Тіл кемістігі және оның себептері



КІРІСПЕ
НЕГІЗГІ БӨЛІМ
1. Тіл кемістігі және оның себептері
2. Сөйлеу тілі ақауларын зерттеген дәрігер.ғалымдар
3. Баланың сөйлеу тілі дамуына және ауытқуына әсер ететін факторлар
ҚОРЫТЫНДЫ
Логопедияда сөйлеу тілінің қалыпты дамуы мен бұзылысын ажырату ең маңызды болып табылады. Сөйлеу тілінің нормасы- көпшілік мақұлдаған сөйлеу тіл әрекетінде сөйлеу тілін қолданудың жалпы нұсқалары деп білеміз. Қалыпты сөйлеу тіл әрекетінде сөйлеу психофизикалық механизмдерді сақтаулы болады.
Тіл кемістігі деп сөйлеу қабілетініңң психофизиологиялық механизмнің бұзылу салларынан сөйлеушінің тілінің қоршаған ортаға тән мөлшерден ауытқуын айтады. Коммуникатитв і теория бойынша сөйлеу тілі бұзылысы- ол вербальды қатынастың бұзылуы деп есептеледі.
Сөйлеу тілінің бұзылуы төмендегідей белгілермен сипатталады:
-өз бетінше жоғалмайды, қайта бекиді;
-логопедиялық ықпал жасауды талап етеді;
- сөйлеушінің жасына сәйкес келмейді;э
-баланың одан әрі дамуына жағымсыз әсер етеді;
- сөйлемейтіндің, диалектизм тіл кемістігі болып саналмайды.
Мұндай сипаттама сөйлеу тілінің бұзылыстарын баланың жас ерекшеліктеріненғ, бала мен ересектердің уақытша сөйлеу тілінің бұзылыстарынан, диалектілерден ажыратуға мүмкіндік береді.
Логопедияда тіл бұзылысын білдіретін «сөйлеу тіл кемістігі», «сөйлеу патологиясы», «сөйлеу тілінің ауытқуы», «сөйлеу тіл дамымауы» деген ұғымдар қолданылады.
Бала тілінің дамымауы- кейбір сөйлеу функцияларының немесе сөйлеу жүйесінің қалыптасуының төмен деңгейі.
Сөйлеу тілінің бұзылысы- сөйлеу әрекетінің механизмдерінің қалыптан ауытқуы, бұзылуы. Мәселен, сөйлеу тілінің грамматикалық құрылысының жетілмеуінде тілдің морфологиялық жағын меңгеру, сөйлемнің синтаксистік құрылысының деңгейі өте төмен болады. Жалпы сөйлеу тілі дамуында сөйлеу тілінің өзара компоненттерінің қалыптасуының бұзылуы байқалады (фонематикалық, лексикалық, грамматикалық жағының). Жалпы сөйлеу тілінің дамымауының механизмі әр түрлі болуы мүмкін, соған байланысты ауытқудың құрылысы да әр түрлі болуы мүмкін. Ол дизартрияда, алалияда, т.б. тіл кемістіктерде байқалуы мүмкін.
Логопедияда «сөйлеу тілі дамуының бұзылуы» және « сөйлеу тілінің тежелуі» деген ұғымдар қолданылады. Сөйлеу тілінің дамуының бұзылуы кезінде сөйлеу процесінің онтогенезде бұзылуы байқалса, ал сөйлеу тілінің тежелуі дегеніміз сөйлеу тілінің дамуының темпінің тежелуі. Бұл жағдайда баланың сөйлеу тілінің даму деңгей жасына сай келмейді.
«Сөйлеу тілінің жойылуы» деген ұғым бас миының оқшауланған немесе диффузды зақымының салдарынан қалыптасқан сөйлеу дағдыларының және қатынас икемділігінің жойылуын білдіреді.
1.Қ.Қ.Өмірбекова, Г.С.Оразаева, Г.Н.Төлебиева, Г.Б.Ибатова. Логопедия. Алматы 2011
2. « Специальная дошкольная педагогика» Н.И.Белова. Москва
Просвещение 1985 год.
3. « Воспитательная работа» под.ред. С.Б.Хмырова Москва 1962 год.

Пән: Педагогика
Жұмыс түрі:  Реферат
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:   
Қ.А.Ясауи атындағы Халықаралық қазақ-түрік университеті
Гуманитарлық-педагогикалық сырттай оқу факультеті

СӨЖ
Тақырыбы: Тіл кемістігі және оның себептері

Қабылдаған: аға-оқыт. Божбанбаева З.
Орындаған: Рахимжанова А.
Тобы: СМД-211дж

Түркістан – 2013 ж.

