Жүсіп Хас Хажиб Баласағұни (шамамен 1017/1021-1075)
1 Жүсіп Баласағұни
2 «Құтты білік» дастаны
2 «Құтты білік» дастаны
Өмірі туралы мәліметтер аз сақталған. Замандастары мен өзінен кейінгі ұрпақтарға дарынды ақын ғана емес, ғалым ретінде де танымал болған. Философия, математика, медицина, астрология, өнертану, әдебиеттану, тіл білімі, т.б. ғылым салаларының дамуына зор үлес қосқан. Жүсіп Баласағұнидың есімі әлемдік әдебиет пен мәдениет тарихында «Құдадғу біліг» («Құтты білік») дастаны арқылы қалды. Ол бұл дастанды хижра есебімен 462 жылы, қазіргі жыл санау бойынша 1070 жылы жазып бітірген. Дастанды «хандардың ханы» - Қарахандар әулеті мемлекетінің негізін салушы Сатұқ Қара Бұғра ханға тарту етеді. Сол үшін хан өз жарлығымен Жүсіп Баласағұнға «хас хажиб» - «бас уәзір» немесе «ұлы кеңесші» деген лауазым берген. Дастанның бізге жеткен үш көшірме нұсқасы бар. Біріншісі, Герат қаласында 1439 жылы көне ұйғыр жазуымен (қазір ол Вена қаласындағы Корольдік кітапханада сақтаулы), екіншісі, 14-ғасырдың бірінші жартысында Египетте араб әрпімен (Каирдың Кедивен кітапханасы қорында) көшірілген. Ал Наманган қаласынан табылған үшінші нұсқасы 12-ғасырларда араб әрпімен қағазға түсірілген. Бұл қолжазба Ташкенттегі Шығыстану институтының қорында сақтаулы тұр. Ғалымдар осы үш көшірме нұсқаның әрқайсысына тән өзіндік ерекшеліктерді жинақтай отырып, «Құтты білік» дастанының ғылыми негізделген толық мәтінін жасап шықты. Дастанның көне қолжазбасы табылғанын әлемге тұңғыш рет хабарлап, 1823 жылы «Азия» журналында (Париж) Вена нұсқасынан үзінді жариялаған француз ғалымы Жауберт Амадес еді. Венгер ғалымы Германи Вамбери «Құтты біліктің» бірнеше тарауын неміс тіліне тәржіма жасап, 1870 жылы Инсбрук қаласында жеке кітап етіп бастырып шығарды. Бұл шығарманы зерттеу, ғылыми мәтінін дайындау және аударма жасау ісімен орыс ғалымы В.Радлов жиырма жыл бойы үзбей айналысты. «Құтты білік» дастанын К.Каримов өзбек тіліне, Н.Гребнев пен С.Иванов орыс тіліне, А.Егеубаев қазақ тіліне, бір топ аудармашылар ұйғыр тіліне (Пекин, 1984) тәржіма жасады. Дастанның әдеби, тілдік, тарихи тұрғыдан ғылыми мәні ерекше. Бұл шығарма бертін келе қазақ халқының этникалық құрамын қалыптастырған ру-тайпалардың орта ғасырлардағы тұрмыс-тіршілігін, наным-сенімін, әдет-ғұрпын, сөз өнерін, тілін зерттеп білу үшін аса қажетті, құнды мұра. «Құтты білік» поэмасы түркі тіліндегі энциклопедиялық шығарма.
1. Келімбетов Н. Ежелгі дәуір әдебиеті. – Алматы: Атамұра, 2005. – 336 б.
2. Баласағұн Ж. Құтты білік. Аударған және алғысөзі мен түсініктерін жазған А.Егеубаев. – Алматы: Жазушы, 1986. – 616 б.
3. ХІХ ғасыр әдебиеті. (Құр. Х.Сүйіншәлиев). – Алматы: Ана тілі, 1992. – 224 б.
4. Кенжебаев Б. ХХ ғасыр басындағы әдебиет. – Алматы: Білім, 1993. – 248 б.
