Құқықтық жүйе

Пән: Құқық, Криминалистика
Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 71 бет
Таңдаулыға:

Мазмұны

Кіріспе . . . 3 - 5 бет.

І - тарау Құқықтық жүйе: пайда болуы, тарихы және ұғымы, мәні және заң жүйесімен айырмашылғы.

1. 1 Құқықтың пайда болуы, тарихы және ұғымы, мәні . . . 6 - 12 бет.

1. 2 Құқықтық жүйе түсінігі мен құрылым және заң жүйесімен айырмашылғы . . . 13 - 20 бет.

ІІ - тарау Қазіргі әлемдегі құқықтық жүйелердің жалпы сипаттамасы.

2. 1 Англо - саксондық құқықтық жүйе . . . 21 - 25 бет.

2. 2 Роман - германдық құқықтық жүйе . . . 26 - 32 бет.

2. 3 Мұсылмандық құқықтық жүйе . . . 33 - 38 бет.

2. 4 Соцалистік құқықтық жүйе . . . 39 - 44 бет.

2. 5 Дәстүрлі құқықтық жүйе . . . 45 - 51 бет.

ІІІ - тарау Қазақстан Республикасында құқықтық жүйенің ролі мен қалыптасу тенденциясы.

3. 1 Қазақстандағы құқықтық жүйенің тарихи даму кезеңдері. (1926-1936 - 1936-1977-1978 жж. ) . . . 52 - 61 бет.

3. 2 Қазақстандағы қазіргі құқықтық жүйе. (1991-1993-1995 жж. 1998-2007ж өзгертулер мен толықтырулар) . . . 62 - 69 бет.

Қортынды . . . 70 - 72 бет.

Қолданылған әдебиеттер мен құқықтық нормативтік актілер . . . 73 - 74 бет.

Кіріспе.

Дипломдық жұмыстың жалпы сипаттамасы. Дипломдық жұмыс қоғамның құқықтық жүйесі түсінігі, құрылымы, қалыптасуы мен дамуы және құқықтық жүйенің нысандары мен тәсілдерін қазіргі кездегі әлемдегі құқықтық жүйелерді қарастырылған.

Қоғамның құқықтық жүйесі ұғымы оның өзіне тән сипатымен белгісіне байланысы анықталады. Құқықтық жүйе - қоғамдық қатынастарды реттейтін өзара байланысты, үйлесімді және өзара әрекеттілік құықтық құрал, әрі қандай да болмасын елдің құқықтық дамуының деңгейін сипаттайтын элементтер. Сондықтан қоғамның құқықтық жүйесі өзінің күрделі құрылымы мен белгілі бір орнымен ерекшеленеді.

Зерттеу тақырыбының өзектілігі. Қоғамның құқықтық жүйесі мәселесі салалық заң ғылымдарымен және жалпы құқық теориясымен зерттелуде. Құқықтық жүйе проблемалары - оның ұғым категория аппаратын құрылымдық ұйымдастырылуын, ішкі және сыртқы өзара байланыстарын, қоғамда алатын орнын, сондай - ақ қоғамның өмір сүруі мен дамуының аса маңызды алғы шарты ретіндегі рөлін ғылыми тұрғыдан зерттеу әрдайым өзекті болады. Әсіресе, тоталитарлық режимді жеңіп құқықтық, демократиялық мемлекеттер ретінде қалыптасып жатқан, бостандық, теңдік пен келісім идеалдары негізінде азаматтық қоғам қалыптасып жатқан, кең көлемді құқықтық реформалар жүргізіп, жаңа ұлттық құқықтық жүйелерді құру кезінде қиындықтар мен қарама - қайшылықтарды басынан кешіп жатқан ТМД елдерінде, соның ішінде Қазақстан жағдайында бұның өзектілігі арта түседі. Қазақстан Республикасының өз тәуелсіздігінің «сындарлы он жылын» артқа тастады. Аталған он жылдан астам уақыт аралығында жас тәуелсіз мемлекетіміз өзі тәуелсіздігін баянды ету және мемлекеттің болашақтағы жылжитын негізгі бағыттарын айқындауға бар күшін жұмылдырған болатын. Жоғарда көрсетілген жағдайдың барлығы аталған тақырыптың қаншалықты өзекті екендігін айқындауға мүмкіндік береді.

