Ежелгі Вавилон
Ежелгі Вавилон
1. Қосөзен қалаларының күресі және Вавилонның көтерілуі.
2. Көне Вавилон патшалығының құрылуы.
3. Хаммурапи патшаның заңдар жинағы.
4. Касситтердің басып кіруі.
Жаңа Вавилон (Халдей) патшалығы
1. Халдей Вавилонының өрлеуі.
2. Экономика.
3. Құлдық сипаты.
4. Сыртқы саясат.
5. Вавилонның құлауы.
Қолданылған әдебиеттер:
1. Қосөзен қалаларының күресі және Вавилонның көтерілуі.
2. Көне Вавилон патшалығының құрылуы.
3. Хаммурапи патшаның заңдар жинағы.
4. Касситтердің басып кіруі.
Жаңа Вавилон (Халдей) патшалығы
1. Халдей Вавилонының өрлеуі.
2. Экономика.
3. Құлдық сипаты.
4. Сыртқы саясат.
5. Вавилонның құлауы.
Қолданылған әдебиеттер:
Урдың III династиясы құлағаннан кейін Қосөзенде екі ғасырдан аса уақыт тартыс күштері өсіп, саяси бытыраңқылық орнайды да, қырғын соғыстар болып тұрады..
Басқыншы амориттер бірнеше мемлекет құрды, олардың ішінен екеуі неғұрлым күштірек болды, бұлардың билеушілері өзінен екеуі неғұрлым күштірек болды, бұлардың билеушілері өздерін Аккад пен Шумердің патшаларымыз деп санады, демек бүкіл елге билік жүргізуге дәмеленді. Бұлар Исин мен Ларса мемлекеттері еді. Бірақ олал бірін-бірі әлсіретіп, өздерінің ойларына жете алмады. Оның үстіне Ларсаға көршілес Эламның ықпалы күшті болды, Эламның патшалары бұл қала – мемлекетке өз адамдарын таққа отырғызды. Аморит патшалары өздеріне қараған Қосөзеннен тыс жерде де дербес роль атқарды.
Соған қоса Қосөзеннің тірлігіне семиттің қала – мемлекеті Ашшур да (Тигрдің орта шеннінде, болашақ Ассирия мемлекетінің ұйытқысы) араласты. Ақырында, кейіннен, көптеген ғасырлар бойына Тигр мен Евфрат анғарында негізгі орталық болған өз гүлденуімен ежелгі қалалардан асып түскен қала көтеріліп шықты.
Бұл – Вавилон еді (дәл айтқанда Бабили – «құдай қақпасы»). Б.з.д. XIX ғасыр Евфраттың сол жағалауына орналасқан бұл қала (қазіргі Бағдаттың оңтүстігінде) дербес саяси роль атқарған жоқ, көлемі де шағын болды.
Бара-бара Вавилон таяу көршілері Киш пен Аккадтың құлдырауына байланысты экономикалық және саяси жағынан күшейді.
Өзен және керуен жолдарынан тоғысқан жерінде орналасуы оның ірі сауда орталығына айналуына қолайлы болды. Оның халқы Сирия даласынан келген аморит қоныстанушыларымен толықтырылды.
2. Көне Вавилон патшалығының құрылуы.
Б.з.д. 1894 жылдан 1595 жылға дейін бұны дербес династия басқарды. Ол белсенді сыртқы саясат жүргізіп, Тигр мен Евфраттың бүкіл алабын қол астына біріктіруге тырысады.
Вавилон Хаммурапи (б.з.д. 1792-1750 жылдар) патша тұсында құдіреті күшті елге айналды, Хаммурапи өзін көршілерінің арасындағы қақтығыстар мен соқтығыстарды шебер пайдаланған білімді де тәжірибелі дипломат ретінде көрсете білді. Ол Жерорта теңізінің жағалауына шығатын сауда жолын қолында ұстаған бай Мари мемлекетімен тығыз одақ құрды.
Сөйтіп, солтүтістік шекарасын тыныштандырып алған соң Хаммурапи негізгі соққыны Эламмен байланысқан Ларсаға бағыттады.
Ең қауіпті бұл қарсыласын жеңгеннен кейін Хаммурапи Маримен достық қатынасты біржола үзіп, бұл қаланы басып алып, ондағы сарайды талқандайды (бұл ғимарат француз археологтары қазып тапқан орнына қарағанда сол змандағы архитектуралық құрылыстың ең бір көріктісі болған). Ашшур да оның қол астына қарады, сөйтіп, Месопотамияның басым бөлігін қамтыған Көне Вавилон патшалығы құрылады.
3. Хаммурапи патшаның заңдар жинағы.
