Қазақ кеңестік мемлекеттігінің құрылуы

1. Қазақ өлкесін басқару жөніндегі Революциялық Комитетінің құрылуы
2. 1920 ж 26 тамыздағы Қазан АКСР . н құру туралы декрет
3. «Қазақ АКСР еңбекшілері праволарының Декларациясы»

Іс жүзінде патша самодержавиесінің саясатын жалғастыра отырып, Уақытша үкімет Қазақстанда ұлт мәселесін шеше алмас еді, Әрі ол аграрлық мәселені шешуге де ұмтылмады. Баска езілген халықтар сияқты қазақтардын өзін өзі билеуі немесе автономия алу мәселесін ол тіпті күн тәртібіне қоюға тырыспады. Бұл Ә. Бөкейхановтың «Қазақ» газетінде өзінің кадеттер партиясының шығатындығын жұрт алдында мәлімдеуіне себеп болды. Ол үшін мәселені атап көрсетті: «...Кадет партиясы жерді меншік еті бергенді жөн көрді. Біздің қазақ жерді меншік етіп алса, башқұрттарша көбі мұжыққа сатып, біраз жылда сатылып, жалаңаш шыға келеді. Кадет партиясы ұлт автономиясына қарсы. Біз Алаш ұранды жұрт жиналып, ұлт авономиясын тікпек болдық...» Біздің қазақ қырғыз дін ісін көркейтетін болса, үкіет ісінен бөліп қойған болады. Мұны орысша «Отдиление церкви от Государства» дейді. Кадет партиясыменің бұл пікіріме өзгеше қарайды.
Осы үш жолдың айырылғаны биыл ашыққа шықты. Менен сонан соң қазаққа Алаш партиясын ашуға кірістім».
Қазақ либералдық қозғалысының басшылары осы жағдайда дүниенің тез өзгеріп жатқанын және саяси күштердің бағыт ұстану процесінің шапшаңдай түскенін ескеріп, жалпы қазақтық съез өткізуді жылдамдатуға шешім қабылдады.
Қазақстанның барлық облыстарынан дерлік өкілдері қатысқан бірінші жалпы қазақтық съез Орынбор қаласында 1917 жылы 21-26 шілдеде өтті. Күн тәртібінде 14 мәселе болды. Олар: мемлекеттік басқару жүйесі; қазақ облыстарының автономиясы; жер мәселесі; халық милициясын құру; земство; халыққа білім беру; сот;рухани- діни мәселелер; әйелдер мәселесі; Құрылтай жиналысын шақыру және қазақ облыстарында оның сайлауына әзірлік; бүкілресейлік мұсылман съезі; қазақ саяси партиясын құру; Жетісу облысындағы оқиғалар; Киевтегі бүкілресейлік федеративтік кеңеске және Петроградтағы халыққа білім беру жөніндегі комиссияның жұмысына қазақтардың қатысуы туралы мәселелер еді.
Делигаттар ұлттық автономия проблемасына, жер мәселесінің шешілуіне, Құрылтай жиналысына әзірлікке және қазақ саяси партиясын құруға басты назар аударды. Съез басталардан 1 ай бұрынырақ «Қазақ» газетінің беттерінде автономия мәселесі жөнінде әртүрлі көзқарастар айтылған бірқатар мақалалар жазылды. Оларда: егер автономияның қажеттілігі мүлде айқын десек, онда қазақтар үшін қандай формасы неғұрлым ыңғайлы болады – мемлекеттік автономия ма немесе федеративтік автономия ма? Егер біз регионалдық автономия формасына жетсек, онда оның негізі не болады – территория ма немесе мәдениеттің ерекшелігі ме, әлде ұлттың ерекшелігі ме? Қазақтар тәуелсіздікке өз бетімен талаптана ала ма, әлде оған басқа халықтармен бір одақта қол жеткізе ме? – деген сұрақтар қойылды- бірақ оларға тиянақты жауап берілмеді.
А.Байтұрсынов пен М.Дулатов тәуелсіз автономиялы қазақ мемлекетін құруды жақтады. Бөкейханов «Демократиялық, федеративтік және парламенттік Ресей республикасындағы» қазақтың ұлттық – территориялық автономиясы болғанын ұнатты. Осы пікірді делегаттардың көпшілігі қолдады. «Қазақ облыстары, - деп көрсетілді. Съез қарарында, -
территориялды – ұлттық автономияны алуға тиіс. »
Съезд жұмысындағы өзекті мәселе-жер мәселесі болды. Осы мәселеге байланысты съезд қарарының негізі желісі мынаған сайды: қазақ қоғамы жерінің тартып алынуы тыйылады, конфискеленген барлық жер, сондай-ақ қоныс аудару басқармаларының әлі бөлініп үлгерілмеген жер учаскелері дәстүрлі пайдалануы үшін қазақ қауымдарына қайтарылады; ценз енгізу негізінде далаға көшіп келу тоқтатылады және т.б.
Съезд Құрылтай жиналысына дайындық мәселесін талқылады, депутаттыққа кандидатар тізіміне 81 адам – Қазақстанның барлық аймақтарының, сондай-ақ Бұқарадағы, Ферғанадағы және Хиуадағы қазақ қауымдарының, өкілдері енгізілді. Олардың арасында «Қазақ» газетінің басшылары, қазақ ұлттық – либералдық қозғалысының жетекшілері Ә.Бөкейханов, А.Байтұрсынов, аймақтар жетекшілері: Ә.Ермеков, Х.Ғаббасов (Семей), Ж.Досмухамедов, Х.Досмухамедов (Батыс Қазақстан), М.Тынышбаев (Жетісу), М.Шоқаев, С.Асфен-Дияров (Түркістан өлкесі) болды. Кандидаттар арасында сондай-ақ орыс ғалымы Г.Потанин мен саяси қайраткері В.Чайкин жүрді.

1. Қазақстан тарихы. Көне заманнан бүгінге дейін. IV томдық. Алматы; 1996, 1999,
2002ж
2. Қазақстан тарихы. Очерк. Алматы; 1993 ж.
3. Артықбаев Ж.О. Қазақстан тарихы. Астана; 2000 ж.
4. Абдакимов А. Қазақстан тарихы. Алматы; 1993 ж.
5. Кузембайулы А. Абиль А. История РК. Астана; 2001 г.