Тақырыптың зерттеу деңгейі. Қоғамның құқытық жүйесінің зерттеуінің тарихнамасы бірнеше ғасырлық дамуын басынан өткерді. Зерттеу жұмысын жазу барысында ізденуші заң ғылым саласындағы белгілі ғалымдар С. Өзбекұлы, Ғ. Сапарғалиев, С. Зиманов, Рене Давид, Камилла Жофре - Спинози, К. Цвайгерт, Х. Кетц және т. б. қоғамдағы құқықтық жүйелер туралы сөз еткен болатын. Олардың еңбектерде құқықтық жүйе ерекше құқық ретінде қарастырылған.

Зерттеу обьектісінде. Барлық қоғамның құқықтық жүйелерінің пайда болуы, қалыптасуы және дамуына байланысты туындаған әдеттік құқықтық қатынастар, олардың табиғаты, мәні мен мазмұны, негізгі өрбу кезеңдері мен ерекшеліктері құрайды.

Зерттеу пәні. Зерттеудің нақты пәнін қоғамның құқықтық жүйесі бойынша құқықтық жүйелердің тәсілдері, нысандары, оны пайдалану жолдары мен қоғам өмірінен жойылу және қазіргі таңдағы қоғамның кейбір мәселелерін құрайды.

Дипломдық жұмыстың негізгі және басты мақсаты. Қоғамның құқықтық өмірі саласында құқықтық жүйенің мүмкіндіктеріне кешенді талдау жасау. Құқықтық өмірдің мәдени астарының негізгі құрамдас бөліктерін жіктеу, олардың жеке - жеке орынын өзара байланысын қатынасын сарапқа салу. Аталған тақырып бойынша екі маңызды әлеуметтік міндетті тұжырымдауға болады. Біріншіден, құқықтық жүйе құқықты қолдануға байланысты барлық тәсілдерді толықтай біріктіреді. Екіншіден, құқықтық жүйе барлық құқықтық құбылыстардың жаңа деңгейде бірігуін білдіреді. Құқықтық жүйе құқықтық мемлекеттің бір белгісі болып табылады. Профессор Н. И. Матузовтың пікірі бойынша: «құқықтық жүйе ұғымының құндылығы қоғамның құқықтық жүйесін талдаумен байланысты болады». Сондықтан кез - келген заң құқықтық жүйенің иерархиялық құрылымына қайшы келмеуі керек. Құқықтық жүйенің қалыптасуы салыстырмалы ұзақ кезеңді алатын қиын іс болып табылады. Заңи әбедиеттерде құқықтық жүйе категориясын салыстырмалы түрде жаңартып отырады. Ол 80 - жылдардың аяғынан бастап енді. Бірақ та Батыс заңгерлері бұл ұғыммен бұрынғы кезден айналысуда. Құқықтық жүйе құқықтық материя құрылыммен жақын байланысты яғни, ол иерархиялық көп құрылымдық сияқты аспектілерден тұрады. Құқықтық жүйе динамикалық даму үстінде болады яғни, ол туралы ұғым үнемі өзгеріп отырады. Құқықтық жүйе басқа құқықтық терминдерден ауыстырмайды және өзгертпейді. Ол жеке ғылыми жүктемені яғни, барлық құқықтық құбылыстардың бірлігін білдіреді.

Заң әдебиеттерінде құқықтық жүйе ұғымына кейбір ғалымдар мынадай талдау береді: «Құқықтық жүйе қоғамдық қызмет ету саласы бойынша екі жақты бірлікті көрсетеді: нормативтік негіздердің қалыптасуын, нормативтік қызметтердің үлгісін». Бұл бірлікте құқықтық жүйенің функциясы ерекше орын алады.

Сондықтан құқықтық және мемлекеттік құрылыстарды олар тарихи дамуында және өзара байланыстарында қаралуы құқықтық жүйелерді талдауды қажет етеді. Құқықтың дамуы кез - келген мемлекетте қайшылықта және күрделі екені көпшілікке мәлім. Жалпы, құқықтық жүйелердің даму деңгейі қоғамда оның қоғамдық экономикалық дәрежесімен анықталады, басқа сөзбен айтқанда өркениеттің дамуы.

Құқықтық тенденциялар Ежелгі Грецияда және Римде сонымен қатар Ежелгі Шығыста пайда болған деп айтып кетуге болады.

Тарихи қалыптасқан нәрсе Қазақстанның құқықтық мәдениетінің құрылымына шығыстық дәстүрлер үлкен ықпал тигізген. Ежелгі Шығыстың құқықтық идеясы қоғамдық топтық - шектеулі сипаттары анық аңғарылады және қоғамдық топтардың класстық құқықтары мен бостандықтары қатаң бекітілуімен көрінеді. Осындай өте күрделі класстық және әлеуметтік құрылымдардың дамуы Ежелгі Шығыстық қоғамда құқықтың прогрессивті даму туралы ойландырады.

Құқықтық жүйенің тарихы жағынан қарағанда сол кездегі құқықтық актілер қазіргі адамдар құқықтар туралы түсініктердің қалыптасуына ықпалын тигізгенін айта кеткен жөн.

Бірақ та қазақ даласы Шығыс пен Батыс арасындағы орталықтан орын алып отырғанын ескеру керек. Сондықтан қазақтардың идеологиясына құқықтық мәдениетіде синтездің аталған екі әлемнің диолог ретінде көрінеді. Батыс дәстүрінің ықпалы Ресейлік құқық жүйесі арқылы іске асырылды. Бұл Қазақстанның Ресейге қосылуынан байланысты. Қазақстанның Ресейге қосылуы күрделі қарама - қайшылық процесстерге сәйкес келеді. 1917 жылғы Ұлы Казан төңкерілісінен кейін Кеңес Одағының құрамындағы Қазақстан социализм жағдайында өмір сүре бастайды.

1991 жылғы желтоқсаннан бастап Қазақстан өз тәуелсіздігін жариялады және құқықтық мемлекет негізінде жұмыс істей бастады.

Дипломдық жұмысытың белгіленген мақсатқа жету үшін зерттеу жұмысында төмендегі міндеттері болып мыналар табылады:

Қоғамның құқықтық жүйесі ұғыммен құрылымы жеке зерттеу;
Қоғамның құқықтық жүйесін талдау;
Қоғамның құқықтық жүйесі мәселері бойынша өзіндік тәсілдерді зерттеу;
Қоғамның құқықтық жүйесін зерттеуге байланысты ұсыныстар енгізу.

Қоғамның жүйесі мәселелері бойынша көптеген мақалалар, жинақтар, оқулықтар жарияланды. Аталған тақырып бойынша зерттеулер бірқатар жетістіктерге жеткен. Бірақ қоғамның құқықтық жүйесі мәселесі көп жылдар қатарынан пікір талас туғызып келеді. Бұдан шығатын қортынды қоғамның құқықтық жүйесі тақырыбы мазмұнды болып табылады, сонымен қатар қызығушылықта тудырады.

Дипломдық жұмыс зерттедің сипаты, алдына қойған проблемаларды қарастыру деңгейімен, жүргізілген зерттеудің логикалық байланысы мен мақсаттарына сай құрылған. Дипломдық жұмыс кіріспеден, үш тараудан, тоғыз бөлімшеден, қортындыдан, пайдаланған әдебиеттер тізімі және қосымшалардан тұрады.

І - тарау Құқықтық жүйе: пайда болуы, тарихы және ұғымы, мәні және заң жүйесімен айырмашылғы.

1. 1. Құқықтың пайда болуы, тарихы және ұғымы, мәні.

Дүниежүзілік тарихта құқықтың пайда болуы туралы осы күнге дейін көптеген пікірлер мен көзқарастар қалыптасқан. Бұл мәселе туралы дау- дамай осы күні де жалғасуда. Құқық мемлекетпен бірге қоғамның обьективтік даму процесінің нәтижесінде өмірге келді. Алғашқы қоғамдағы әлеуметтік нормалар: әдет - ғұрып, салт - дәстүр, мораль, діни өсиеттер, мемлекеттік жүйеде бірте - бірте екінші қатардағы нормаға айналып, құқық әлеуметтік негізгі нормаға айналды. Әдет - ғұрып деп әрбір этностың тарихи дамуы барысында олардың шаруашлық ұйымдастыру, географиялық факторларға және этникалық ерекшеліктеріне байланысты қалыптасып, күнделікті өмірде сан алуан рет қайталануына байланысты дағдыға айналған нормалардың жиынтығын айтады. Әдет - ғұрып жазылмаған нормалар жиынтығы, оның қай кезде, қай мерзімде пайда болғаны ғылымға әлі белгісіз. Тарихи және тархи - құқықтық әдебиеттерде алғашқы қауымдық құрылыстағы қоғамдық қатынастарды реттеу мононормаларға жүктеледі деген пікір бар. Оның құрамына моральдық, діни, қоғамдық өміріді ұйымдастыру нормалары енетінін тілге тиек етеді1. Қазақтың мемлекеті тарихына, әдет - ғұрып заңдарын зерттеуге, билер институтының демократиялық халықтық жақтарын ашып көрсетуге арналған ғылыми еңбектері жарық көрді. Ең алғашқы соққыны қазақ халқының құқығы, әдет - ғұрып заң - қағидалары патшалық Ресейден алды. Қазақ құқықғы туралы талай еңбектер жазылды, жазылады да. Көшпелі қазақ қоғамы және әдет - ғұрып заңдарының қалыптасуын сөз еткенде, қазақ қоғамының өткен тарихы жазба деректерге кеміс болғанымен ауыз әдебиетіне өте бай. Соның бір көрінісі - шежіре. Қазақ халқының ежелгі замандағы озық, ойлы да білікті азаматтары ұрпақтан - ұрпаққа жалғасқан ата - бабалар шежіресін, өзінің ұлттық генеалогия тарихын жазып қалдырып отырған. Халық арасында бүкіл қазақтың жетпіс жеті атасын тарататын шежірешілері де болған.

Адам мыңдаған жылдар өмір сүріп келеді. Құқықтың мазмұнын, тарихын, белгі - нышандарын жақсы білу қоғамды дұрыс, сапалы реттеп - басқару өте қажет. Американың ірі этнографы Л. Морган 1877 жылы өзінің «Ежелгі қоғам » деп аталатын еңбегінде, Ф. Энгельс өзінің әйгілі «Семьяның, жеке меншіктің және мемлекеттің шығуы» деген зерттеуінде алғашқы қауымдық құрылыстың ыдырауының себептеріне талдау жасап, құнды пікірлер айтты. Бірақ олардың пікірлері қазіргі тарихи - құқықтық әдебиеттерде әр түрлі мағынады бағалануда. Алғашқы қауымдық құрылыста қалыптасқан қатынастар қандай нормалармен реттелінеді деген сауал заңды түрде туындайды. Қоғамның диалектикалық даму процесіне сәйкес құқық туралы көзқарас та, пікірлер де әртүрлі болды. Құқық туралы негізгі теориялар: табиғи, теологиялық, реалистік, әлеуметтік, нормативтік, психологиялық, материалистік, адхократиялық, идеологиялық, құқықтық экзистенциялық теориялар.