Хаммурапи ішкі саясаты жөнінде біз оның бекзадалар мен чиновниктерге жазған хаттарынан, әсіресе оның шығарған заңдарының жинағынан білеміз.
Бұл заңдар базальт бағанаға жазылған, күн, шындық пен әділеттік құдайы Шамаш тағының алдында тұрған патшаның өзін бейнелеген бедерлі пішіндермен безендірілген, патша ең жоғарғы өкімет билігінің белгісін (аса таяқ пен құрсауды) құдайдың қолынан алып тұр.
Хаммурапи заңдары халық тұрмысы мен қызметінің әр түрлі жағын қамтиды.
Ауыл шаруашылығына ерекше назар аударылған. Әрбір егінші өзінің учаскесіне жақын жердег плотинаны қорғауға міндетті болды, егер оның кінәсынан егісті су басса, көршілерінің шығынын өтеу үшін егіншінің өзін де, мүлкін де түгел сатқан.
Басқыншы амориттер бірнеше мемлекет құрды, олардың ішінен екеуі неғұрлым күштірек болды, бұлардың билеушілері өзінен екеуі неғұрлым күштірек болды, бұлардың билеушілері өздерін Аккад пен Шумердің патшаларымыз деп санады, демек бүкіл елге билік жүргізуге дәмеленді. Бұлар Исин мен Ларса мемлекеттері еді. Бірақ олал бірін-бірі әлсіретіп, өздерінің ойларына жете алмады. Оның үстіне Ларсаға көршілес Эламның ықпалы күшті болды, Эламның патшалары бұл қала – мемлекетке өз адамдарын таққа отырғызды. Аморит патшалары өздеріне қараған Қосөзеннен тыс жерде де дербес роль атқарды.
Соған қоса Қосөзеннің тірлігіне семиттің қала – мемлекеті Ашшур да (Тигрдің орта шеннінде, болашақ Ассирия мемлекетінің ұйытқысы) араласты. Ақырында, кейіннен, көптеген ғасырлар бойына Тигр мен Евфрат анғарында негізгі орталық болған өз гүлденуімен ежелгі қалалардан асып түскен қала көтеріліп шықты.
Бұл – Вавилон еді (дәл айтқанда Бабили – «құдай қақпасы»). Б.з.д. XIX ғасыр Евфраттың сол жағалауына орналасқан бұл қала (қазіргі Бағдаттың оңтүстігінде) дербес саяси роль атқарған жоқ, көлемі де шағын болды.
Бара-бара Вавилон таяу көршілері Киш пен Аккадтың құлдырауына байланысты экономикалық және саяси жағынан күшейді.
Өзен және керуен жолдарынан тоғысқан жерінде орналасуы оның ірі сауда орталығына айналуына қолайлы болды. Оның халқы Сирия даласынан келген аморит қоныстанушыларымен толықтырылды.
2. Көне Вавилон патшалығының құрылуы.
Б.з.д. 1894 жылдан 1595 жылға дейін бұны дербес династия басқарды. Ол белсенді сыртқы саясат жүргізіп, Тигр мен Евфраттың бүкіл алабын қол астына біріктіруге тырысады.
Вавилон Хаммурапи (б.з.д. 1792-1750 жылдар) патша тұсында құдіреті күшті елге айналды, Хаммурапи өзін көршілерінің арасындағы қақтығыстар мен соқтығыстарды шебер пайдаланған білімді де тәжірибелі дипломат ретінде көрсете білді. Ол Жерорта теңізінің жағалауына шығатын сауда жолын қолында ұстаған бай Мари мемлекетімен тығыз одақ құрды.
Сөйтіп, солтүтістік шекарасын тыныштандырып алған соң Хаммурапи негізгі соққыны Эламмен байланысқан Ларсаға бағыттады.
Ең қауіпті бұл қарсыласын жеңгеннен кейін Хаммурапи Маримен достық қатынасты біржола үзіп, бұл қаланы басып алып, ондағы сарайды талқандайды (бұл ғимарат француз археологтары қазып тапқан орнына қарағанда сол змандағы архитектуралық құрылыстың ең бір көріктісі болған). Ашшур да оның қол астына қарады, сөйтіп, Месопотамияның басым бөлігін қамтыған Көне Вавилон патшалығы құрылады.
3. Хаммурапи патшаның заңдар жинағы.
Хаммурапи ішкі саясаты жөнінде біз оның бекзадалар мен чиновниктерге жазған хаттарынан, әсіресе оның шығарған заңдарының жинағынан білеміз.
Бұл заңдар базальт бағанаға жазылған, күн, шындық пен әділеттік құдайы Шамаш тағының алдында тұрған патшаның өзін бейнелеген бедерлі пішіндермен безендірілген, патша ең жоғарғы өкімет билігінің белгісін (аса таяқ пен құрсауды) құдайдың қолынан алып тұр.
