Фотоэффект

Пән: Физика
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 6 бет
Таңдаулыға:

Фотоэффект. Сыртқы фотоэффект заңдары мен оның кванттық теориясы.

Фотоэффект дегеніміз -электромагниттік сәуле шығару әсерінен электрондардың заттан вакуумге ұшып шығу құбылысы (сыртқы фотоэффект) немесе заттың ішіндегі байланысқан күйдегі электрондардың еркін электрондарға айналу құбылысы (ішкі фотоэффект) .

Сыртқы фотоэффектіні бірінші рет Г. Герц ашты. Бұл құбылысты А. Столетов 1888 - 1889 жылдар аралығында эксперимент жүзінде жан-жақты зерттеген. Эксперименттен алынған нәтижелер 9. 1-суретте көрсетілген, бұл суретте фотоэлементтің вольт-амперлік сипаттамалары келтірілген (бірдей жиілікте ω= const, әртүрлі жарық ағыны үшін фототоктың катод пен анод арасына түсірілген кернеуге тәуелділігі) . Графиктен байқайтынымыз:

- болған кезде катодтан шыққан электрондардың бір бөлігі анодқа жетеді. Егер теріс таңбалы тежеуіш кернеу беретін болсақ

9. 1 сурет , фототок нольге айналады. Тежеуіш кернеу

жарық ағынына тәуелсіз, ол жарық жиілігімен ғана анықталады;

- кернеудің болатын бір мәнінде фототок қанығу мәніне жетеді I _қан .

, (9. 6)

(9. 6) өрнегі фотоэффект үшін Эйнштейн заңы деп аталады. Бұл формула фотоэффектінің барлық заңдылықтарын түсіндіреді:

4. Комптон эффектісі. фотондар. фотон энергиясы. массасы, импульсі.

1922 жылы А. Комптон эксперимент жүзінде рентген сәулелерін еркін электрондар арқылы шашыратқанда олардың жиіліктері екі бөлшектің (фотон мен электронның) серпімді соқтығысу заңына сәйкес өзгеретінін көрсетті.

Комптон тәжірибе жасаған құрылғының схемасы 9. 2-суретте көрсетілген.

9. 2 сурет

Комптон эффектісінің негізгі ерекшелігі: толқын ұзындығы өзгерісі түскен сәуленің толқын ұзындығына да, шашырататын затқа да тәуелді емес, шашырау бұрышымен ғана анықталады.

, (9. 7)

мұндағы -тұрақты сан, электронның комптондық толқын ұзындығы деп аталады, .

Энергиямен импульстың сақталу заңдарын жазсақ , (9. 8)

, (9. 9)

мұндағы и - рентген фотонының соқтығысуға дейінгі және одан кейінгі энергиялары;

- электронның соқтығысуға дейінгі энергиясы;

- электронның соқтығысудан кейінгі энргиясы;

- соқтығысудан кейінгі электрон импульсі;

и - соқтығысудан кейінгі және одан кейінгі фотон импульсі.

(9. 9) теңдеу 9. 3-суретте векторлық диаграмма түрінде көрсетілген.

Осы диаграмманы қолданып, (9. 9) теңдеуді скалярлық түрде жазамыз

. (9. 10)

(9. 10) формула Комптон тәжірибелерінің нәтижелерімен сәйкес келеді. Бұл электрмагниттік сәуле шығарудың корпускулалық қасиеті туралы түсініктің дұрыс екенін көрсетеді.

М. Планктың идеясын дамыта отырып, А. Эйнштейн жарық кванттық түрде шығарылады, жұтылады және таралады деп тұжырымдады; яғни жарық дискретті, ол бөлшектерден тұрады. Жарық кванттары фотон деп аталады. Эйнштейн гипотезасына сәйкес фотон энергиясы

, (9. 1)

мұндағы - жарық толқынының циклдік жиілігі.

Фотон с = 3∙10 ⁸ м/сжылдамдықпен қозғалады. Фотонның импульсі

, (9. 2)

мұндағы - толқындық вектор модулі , ол жарық толқындарының таралу жылдамдығы векторының бойымен бағытталған. Бұл формуланы векторлық түрде жазуға болады . (9. 3)

Фотон энергиясы мен импульсы арасындағы байланыс . (9. 4)

Фотонның массасы , (9. 5)

бірақ басқа бөлшектерден айырмашылығы, фотонда тыныштық масса болмайды .

Сонымен, фотон - электромагниттік сәуле шығару кванты. Басқа бөлшектер сияқты оның энергиясы, импульсы, массасы бар. Фотонның осы корпускулалық сипаттамалары толқындық сипаттамаларымен - жиілікпен және толқындық вектормен байланысқан

Фотоэлектрлік құбылыстар , фотоэффект - электрмагниттік сәуленің затпен әсерлесуі нәтижесінде пайда болатын электрлік құбылыстар (электр өткізгіштігінің өзгеруі, ЭҚК-нің пайда болуы не электрондар эмиссиясы) .

Бұл құбылыс қатты денелерде, сұйықтықтарда, сондай-ақ газдарда да байқалады. Фотоэлектрлік құбылыстар қатарына рентген сәулелерінің фотоэффектісі мен ядролардың фотоэффекті де жатады. Қатты немесе сұйық денелердің жарық сәулесін (фотондарды) жұтуы нәтижесінде электрондардың бөлініп шығу құбылысы сыртқы фотоэффект делінеді. Мұны 1887 ж. Г. Герц ашқан. Сыртқы фотоэффектіні тәжірибе жүзінде А. Г. Столетов (1888) толық зерттеп, оның бірнеше заңдарын тұжырымдап берген. А. Г. Столетов ашқан фотоэффектінің бірінші заңы былайша тұжырымдалады:

максимал фотоэлектрлік ток (қанығу фототогы) түскен жарық ағынына тура пропорционал болады.

1905 жылы А. Эйнштейн сыртқы фотоэффект құбылысын жарықтың кванттық теориясы тұрғысынан түсіндіріп берді. Сыртқа қарай бөлініп шыққан электронның максимал кинетик. энергиясының (Емак) шамасы электронға берілген фотонның энергиясы (hv) мен шығу жұмысының (φ) айырымына тең (Емак=hv-φ) екендігі тәжірибе жүзінде дәлелденді. Сыртқы фотоэффектінің бұл екінші заңы, яғни Эйнштейн заңы былайша тұжырымдалады:

фотоэлектрондардың максимал энергиясы түскен жарық жиілігіне сызықты тәуелді болып өседі және оның қарқындылығына байланысты болмайды.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.