ЖОСПАР

КІРІСПЕ
НЕГІЗГІ БӨЛІМ
1. Тіл кемістігі және оның себептері
2.   Сөйлеу тілі ақауларын зерттеген дәрігер-ғалымдар
3.   Баланың сөйлеу тілі дамуына және ауытқуына әсер ететін факторлар
ҚОРЫТЫНДЫ

Тіл кемістігі және оның себептері
Логопедияда сөйлеу тілінің қалыпты дамуы мен бұзылысын ажырату ең
маңызды болып табылады. Сөйлеу тілінің нормасы- көпшілік мақұлдаған сөйлеу
тіл әрекетінде сөйлеу тілін қолданудың жалпы нұсқалары деп білеміз.
Қалыпты сөйлеу тіл әрекетінде сөйлеу психофизикалық механизмдерді
сақтаулы болады.
Тіл кемістігі деп сөйлеу қабілетініңң психофизиологиялық механизмнің
бұзылу салларынан сөйлеушінің тілінің қоршаған ортаға тән мөлшерден
ауытқуын айтады. Коммуникатитв і теория бойынша сөйлеу тілі бұзылысы- ол
вербальды қатынастың бұзылуы деп есептеледі.
Сөйлеу тілінің бұзылуы төмендегідей белгілермен сипатталады:
-өз бетінше жоғалмайды, қайта бекиді;
-логопедиялық ықпал жасауды талап етеді;
- сөйлеушінің жасына сәйкес келмейді;э
-баланың одан әрі дамуына жағымсыз әсер етеді;
- сөйлемейтіндің, диалектизм тіл кемістігі болып саналмайды.
Мұндай сипаттама сөйлеу тілінің бұзылыстарын баланың жас
ерекшеліктеріненғ, бала мен ересектердің уақытша сөйлеу тілінің
бұзылыстарынан, диалектілерден ажыратуға мүмкіндік береді.
Логопедияда тіл бұзылысын білдіретін сөйлеу тіл кемістігі,
сөйлеу патологиясы, сөйлеу тілінің ауытқуы, сөйлеу тіл дамымауы
деген ұғымдар қолданылады.
Бала тілінің дамымауы- кейбір сөйлеу функцияларының немесе сөйлеу
жүйесінің қалыптасуының төмен деңгейі.
Сөйлеу тілінің бұзылысы- сөйлеу әрекетінің механизмдерінің қалыптан
ауытқуы, бұзылуы. Мәселен, сөйлеу тілінің грамматикалық құрылысының
жетілмеуінде тілдің морфологиялық жағын меңгеру, сөйлемнің синтаксистік
құрылысының деңгейі өте төмен болады. Жалпы сөйлеу тілі дамуында сөйлеу
тілінің өзара компоненттерінің қалыптасуының бұзылуы байқалады
(фонематикалық, лексикалық, грамматикалық жағының). Жалпы сөйлеу тілінің
дамымауының механизмі әр түрлі болуы мүмкін, соған байланысты ауытқудың
құрылысы да әр түрлі болуы мүмкін. Ол дизартрияда, алалияда, т.б. тіл
кемістіктерде байқалуы мүмкін.
Логопедияда сөйлеу тілі дамуының бұзылуы және сөйлеу тілінің
тежелуі деген ұғымдар қолданылады. Сөйлеу тілінің дамуының бұзылуы кезінде
сөйлеу процесінің онтогенезде бұзылуы байқалса, ал сөйлеу тілінің
тежелуі дегеніміз сөйлеу тілінің дамуының темпінің тежелуі. Бұл жағдайда
баланың сөйлеу тілінің даму деңгей жасына сай келмейді.
Сөйлеу тілінің жойылуы деген ұғым бас миының оқшауланған немесе
диффузды зақымының салдарынан қалыптасқан сөйлеу дағдыларының және
қатынас икемділігінің жойылуын білдіреді.