Хаммурапи заңдары халық тұрмысы мен қызметінің әр түрлі жағын қамтиды.
Ауыл шаруашылығына ерекше назар аударылған. Әрбір егінші өзінің учаскесіне жақын жердег плотинаны қорғауға міндетті болды, егер оның кінәсынан егісті су басса, көршілерінің шығынын өтеу үшін егіншінің өзін де, мүлкін де түгел сатқан.
1.Ежелгі дүние жүзі тарихы.
2. Қазақ энциклопедиясы.
3. Ежелгі дүние жүзі тарихы (7 сынып).
2. Қазақ энциклопедиясы.
3. Ежелгі дүние жүзі тарихы (7 сынып).
Ежелгі Вавилон
1. Қосөзен қалаларының күресі және Вавилонның көтерілуі.
Урдың III династиясы құлағаннан кейін Қосөзенде екі ғасырдан аса уақыт
тартыс күштері өсіп, саяси бытыраңқылық орнайды да, қырғын соғыстар болып
тұрады..
Басқыншы амориттер бірнеше мемлекет құрды, олардың ішінен екеуі неғұрлым
күштірек болды, бұлардың билеушілері өзінен екеуі неғұрлым күштірек болды,
бұлардың билеушілері өздерін Аккад пен Шумердің патшаларымыз деп санады,
демек бүкіл елге билік жүргізуге дәмеленді. Бұлар Исин мен Ларса
мемлекеттері еді. Бірақ олал бірін-бірі әлсіретіп, өздерінің ойларына жете
алмады. Оның үстіне Ларсаға көршілес Эламның ықпалы күшті болды, Эламның
патшалары бұл қала – мемлекетке өз адамдарын таққа отырғызды. Аморит
патшалары өздеріне қараған Қосөзеннен тыс жерде де дербес роль атқарды.
Соған қоса Қосөзеннің тірлігіне семиттің қала – мемлекеті Ашшур да
(Тигрдің орта шеннінде, болашақ Ассирия мемлекетінің ұйытқысы) араласты.
Ақырында, кейіннен, көптеген ғасырлар бойына Тигр мен Евфрат анғарында
негізгі орталық болған өз гүлденуімен ежелгі қалалардан асып түскен қала
көтеріліп шықты.
Бұл – Вавилон еді (дәл айтқанда Бабили – құдай қақпасы). Б.з.д. XIX
ғасыр Евфраттың сол жағалауына орналасқан бұл қала (қазіргі Бағдаттың
оңтүстігінде) дербес саяси роль атқарған жоқ, көлемі де шағын болды.
Бара-бара Вавилон таяу көршілері Киш пен Аккадтың құлдырауына байланысты
экономикалық және саяси жағынан күшейді.
Өзен және керуен жолдарынан тоғысқан жерінде орналасуы оның ірі сауда
орталығына айналуына қолайлы болды. Оның халқы Сирия даласынан келген
аморит қоныстанушыларымен толықтырылды.
2. Көне Вавилон патшалығының құрылуы.
Б.з.д. 1894 жылдан 1595 жылға дейін бұны дербес династия басқарды. Ол
белсенді сыртқы саясат жүргізіп, Тигр мен Евфраттың бүкіл алабын қол астына
біріктіруге тырысады.
Вавилон Хаммурапи (б.з.д. 1792-1750 жылдар) патша тұсында құдіреті күшті
елге айналды, Хаммурапи өзін көршілерінің арасындағы қақтығыстар мен
соқтығыстарды шебер пайдаланған білімді де тәжірибелі дипломат ретінде
көрсете білді. Ол Жерорта теңізінің жағалауына шығатын сауда жолын қолында
ұстаған бай Мари мемлекетімен тығыз одақ құрды.
Сөйтіп, солтүтістік шекарасын тыныштандырып алған соң Хаммурапи негізгі
соққыны Эламмен байланысқан Ларсаға бағыттады.
Ең қауіпті бұл қарсыласын жеңгеннен кейін Хаммурапи Маримен достық
қатынасты біржола үзіп, бұл қаланы басып алып, ондағы сарайды талқандайды
(бұл ғимарат француз археологтары қазып тапқан орнына қарағанда сол
змандағы архитектуралық құрылыстың ең бір көріктісі болған). Ашшур да оның
қол астына қарады, сөйтіп, Месопотамияның басым бөлігін қамтыған Көне
Вавилон патшалығы құрылады.
3. Хаммурапи патшаның заңдар жинағы.
Хаммурапи ішкі саясаты жөнінде біз оның бекзадалар мен чиновниктерге
жазған хаттарынан, әсіресе оның шығарған заңдарының жинағынан білеміз.
