Еуразия құрлығындағы сақ империясындағы тәлім-тәрбие



Тарихшы ғалымдардың (Гумилев Л.Н., А.Бахти, т.б,) топшылауынша Шумерлер Еуразия даласына біздің дәуірімізден бұрынғы X ғасырда келген сияқты. Бұл Сақ тайпаларының бір бөлігі - Шумерлер жайлы алда тоқталамыз. Олар жергілікті көшпелі тайпалармен араласып, жергілікті халықтың ықпалына түсіп, қатты климаттық жағдайдарды, тайпа аралық соғыстарды бастарынан өткізген Шумерлер жауынгер көшпелі тайпа – сақ тайпасына сініп кеткен. Сақтар болса Еуразия Ұлы даласында Дунайдан Енисейге дейінгі аралықта б.з.б. VII-ІІІ ғ.ғ. байлыққа кенелген күшті мемлекет құрды.
Сақ тайпалары жайлы деректер халық есінде еміс-еміс Сақталғанымен Ұлы Даланың жер-су аттарында көптеп кездеседі. Олар туралы жатқа түскен мағлұматтар, яғни Қытай жылнамаларында, тарих атасы Геродоттын (б.з.б. V ғасыр), Ксенофонттың (б.з.б. 430-354 жж), Страбоннын (б.з.б. 64 - б.д. 23 жж) жазбаларында Сақталған.
Сақтар жайлы деректерді Қьітай және Антикалық тарихшылардың жазбаларында ушырасады. Бұл деректер — Сақтардын Батысқа және Шығысқа қоныс аударып, куатты елдерге айналған кездерінде ежелгі ата-бабаларымызбен қарым-қатынас орнатқанда жазылған мағлұматтар.
Сонғы палеолит кезеңінде Ұлы Далада жаппай суық түскен жағдайларда, шамамен 20-15 мың жылдарда Солтусгіққе қарай марал, бұылардын артын өкшелей көшкен тайпалар Сібірге бет бүрса, одан Аляска арқылы біршама топ тайпалар Амери¬ка континентіне өтіп кеткен. Екінші топ тайпалар жылы жаққа ауған аңдардыңартынан еріп, Орта Азия жерін басып Онтүстік пен Алдынғы Азия жеріне қоныс тепті. Жана жерлерді игеріп, өркен жайып тұрғылықты халыққа айналды.
Сақ тайпадарынын қоныс аударуыпын екінші кезені б. з. б. 2-1 мың жылдықтарында Еуразия континентінін солтустік бөлігін суық жайлай бастағанда ұлы даланын шығыс жағын мекендеген Сақ тайпалары Киыр шығысқа көш бастап, қазіргі Монгол Алтайынын шығысынан Тынық мұхитына дейінгі кең далаға, яғни шығыс даласына коныстанды. Шығыс даласына Солтустік Сібір ормандары мен Байкал көлінін өзен алқаптары жатын, ал онтустігіне Хуанхе өзенінің сол жағалауларына дейін созылған кен ауқымды аймақтарын Сақтар мекендеген.
Олар 1-1,5 мың жылдардан аса өмір сүріп, өсіп-өнген Сақ тайпалары өнер мен өндірісті қатар ұстап көбейген тайпалар солтустікке кеткен қандастарымен қарым-қатнас жасап тұрған. Осы кезендерден бастап, Сақ тайпалары жайлы Кытай жазбалаларында деректер пайда бола бастады. Жоғарыда айткан Ұлы Даладағы суық кезеңде Даланың батысында құрғақшылық болып, Амудария мен Сырдария алабындағы өзендер тартылғандықтан Арал теңізінің денгейі төмендеп балық азайып, кұрлықтан аң құстар ауып, орман тоғайлар мен шалғынды жерлер куарып, толлассыз жел кұм суырып Қызылкұм, Қаракұм өңірлерінде тіршіліктін тоқтауына себепші болды. Сақ, тайпаларының өміріне қауіп төнгендіктен басқа жерлерге, яғни Үндістан мен Таяу Шығыс елдеріне коныс аударуға мәжбүр болды.

Пән: Қазақстан тарихы
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 9 бет
Таңдаулыға:   
Еуразия құрлығындағы Сақ империясындағы тәлім-тәрбие
Тарихшы ғалымдардың (Гумилев Л.Н., А.Бахти, т.б,) топшылауынша
Шумерлер Еуразия даласына біздің дәуірімізден бұрынғы X ғасырда келген
сияқты. Бұл Сақ тайпаларының бір бөлігі - Шумерлер жайлы алда тоқталамыз.