5. ХХ ғасыр басындағы әдебиет. Хрестоматия. – Алматы: Білім, 1994. – 352 б.
6. Әуезов М. Әдебиет тарихы. – Алматы: Ана тілі, 1991. – 240 б.
7. Әлем: Альманах: Өлеңдер, очерктер, әңгімелер. – Алматы: Жазушы, 1991. – 496 б.
8. Абай. Өлеңдер. – Алматы: Мөр, 1994. – 415 б.
9. Күлеев Б. Таңдамалы шығармалары. – Алматы: Ғылым, 2000. – 284 б.
2. Баласағұн Ж. Құтты білік. Аударған және алғысөзі мен түсініктерін жазған А.Егеубаев. – Алматы: Жазушы, 1986. – 616 б.
3. ХІХ ғасыр әдебиеті. (Құр. Х.Сүйіншәлиев). – Алматы: Ана тілі, 1992. – 224 б.
4. Кенжебаев Б. ХХ ғасыр басындағы әдебиет. – Алматы: Білім, 1993. – 248 б.
5. ХХ ғасыр басындағы әдебиет. Хрестоматия. – Алматы: Білім, 1994. – 352 б.
6. Әуезов М. Әдебиет тарихы. – Алматы: Ана тілі, 1991. – 240 б.
7. Әлем: Альманах: Өлеңдер, очерктер, әңгімелер. – Алматы: Жазушы, 1991. – 496 б.
8. Абай. Өлеңдер. – Алматы: Мөр, 1994. – 415 б.
9. Күлеев Б. Таңдамалы шығармалары. – Алматы: Ғылым, 2000. – 284 б.
Жүсіп Баласағұни, Жүсіп Хас Хажиб Баласағұни (шамамен 10171021-1075) –
ақын, ойшыл, ғалым, мемлекет қайраткері. Өмірі туралы мәліметтер аз
сақталған. Замандастары мен өзінен кейінгі ұрпақтарға дарынды ақын ғана
емес, ғалым ретінде де танымал болған. Философия, математика, медицина,
астрология, өнертану, әдебиеттану, тіл білімі, т.б. ғылым салаларының
дамуына зор үлес қосқан. Жүсіп Баласағұнидың есімі әлемдік әдебиет пен
мәдениет тарихында Құдадғу біліг (Құтты білік) дастаны арқылы қалды. Ол
бұл дастанды хижра есебімен 462 жылы, қазіргі жыл санау бойынша 1070 жылы
жазып бітірген. Дастанды хандардың ханы - Қарахандар әулеті мемлекетінің
негізін салушы Сатұқ Қара Бұғра ханға тарту етеді. Сол үшін хан өз
жарлығымен Жүсіп Баласағұнға хас хажиб - бас уәзір немесе ұлы кеңесші
деген лауазым берген. Дастанның бізге жеткен үш көшірме нұсқасы бар.
Біріншісі, Герат қаласында 1439 жылы көне ұйғыр жазуымен (қазір ол Вена
қаласындағы Корольдік кітапханада сақтаулы), екіншісі, 14-ғасырдың бірінші
жартысында Египетте араб әрпімен (Каирдың Кедивен кітапханасы қорында)
көшірілген. Ал Наманган қаласынан табылған үшінші нұсқасы 12-ғасырларда
араб әрпімен қағазға түсірілген. Бұл қолжазба Ташкенттегі Шығыстану
институтының қорында сақтаулы тұр. Ғалымдар осы үш көшірме нұсқаның
әрқайсысына тән өзіндік ерекшеліктерді жинақтай отырып, Құтты білік
дастанының ғылыми негізделген толық мәтінін жасап шықты. Дастанның көне
қолжазбасы табылғанын әлемге тұңғыш рет хабарлап, 1823 жылы Азия
журналында (Париж) Вена нұсқасынан үзінді жариялаған француз ғалымы Жауберт
Амадес еді. Венгер ғалымы Германи Вамбери Құтты біліктің бірнеше тарауын
неміс тіліне тәржіма жасап, 1870 жылы Инсбрук қаласында жеке кітап етіп
бастырып шығарды. Бұл шығарманы зерттеу, ғылыми мәтінін дайындау және
аударма жасау ісімен орыс ғалымы В.Радлов жиырма жыл бойы үзбей айналысты.