Бұл заңдар базальт бағанаға жазылған, күн, шындық пен әділеттік құдайы
Шамаш тағының алдында тұрған патшаның өзін бейнелеген бедерлі пішіндермен
безендірілген, патша ең жоғарғы өкімет билігінің белгісін (аса таяқ пен
құрсауды) құдайдың қолынан алып тұр.
Хаммурапи заңдары халық тұрмысы мен қызметінің әр түрлі жағын қамтиды.
Ауыл шаруашылығына ерекше назар аударылған. Әрбір егінші өзінің
учаскесіне жақын жердег плотинаны қорғауға міндетті болды, егер оның
кінәсынан егісті су басса, көршілерінің шығынын өтеу үшін егіншінің өзін
де, мүлкін де түгел сатқан.
Егістік пен бақты арендаға берудің жағдайы егжей-тегжейлі реттеліп
тұрған. Егер арендатор-сыбағалас епсіз адам болып, сонын жалқаулығының егін
өнім бермей қалса, онда ол көрші учаскеден түскен өнім нормасы есебімен
заттай аренда ақысын төлейді. Малды аренда да осылайша реттеледі. Заңның
көп статьялары заказбен жасалатын қолөнер бұйымдарына (белгілі бір такса
бойынша), сауда және өсімқорлық операцияларға арналған.
Натуралды шаруашылықтың элементтері әлі де сақталып қалуымен қатар
(кейде тауар дәнмен төленеді, шығынды да заттай өтеген), бара-бара ақша
қатынасы өсе түседі. Құн өлшемі кесек күміс болды (сикль – 8гр., мина –
500гр., талант – 30кг.).
Селолық қауым ыдыраудың аз-ақ алдында еді. Жер учаскелері (патша жер
қорынан басқасы) сатылатын да, сатылып алынатын да болды. Бұрын болған жер
бөлінісі туралы еш жерде ештеңе айтылмайды. Бірақ әкімшілік бірлік
ретіндегі көршілес қауым (селолық; қалада – кварталдық) сақталып қалды.
Урдың III династиясы уақтындағы ірі патша-храм шаруашылығы бұл кезде
ыдырап болды. тікелей сарайға тиісті жерлер жауынгерлердің шартты
иеліктеріне немесе жер үшін заттай жарна төлеуші егіншілерге үлестіріп
берілді.
Елдің бүкіл халқы мүддесін заң қорғайтын ерікті адамдарға, және мүлік,
мал сияқты қаралатын қожасының толық билігінде болатын құлдарға бөлінді.
кімде-кім басқа біреудің құлын өлтірсе, ол адам құл иесіне құл беруге
тиіс (немесе құнын төлеу керек). Өзгенің құлын жарақаттаса (көзін шығарып,
қолын сындырса), құлдың жарты бағасы төленеді. Егер құл ерікті адамға қол
тигізсе, оның құлағы кесіледі.
Алайда Урдың III династиясының уақытындағындый емес бұл кезде ерікті
вавилондықтар құлдыққа түспеуі үшін шаралар қолданылды (ауыр қылмыс үшін
ғана еркінен айрылды).
Қарапайым бұқараны борышын өтей алмағаны үшін құлға айналдырушы еді,
Хаммурапи заңдары осыған шек қоюға тырысты. Бұған таңдануға болмайтын еді.
Өсімқорлардың айуандық әрекетінен кедейлер ғана жапа шекпеді, көптеген жеке
меншік иелері де зиян шекті, бұл халықтың жалпылама назарылығын туғызды
және патшаға да зиян келтірді, ол қол астындағылардан айырылып бара жатты
(өйткені құл бүтіндей мырзасының меншігі болды ғой). Заң жеке меншікті
қорғай отырып, борыш пен өсім процентін төлеткізді, бірақ өсімқорларды
ауыздықтап, өрескел жемқорлығы- на жол бермеу үшін белгілі бір шек қойды.
Борышты борышкердің өзі емес, әйелі мен балалары еңбекпен өтеді, онда да үш
жылдың ішінде өтеуге тиіс болды. Бұлардың құлдардан айырмашылығы құлдыққа
түскен адамды заң қорғады, әкесінің борышын өтеуші баланы өлтіргені үшін
өсімқор өз баласының өмірімен жауап берді.
Хаммурапи заңдарындақұл туралы көп айтылғанмен, олар тікілей
өндірушілердің тек бір бөлігі ғана болатын.
Олармен қатар еріктілердің әр түрлі категориялары да қаналды. Жоғарыда
айтылып кеткен жер иесіне өнімнің үштің бірінен үштің екісі бөлігіне дейін
беретін арендаторлардан, семья басының борышын өтеу үшін құлдыққа
түскендерден де өзге өз шаруашылығы жоқ, енбегі үшін заттай немесе ақшадай
ақы алатын көптеген батырақтардың болғаны туралы да айтылады.