Олар жергілікті көшпелі тайпалармен араласып, жергілікті халықтың ықпалына
түсіп, қатты климаттық жағдайдарды, тайпа аралық соғыстарды бастарынан
өткізген Шумерлер жауынгер көшпелі тайпа – сақ тайпасына сініп кеткен.
Сақтар болса Еуразия Ұлы даласында Дунайдан Енисейге дейінгі аралықта
б.з.б. VII-ІІІ ғ.ғ. байлыққа кенелген күшті мемлекет құрды.
Сақ тайпалары жайлы деректер халық есінде еміс-еміс Сақталғанымен Ұлы
Даланың жер-су аттарында көптеп кездеседі. Олар туралы жатқа түскен
мағлұматтар, яғни Қытай жылнамаларында, тарих атасы Геродоттын (б.з.б. V
ғасыр), Ксенофонттың (б.з.б. 430-354 жж), Страбоннын (б.з.б. 64 - б.д. 23
жж) жазбаларында Сақталған.
Сақтар жайлы деректерді Қьітай және Антикалық тарихшылардың
жазбаларында ушырасады. Бұл деректер — Сақтардын Батысқа және Шығысқа қоныс
аударып, куатты елдерге айналған кездерінде ежелгі ата-бабаларымызбен қарым-
қатынас орнатқанда жазылған мағлұматтар.
Сонғы палеолит кезеңінде Ұлы Далада жаппай суық түскен жағдайларда,
шамамен 20-15 мың жылдарда Солтусгіққе қарай марал, бұылардын артын өкшелей
көшкен тайпалар Сібірге бет бүрса, одан Аляска арқылы біршама топ тайпалар
Америка континентіне өтіп кеткен. Екінші топ тайпалар жылы жаққа ауған
аңдардыңартынан еріп, Орта Азия жерін басып Онтүстік пен Алдынғы Азия
жеріне қоныс тепті. Жана жерлерді игеріп, өркен жайып тұрғылықты халыққа
айналды.
Сақ тайпадарынын қоныс аударуыпын екінші кезені б. з. б. 2-1 мың
жылдықтарында Еуразия континентінін солтустік бөлігін суық жайлай
бастағанда ұлы даланын шығыс жағын мекендеген Сақ тайпалары Киыр шығысқа
көш бастап, қазіргі Монгол Алтайынын шығысынан Тынық мұхитына дейінгі кең
далаға, яғни шығыс даласына коныстанды. Шығыс даласына Солтустік Сібір
ормандары мен Байкал көлінін өзен алқаптары жатын, ал онтустігіне Хуанхе
өзенінің сол жағалауларына дейін созылған кен ауқымды аймақтарын Сақтар
мекендеген.
Олар 1-1,5 мың жылдардан аса өмір сүріп, өсіп-өнген Сақ тайпалары өнер
мен өндірісті қатар ұстап көбейген тайпалар солтустікке кеткен
қандастарымен қарым-қатнас жасап тұрған. Осы кезендерден бастап, Сақ
тайпалары жайлы Кытай жазбалаларында деректер пайда бола бастады. Жоғарыда
айткан Ұлы Даладағы суық кезеңде Даланың батысында құрғақшылық болып,
Амудария мен Сырдария алабындағы өзендер тартылғандықтан Арал теңізінің
денгейі төмендеп балық азайып, кұрлықтан аң құстар ауып, орман тоғайлар мен
шалғынды жерлер куарып, толлассыз жел кұм суырып Қызылкұм, Қаракұм
өңірлерінде тіршіліктін тоқтауына себепші болды. Сақ, тайпаларының өміріне
қауіп төнгендіктен басқа жерлерге, яғни Үндістан мен Таяу Шығыс елдеріне
коныс аударуға мәжбүр болды.
Сырдарияның бас және орта ағысындағы тайпалар онтүстікке қарай ығысып
Үндістан мен Таяу Шығыс елдеріне көшіп кетті. Амударияның орта және төменгі
ағысын жағалап Қаракұм арқылы Каспий манына жылжыған тайпаларда болды. Кей
тайпалар Арал теңізін жағалап Мағыстау, Атырау төнірегіне жайғасса,
басқалары Еділ мен Днепр аралығындағы кең байтақ батыс даланы жайлады.
Сонынен Сақ тайпаларының орналасқан Таяу Щығыс елдерінде Сақ деген атын
Сақтаса, батыс елдердегі Сақтар скиф деген атпен тарихта қалды. Скифтер
мен сақтар Таяу Шығыс, Батыс Европа елдерінде қоныстанғаннан кейін Мысырға
дейінгі аралықтарда жергілікті халықтармен араласып еркін жүріп тұрған және
кіндік қандары тамған Ұлы Даламен қарым-қатынастары үзілменгендігі туралы
деректер бар. Еуропанын Онтүстіққе- қоныс аударған Сақтар төңірегіндегі
жүрттармен қарым-қатнас жасап, өздерінің мәдениетін, аңыз-әнгімелерін
таратып, бала тәрбиелеудегі жинақтаған тәжірибелерін: ат құлағында ойнау,
қылыштасу, суға жүзу, қысқа және ұзақ қашықтықтарға жарысу, жүгіру , садақ
тарту т.б. дене қуаттарын жетілдіру әдет-дағдыларын үйреткен.
Атақты Геродот уақыт өткен сайын көмескіленіп, үмыт болмасын деген
мақсатпен элминдер мен жат халықтың (варварлар) мәнді және таңқалапарлық
істерін сүрастырып жүріп, жинап теріп жаздым деген сөзі Сақ-скиф тайпалары
туралы деректерді жинағандығы, онын атақданқын арттырды.
Белгілі тарихшы-геолог Ә.Байбатшаның кітабында келтіргендей (проф.
К.Мусаестың дерегі), Батыс Еуропа мен Таяу Шығыс елдерінде, Үндістанда
дравид халықтарының арасында ежелгі сақтардың ұшырасатындығын және
Еуропадағы этруск халқы ежелгі этру Сақтар деген пікір айтады. Этру Сақтар
Ұлы Даланы мекендеген халықтардын қараусыз калған сәбиін көк бөрінің асырап
алғандығы туралы аңыз негізінде б. з. б. 754-753 жылы салынған Рим
қаласымен байланыстырады."
Сақ тайпаларының ішіндегі ерекше назар аударатын Арыс Сақтарынын
ішінен шыққан әйгілі жеті ғұламалардың бірі - Аяарысты (Анахарсис) кезінде
(Геродоттын дерегі) Элладағы білім алуға арнайы Сақ патшасы жіберген.
Гректін атақты ғалымы Диоген Лаэртскийдін дерегі негізінде Анахарсис
кеменін шығырлы дөнгелегі мен зәкірін ойлап тапқан. Атақты Анарыс ғүлама
елді басқару саясатынан бастап, ғылымның барлық салаларын менгерген-
энцикяопедисит ғалым. Оның мұра болып қалдырған даналық руханияттары дүние
жүзі елдеріне тарап ой-санапарының дамуына өзіндік ерекше үлес қосқан.
Үйсін мемлекеттерінің ең ірі тұлғалы хандарының бірі Майкы-би Анарыс
бабамыздың елді билеу тактикасы мен стратегиясы, өнегелі акыл-парасаттарын
айтып отыратындығы туралы акпаратты баспа беттерінен талай окыдық. Олай
болса, Сақ елдерінде жоғарыда айтылғандай жазу-сызу болып, хат танып,
дарынды елбасылары, әскербасыдары мен ержүрекжа-уынгерлер балаларын окытып
білім таратқаны жайлы келтірілген деректер куә бола алады.
Жас үрпақтарды Отанын, елін жерін қорғауға және өмірге даярлауда
айрықша назар аударған мәселесі, олардың әскери-дене күш-куатын дамыту еді.
Бала тәрбиелеудегі тәжірибелерде Сақ тайпаларының өзара қарым- қатынастары
арқылы басқа елдермен байланыстарын үзбеген. Асыл тұқымды жылқыларды
ұстаған Сақтар халықаралық деңгейдегі ат жарыётарын ұйымдастырып тұрған.
Жарыс аттарын дайындауда балаларды қатыстырып, олардың атқа мініп бәйгеге
шабуы, жылқы мінез-күлыктарын жақсы білуге және ержүректіліққе, кайсарлыққа
v тәрбиелеп, дене ағзаларынын жетілуіне мүмкіндік берген.
Сақ балаларынын күнделікті жаттығулар жасаудағы ал-дарында түрған
мақсат-садак ату, найза лақтыру, ат үстінде аударыспак, жұдырықтасу,
күресу; тұзак лақтыру, кылыштасу, жаяу жарьіс, тау-тасты. өзен-
сулыжерлерден өтут.б. дене күшін дамытудың дәстүрлі күралдарына
айналдырған. Жинакталған айла-тәсілдерін, жсткен жетістіктерін той-думанда
халық алдына шығып өнерлерін көрсету кару-жарақтарды игеруге деген
ынталарын арттырып отырды.
Сақ балаларынын дене күштерін жетілдіру мен қару-жарақтарды игерудегі
жетістіктерін ежелгі Грециядағы Спарта жүйелерімен салыстырайлық. Себебі,
сонда ғана Сақ әскери-қолданбалы дайындықтары мен дене тәрбиесін берудегі
жүйесінің айырмашылығы байқалынады. Спарта каласында тәрбиені мемлекет
үйымдастырып, ондағы максат-спарта балаларын болашақ құлиеленушілерді және
әбден шыныққан, төзімді кайсар әскерилерді дайындау болатын.
Жеті жасынан бастап балаларды арнайы мемлекеттік тәрбие мекемесіне
орналастырып (агель), 18 жаска дейін жүйелі тәрбие берумен қатар окытты.
Бұл мекемені басқаруға мемлекетке белгілі адам (педон) үсынылды.
Жеткіншектерге дене тәрбиесін беруге көп көніл бөлініп, оларды суықтық пен
ыстықты, аштық пен шөлге шыдау, ағзаға түскен ауырпалықты көтере білу
сиякты әдет-дағдыларын қалыптастырып шынықтырған. Әсіресе әскери-
гимнастикалык жаттығуларға назар аударып, жүгіруге, секіруге, найза
лактыруға, ауыр салмақтарды көтеру, жекпе-жек амалдарың игеруге, әскери
өлендерді айтуға үйретілді.
Спарта тәрбиеленушілеріне дене тәрбиесін берумен катар, музыкалық
кұралдарда ойнау, тындау, әскери әндер айту және діни билерді билеуге
машықтандырды. Оку мәселесіне келсек, балаларды хатты, колжазбаны оқу және
жазуға үйретіп, оларды тәрбиелеуде бұйрықты мүлтіксіз орындау, қарсылық
көрсетпеу, төзімділік пен тек жеңе білуге бейімдеген.
Жауына деген өшпенділікке тәрбиелеуде құлдарды жек көргендігі сонша
өлтіріп тастаудан тайынбайтын катыгездікке баптау мақсатында, кей кездерде
каранғы түнде күлдардын лашыктарына шабуыл жасап өлтіріп отыратыны туралы
деректер кездеседі, Спарта жеткіншектеріне адамгершілік және саяси тәрбие
беруде мемлекет жетекшілерін кездесуге шақырып арнайы жүргізген
әнгімелерінде ата-бабаларының жауды женгендегі ерліктерін айтып, отанын
корғауға елжандылык сезімдерін оятып отырған.
Жас өспірімдер 18-20-ға толғанда арнайы топқа (эфеба) ауыстырып әскери
қызметтерін атқаруға міндеттеген. Қыз балаларға әскери және дене тәрбиесін
беруге көніл аудару себебі, еркектер құлдардын көтерілісін басуға немесе
соғыска аттанғанда қарулы әйелдер кала мен үйлерін ішкі және сырт жаулардан
Сақтауға дайындап отырған.
Афин тәрбиесі Спарта тәрбиесінен өзіндік ерекшеліктері болды. Өйткені
б. з. б. V-IV ғасырларда Афинаның мәдениеті жедел қарқынмен өсті. Соньсмен
бірге жаратылыстану, математика, тарих, өнер, әдебиет, гректін сәулет және
бейнелеу өнерлерідамығандықтан Афина мәдениеті Спарта мемлекетінің
мәдениетінен жоғары денгейде болды.
Афиндіктер дара жеке тұлға ұғымына алғашқы анықтама беріп, кімді-
кімнің мінез-құлқында, жүріс-тұрысында акыл-ой, адамгершілік, эстетикалық
және дене күші мығым, денсаулығы мықты болса, ондай адамды жан-жақты
қалыптасқан жеке түлға деп санаған. Бұндай ұғым, әрине кұлиеленушілерге
ғана тән болатын, ал қара жұмыс тек құлдардын атқаратын міндеті
болғандықтан, олар жеке тұлға ретінде есептелінбеген.
Афинде жеті жасқа толған ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Басмашылар қозғалысы
ЕУРАЗИЯ ҚҰРЫЛЫҒЫНДАҒЫ САҚ ИМПЕРИЯСЫНДАҒЫ ТӘЛІМ-ТӘРБИЕ
Этнопедагогика ғылым және оқу пәні ретінде
Хун империясының саяси тарихы
Орхон- Енисей ескерткіштерінің көркемдік мәні, зерттелуі
Қазақ педагогикасының тарихы
Қазіргі қазақ педагогика ғылымындағы әл-Фарабидің, Ж.Баласағұнидің, М.Қашқаридің тәлім-тәрбиелік идеялары
Қазақ халқының тарихи, философиялық мұрасы ретіндегі қазақ мифтерінің мәні мен мазмұны
Біртұтас Түркістан идеясы: теориялық негіздері және іске асырылу жағдайлары
Фарабидің тәрбие тұжырымдамасының мәні
Пәндер