Австралия және мұхит аралдары



1. Австралия
2. Австралия және мұхит аралдары
3. Австралияның геологиялық түзілуінің ерекшелігі туралы.
Пайдаланған әдебиеттер:
Австралия – жер бетіндегі ең кіші материк. Ол іргелес аралдарымен қоса түгелдей оңтүстік жарты шарда жатыр. Басқалардан кейін ашылып, қонысталынған бұл материктің аты латының australis – оңтүстік деген сөзінен шыққан.
Оңтүстік тропик Австралияны одан солтүстікте материктің шағын, оңтүстікте көпшілік бөлігі жататындай етіп кесіп өтеді. Материктің шеткі бөліктері: солтүстікте – Йорк мүйісі (10 41о. е.) оңтүстікте – Оңтүстік – Шығыс мүйісі (39 11 о. е.),батыста – Стип – Пойнт мүйісі (113 05 ш.б.), шығыста – байрон мүйісі (153 34 ш. б.). Австралия солтүстіктен оңтүстікке 3200км – ге, батыстан шығысқа 4100 км шамасында созылып жатады, көлемі – 7631,5 мың км.
Солтүстікте Австралияның жағасында Мелвилл, Батерст, Грут – Айленд және басқа ұсақ аралдар, оңтүстікте – материктік қайраңның шетінде жатқан Тасмания, Кинг, Флиндерс, және Кенгуру аралдары жатыр. Батыстағы ең ірі арал – Дерк – Хартог, шығыста – Фрейзер.
Австралия Тынық және Үнді мұхиттарының суымен ұласып жатыр. Ол ешбір материкпен құрлық арқылы байланыспайды. Сондықтан Австралияны, сондай – ақ оның көлемінің шағын екендігін еске ала отырып, кейде материктік арал деп те атайды.
Австралиядан солтүстікте және шығыста, Тынық мұхиттың оңтүстік – батыс бөлігінде материктік, маржандық және жанар тау текті көптеген ірілі – ұсақты аралдар жатыр. Бүкіл осы аралдардың жиынтығын Мұхиттық аралдар деп атайды.
Мұхиттық аралдардың жалпы көлемі шамамен 1,3 млн. км2. Әдетте, Мұхиттық аралдарды бірнеше бөлікке бөледі. Австралияға ең таяу жатқан Жаңа Зеландиядан басқа, батыстағы ең ірі аралды Меланезия деп атайды. Меланезияға Жаңа Гвинея, Соломон аралдары, Жаңа Каледония т.б. кіреді. Ең оңтүстікте жатқан Жаңа Зеландия ерекше көзге түседі. Меланезиядан солтүстіктегі және 177 ш. б. батыста таман жатқан ұсақ аралдарды (Мариян, Каралин, Маршалл т. б.) Микронезия деп аталады. Тынық мұхиттың орталық және оңтүстік бөлігінде 177 ш. б. шығысқа қарай жатқан қалған барлық аралдар Палинезияға жатқызылады.
1. Под ред А. В. Вольского Социальная экономическая география зарубежного мира. М., 2001 г.
2. Болатбеков А. Ж. Европанң ергежелі мемлекеттері. Алматы 2002
3. www.google.kz

Пән: География
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:   
Жоспары:

Австралия

1. Австралия және мұхит аралдары
2. Австралияның геологиялық түзілуінің ерекшелігі туралы.
Пайдаланған әдебиеттер:

Австралия

Австралия – жер бетіндегі ең кіші материк. Ол іргелес аралдарымен қоса
түгелдей оңтүстік жарты шарда жатыр. Басқалардан кейін ашылып,
қонысталынған бұл материктің аты латының australis – оңтүстік деген сөзінен
шыққан.
Оңтүстік тропик Австралияны одан солтүстікте материктің шағын,
оңтүстікте көпшілік бөлігі жататындай етіп кесіп өтеді. Материктің шеткі
бөліктері: солтүстікте – Йорк мүйісі (10 41о. е.) оңтүстікте – Оңтүстік –
Шығыс мүйісі (39 11 о. е.),батыста – Стип – Пойнт мүйісі (113 05 ш.б.),
шығыста – байрон мүйісі (153 34 ш. б.). Австралия солтүстіктен оңтүстікке
3200км – ге, батыстан шығысқа 4100 км шамасында созылып жатады, көлемі –
7631,5 мың км.
Солтүстікте Австралияның жағасында Мелвилл, Батерст, Грут – Айленд
және басқа ұсақ аралдар, оңтүстікте – материктік қайраңның шетінде жатқан
Тасмания, Кинг, Флиндерс, және Кенгуру аралдары жатыр. Батыстағы ең ірі
арал – Дерк – Хартог, шығыста – Фрейзер.
Австралия Тынық және Үнді мұхиттарының суымен ұласып жатыр. Ол ешбір
материкпен құрлық арқылы байланыспайды. Сондықтан Австралияны, сондай – ақ
оның көлемінің шағын екендігін еске ала отырып, кейде материктік арал деп
те атайды.
Австралиядан солтүстікте және шығыста, Тынық мұхиттың оңтүстік – батыс
бөлігінде материктік, маржандық және жанар тау текті көптеген ірілі –
ұсақты аралдар жатыр. Бүкіл осы аралдардың жиынтығын Мұхиттық аралдар деп
атайды.
Мұхиттық аралдардың жалпы көлемі шамамен 1,3 млн. км2. Әдетте,
Мұхиттық аралдарды бірнеше бөлікке бөледі. Австралияға ең таяу жатқан Жаңа
Зеландиядан басқа, батыстағы ең ірі аралды Меланезия деп атайды.
Меланезияға Жаңа Гвинея, Соломон аралдары, Жаңа Каледония т.б. кіреді. Ең
оңтүстікте жатқан Жаңа Зеландия ерекше көзге түседі. Меланезиядан
солтүстіктегі және 177 ш. б. батыста таман жатқан ұсақ аралдарды (Мариян,
Каралин, Маршалл т. б.) Микронезия деп аталады. Тынық мұхиттың орталық және
оңтүстік бөлігінде 177 ш. б. шығысқа қарай жатқан қалған барлық аралдар
Палинезияға жатқызылады. Олар Гавай, Лайн; Қоғам аралдары т. б. Бұл тарихи
және этнографиялық жағынан осылай бөлінген, бірақ ол Мұхитттық аралдарды
генетикалық және физикалық – географиялық белгілеріне қарай бөлуге сәйкес
келмейді.
Жаңа Гвинеядан, шығысқа Фиджи аралдарын қоса, Жаңа Зеландияға дейінгі
аралдар доғасы аралдарды және материкті бөліп жататын су бассейндерімен
бірге Тынық мұхит геосинклинальды белдеуінің жалғасы болып табылады.
Климаттың құрылуы және органикалық дүниенің түзілуі жөнінен ол Австралиямен
тығыз байланысты, Шығыс Азия аралдары Евразияға сондай қатынаста. Шетелдік
әдебиетте оны кейде Неоавстралия деп те атайды. Бұл аралдық ғоғаны
Австралиямен бірге қарастыруға болады. Тынық мұхиттың ашық
бөлігініңаралдары пайда болуы жөнінен Тынық мұхит платформасымен
(талассократонмен) байланысты және оларға өмір бойы құрлықтың ірі
алаптарының әсері тимеген. Олардың табиғатының өзіндік өзгешелігі бар және
Австралия материгінің табиғатымен ешқандай байланысы жоқ. 
Палеоген кезеңінде оңтүстікке, Үлкен Австралия шығанағының
солтүстігіне қарай Юкла ойысының түзілуі жүріп, ол теңіз суына батты.
Неоген кезінде теңіз құрғап, оның орнында Наллаарбор жазығы пайда болды. 
Жаңа платформаның палеозойлық құрылысының тегістелген орнында ең жаңа
қозғалыстар нәтижесінде Үлкен Суайрық жотасы, Флиндерс пен Маунт – Лофти
таулары көтерілді. Көтерілу тасман теңізі жағалауларының төмен түсуімен,
жазықтар пайда болуымен және әсіресе оңтүстік – шығыста базальт
вулканизмдерінің күшті байқалуымен қоса жүрді. Оңтүстікте төмен түсу Басс
бұғазы мен Тасманияның бір бөлігінің пайда болуына алып келді.
Неоген бойы мен антропогеннің бас кезінде климат жағдайы әлденеше рет
өзгеріске түсті: аридтану кезеңі ылғалдану кезеңі мен ауысты. Плювиалдық
кезеңнен Австралияның қуаң аудандарында тек ішінара тұзды суға толған
немесе толық сорға айналған гидроморфтық қызыл түсті қабаттар, құрғаған
өзен арналары, көл қавзан шұңқырлары ғапна сақталған. Теңізден босаған жас
жазықта Австралияның неғұрлым ірі өзендер жүйесі қалыптасты.
Тының мұхит белдеуі шегінде тау түзілуімен байланысты Оңтүстік – Шығыс Азия
мен Австралия арасындағы құрлық недәуір ұлғайды, Зонд архипелагы Жаңа
Гвинея менАвстралияның ірі аралдары арасында көптеген қайраңдар аралдар мен
құм қайырлар пайда болды.
Австралияға Азиялық жануарлардың келуі үшін құрлықтың мұндай ұлғаюы
жеткіліксіз еді, алайда, ол материкте адамдардың пайда болуын толық
қамтамасыз етті. Ежелгі адамдар ішінара құрлықпен, таяз сулы бұғаздар
арқылы, ішінара салдармен Кіші зонд аралына, содан кейін Жаңа Гвинея мен
Австралияға өткен. Олармен ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Австралия материгі
Австралияның географиялық орны
Материктер мен мұхиттардың физикалық географиясы оқу - әдістемелік кешен
Австралия жағаларының пішіні
Тынық мұхиттың физикалық географиялық бөлінуі
Аустралия материгіне және Океанияға географиялық шолу
Аустралия және Мұхиттық аралдар
ТЫНЫҚ МҰХИТЫ ТУРАЛЫ ЖАЛПЫ МӘЛІМЕТ
Мұхит түбі рельефі және геологиялық құрылымы
Үнді мұхитына жалпы сипаттама
Пәндер