Неше түрлі экономикалық градациялармен қатар еркін халықтардың арасында
заңдық категориялар да болды. бір жағынан, тең праволы ерінің ұлы (мар-
авелим), екінші жағынан – келімсектер (мушкену) болғаны да айтылған.
Мушкену меншік иелері, ішінара тіпті құл иеленушілер де болған (мүмкін
сарай маңындағылар да шығар), бірақ олардың заңдық праволарына шек қойылған
(шығу тегіне байланысты болса керек).
Хаммурапи тұсында патша өкіметі деспоттық сипатта болды және қол
астындағылардың өз арақатынастарының бәріне араласты. Заңдар жинағының
кіріспесінде патшаға шексіз билікті берген құдайдың өзі деп жазылған.
Алайда іс-жүзінде патша патриархтық семьяның дәстүрлерімен санасты.
Күйеуі өзіне опасыздық жасаған әйелін ұстаған жерінде ашына адамымен қоса
өлтіруге праволы болды.Күйеуі өлтіруге қатысқан әйелді қазыққа отырғызған,
ал өзге де жаман қылықтары үшін, ысырапшылдығы үшін үйден қуып шыққан,
немесе күңге айналдырушылық та болған. Әкесін ұрған баланың саусақтары
кесілген, ал баланы ұру қылмыс деп саналмады.
Кейде балалары әкесінің қылмысы үшін де жауап берді. Мәселен,
құрылысшының салған үйі құлап қалып, оның астында үй иесінің баласы қалып,
қаза тапса, онда құрылысшының баласы (талион принципі бойынша ұлы үшін ұл
берілді) өлім жазасына тартылды.
Алайда мемлекеттік өкіметтің таза семья правосына, дегенмен кейбір шек
қоюшылық болды. Жазықсыз әйелін айыптаған еркек әйеліне құрмет кқрсетіп
(ақшалай төлеммен) ажырасты. Әке өз ырқымен баланы мұрагерлікпен айыра
алмады, мұны тек сот арқылы істей алатын еді. Сөйтіп, мемлекеттік өкімет
органдары қол астындағылардың жеке өміріне араласты. Мұның үстіне суландыру
жүйнлерін де патша тікелей бақылап, мұны пайдалану да жоғары өкімет
органдары мен оның жергілікті өкілдері билігімен болып отырды.
Хаммурапи заңдарында патшаның іс әрекетіне ешқандай шек қоюшылық
қаралмаған.
Қожасының құлмен әңгімесі деген поэтикалық шығармада (бірақ, біршама
кейінірек уақытқа жататын) патшаға қарсы бас көтерген адам өлтіріледі
немесе көзі шығарылады, немесе зынданға тасталады деп жазылған. Біздіңше
мұнын барлығы соттың келімінсіз болу керек, өйткені заңда бұл туралы
ешнәрсе айтылмайды.
4. Касситтердің басып кіруі.
Хаммурапидің мұрагері тұсында Вавилонның орталық өкіметі тағы да
әлсірейді. Оның оңтүстік облыстары бөлініп, солтүстік-батыс жағынан Кіші
Азияның хеттер мен касситтер деген халықтары басып кіреді.
Б.з.д. 1595 жыл шамасында Вавилонды тонап кеткен хеттердің шабуылы тек
қатты соққы ғана болса, ал касситтер болса біртіндеп енді де, нық орын
тепті. II мың жылдықтың ортасында Вавилонда касситтер династиясы (б.з.д.
1518-1204 жылдарда) орнады.
Жаулаушылар алдің жергілікті жауынгерлерін ығыстырып, әскери
шонжарлардың үстемдік етуші жіктерін құрды. Жоғары егігшілік мәдениеті бар
елді жауынгер таулықтардың басып алып, үстемдік етуі белгілі бір регреспен
байланысты болды. Осылайша белгілі бір дәрижедегі селолық қауым қайта туды.
Сонымен қатар бұрын белгісіздеу болған жылқы мен қашырды (соғыс ісіне де,
транспорт ретінде жегу үшін де) пайдалану басталды. Егіншілік техникасы
жетілдірді (плуг-сеялка пайда болды). Египетпен тұрақты байланыс орнайды
(енді үздіксіз, және тікелей).
Сонымен аз уақыт кідірістен кейін ел қайтадан өресі кеңіп, даму жолына
түсті.
Жаңа Вавилон (Халдей) патшалығы
1. Халдей Вавилонының өрлеуі.
