Дене тәрбиесі жүйесінің принциптері

1.Дене тәрбиесінің мазмұны,міндеттері.
2. Дене тәрбиесі жүйесінің принциптері.
3. Дене тәрбиесінің әдістері.

Дене тәрбиесінің пайда болуы мен бастапкы даму дәрежесі халықтың тұрмысы мен санасына байланысты белгілі бір мақсатты шешуге бағытталды. Ол мінез-құлық, өндіріс деңгейі, адам санасы сияқты факторларға негізделді. Адам сойыл, найза т. б. еңбек кұралдарын пайдалану арқылы өз қозғалыс дағдыларын қалыптастырды. Бұл қозғалыс дағдысы дами келіп, ол кейін кәсіби қызметке айналды. Өндіріс пен күнделікті тіршілік адамдардың шынығуын қажет етуі дене тәрбиесіне үлкен мән беруді талап етті. Адам бір нәрсені үнемі орындап дағдылануға саналы түрде кірісетін болды. Еңбек құралдарын тиімді пайдалану үшін, дененің еңбекке дайындығы қажет екенін түсіне бастады. Осының нәтижесінде адам еңбек процесінен тыс кездерде де тіршілікке қажетті кимыл-козға-лыстарды қайталап орындап, өзін-өзі дамытып отырды.
Сол кезден бастап табиғи түрдегі қимыл-қозғалыстар аса қажетті дене жаттығуларына айнала бастады. Дене жаттығуларымен Шұғылдану адамның тіршілікке Қажетті өнімдерді өндіруіне пайдасын тигізетінін білді. Осылайша, Дене тәрбиесінің дамуы адамды еңбекке дайындаудың құралы мен әдісіне айналды. Кейіннен, қоғамдық сана мен тұрмыс жағдайының деңгейі өскен кезде, яғни күнделікті өмірдегі бос уақытта дене тәрбиесі ермектік ойынға ауысып, жаңаша қалыптаса бастады.
Қоғамдық жағдайлардың өзгеріп отыруы дене тәрбиесі жүйесіне де өзгерістер әкеледі. Ал дене тәрбиесінің мақсаттары мен міндеттерінің өзгеруі денені шынықтыруға арналған жаттығу түрлерін көбейтеді. Дене тәрбиесі жүйесінің мақсаты мен міндеті.
Қазақстан Республикасының қазіргі даму кезеңінде, жоғары оқу орындарында дене тәрбиесі пәні мұғалімін дайындауда “Дене тәрбиесінің ілімі мен әдістемесі” атты пәнді сжыту негізінде болашақ жоғары білімді маманға тәжірибелік жұмыс кезеңдерінде алға қойылған дене тәрбиесіне қарасты мақсаттарды орындаудағы тиімді жолдарды пайдалану, дене тәрбиесінде қалыптасқан қағидаларға сүйене отырып көптеген әдістермен тәсілдерді дұрыс іріктеп қолдануды үйрету болып табылады. Жоғарыдағы айтылған ойлы түйіндейтін "дене тәрбиесінің ілімі мен әдістемесі" атты оқу курсының ең басты мақсаты - болашақ жоғары білімді дене тәрбиесі маманын дайындауда, көптеген пәндерді қоса оқу арқылы алған білімдерін, игерген әдістері мен тәсілдерін болашақ, педагогикалықк тиімді жолдарын тауып жүзеге асыру.
Білім беретін оқу орындарында "Дене тәрбиесі" атты пәннің маңызын биіктете отырып жоғары деңгейде ұйымдастырып өткізу үшін, болашақ жас мамандар әрбір тақырыпты оқу кезінде нақтылы мақссатты жолға қоя білу және көпшілік арасында дене тәрбиесі жөнінде үгіт насихат жұмыстарын жүргізу тәсілдерін үйренеді.