Сөйлеу тілі ақауларын зерттеген дәрігер-ғалымдар
Сөйлеу тілі ақауларының алуан түрлі себептерін қарастырған кезде
ақаулықтың пайда болу процесін талдау,жас ерекшелігінің әр кезеңінде
сөйлеу тілі дамуының жалпы заңдылықтарын ескеруге негізделген
(И.М.Сеченов, Л.С.Выготский, В.И.Лубовский) эволюциялық-динамикалық негіз
қолданылады.
Этиология термині (грек тілінде этио- себеп, логос-ғылым,
ілім) – аурудың пайда болуының себебі немесе патологиялық жағдайын
білдіреді. Этиологияның ғылым ретінде дамуы бірқатар медициналық және
жаратылыс пәндердің жалпы ғылым прогрессіне байланысты.
Сөйлеу тілі бұзылыстарынң этиологиясы да дерттілік себептері
туралы жалпы ілімінің тарихи даму жолдарын өтті.
Көне заманның грек философы және дәрігері Гиппократ (б.ғ.д. 460-
377) сөйлеу тіл кемістіктерінің, атап айтқанда, тұтықпаның себебі бас ми
жарақаттануында деп атап көрсеткен. Басқа грек философы Аристотель
(б.ғ.д. 384-322) сөйлеу тілінің пайда болуын шеткі сөйлеу аппаратының
анатомиялыұ құрылысымен байланыстырып, сөйлеу тіл бұзыыстарының себебін
соның ақаулығынан деп білген.
Сонымен көне заман ғалымдарының зерттеулерінде де сөйлеу тілі
бұзылыстарының себептерін түсінуде екі бағыт белгіленді. Біріншісі
Гиппократтан бастап шыққан – сөйлеу тілі бұзылыстарынң пайда болуында бас
мидың зақымдалуы басшы болса, ал екігншісі Аристотельден басталған
перифериялық сөйлеу аппаратының бұзылыстары басшы болады деп мақұлдайды.
Кейін де сөйлеу тілі бұзылыстарының себептерін зерттеу кещнде осы екі
көзқарас сақталған.
Гиппократтың ойын француз дәрігері Поль Брока тек 1861 жылы ғылыми
тұрғыдан дәлелдеп берді. Ол бас миында сөйлеу тілге қатысты арнайы бөлек
бар екенін көрсетіп, сө леу тілінің жойылуын сонымен байланыстырды.
1874 жылы Вернике осыған ұқсас жаңалық ашты: түсіну мен ми қыртысынң
белгілі бір бөлігінің сақтаулы болуы арасындағы байланыс. Осы кезедн
бастап сөйлеу тілі бұзылыстары мен ми қыртысының белгілі бөліктерінің
морфологиялық өзгерістері өзара байлансты екені дәлелденді.
Сөйлеу тілі бұзылыстарының этиологиясы мәселесінің қарқын дамуы ХХ
ғасырдың 20- жылдарында басталды. Осы жылда ғалымдардың сөйлуі тіл
бұзылыстарының пайда болу сбептеріне қарай топтастыруға алғашқы
әрекеттенді. Осылай, С.М.Доброгаев (1922) сөйлеу тіл бұзылыстарының
себептері ретінде жоғары жүйке жүйеснің аулһруларын сөйлеу
аппараттарының патологиялық өзгерістерін бала кезіндегі жетіспеушілігін
сонымен қатар ағзаның жалпы невропатиялық күйін атайды.
М.Е.Хватцев сөйлеу тіл бұзылыстарының барлық себептерін бір-бірімен
тыңыз байланыста болатын ішкі және сыртқы деп бөлді. Сонымен қатар ол
органикалық ( анатомиялық-физиологиялық), морфологиялық, функционалды
(психогенді), әлеуметтік-психологиялық және психоневролгиялық себептерді
де ажыратты.
Органикалық себептерге бала миының құрсақтағы даму жағдайы,
анасының босанып жатқан кезде зақымдалуы, туылғаннан кейін зақымдалуы
және жетік дамымауы, сонымен ұатар перифериялық мүшелердің әр түрлі
органиукалық бұзылыстары жатады. М.Е.Хватцев органикалық орталық (ми
жарақаттары) және органикалық перифериялық (есту мүшелерінің
зақымдалуы, таңдай жарықтары және артикуляциялық аппараттың басқа да
морфологиялық өзгерістері ) себептерін белігледі.
М.Е.Хватцев функционалды себептерді И.П.Павловтың орталық жүйке
жүйесіндегі ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Тіл кемістігі бар балалардың тілін дамыту
Тіл кемістігі бар балалардың тілін дамытудағы ойын мен жаттығулары
Логопедия ғылымы. Логопедия ғылымының пәні, зерттеу объектісі, мақсат-міндеттері
Тіл кемістігін топтастыру
Сөйлеу тілінің бұзылуының сипатталуы
Тіл кемістігінің себептері және жүргізілетін түзету жаттығулары
Ерекше білім беру қажеттілігіне анықтама беру. Ерекше білім қажет ететеін балалар тобы
Тіл кемістігі бар бастауыш сынып оқушыларының оқу мен жазу дағдыларын дамыту
Көмекші мектеп бастауыш сынып оқушыларының оқу дағдысының ерекшеліктері
Табиғи кемістігі бар балаларды зерттейтін ғылым – дефектология
Пәндер