Ассирия державасы талқандалғаннан кейін Таяу Шығыста біраз уақытқа
дейін күштердің тепе-теңдігі сақталып тұрды. Мидия мен Вавилон Ассирияның
жырлерін келісе отырып, бөлісті және Вавилонға тек Төменгі Месопотамия
тұтасымен тиіп қоймай, Жоғарғы Месопотамияның Евфраттың орта ағысындағы
бөлігі де тиді. Осының арқасында Вавилонға Сирия арқылы Жерорта теңізі
жағалауына жол ашылды. ... жалғасы
1. Қосөзен қалаларының күресі және Вавилонның көтерілуі.
Урдың III династиясы құлағаннан кейін Қосөзенде екі ғасырдан аса уақыт
тартыс күштері өсіп, саяси бытыраңқылық орнайды да, қырғын соғыстар болып
тұрады..
Басқыншы амориттер бірнеше мемлекет құрды, олардың ішінен екеуі неғұрлым
күштірек болды, бұлардың билеушілері өзінен екеуі неғұрлым күштірек болды,
бұлардың билеушілері өздерін Аккад пен Шумердің патшаларымыз деп санады,
демек бүкіл елге билік жүргізуге дәмеленді. Бұлар Исин мен Ларса
мемлекеттері еді. Бірақ олал бірін-бірі әлсіретіп, өздерінің ойларына жете
алмады. Оның үстіне Ларсаға көршілес Эламның ықпалы күшті болды, Эламның
патшалары бұл қала – мемлекетке өз адамдарын таққа отырғызды. Аморит
патшалары өздеріне қараған Қосөзеннен тыс жерде де дербес роль атқарды.
Соған қоса Қосөзеннің тірлігіне семиттің қала – мемлекеті Ашшур да
(Тигрдің орта шеннінде, болашақ Ассирия мемлекетінің ұйытқысы) араласты.
Ақырында, кейіннен, көптеген ғасырлар бойына Тигр мен Евфрат анғарында
негізгі орталық болған өз гүлденуімен ежелгі қалалардан асып түскен қала
көтеріліп шықты.
Бұл – Вавилон еді (дәл айтқанда Бабили – құдай қақпасы). Б.з.д. XIX
ғасыр Евфраттың сол жағалауына орналасқан бұл қала (қазіргі Бағдаттың
оңтүстігінде) дербес саяси роль атқарған жоқ, көлемі де шағын болды.
Бара-бара Вавилон таяу көршілері Киш пен Аккадтың құлдырауына байланысты
экономикалық және саяси жағынан күшейді.
Өзен және керуен жолдарынан тоғысқан жерінде орналасуы оның ірі сауда
орталығына айналуына қолайлы болды. Оның халқы Сирия даласынан келген
аморит қоныстанушыларымен толықтырылды.
2. Көне Вавилон патшалығының құрылуы.
Б.з.д. 1894 жылдан 1595 жылға дейін бұны дербес династия басқарды. Ол
белсенді сыртқы саясат жүргізіп, Тигр мен Евфраттың бүкіл алабын қол астына
біріктіруге тырысады.
Вавилон Хаммурапи (б.з.д. 1792-1750 жылдар) патша тұсында құдіреті күшті
елге айналды, Хаммурапи өзін көршілерінің арасындағы қақтығыстар мен
соқтығыстарды шебер пайдаланған білімді де тәжірибелі дипломат ретінде
көрсете білді. Ол Жерорта теңізінің жағалауына шығатын сауда жолын қолында
ұстаған бай Мари мемлекетімен тығыз одақ құрды.
Сөйтіп, солтүтістік шекарасын тыныштандырып алған соң Хаммурапи негізгі
соққыны Эламмен байланысқан Ларсаға бағыттады.
Ең қауіпті бұл қарсыласын жеңгеннен кейін Хаммурапи Маримен достық
қатынасты біржола үзіп, бұл қаланы басып алып, ондағы сарайды талқандайды
(бұл ғимарат француз археологтары қазып тапқан орнына қарағанда сол
змандағы архитектуралық құрылыстың ең бір көріктісі болған). Ашшур да оның
қол астына қарады, сөйтіп, Месопотамияның басым бөлігін қамтыған Көне
Вавилон патшалығы құрылады.
3. Хаммурапи патшаның заңдар жинағы.
Хаммурапи ішкі саясаты жөнінде біз оның бекзадалар мен чиновниктерге
жазған хаттарынан, әсіресе оның шығарған заңдарының жинағынан білеміз.
Бұл заңдар базальт бағанаға жазылған, күн, шындық пен әділеттік құдайы
Шамаш тағының алдында тұрған патшаның өзін бейнелеген бедерлі пішіндермен
безендірілген, патша ең жоғарғы өкімет билігінің белгісін (аса таяқ пен
құрсауды) құдайдың қолынан алып тұр.