1. Назарбаев Н.Ә. Қазақстан 2030. – Алматы: Білім, 1997. – 257б.
2. Қазақстан Республикасы “Білім туралы” заңы // Егемен Қазақстан, 1999. – 11 маусым.
3. Қазақстан Республикасында білім беруді дамытудың 2005-2010 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасы // Химия мектепте, 2005. №3.
4. Қ.Р президенті Н. Ә. Назарбаевтың 2008 жылғы халыққа жолдауы
5. Қ.Р президенті Н. Ә. Назарбаевтың 2007 жылғы халыққа жолдауы
6. Уәлиханов Ш. Таңдамалы. – Алматы: Жазушы, 1990. – 201б.
7. Алтынсарин Ы. Шығармалар жинағы. – Алматы: Ғылым, 1976. Т. 3. –423б.
8. Құнанбаев А. Шығармалар. Т. 1. – Алматы, 1977. – 312б.
9. Ұзақбаева С.А. Балаларға эстетикалық тәрбие берудегі халық дәстүрі. Алматы, 1990
10. Лесгафт П.Ф. Избранные труды. – М.: Физкультура и спорт, 1987. – 311с.
11. . Ж. Б. Қоянбаев, Р.М. Қоянбаев «Педагогика» 2002
12. Таникеев М. Теория и практика взаимовлияния национальных и интернациональных факторов в развитии физического воспитания и спорта в Казахстане. Дисс…д.п.н. – Алматы, 1998. – 254с.
13. Чернышевский Н.Г. Сборник сочинений. – М., 1977. – 335с.
14. Дистерверг А.И. Избранные педагогические сочинения. – М.: Учпедгиз, 1956. – 259с.
15. Әбділлаев Ә.К., Оңалбек Ж.К. Дене мәдениетінің ілімі және әдістемесі. – Түркістан: Тұран, 2004. – 277б.
16. Ашмарин Б.А., Завьялов Л.К., Курамшин Ю.Ф. Педагогика физической культуры. – СПб.: 1999. – 353с.
17. Е.Қ.Төлемісов. Шынықтыру мектебі.- Алматы, 1974 ж. – 83 б.
18. Лесгафт П.Ф. Теория урока физической культуры. – М., 1989.
19. Сластенин В.А. Формирование теоретических основ современного педагогического образования. – М., 1987. – 245с.
20. Мухамеджанов Б. Дене мәдениеті мамандығына кіріспе. – Шымкент: Ғасыр-ІІІ, 2006. – 166 б.
21. Ұзақбаева С.А. Балаларға эстетикалық тәрбие берудегі халық дәстүрі. Алматы, 1990
22. Уроки физической культуры в 9-10 классах средней школы /Под. ред. Г.Н.Озолина – М.: Просвещение, 1987. – 117с.
23. Ушинский К.Д. Педагогические сочинения. В 6 т. Т. 2. / Составитель С.Ф. Егоров. – М.: Педагогика, 1988. – 416с.
24. Макаренко А. Сборник сочинений. – М., 1977. – 335с.
25. Уәлиханов Ш. Таңдамалы. – Алматы: Жазушы, 1990. – 201б.
26. Алтынсарин Ы. Шығармалар жинағы. – Алматы: Ғылым, 1976. Т. 3. –423б.
27. Құнанбаев А. Шығармаларының жинағы. 2 том. – Алматы: Жазушы, 2002. – 544б.
28. Құдайбердіұлы Ш. Шығармалары. – Алматы: Жазушы, 1988. – 560б.
29. Байтұрсынов А. Шығармалары. – Алматы: Жазушы, 1989. – 319б.
30. Жұмабаев М. Шығармалары. –Алматы: Жазушы, 2003. – 230б.
31. Аймауытов Ж. Тәрбиеге жетекші. – Қызылорда, 1924. – 105б.
32.Жаңабаев Қ.Т. Балалар үйінде дене тәрбиесінде ойындарды пайдаланудың педагогикалық шарттары. – Алматы, 2005. – 87б.
33.Сластенин В.А. Формирование личности учителя в процессе профессиональной подготовки. – М.: Просвещение, 1976. – 159с.
34. Концепция педагогического образования. – Алматы, 2000. – 73с.
35. Бодалев А.А. Психология о личности. – М., 1988. – 188с.
36. Кабанова-Меллер Е.Н. Формирование приемов умственной деятельности и умственное развитие учащихся. – М.: Просвещение, 1986. – 288с.
37. Занков Л.В. Избранные педагогические труды. – М.: Педагогика, 1990. – 424с.