бергі кезең ішінде бала туу жиынтық коэффициенті (БТЖК) қазақ әйелдері
арасында 3,6-дан 2,5-ке дейін, орыс әйелдері арасында 2,2-ден 1,4-ке дейін
төмендегенін, ал қазақстан бойынша жалпы БТЖК 2,9-дан 2,1-ге дейін
азайғанын көрсетті. Осы орайда аулдық жерлерде және қалада тұратын әйелдер
арасындағы бір әйелге шаққандағы бала туу санының арақатынасы іс жүзінде
өзгеріссіз қалып отыр. Аулдық жердегі әйелдердің БТЖК іс жүзінде екі есе
жоғары.
Бүл қазақстанның демографиялық дамыуна нақ аулдық жерлерде тұратын
әйелдер неғұрлым елеулі үлес қоса алатындығын, сондай-ақ экономикалық
шектеулілік жағдайында халықтың осы тобына елеулі мемлекеттік және қоғамдық
қолдау көрсетілуі қажеттігін аңғартады.
Осы өткен ғасырдың соңғы онжылдығында басталған бала туу деңгейінің
төмендеуі өтпелі кезеңнің залалдарынан туындап отыр.
Халықтың өсіп-өну денсаулығының көрсеткіші төмендеуде: аборт
гинекологиялық аурулардың жиілігін ұлғайтады бала көтермейтін халгі
келтіреді, перинаталдық ауруларды көбейтеді, анемия денсаулық сақтаудың ең
басты проблемаларының бірі болып қалып отыр, еркектердің өсіп-өну жүйесі
ауруларының саны көбеюі байқалады.
Халық арасында өлім денгейі жоғары болып қалып отыр өлім коэффициенті
2000 жылы – 1000 адамға 10,1 адамнан келді, бұл 1990 жылғы деңгейден 27,8
пайыз жоғары.
Әлі күнге дейін сәбилер өлімі мен аналар өлімінің деңгейі, сондай-ақ
еркектер өлімінің деңгейі жоғары болып қалып отыр.
Халықтың өмір сүруінің орташа ұзақтығы төмен денгейде қалып отыр 1999
жылы оның деңгейі әйелдерде 65,5 жас, ал ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz