Қазақ ұлттық педагогика ғылымының қалыптасуы

Кіріспе 3

1 XX.шы ғасырдың басындағы қазақ елінің қоғамдық. саяси әлеуметтік.экономикалық, мәдени.рухани
хал. ахуалы 10
1.1 XX ғасырдың 20.30 жылдарындағы қазақ зиялыларының педагогикалық ойлары

1.2 Қазақ елінің оқу.ағарту саласындағы ізденістер

1.3 Қазақтың ұлттық педагогикасының қалыптасу жолдары

Қазақ елінің егемендігімен қатар тәуелсіздік жылдарының мерзімі ұлғайған сайын оның тарихи дамуының ғылыми теориясын жасау қажеттілігі де арта түсуде. Халықтың ұзақ жылдардан кейінгі өзін-өзі тануының жаңа кезеңі ұлттық ғылыми ортаға қоғамның педагогикалық ілімдер тарихы маңызды орынға көтерілуде.
Халқымыздың ұлттық мәдениетінде “қазақтардың қайталанбас этникалық, психологиялық әлемі әлі жете зерттелмей, зерделенбей жатқан тылсым дүние” деп, атап көрсеткен еді ел басшысы
Н.Ә. Назарбаев [1.3] аталған пікірдің өзі зертелмей, ғылыми айналымға түспей келе жатқан құнды идеялардың бар екенін көрсетеді.
“Қазақстан Республикасы мәдени-этникалық білім беру”[2], “Білім мазмұнын гуманитарландыру”[3] тұжырымдамаларында білім беру ісінде жаңа рухани-мәдени құндылықтарды игеруге, ұлттық сананың қалыптасып өсуіне жағдай жасау үшін ұлттық педагогика ғылымының қалыптасуына кең жол ашу талап етіледі.
Қазақстанның Россияға қосылуы 1731 жылдан басталғанымен, патшалықтың отарлық саясатының күшейген кезі XІX ғасырдың соңы мен XX ғасырдың басында болғандықтан қазақ даласы осы кезеңде тарихи оқиғаларға толы болды. Көршілес жатқан Ресейдің патша өкіметі қазақ жерін отарлау саясатын жүзеге асырып, әкімшілік басқару жүйесін енгізіп, қазақ жерінің байлығын өз мақсатарына пайдалану үшін жан таласып жатты. Осы кезеңде “Болыстарға тілмаштар даярлау мектебін” ашып, болыстардың, атқамінерлердің балаларын оқытып, билік сүйгіштерді өзіне жақындатып алды.
Патша өкіметі тек орыс мектептерін ғана ашып қойған жоқ. жер-жерлерде қазақ балаларын шоқындырып, оларға орысша ныспы беру рәсімдерін де жасады. Бұның бәрі көпшілік үшін бүгінгі тұрғыдан айтылып отырған шындық.