Құтты білік дастанын К.Каримов өзбек тіліне, Н.Гребнев пен С.Иванов орыс
тіліне, А.Егеубаев қазақ тіліне, бір топ аудармашылар ұйғыр тіліне (Пекин,
1984) тәржіма жасады. Дастанның әдеби, тілдік, тарихи тұрғыдан ғылыми мәні
ерекше. Бұл шығарма бертін келе қазақ халқының этникалық құрамын
қалыптастырған ру-тайпалардың орта ғасырлардағы тұрмыс-тіршілігін, наным-
сенімін, әдет-ғұрпын, сөз өнерін, тілін зерттеп білу үшін аса қажетті,
құнды мұра. Құтты білік поэмасы түркі тіліндегі энциклопедиялық шығарма.
Оны жазуда автор саяси сарынды басшылыққа алғандығын аңғару қиын емес. Ол
Қарахандар жоғары дамыған Мәуреннахр, Шығыс Түркістан тәрізді аудандарды
басқарудың жолдарын үйретуге тырысты. Шығарма тек саяси трактат көлемінде
қалып қоймай, орта ғасыр дәуірінің ғылым, мәдениет салаларын да қамтиды.
Адам тағдыры, өмірінің мәні, орны мен әлемдегі рөлі жайындағы мәселелер де
қаралады. Сонымен бірге Баласағұни философиялық, шамандық, исламдық
дүниетанымда да болды. Философияны поэзия арқылы жеткізу орта ғасырлық
шығыстық үрдіс еді. Шығармада шамандық түсініктер көрініс тауып, исламдық
идеология да елеулі орын алады. Бұл жайында А.Романов пен С.Иванов: Жүсіп
Баласағұнидің Құтты білік поэмасы ? ең алғаш, ең көне, әзірше жалғыз,
мұсылман идеологиясының негізінде, осы идеологияны уағыздаушы ретінде түркі
тілінде жазылған шығарма, - деп баға береді. Кітапқа көшпенділер тұрмысы
мен аңшылық өнерін көрсететін нақыл сөздер, мақал-мәтелдер, тұрақты сөз
тіркестері де енген. Қазақ ғалымдары Б.Кенжебаев, Ә.Дербісәлиев, Ғ.Айдаров,
Ә.Қоңыратбаев, М.Мырзахметов еңбектерінде бұл көне жәдігер әдеби, тілдік,
стильдік, философиялық, педагогикалық, текстологиялық, әлеуметтік, тарихи,
саяси, мәдени тұрғыдан зерттелді. Соның ішінде Жүсіп Баласағұнидың қазақ
халқы мәдениетінің қалыптасуына, қазақ жерінде ақыл-ойдың, даналықтың
дамуына тигізген ықпалы мен тәлім-тәрбие мәселелерін көтерудегі рөлі,
көптеген халық даналықтарының ұқсастықтары мен сабақтастықтары да ғалымдар
назарынан тыс қалмады. Дереккөзі: Қазақстан ұлттық энциклопедиясы, 4 том
Тарихи тұлғалар кітабы
Түркі әлеміне есімі мәшһүр болып, қайта өрлеу дәуірінің аса көрнекті ақыны,
данышпан-ойшылы Жүсіп Баласағұн өнегелі ой-толғамдарын өзінің Құтадғу
білік атты дастанында өрнектеп кеткен. Құтты білік дастанының төрт
принципке негізделіп жазылғаны белгілі. Біріншісі – мемлекетті әділ
басқару; екіншісі – бақ-дәулеттің елге құт болып даруын Айтолды бейнесі
арқылы суреттеуі, үшіншісі – Өгдүлміш бейнесі арқылы берілетін ақыл-
парасат, төртіншісі – қанағат-ынсап жайында. Бүгінгі біздің сөз еткелі
отырған мәселеміз – ақынның замана құбылыстары, оның кейпі турасында айтқан
ой-толғамдарының кейінгі ақындармен, яғни ХІХ-ХХ ғасырдың басындағы қазақ
ақындарының поэзиясының негізгі идеяларымен ұштасатынын ашып көрсету. Ақын
өзінің Құтты білік дастанын сөз түсінбес парықсыздарға емес, сөз қадірін
білетін ақылды жандарға арнап жазғанын оқырманға қайта-қайта ескертіп
отырады 1.209. Ақын шығармасында замана бейнесі Заманның озғаны,
достардың жапасы туралы деген тарауда анық та ашық түрде беріледі:
Бәрін таптым, тек кісілік таппадым,
Кездессе егер, жүзін көру, баққаным.
Опа құрып, жапа толды ғаламға,
Аз-маз опа қалды қандай адамда? 2.584 - деп, өмірден түңіліп, адамдар
ортасынан безініп, киік тобымен лағайын дейді. Шыдамының шегіне жеткені
сонша, мұндай қорлықты көргенше, тағылықпен өмір сүріп, елден жырақ өмір
сүрейін, жаһан кезіп кетейін немесе иірім кешіп, өзен болып ағайын және
сол үшін де:
Жапа шектім, ием, мұңлы сияғым,
Опалы кім, шыбын жанды қиямын 2.585, - деп, оны түсінер ешкім
қалмағандықтан, жалғыздықтан жапа шегіп, торығады. Оның түңілетіні – жан-
жағындағы бауыр-туыс, ағайын, дос-жаранның қатігездігі. Адамның жанын
ұқтыратын көңіл айнасы – жан мен тіл, ал:
Тіл, жан ала болды, сенсін қайтіп діл! 2.585 - деп, тілдің де алдамшы
екендігін, жүректің де таза емес, яғни адам пейілінің де тарылғанын сөз
етеді. Дүниеде жалғыз қалып, өзін түсінер ешкім таппай, содан жапа шегіп:
Кімді сүйеу, кімді жақын санайын,
Кімге сеніп, кімді досқа балайын?! 2.585 - деген жолдарда Жүсіп не үшін,
неліктен жабырқауының себебін дәл, нақты көрсетпегенімен, Абайдың көңілім
қайтты достан да, дұшпаннан да дегені сияқты күңіреніс байқатады :
Көңіл қалды туыстан да, жаттан да,
Бауырың – жат, құлқы жаман қастан да! 2.585
Ақын түңілетін орта – Абай айтатын заманға күйлеген адам мінезі, олардың
тар дүниетанымы, тоғышарлығы.
Сауда қуып, бұзылды ма маңайым,
Елес пе әлде, көзімді кең ашайын.
Заң, ізгілік кетті – ниет қарайып,
Сұмдар қалды, қайдан шындық табайын 2.586, - деген ақын мұңы қай ғасырда
да халық мұңы болып қала берді. Өйткені өмір бар жерде әлеуметтік
қайшылықтар бар, әлеумет бойындағы міндер бар. Бұндай келеңсіздіктен халық
үлкен өркениетке жеткенде ғана құтыла алады, оған дейін әр заман ойшылы, әр
кезең ақыны сол кемшіліктерді айтуы, кесапатты қылықтардың қандай
екендігіне халықтың көзін жеткізуді заңды құбылыс, сондықтан да бұл тақырып
кейінгі қазақ поэзиясында өз дәстүрлі жалғасын тапқан тақырып. Мұндай
замана келеңсіздіктері Ж.Баласағұн мен ХІХ-ХХ ғасыр ақындары
шығармашылығында бірдей көрініс беріп отыратындығынан да себебі осыдан.
Қазақ әдебиетінің тарихында ХІХ және ХХ ғасыр – халық басынан өткен қайғылы
оқиғалардың өрбіп, олардың бет-бейнесі әдебиетте көрініс тауып, тарихи
кезеңнің шындықпен бейнеленуі. Х.Сүйіншәлиев ХІХ ғасыр әдебиеті өкілдері
турасында: Ақын атаулы халық қайғысына үн қосып, әлеуметтік шындықты тайға
таңба басқандай бейнелеп, ерлік күрес шежірелерін жазды 3.3, - деп
көрсетеді. Сондықтан осы дәуірде азаттық рухты аңсап, ерлікке үндеген
күресшіл поэзия өмірге келді. ХІХ ғасырдың І жартысында өмір сүрген зар
заман ақындары елде отаршылдық саясат орнап, әлеуметтік-қоғамдық
қатынастардың, моральдық-этикалық нормалардың бұзылып, елдің күйзеліске
ұшырағанына көкірегі қарс айырылып, сол заманға көңілі толмады. М.Әуезовше
айтсақ: ...Қалың елге жаңа өріс, жаңа жайылыс табамыз деген ниеттер туған
соң, бұл елдің әдебиетінде ең ... жалғасы
ақын, ойшыл, ғалым, мемлекет қайраткері. Өмірі туралы мәліметтер аз
сақталған. Замандастары мен өзінен кейінгі ұрпақтарға дарынды ақын ғана
емес, ғалым ретінде де танымал болған. Философия, математика, медицина,
астрология, өнертану, әдебиеттану, тіл білімі, т.б. ғылым салаларының
дамуына зор үлес қосқан. Жүсіп Баласағұнидың есімі әлемдік әдебиет пен
мәдениет тарихында Құдадғу біліг (Құтты білік) дастаны арқылы қалды. Ол
бұл дастанды хижра есебімен 462 жылы, қазіргі жыл санау бойынша 1070 жылы
жазып бітірген. Дастанды хандардың ханы - Қарахандар әулеті мемлекетінің
негізін салушы Сатұқ Қара Бұғра ханға тарту етеді. Сол үшін хан өз
жарлығымен Жүсіп Баласағұнға хас хажиб - бас уәзір немесе ұлы кеңесші
деген лауазым берген. Дастанның бізге жеткен үш көшірме нұсқасы бар.
Біріншісі, Герат қаласында 1439 жылы көне ұйғыр жазуымен (қазір ол Вена
қаласындағы Корольдік кітапханада сақтаулы), екіншісі, 14-ғасырдың бірінші
жартысында Египетте араб әрпімен (Каирдың Кедивен кітапханасы қорында)
көшірілген. Ал Наманган қаласынан табылған үшінші нұсқасы 12-ғасырларда
араб әрпімен қағазға түсірілген. Бұл қолжазба Ташкенттегі Шығыстану
институтының қорында сақтаулы тұр. Ғалымдар осы үш көшірме нұсқаның
әрқайсысына тән өзіндік ерекшеліктерді жинақтай отырып, Құтты білік
дастанының ғылыми негізделген толық мәтінін жасап шықты. Дастанның көне
қолжазбасы табылғанын әлемге тұңғыш рет хабарлап, 1823 жылы Азия
журналында (Париж) Вена нұсқасынан үзінді жариялаған француз ғалымы Жауберт
Амадес еді. Венгер ғалымы Германи Вамбери Құтты біліктің бірнеше тарауын
неміс тіліне тәржіма жасап, 1870 жылы Инсбрук қаласында жеке кітап етіп
бастырып шығарды. Бұл шығарманы зерттеу, ғылыми мәтінін дайындау және
аударма жасау ісімен орыс ғалымы В.Радлов жиырма жыл бойы үзбей айналысты.
Құтты білік дастанын К.Каримов өзбек тіліне, Н.Гребнев пен С.Иванов орыс
тіліне, А.Егеубаев қазақ тіліне, бір топ аудармашылар ұйғыр тіліне (Пекин,
1984) тәржіма жасады. Дастанның әдеби, тілдік, тарихи тұрғыдан ғылыми мәні
ерекше. Бұл шығарма бертін келе қазақ халқының этникалық құрамын
қалыптастырған ру-тайпалардың орта ғасырлардағы тұрмыс-тіршілігін, наным-
сенімін, әдет-ғұрпын, сөз өнерін, тілін зерттеп білу үшін аса қажетті,
құнды мұра. Құтты білік поэмасы түркі тіліндегі энциклопедиялық шығарма.
Оны жазуда автор саяси сарынды басшылыққа алғандығын аңғару қиын емес. Ол
Қарахандар жоғары дамыған Мәуреннахр, Шығыс Түркістан тәрізді аудандарды
басқарудың жолдарын үйретуге тырысты. Шығарма тек саяси трактат көлемінде
қалып қоймай, орта ғасыр дәуірінің ғылым, мәдениет салаларын да қамтиды.
Адам тағдыры, өмірінің мәні, орны мен әлемдегі рөлі жайындағы мәселелер де
қаралады. Сонымен бірге Баласағұни философиялық, шамандық, исламдық
дүниетанымда да болды. Философияны поэзия арқылы жеткізу орта ғасырлық
шығыстық үрдіс еді. Шығармада шамандық түсініктер көрініс тауып, исламдық
идеология да елеулі орын алады. Бұл жайында А.Романов пен С.Иванов: Жүсіп
Баласағұнидің Құтты білік поэмасы ? ең алғаш, ең көне, әзірше жалғыз,
мұсылман идеологиясының негізінде, осы идеологияны уағыздаушы ретінде түркі
тілінде жазылған шығарма, - деп баға береді. Кітапқа көшпенділер тұрмысы
мен аңшылық өнерін көрсететін нақыл сөздер, мақал-мәтелдер, тұрақты сөз
тіркестері де енген. Қазақ ғалымдары Б.Кенжебаев, Ә.Дербісәлиев, Ғ.Айдаров,
Ә.Қоңыратбаев, М.Мырзахметов еңбектерінде бұл көне жәдігер әдеби, тілдік,
стильдік, философиялық, педагогикалық, текстологиялық, әлеуметтік, тарихи,
саяси, мәдени тұрғыдан зерттелді. Соның ішінде Жүсіп Баласағұнидың қазақ
халқы мәдениетінің қалыптасуына, қазақ жерінде ақыл-ойдың, даналықтың
дамуына тигізген ықпалы мен тәлім-тәрбие мәселелерін көтерудегі рөлі,
көптеген халық даналықтарының ұқсастықтары мен сабақтастықтары да ғалымдар
назарынан тыс қалмады. Дереккөзі: Қазақстан ұлттық энциклопедиясы, 4 том
Тарихи тұлғалар кітабы
Түркі әлеміне есімі мәшһүр болып, қайта өрлеу дәуірінің аса көрнекті ақыны,
данышпан-ойшылы Жүсіп Баласағұн өнегелі ой-толғамдарын өзінің Құтадғу
білік атты дастанында өрнектеп кеткен. Құтты білік дастанының төрт
принципке негізделіп жазылғаны белгілі. Біріншісі – мемлекетті әділ
басқару; екіншісі – бақ-дәулеттің елге құт болып даруын Айтолды бейнесі
арқылы суреттеуі, үшіншісі – Өгдүлміш бейнесі арқылы берілетін ақыл-
парасат, төртіншісі – қанағат-ынсап жайында. Бүгінгі біздің сөз еткелі
отырған мәселеміз – ақынның замана құбылыстары, оның кейпі турасында айтқан
ой-толғамдарының кейінгі ақындармен, яғни ХІХ-ХХ ғасырдың басындағы қазақ
ақындарының поэзиясының негізгі идеяларымен ұштасатынын ашып көрсету. Ақын
өзінің Құтты білік дастанын сөз түсінбес парықсыздарға емес, сөз қадірін
білетін ақылды жандарға арнап жазғанын оқырманға қайта-қайта ескертіп
отырады 1.209. Ақын шығармасында замана бейнесі Заманның озғаны,
достардың жапасы туралы деген тарауда анық та ашық түрде беріледі:
Бәрін таптым, тек кісілік таппадым,
Кездессе егер, жүзін көру, баққаным.
