Патриоттық сезім

1 Патриоттық сезім
2 Қазақстандық патриотизмді тәрбиелеу
3 Патриотизм

Ұлттық құндылықтардың арзандауы, ассимилицияның етек алуы интернационализм туралы пікірталастар туғызып отыр. Таптық, пролетарлық, социалистік делінген интернационализмнен ұлттық құндылықтарға негізделген гуманистік интернационализмге бет бұрыс байқалады. Этнократиялық ой-пікір қандай қауіпті болса, ұлттық мүддені менсінбеу, Казақстанға әлі де Россияның жалғасы ретінде қарау - сондай қауіпті. Бұл көзқарастың шынайы интернационализммен үш қайнаса сорпасы қосылмайды. Әрбір этностың жеке-дара талаптарын Қазақстан қоғамының ынта-ықыласымен үйлестіретін көп этникалық қоғам моделі - ұлтаралық татулыққа апаратын жол. Өкінішке орай, ұлттық 5 және интернационалистік принциптерді қарсы қою, интернационализмді ұлтсыздану деп түсіну жиі кездеседі. Кейбіреулер ұлттық пен интегрнационалдықты құмсағатқа ұқсатып, - бір жағы көбейсе, екіншісі азаяды деп болжайды. Өз халқының перзенті болу - интернационализмнен бас тарту арқылы ғана мүмкін, керісінше, интернационалист болу - өз халқының асылдарын тәрк етуге әкеледі деп есептейді. Мұндай қате пікір, өкінішке орай, кек, таралған. Сөз жоқ, өз ұлтыңның перзенті болып сезіну - адамның кеудесін жарып шыққан тамаша сезім; сонымен бірге басқа ұлттармен араласу, еңбек ету, жақсысын үйрену, ортақ мұраттар жолында бірігу - ұлттық сананы үлкен адамгершілік деңгейге көтереді.
Ұлттык мәдениет дүниежүзілік мәдени құндылықтардан да іс дами алмайды. Адамзат қазыналарына баса назар аудару, озық ұлттық дәстүрлер мен әдет-ғұрыптың толымды түлеуі, өнерге, халықтардың моральдық байлықтарына қайтып оралу, мәдениеттің барлық салаларында ұлттық даралықты сақтау, ұлттық мәдениеттердің дербестігін мойындау - мәдениеттің даму заңдылығы. Бұл жолдағы ең басты қиындық - рухани отаршылықтан арылу. Мәселе - тоталитаргом заманының қоғам өмірінің барлық саласында, соның ішінде, мәдениет пен қоғамдық сана да өсерінін терең болып отырғанында. Социалистік қатынастарды өндіргенде большевиктер де төлтума рухани дәстүрлердің бірқатарын жоюға тырысты. Негізінен бұл жердегі басты критерий социалистік жүйенің өмір сүруін қамтамасыз ету болды. Коммунистік идеологаяны, мәдениетті дамыту деген ұранмен халықтар шынайы қазыналарынан ажыратылды, келе-келе тіпті оларды қажетсінбеуге айналды. Социализм революцияға дейінгі отаршылдық саясаттың біраз үрдістерін одан әрі жалғастырды. Бүгінті күні де Ресейдің идеялогиялық, информациялық үстемдігі сәл-пәл әлсірегенмен бұрынғы қалпынша сақталып отыр. Мәселен, қазақ тіліндегі электрондық ақпарат құралдары 11 сағат хабар таратса, орыс тілінде бұл көрсеткіш - 210 сағат. Республикадағы мерзімді баспасөздің орысшасының саны 1164 болса, қазақшасы - 215.