Табиғи теория - бұл теорияның мазмұны көне дәуірде қалыптасқан. Теорияның мазмұны - адамдардың табиғи және мемлекеттің өмірімен байланысты құқықтары. Табиғи құқықтарын ешкім шектей немесе жоя алмайды - деп түсіндірген. Яғни құқық пен бостандық әркімге тумысынан беріледі. Цицетон - табиғи бостандыққа, құқыққа қарсы келетін мемлекеттік заң болуға тиіс емес - деген. Табиғи теорияны орта ғасырдың ғалымдары: Локк, Руссо, Монтескье, Гольбах, Радищев т. б. өте жақсы дамытқан. Мемлекеттің шығарған құқықтары табиғи құқыққа қайшы келмеулері тиіс. Еліміздің жаңа Конституциясында 12 - бабының 2 - тармағында: «Адам құқықтары мен бостандықтары әркімге тумысынан жазылған, олар абсолютті деп танылады, олардан ешкім айыра алмайды, заңдар мен өзге де нормативтік құқықтық актілердің мазмұны мен қолданылуы осыған қарай анықталады», - делінуі осының куәсі. Адамның және азаматтардың құқықтары мен бостандықтарына нұқсан келтірмеуге тиіс.

Тарихи теория - бұл теорияның өкілдері құқық адамдардың рухани сана - сезімінің даму проценіне өмірге келіп, қалыптасады деп түсіндіреді. Оған мемлекеттің қатысы жоқ - деп уағыздаған. Адамдар субективтік жолмен табиғи бостандықтар мен құқықтарды жоя алмайды, тек қоғамның даму процесінее қалыптасқан қатынастарды реттейтін, басқаратын нормалардың шығуын тездету керек деп түсінген. Бұл теорияның өкілдері: Густав Гуго, Карл Савинын, Фридрих Пухта, Штиль т. б. Табиғи құқық идеясы негізінде Еуропада 17 - 18 ғасырлар аралығында кең көлемде дамып, буржуазия идеологтерінің шығармаларынан өзінің шешімін тапты.

Теологиялық тоерия (Аристотель, Ф. Аквинский, А. Августин) . Бұл теорияны ұсынушы ойшылдар құқықтың жалпы негізі ретінде құдайдың еркін және інжілді алады. Мемлекетте қабылданған барлық заңдар құдай еркін және діни кітаптарға сәйкес болулары тиіс. Ф. Аквинский «барлық билік құдайдан» деген тұжырымдаманы ұсынып, құқықты танытатын заңдарды төрт түрге бөліп қарады:

Мәңгілік заң- құдайдың саналық қабілеті арқылы бүкіл әлемге басқару жүргізетін заң. Бұл заң негізінде табиғат пен қоғамның барлық дамуының негізін қалайды.
Табиғи заң- мәңгілік заңның адамның санасында орын теуіп, тұқым жалғастыру, өзін - өзі сақтау сияқты қатынастарды дамыту.
Адамдардың заңдары- қағаз бетіне түскен, жазылған заңнама (позитивтік құқық), ол мәңгілік заң мен табиғи заңдарды қамтуы тиіс. Құқық табиғи заңның талабы ретінде бағаланады.
Құдай заңы- Інжіл болып саналады. Оның мазмұны құдай сөзі болғандықтан мәңгілік ақиқатты түсінуге тікелей жол ашады. Адамдар құдай заңын сақтау, орындау арқылы барлық гармонияға жетеді, қоғамдық қатынастар тиімді реттеледі.

Реалистік теория - құқықтың дамуы өзінің эволюциялық ішкі себептері арқылы өзгеріп, ескеріп, жаңарып жатады. Оның дамуына сыртқы жағдайлардың әсері мол болады - деп уағыздаған. Бұл теорияны құқықтың бірлігін, дамуын, оның мемлекетпен байланысын, субьектілердің құқығының міндеттері болатын және мемлекеттің бақылауын қостайды.