Опа құрып, жапа толды ғаламға,
Аз-маз опа қалды қандай адамда? 2.584 - деп, өмірден түңіліп, адамдар
ортасынан безініп, киік тобымен лағайын дейді. Шыдамының шегіне жеткені
сонша, мұндай қорлықты көргенше, тағылықпен өмір сүріп, елден жырақ өмір
сүрейін, жаһан кезіп кетейін немесе иірім кешіп, өзен болып ағайын және
сол үшін де:
Жапа шектім, ием, мұңлы сияғым,
Опалы кім, шыбын жанды қиямын 2.585, - деп, оны түсінер ешкім
қалмағандықтан, жалғыздықтан жапа шегіп, торығады. Оның түңілетіні – жан-
жағындағы бауыр-туыс, ағайын, дос-жаранның қатігездігі. Адамның жанын
ұқтыратын көңіл айнасы – жан мен тіл, ал:
Тіл, жан ала болды, сенсін қайтіп діл! 2.585 - деп, тілдің де алдамшы
екендігін, жүректің де таза емес, яғни адам пейілінің де тарылғанын сөз
етеді. Дүниеде жалғыз қалып, өзін түсінер ешкім таппай, содан жапа шегіп:
Кімді сүйеу, кімді жақын санайын,
Кімге сеніп, кімді досқа балайын?! 2.585 - деген жолдарда Жүсіп не үшін,
неліктен жабырқауының себебін дәл, нақты көрсетпегенімен, Абайдың көңілім
қайтты достан да, дұшпаннан да дегені сияқты күңіреніс байқатады :
Көңіл қалды туыстан да, жаттан да,
Бауырың – жат, құлқы жаман қастан да! 2.585
Ақын түңілетін орта – Абай айтатын заманға күйлеген адам мінезі, олардың
тар дүниетанымы, тоғышарлығы.
Сауда қуып, бұзылды ма маңайым,
Елес пе әлде, көзімді кең ашайын.
Заң, ізгілік кетті – ниет қарайып,
Сұмдар қалды, қайдан шындық табайын 2.586, - деген ақын мұңы қай ғасырда
да халық мұңы болып қала берді. Өйткені өмір бар жерде әлеуметтік
қайшылықтар бар, әлеумет бойындағы міндер бар. Бұндай келеңсіздіктен халық
үлкен өркениетке жеткенде ғана құтыла алады, оған дейін әр заман ойшылы, әр
кезең ақыны сол кемшіліктерді айтуы, кесапатты қылықтардың қандай
екендігіне халықтың көзін жеткізуді заңды құбылыс, сондықтан да бұл тақырып
кейінгі қазақ поэзиясында өз дәстүрлі жалғасын тапқан тақырып. Мұндай
замана келеңсіздіктері Ж.Баласағұн мен ХІХ-ХХ ғасыр ақындары
шығармашылығында бірдей көрініс беріп отыратындығынан да себебі осыдан.
Қазақ әдебиетінің тарихында ХІХ және ХХ ғасыр – халық басынан өткен қайғылы
оқиғалардың өрбіп, олардың бет-бейнесі әдебиетте көрініс тауып, тарихи
кезеңнің шындықпен бейнеленуі. Х.Сүйіншәлиев ХІХ ғасыр әдебиеті өкілдері
турасында: Ақын атаулы халық қайғысына үн қосып, әлеуметтік шындықты тайға
таңба басқандай бейнелеп, ерлік күрес шежірелерін жазды 3.3, - деп
көрсетеді. Сондықтан осы дәуірде азаттық рухты аңсап, ерлікке үндеген
күресшіл поэзия өмірге келді. ХІХ ғасырдың І жартысында өмір сүрген зар
заман ақындары елде отаршылдық саясат орнап, әлеуметтік-қоғамдық
қатынастардың, моральдық-этикалық нормалардың бұзылып, елдің күйзеліске
ұшырағанына көкірегі қарс айырылып, сол заманға көңілі толмады. М.Әуезовше
айтсақ: ...Қалың елге жаңа өріс, жаңа жайылыс табамыз деген ниеттер туған
соң, бұл елдің әдебиетінде ең ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz