Ғылым шығармашылық

Жоспар
Кіріспе

1 Ғылым шығармашылық
2 Деятелдік және эмоциялық мінездеменің даралық қарым.қатынас мәселелері.

Ғылыми –техникалық үрдісі, тарихы жаңа ғылыми танымнан басталады. Бірақ ғылым танудың орны мен рөлі көптеген мәселелерді туғызады. Мысалы ол философия мен социологиядан қандай айырмашылығы бар –деген сұрақ туындауы мұмкін? Егер ешқандай айырмашылығы болмаса, онда ғылыми таным барлық ғылыми зерттеу жұмыстарының ортақ атауы ғана болмақ. Біздің көзқарасымыз бойынша ғылыми танымның өзіндік ортақ мінездеме болады.
Мысалы, Американдықтарда әртүрлі типтік тұлғалардың ғылыми жұмыстарын бағалап анықталған критерилеріне анализ жасайды. Дегенмен өзіндік бір шешім шығаруға болмайды, продууктивті ғылыми жұмыстың ерекшелінгі мен жекешелігі ғылымның талап етуімен дамуына байланысты: кейде нақты эксперимент қажет, кейде терең теориялық қатынас.
Осындай жағдайда жеке зерттеу жұмысының қызметтерімен ғылым үлкен пайда әкелмейді, егер осы анықталған ғылымның дамуын есептемейтін болсақ, оның тарихын, осы ғылымға деген қызығушылықты, ғылыми колективтің құрылуын, зерттеу жұмысының атмосферасын және сол сияқты социологиялық және психологиялық ғылымды дамуын көреміз.
Ғылыми шығармашылықты қазіргі таңда зерттеу ғылымдар арасында мінездемені талап етпейді. Мысал, Американдық анықтама бойынша ғылымдар арасындағы қарым-қатынасы қарастырылмайды деп айтуға болады. Ғылыми шығармашылық кітабында докладтардың жинақтамаларын, институт тарихын, СССР-дағы ғылыми техникалық академияның және ғылымдар арасындағы қарым-қатынастың ерекше дамуын көрсетеді.

Пән: Педагогика
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:

Ғылым шығармашылық
Ғылыми –техникалық үрдісі, тарихы жаңа ғылыми танымнан басталады. Бірақ
ғылым танудың орны мен рөлі көптеген мәселелерді туғызады. Мысалы ол
философия мен социологиядан қандай айырмашылығы бар –деген сұрақ туындауы
мұмкін? Егер ешқандай айырмашылығы болмаса, онда ғылыми таным барлық ғылыми
зерттеу жұмыстарының ортақ атауы ғана болмақ. Біздің көзқарасымыз бойынша
ғылыми танымның өзіндік ортақ мінездеме болады.
Мысалы, Американдықтарда әртүрлі типтік тұлғалардың ғылыми жұмыстарын
бағалап анықталған критерилеріне анализ жасайды. Дегенмен өзіндік бір шешім
шығаруға болмайды, продууктивті ғылыми жұмыстың ерекшелінгі мен жекешелігі
ғылымның талап етуімен дамуына байланысты: кейде нақты эксперимент қажет,
кейде терең теориялық қатынас.
Осындай жағдайда жеке зерттеу жұмысының қызметтерімен ғылым үлкен пайда
әкелмейді, егер осы анықталған ғылымның дамуын есептемейтін болсақ, оның
тарихын, осы ғылымға деген қызығушылықты, ғылыми колективтің құрылуын,
зерттеу жұмысының атмосферасын және сол сияқты социологиялық және
психологиялық ғылымды дамуын көреміз.
Ғылыми шығармашылықты қазіргі таңда зерттеу ғылымдар арасында
мінездемені талап етпейді. Мысал, Американдық анықтама бойынша ғылымдар
арасындағы қарым-қатынасы қарастырылмайды деп айтуға болады. Ғылыми
шығармашылық кітабында докладтардың жинақтамаларын, институт тарихын, СССР-
дағы ғылыми техникалық академияның және ғылымдар арасындағы қарым-
қатынастың ерекше дамуын көрсетеді.
Ғылым шығармашылық психологиялық теорияны немесе шығармашылықты үшке
бөліп қарастыруға болады. Бірінші тобының ерекшелігі шығармашылықтың
сызбалы мінездемесінен тұрады. Жаңа индуалды қабілетке ие болатынына,
генетикалық анықталған белгілерге таңдалғаны берілген. Екінші топта анцент
шығармашылықтың мінездемесі анархиялық түрде, интуиция, аяқ асты яғни
бірден анықтама береді немесе әсері зор. Үшінші топта теория операциялық
түрде негізделеді. Бұл жағдайда шығармашылық психологиялық тестпен
анықталып шектеледі.
Ғылыми жқмыстың пайда болу ерекшелігі, басқа істердің ғылыми әдістің
түрлерімен байланысты. Ғылыми әдістің деңгейін, шекарасын, ғылыми
шығармашылық ие бола отырып көрсетеді.
Дәстүрлі түрде батыс философиясының ғылымында ғылыми әдістердің
жұмыстарында 2 аспект дәлелдеме және ашылуы болып көрсетіледі. 1-ші әдісте
логикалық позицияны көруге болады. 2-ші әдісте эмперикалық әдістердің
жүзеге асуын көреміз. Психологтардың пікірі бойынша, ортақ теориялық
шығармашылықтың шешімдері мен тапсырмалары құрылған.
Осы тұрғыда 6 түрлі бағыттарды көруге болады:
1. философиялық әдіснама (Арестон, Цицерон);
2. анализ және синтез (Декарт, Ньютон, Галлилей);
3. пікірлердің саналуы (Райлонд, Лулий, Лейбнц);
4. индукция (Бэкон, Милль);
5. абстракция (Пирс, Хансон);
6. диалектикалық логика (кедров)
Осы бағыттардың жаңа ғылыми білімінің механикалық тұрғыдағы ашылуы
дамиды және өзіндік бағыт-бағдар береді. Ғылыми шығармашылықтың
мәселелеріне қарамай дәстүрлі шешімдердің қайта жасалған жұмыстарына күмән
келтірмей ізденістерді күшейтуге болады.
Біздің зерттеу жұмыстарымызда алға тапсырма қоя отырып интуициялық,
деетельдік ғылыми қызметкерлердің рөлі ерекше. Тексеру жұмысына 120 адам
шақырылады. Осы немесе басқа ортадағы ғылыми жұмыстарды, диссертация
қорғаған, жазған ғалымдар болды. Осы 6 топ арқылы интервю ала отырып
“диссертайия қалай құрылды? –деген сұрақ қояды.
Ғылыми жұмыстарындағы маңызды қарым-қатынас ғылыми қызметкерлердің
ғылыми тақырыптары және аспектілері негізінде түсінікті. Ғылыми
қызметкерлер зерттеу жұмыстарының маңызды және қзықты, атақты әдістерді
пайдалана отырып,танымал әдістерді жаңа нысанға пайдалану үлкен еңбек
екенін көрсетеді.
Зерттеу жұмыстарындағы маңызды қарым-қатынас ғылыми қызметкерлердің
ғылыми тақырыптары және аспектілері негізінде түсінікті. Ғылыми
қызметкерлер зерттеу жұмыстарының маңызды және қызықты, атақты әдістерді
пайдалана отырып қорғайды. әдетте олардың ортақ әдіснамалық позициясы
шығармашылық жұмысқв келіп тірелетінеіне сенімді. Керісінше қызметкерер өз
зерттеу жұмысына аз көңіл бөледі, бірақ диссуссияға, өз шығармашылығына
сенімсіз болғандықтан солай болады.

Деятелдік және эмоциялық мінездеменің даралық қарым-қатынас мәселелері.

Эмоциялық даралық мінездеменің шартты және талапты деятельдік
аспектідегі мәселелері міндетті түрде психологтардың көкейіндегі
сұрақтармен байланысты. Жалпы философиялық жоспарда маркстік және
коммунистік шешімдер еңбектің адамдардың болашағына негіз береді.
[б, 528; 2, с 206; 3 с 20 және т.б ] Осы жағдайда анық түрде болмаса да
мазмұн болады, бірақ психологиялық шарттарда адамдардың өмірлерінің мазмұны
маңызға ие болмауы мүмкін [2, с 419]. Нақты –психологиялық зерттеу
жұмыстарының осы сұраққа теориялық түрде эмоциялы бағытта бағдарланады.
Бұл концепцияда біз бағыттан шығамыз, адамдардың эмоциясы талап еткен
әртүрлі сәттерді біріншіден функциялы түрде орындауға тура келеді. Бірақ
деятелді анықталған бағасы бойынша бірсәттік эмоциясы өзіндік ішкі
бағалауына байланысты. Философтар өзіндік ерекше пікірлері бойынша
“инетвалды жағдай” эмоцияның болып жатқан маңызымен сипатталады. Осы бір
саттің теориялық анализде жаңа әдіснамалық принциптің ғылымдағы ілгеруін
көрсетеді.
К.Маркстің “Дифференцированная сущность” –деген еңбегінде эмоцияның бір
жүйеде функционалді бағасын, ал келесі бір түрінде өзіндік бағасын, көре
отырып мінездеменің эмоциялық жағдайына сәйкес келмейтінін байқаймыз.
Осылай аталатын жағымсыз эмоция міндетті түрде адамдарды кез-келген
цитуацияға, яғни белгілі бір жағдаяттарға итермелейтінін көрсетеді.
А.С. Пушкин [8, с 102] жазғандай ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.