Әлеуметтік теория - ХХ ғасырда қалыптасқан теория. Бұл теория құқықтық қатынасты адамдардың құқықтық тәртібін жан - жақты ғылыми тұрғыдан зерттеуді жақтайды. Өкілдері Эрлих, Леон Дюги, С. М. Муромцев, Г. Н. Шершеневич, Р. Паунд, О. Холмс. Құқықтың әлеуметтік мазмұнын зертеуге көңіл бөледі, құқықтық мемлекетті жақтайды. Эрлихтың пікір бойынша заң шығарушы орган жаңа нормаларды жасамайды, тек өмірде қалыптасып үлгерген қатынастарды, талаптарды қағазға бетіне түсіреді. Ол былай деп жазады: «Құқық қатып қалған догма емес, керісінше, ол өзгермелі, жанды күш, себебі заң шығарушының кешегі айтқаны бүгін қажетке жарамауы мүмкін ».

Нормативтік теория - құқық әлеуметтік өмірдің сыртқы қарым - қатынасын реттеп, басқарып, адамдардың мүдде - мақсатын орындау деп түсінеді. Заң ғылымы құқықтың белгі - нышандарын жақсы зерттеуді, құқықтық мемлекетті жақтады. Нормативтік актілерді жоғарыдан төмен қарай сатылып зерттеуді, бақылауды ұсынады. Бұл теорияның, өкілдері: Р. Штаммлер, Г. Кельзен, П. И. Новгородцев. Номативтік теория, былайша айтқанда «таза құқық тероиясы» әлеуметтік тәжірибе мен саясаттың құқық үлкен әсері бар екенін жоққа шығарады. Кеңес мемлекетінің құқық теориясының негізін қалыпиастырған заңгерлердің бірі Е. Б. Пашуканис нормативизм туралы мынандай пікір білдірді: «құқықтың мұндай жалпы теориясы ешнәрсеге түсінік беруге ынта білдірмейді, нақтылы фактілерге, былайша айтқанда әлеуметтік өмірге күні бұрын теріс айналады және нормалармен ісі болып, олардың пайда болуымен, қандай да болмасын материалдық мүдделермен байланыссыз шахмат ойнындағы теория есебінде айтылғандай болады. Мұндай теория ғылыммен ешқандай байланыста емес»2.

Психологиялық теория - ХХ ғасырдың басында жақсы дамыған теория. Теорияның негізгі мазмұны: құқық адамдардың психикасының ішкі құрылысында қалыптасып олардың сыртқы іс - әрекетіне, жұмысына әсер етуі. Психологиялық теорияны уағыздаушылар құқықтың пайда болуы адамдардың психикасында жатыр, - дейді. Әрбір адам белгілі бір қатынастарға түскенде әлдебір құқықтық сезімге толы болады. Бұл теория құқықты екі түрге бөлді: жеке тұлғалық (автономдық) және оң жағымды (позитивтік) . Жеке тұлғалық құқық - жеке адамның ішкі ұятынан қалыптасатын елегізу, қатты қиналу. Оң жағымды позитивтік құқық - басқа адамның беделіне, абыройына сенушіліктен қалыптасатын психикалық көзқарас. Бұл теория қазіргі уақытты «скандинавиялық құқық мектебі» деп аталатын ағымда кең өріс жайған. Оның ірі өкілдерінің бірі К. Оивекон тіпті құқықты нормалар жиынтығы деп мойындайды, бас тартып, құқықтың қайнар көздерінің күші әлеуметтік дағды мен инстинктте деген пікір білдіреді.

Материалистік теория - құқық саяси - экономикалық үстемдік жүргізетін таптың мүдде - мақсатын қорғайтын нормативтік актілердің жиынтығы. Құқықтың мазмұны екі элементтен тұрады - деп түсіндіреді: экономикалық базис пен үстеме таптың мүлдесі. Бұл теорияның тарихи даму процесін үш кезеңге бөлуге болады: Бірінші кезеңі - Марксизмнің құқықтың мазмұнын түсінуі және оның қоғам дамуындағы маңызы; екінші кезеңі - құқықтың болашағына марксизмнің көзқарасы; үшінші кезеңі - марксистік көзқарасты бұрмалау.

Адхократиялық теория (Э. Тоффлер) . Бұл теория ХХ ғасырдың 70 - жылдары Англияда дүниеге келді. Тұжырымдаманы жасаушылардың бірі футуролог Э. Тоффлер «заңдылық» ұғымының жалпы дағдарысқа ұшырауын айта келе, постиндустриялық қоғамға адамдардың барлық мінез - құлықтарын заңмен реттеу олардың барлық әрекеттеріне тыйым салу мүмкін емес. Қоғамдық қатынастардың күрделенуі күнделікті өмірге, адамзаттың санасына кірмейтін оқиғалар мен сәттерді енгізуде. Сондықтан құқық барлық әрекеттерді реттей алмайды. Э. Тоффлер қажеттіліктен туындайтын сәттік дау - дамайды адамдар өздері ереже жасап шешулері қажет деген пікірді алға тартады. «Заңдылықтың алтын ғасыры артта қалды, ол күрделі урбанизацияланған қоғамның пайда болуымен байланысты болды және тарихтан мемлекеттің орталықтан басқару институттарымен, өкілетті демократиямен бірге кетеді, бостандық келісімі мен шарт топтардың аралық қатынастарының негізі болады. Классикалық құқықты қайта жандандыру философия, этика, адамның дүниедегі және ғарыштағы орныны қайта ұғыну, құқықтың түсінігіне қайта оралу арқылы болмақ. Құқықтың ірге тасы адамгершілік болып табылады. Болашақта құқықты жандандыру үшін космизм бастауларын мойындау арқылы метафизика, ироциональдық (ақылға сыймайтын), мистикалық ( жұмбақ) білім, тірі көзқарас керек, бірақ құқық туралы болымды білімнің орнына емес, онымен бірге». Бұл жерде теорияның негізін қалаушылар келісімшарт жасау арқылы әділетсіздіктің кең етек жаятынын мүлдем ескермейді.

Идеяолгиялық теория. (П. А. Сорокин) . Теорияның негізгі қағидасы қоғамда сананың дағдарысқа ұшырап, адамдардың гуманистік, адамгершілік құндылықтардың күйреуі және адам саналарында информациялық атқылаудан, тек прагматикалық ой - сананың үстемдік етуі құқық қағидаларының аяққа тапталғанын ашына жариялайды. П. А. Сорокин құқыққа деген көзқарасты қалыптастыру адамдардың барлық сезімдерін, қимыл әрекеттерін құдай ісіне, діни сезімдерге баулау қажет. Себебі, постиндустриялық қоғамда кең етек жайған қатыгездік, порнография, айуандық әрекеттердің кеңінен насихатталуы адам санасын антигуманистік қасиеттермен ластауда. Сана дағдарысы барлық құқықтық нигилизмді, немқұрайдық пен жағымсыз әрекеттерді қалыптастыруда. Оны шешудің жолы - құдай, жаратушы сөзімен санадағы жараларды емдеу. Құқықтық сана бетбұрысын қалыптастыру діннің негізгі іргетасы.

Құқықтық экзистенциялық теориясы. (Г. Кон. М. Хайдеггер, В. Майхофер) . Экзистенциалистер адам өмірін тек кездейсоқ оқиғалардан болатын құбылыс деп таниды. Сондықтан барлық адамдарға тән жалпы нормаларды қабылдау, бекіту, орнату мүмкін емес. Жеке адам тек өзіне қажетті әрекеттерді істейді. Себебі, өмірде қандай болған жағдайда бір - бірінен айнымайтын істер мен әрекеттердің болулары да мүмкін емес. Адамның санасы бәріне бірдей орнатылған құқықтық нормалары қабылдамайды. Адам индивидуализнен еш уақытта ажырай алмайды, сондықтан құқық бір сәтте болған әрекеттерді шешу үшін пайдаланылады және оның рөлі қақтығыстарды реттеуге келіп тіреледі.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.