Хаммурапи заңдары халық тұрмысы мен қызметінің әр түрлі жағын қамтиды.
Ауыл шаруашылығына ерекше назар аударылған. Әрбір егінші өзінің
учаскесіне жақын жердег плотинаны қорғауға міндетті болды, егер оның
кінәсынан егісті су басса, көршілерінің шығынын өтеу үшін егіншінің өзін
де, мүлкін де түгел сатқан.
Егістік пен бақты арендаға берудің жағдайы егжей-тегжейлі реттеліп
тұрған. Егер арендатор-сыбағалас епсіз адам болып, сонын жалқаулығының егін
өнім бермей қалса, онда ол көрші учаскеден түскен өнім нормасы есебімен
заттай аренда ақысын төлейді. Малды аренда да осылайша реттеледі. Заңның
көп статьялары заказбен жасалатын қолөнер бұйымдарына (белгілі бір такса
бойынша), сауда және өсімқорлық операцияларға арналған.
Натуралды шаруашылықтың элементтері әлі де сақталып қалуымен қатар
(кейде тауар дәнмен төленеді, шығынды да заттай өтеген), бара-бара ақша
қатынасы өсе түседі. Құн өлшемі кесек күміс болды (сикль – 8гр., мина –
500гр., талант – 30кг.).
Селолық қауым ыдыраудың аз-ақ алдында еді. Жер учаскелері (патша жер
қорынан басқасы) сатылатын да, сатылып алынатын да болды. Бұрын болған жер
бөлінісі туралы еш жерде ештеңе айтылмайды. Бірақ әкімшілік бірлік
ретіндегі көршілес қауым (селолық; қалада – кварталдық) сақталып қалды.
Урдың III династиясы уақтындағы ірі патша-храм шаруашылығы бұл кезде
ыдырап болды. тікелей сарайға тиісті жерлер жауынгерлердің шартты
иеліктеріне немесе жер үшін заттай жарна төлеуші егіншілерге үлестіріп
берілді.
Елдің бүкіл халқы мүддесін заң қорғайтын ерікті адамдарға, және мүлік,
мал сияқты қаралатын қожасының толық билігінде болатын құлдарға бөлінді.
кімде-кім басқа біреудің құлын өлтірсе, ол адам құл иесіне құл беруге
тиіс (немесе құнын төлеу керек). Өзгенің құлын жарақаттаса (көзін шығарып,
қолын сындырса), құлдың жарты бағасы төленеді. Егер құл ерікті адамға қол
тигізсе, оның құлағы кесіледі.
Алайда Урдың III династиясының уақытындағындый емес бұл кезде ерікті
вавилондықтар құлдыққа түспеуі үшін шаралар қолданылды (ауыр қылмыс үшін
ғана еркінен айрылды).
Қарапайым бұқараны борышын өтей алмағаны үшін құлға айналдырушы еді,
Хаммурапи заңдары осыған шек қоюға тырысты. Бұған таңдануға болмайтын еді.
Өсімқорлардың айуандық әрекетінен кедейлер ғана жапа шекпеді, көптеген жеке
меншік иелері де зиян шекті, бұл халықтың жалпылама назарылығын туғызды
және патшаға да зиян келтірді, ол қол астындағылардан айырылып бара жатты
(өйткені құл бүтіндей мырзасының меншігі болды ғой). Заң жеке меншікті
қорғай отырып, борыш пен өсім процентін төлеткізді, бірақ өсімқорларды
ауыздықтап, өрескел жемқорлығы- на жол бермеу үшін белгілі бір шек қойды.
Борышты борышкердің өзі емес, әйелі мен балалары еңбекпен өтеді, онда да үш
жылдың ішінде өтеуге тиіс болды. Бұлардың құлдардан айырмашылығы құлдыққа
түскен адамды заң қорғады, әкесінің борышын өтеуші баланы өлтіргені үшін
өсімқор өз баласының өмірімен жауап берді.
Хаммурапи заңдарындақұл туралы көп айтылғанмен, олар тікілей
өндірушілердің тек бір бөлігі ғана болатын.
Олармен қатар еріктілердің әр түрлі категориялары да қаналды. Жоғарыда
айтылып кеткен жер иесіне өнімнің үштің бірінен үштің екісі бөлігіне дейін
беретін арендаторлардан, семья басының борышын өтеу үшін құлдыққа
түскендерден де өзге өз шаруашылығы жоқ, енбегі үшін заттай немесе ақшадай
ақы алатын көптеген батырақтардың болғаны туралы да айтылады.
Неше түрлі экономикалық градациялармен қатар еркін халықтардың арасында
заңдық категориялар да болды. бір жағынан, тең праволы ерінің ұлы (мар-
авелим), екінші жағынан – келімсектер (мушкену) болғаны да айтылған.
Мушкену меншік иелері, ішінара тіпті құл иеленушілер де болған (мүмкін
сарай маңындағылар да шығар), бірақ олардың заңдық праволарына шек қойылған
(шығу тегіне байланысты болса керек).
Хаммурапи тұсында патша өкіметі деспоттық сипатта болды және қол
астындағылардың өз арақатынастарының бәріне араласты. Заңдар жинағының
кіріспесінде патшаға шексіз билікті берген құдайдың өзі деп жазылған.
Алайда іс-жүзінде патша патриархтық семьяның дәстүрлерімен санасты.
Күйеуі өзіне опасыздық жасаған әйелін ұстаған жерінде ашына адамымен қоса
өлтіруге праволы болды.Күйеуі өлтіруге қатысқан әйелді қазыққа отырғызған,
ал өзге де жаман қылықтары үшін, ысырапшылдығы үшін үйден қуып шыққан,
немесе күңге айналдырушылық та болған. Әкесін ұрған баланың саусақтары
кесілген, ал баланы ұру қылмыс деп саналмады.
Кейде балалары әкесінің қылмысы үшін де жауап берді. Мәселен,
құрылысшының салған үйі құлап қалып, оның астында үй иесінің баласы қалып,
қаза тапса, онда құрылысшының баласы (талион принципі бойынша ұлы үшін ұл
берілді) өлім жазасына тартылды.
Алайда мемлекеттік өкіметтің таза семья правосына, дегенмен кейбір шек
қоюшылық болды. Жазықсыз әйелін айыптаған еркек әйеліне құрмет кқрсетіп
(ақшалай төлеммен) ажырасты. Әке өз ырқымен баланы мұрагерлікпен айыра
алмады, мұны тек сот арқылы істей алатын еді. Сөйтіп, мемлекеттік өкімет
органдары қол астындағылардың жеке өміріне араласты. Мұның үстіне суландыру
жүйнлерін де патша тікелей бақылап, мұны пайдалану да жоғары өкімет
органдары мен оның жергілікті өкілдері билігімен болып отырды.
Хаммурапи заңдарында патшаның іс әрекетіне ешқандай шек қоюшылық
қаралмаған.
Қожасының құлмен әңгімесі деген поэтикалық шығармада (бірақ, біршама
кейінірек уақытқа жататын) патшаға қарсы бас көтерген адам өлтіріледі
немесе көзі шығарылады, немесе зынданға тасталады деп жазылған. Біздіңше
мұнын барлығы соттың келімінсіз болу керек, өйткені заңда бұл туралы
ешнәрсе айтылмайды.
4. Касситтердің басып кіруі.
Хаммурапидің мұрагері тұсында Вавилонның орталық өкіметі тағы да
әлсірейді. Оның оңтүстік облыстары бөлініп, солтүстік-батыс жағынан Кіші
Азияның хеттер мен касситтер деген халықтары басып кіреді.
Б.з.д. 1595 жыл шамасында Вавилонды тонап кеткен хеттердің шабуылы тек
қатты соққы ғана болса, ал касситтер болса біртіндеп енді де, нық орын
тепті. II мың жылдықтың ортасында Вавилонда касситтер династиясы (б.з.д.
1518-1204 жылдарда) орнады.
Жаулаушылар алдің жергілікті жауынгерлерін ығыстырып, әскери
шонжарлардың үстемдік етуші жіктерін құрды. Жоғары егігшілік мәдениеті бар
елді жауынгер таулықтардың басып алып, үстемдік етуі белгілі бір регреспен
байланысты болды. Осылайша белгілі бір дәрижедегі селолық қауым қайта туды.
Сонымен қатар бұрын белгісіздеу болған жылқы мен қашырды (соғыс ісіне де,
транспорт ретінде жегу үшін де) пайдалану басталды. Егіншілік техникасы
жетілдірді (плуг-сеялка пайда болды). Египетпен тұрақты байланыс орнайды
(енді үздіксіз, және тікелей).
Сонымен аз уақыт кідірістен кейін ел қайтадан өресі кеңіп, даму жолына
түсті.
Жаңа Вавилон (Халдей) патшалығы
1. Халдей Вавилонының өрлеуі.
Ассирия державасы талқандалғаннан кейін Таяу Шығыста біраз уақытқа
дейін күштердің тепе-теңдігі сақталып тұрды. Мидия мен Вавилон Ассирияның
жырлерін келісе отырып, бөлісті және Вавилонға тек Төменгі Месопотамия
тұтасымен тиіп қоймай, Жоғарғы Месопотамияның Евфраттың орта ағысындағы
бөлігі де тиді. Осының арқасында Вавилонға Сирия арқылы Жерорта теңізі
жағалауына жол ашылды. ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz