Иммуногендер мен вакциналардың биотехнологиясы
1. Аса қауіпты ауылшаруашылық жануар ауруларына қарсы қауіпсіз коньюгатты вакциналарды өндіріске еңгізу мен ветеринария тәжірибеде қолдану.
2. Адамзаттың деңсаулық негізгісі мен қоғам бұл . жоғары сапалы медициналық вакциналармен адам ауруын жою және алдын алу.
3. Полимер . жаңа дәуірдің суббірлікті вакциналар.
2. Адамзаттың деңсаулық негізгісі мен қоғам бұл . жоғары сапалы медициналық вакциналармен адам ауруын жою және алдын алу.
3. Полимер . жаңа дәуірдің суббірлікті вакциналар.
Инфекциялық аурулармен күресте уақытында балау, емдеу және
телімді алдын алу жұмыстарын жүргізу ерекше орын алады. Бұл мақсатта биологиялық өндірісте түрлі биологиялық препараттар шығарылады, олар төмендегідей топтарға бөлінеді:
1. Белсенді иммунитет түзетін вакциналар;
2. Енжарлы иммунитет түзетін емдік- профилактикалық және
диагностикалық иммунды қан сарысулары мен иммуноглобулиндер;
3. Диагностикалық антигендер мен аллергендер;
4. Бактериялардың лизисін қамтамассыз ететін бактериофагтар:
5. Цитокиндер (интерферондар, интерлейкиндер және т.б.) және биологиялық иммуностимуляторлар .
Вакцина - түрлі микроорганизмдерде, белгілі микроб компонеттерінен немесе олардың өміршеңді өнімдерінен алынатын телімді препараттар. Оларды адам және жануарлардың инфекциялық аурулардың профилактикасында немесе емдеуде иммундеуді белсендіру үшін қолданады.
Вакцинаны өндірумен адамзат Джэннердің кездерінен бастап
шұғылданып келеді. Э. Джэннер бірінші болып оспаға қарсы вакцинаны егуді жүзеге асырды. Бүгінгі таңда вакцино-профилактиканың тәжірибесіне 200 жылдан астам уақыт өтті деп санауға болады. Вакцинаның дамуы бірнеше кезеңнен өткен:
1. Бірінші ұрпақтағы вакциналар-оларға корпускулярлы вакциналар жатады. Олардың негізін тірі әсіретілген немесе иноктиверленген (өлтірілген) вакциналар құрайды.
2. Екінші ұрпақтағы вакциналардың препараттарының жекеленген қоздырғыш немесе олардың өнімдерінің фракциялар құрайды. Бұларға анатоксиді және химиялық вакциналар жатады.
3. Үшінші ұрпақ препараттарын рекомбинантты векторлық вакциналар құрайды.
4. Төртінші ұрпақ вакциналарына өңдеу сатысындағы вакциналар жатады. Бұлар пептидті синтетикалық және антимидиотипті вакциналар, ДНҚ вакциналары, құрамында ГКГ генінің өнімдері мен трансгенді өсімдіктерден алынатын вакциналар.
телімді алдын алу жұмыстарын жүргізу ерекше орын алады. Бұл мақсатта биологиялық өндірісте түрлі биологиялық препараттар шығарылады, олар төмендегідей топтарға бөлінеді:
1. Белсенді иммунитет түзетін вакциналар;
2. Енжарлы иммунитет түзетін емдік- профилактикалық және
диагностикалық иммунды қан сарысулары мен иммуноглобулиндер;
3. Диагностикалық антигендер мен аллергендер;
4. Бактериялардың лизисін қамтамассыз ететін бактериофагтар:
5. Цитокиндер (интерферондар, интерлейкиндер және т.б.) және биологиялық иммуностимуляторлар .
Вакцина - түрлі микроорганизмдерде, белгілі микроб компонеттерінен немесе олардың өміршеңді өнімдерінен алынатын телімді препараттар. Оларды адам және жануарлардың инфекциялық аурулардың профилактикасында немесе емдеуде иммундеуді белсендіру үшін қолданады.
Вакцинаны өндірумен адамзат Джэннердің кездерінен бастап
шұғылданып келеді. Э. Джэннер бірінші болып оспаға қарсы вакцинаны егуді жүзеге асырды. Бүгінгі таңда вакцино-профилактиканың тәжірибесіне 200 жылдан астам уақыт өтті деп санауға болады. Вакцинаның дамуы бірнеше кезеңнен өткен:
1. Бірінші ұрпақтағы вакциналар-оларға корпускулярлы вакциналар жатады. Олардың негізін тірі әсіретілген немесе иноктиверленген (өлтірілген) вакциналар құрайды.
2. Екінші ұрпақтағы вакциналардың препараттарының жекеленген қоздырғыш немесе олардың өнімдерінің фракциялар құрайды. Бұларға анатоксиді және химиялық вакциналар жатады.
3. Үшінші ұрпақ препараттарын рекомбинантты векторлық вакциналар құрайды.
4. Төртінші ұрпақ вакциналарына өңдеу сатысындағы вакциналар жатады. Бұлар пептидті синтетикалық және антимидиотипті вакциналар, ДНҚ вакциналары, құрамында ГКГ генінің өнімдері мен трансгенді өсімдіктерден алынатын вакциналар.
1. Бұлашев А.Қ., Кухар Е.В. «Ветеринарная биотехнология» // Оқу құралы Астана 2009, 222 бет.
2. Ескендирова С.З. Биотехнология микроорганизмов. Учебное пособие. Астана 2003.
3. Самуйленко А.Я., Рубан Е.А. Основы технологии производства ветеринарных биологических препаратов М.: Россельхозакадемия, 2000.
4. Сергеев В.А. Вирусные вакцины. Киев.: Урожай, 1993.
5. Сюрин В.Н., Белоусова Р.В., Фомина Н.В. Ветеринарная вирусология. М.: Колос, 1984.
2. Ескендирова С.З. Биотехнология микроорганизмов. Учебное пособие. Астана 2003.
3. Самуйленко А.Я., Рубан Е.А. Основы технологии производства ветеринарных биологических препаратов М.: Россельхозакадемия, 2000.
4. Сергеев В.А. Вирусные вакцины. Киев.: Урожай, 1993.
5. Сюрин В.Н., Белоусова Р.В., Фомина Н.В. Ветеринарная вирусология. М.: Колос, 1984.
ИММУНОГЕНДЕР МЕН ВАКЦИНАЛАРДЫҢ БИОТЕХНОЛОГИЯСЫ
Мақсаты: Ауылшаруашылық жануар ауруларына қарсы коньюгатты
вакциналарды өндіріске еңгізу және ветеринария тәжірибеде қолданумен
танысу.
Мазмұны:
1. Аса қауіпты ауылшаруашылық жануар ауруларына қарсы қауіпсіз коньюгатты
вакциналарды өндіріске еңгізу мен ветеринария тәжірибеде қолдану.
2. Адамзаттың деңсаулық негізгісі мен қоғам бұл - жоғары сапалы медициналық
вакциналармен адам ауруын жою және алдын алу.
3. Полимер - жаңа дәуірдің суббірлікті вакциналар.
Инфекциялық аурулармен күресте уақытында балау, емдеу және
телімді алдын алу жұмыстарын жүргізу ерекше орын алады. Бұл мақсатта
биологиялық өндірісте түрлі биологиялық препараттар шығарылады, олар
төмендегідей топтарға бөлінеді:
1. Белсенді иммунитет түзетін вакциналар;
2. Енжарлы иммунитет түзетін емдік- профилактикалық және
диагностикалық иммунды қан сарысулары мен иммуноглобулиндер;
3. Диагностикалық антигендер мен аллергендер;
4. Бактериялардың лизисін қамтамассыз ететін бактериофагтар:
5. Цитокиндер (интерферондар, интерлейкиндер және т.б.) және
биологиялық иммуностимуляторлар .
Вакцина - түрлі микроорганизмдерде, белгілі микроб компонеттерінен
немесе олардың өміршеңді өнімдерінен алынатын телімді препараттар. Оларды
адам және жануарлардың инфекциялық аурулардың профилактикасында немесе
емдеуде иммундеуді белсендіру үшін қолданады.
Вакцинаны өндірумен адамзат Джэннердің кездерінен бастап
шұғылданып келеді. Э. Джэннер бірінші болып оспаға қарсы вакцинаны егуді
жүзеге асырды. Бүгінгі таңда вакцино-профилактиканың тәжірибесіне 200
жылдан астам уақыт өтті деп санауға болады. Вакцинаның дамуы бірнеше
кезеңнен өткен:
1. Бірінші ұрпақтағы вакциналар-оларға корпускулярлы вакциналар
жатады. Олардың негізін тірі әсіретілген немесе иноктиверленген
(өлтірілген) вакциналар құрайды.
2. Екінші ұрпақтағы вакциналардың препараттарының жекеленген қоздырғыш
немесе олардың өнімдерінің фракциялар құрайды. Бұларға анатоксиді
және химиялық вакциналар жатады.
3. Үшінші ұрпақ препараттарын рекомбинантты векторлық вакциналар
құрайды.
4. Төртінші ұрпақ вакциналарына өңдеу сатысындағы вакциналар
жатады. Бұлар пептидті синтетикалық және антимидиотипті вакциналар,
ДНҚ вакциналары, құрамында ГКГ генінің өнімдері мен трансгенді
өсімдіктерден алынатын вакциналар.
Тірі вакциналар – тірі әлсіздендірілген (атенуирленген) микроб
штамдарынан дайындалатын, жануар организмінде көбеюге және белсенді
имммунитет түзу қабілетіне ие, клиникалық ауру белгілерін тудырмайтын ауру
препарат. Осындай мақсатты көздей отыра жиі әлсіздендірілмеген микроб
штамдары да қолданылады.
Өлтірілген немесе инактивирленген вакциналар – микроорганизм
культураларының жылыту мен, гамма сәулелермен немесе фенолмен формалин,
ацетонмен, спиртпен және т.б. әдістермен әсер ету арқылы өлтірілген
препараттар. Инактиверленген вакциналарға мыналар жатады, мысалы:
фенолвакциналар – микроорганизм өсіндісін фенолмен инактиверлеген препарат.
Химиялық вакциналар - иммунитет түзуді қамтамасыз ететін, химиялық
әдістің көмегімен бөлініп алынатын микроб жасушаларының жеке фракциясының
препараты.
Анатоксиндер - өзінің антигендік және иммуногендік құрылымын сақтай
отыра, өзінің токсиділігін химиялық немесе физикалық факторлардың әсерінен
жұмсайтын токсиндер.
Вакцинаның иммуногенділігі олардың әсерлігінің негізін құрайды.
Вакциналардың корпускулярлылығы олардың иммуногенділігі қамтамасыз етеді,
ал басқа жағдайларда вакцинаның иммуногенділігін көтеруде қосымша әдістер
қолданылады. Вакциналардың құрамына кіретін толық антигендердің
иммуногендігі, олардың молекулясының полимерлігі мен көлеміне байланысты.
Гаптендердің иммуногенділігі - тасымалдаушы молекуласының эпитоп
тығыздығына байланысты. Ақуыздардың толеранттылық қасиеті антигендері үшін
төмен полимерлі тудырады, ал полисахариттер үшін - жоғары полимерлі.
Қандай вакциналар болмасын төмендегі талаптарға сай болуы керек:
1. Антигендердің (макрофак, дендіритті жасушалар,
Лангерганс жасушалары) презинтациясы мен процесингіне қатысушы
қосалқы жасушаларды белсендендірілуі қажет;
2. Т- және В- жасушаларына гуморальды және жасушалық
иммунитеттің керекті арақатынасын қамтамасыз ететін эпитоптан
құралуы тиіс;
3. үрдіске оңай түсуі керек және ... жалғасы
Мақсаты: Ауылшаруашылық жануар ауруларына қарсы коньюгатты
вакциналарды өндіріске еңгізу және ветеринария тәжірибеде қолданумен
танысу.
Мазмұны:
1. Аса қауіпты ауылшаруашылық жануар ауруларына қарсы қауіпсіз коньюгатты
вакциналарды өндіріске еңгізу мен ветеринария тәжірибеде қолдану.
2. Адамзаттың деңсаулық негізгісі мен қоғам бұл - жоғары сапалы медициналық
вакциналармен адам ауруын жою және алдын алу.
3. Полимер - жаңа дәуірдің суббірлікті вакциналар.
Инфекциялық аурулармен күресте уақытында балау, емдеу және
телімді алдын алу жұмыстарын жүргізу ерекше орын алады. Бұл мақсатта
биологиялық өндірісте түрлі биологиялық препараттар шығарылады, олар
төмендегідей топтарға бөлінеді:
1. Белсенді иммунитет түзетін вакциналар;
2. Енжарлы иммунитет түзетін емдік- профилактикалық және
диагностикалық иммунды қан сарысулары мен иммуноглобулиндер;
3. Диагностикалық антигендер мен аллергендер;
4. Бактериялардың лизисін қамтамассыз ететін бактериофагтар:
5. Цитокиндер (интерферондар, интерлейкиндер және т.б.) және
биологиялық иммуностимуляторлар .
Вакцина - түрлі микроорганизмдерде, белгілі микроб компонеттерінен
немесе олардың өміршеңді өнімдерінен алынатын телімді препараттар. Оларды
адам және жануарлардың инфекциялық аурулардың профилактикасында немесе
емдеуде иммундеуді белсендіру үшін қолданады.
Вакцинаны өндірумен адамзат Джэннердің кездерінен бастап
шұғылданып келеді. Э. Джэннер бірінші болып оспаға қарсы вакцинаны егуді
жүзеге асырды. Бүгінгі таңда вакцино-профилактиканың тәжірибесіне 200
жылдан астам уақыт өтті деп санауға болады. Вакцинаның дамуы бірнеше
кезеңнен өткен:
1. Бірінші ұрпақтағы вакциналар-оларға корпускулярлы вакциналар
жатады. Олардың негізін тірі әсіретілген немесе иноктиверленген
(өлтірілген) вакциналар құрайды.
2. Екінші ұрпақтағы вакциналардың препараттарының жекеленген қоздырғыш
немесе олардың өнімдерінің фракциялар құрайды. Бұларға анатоксиді
және химиялық вакциналар жатады.
3. Үшінші ұрпақ препараттарын рекомбинантты векторлық вакциналар
құрайды.
4. Төртінші ұрпақ вакциналарына өңдеу сатысындағы вакциналар
жатады. Бұлар пептидті синтетикалық және антимидиотипті вакциналар,
ДНҚ вакциналары, құрамында ГКГ генінің өнімдері мен трансгенді
өсімдіктерден алынатын вакциналар.
Тірі вакциналар – тірі әлсіздендірілген (атенуирленген) микроб
штамдарынан дайындалатын, жануар организмінде көбеюге және белсенді
имммунитет түзу қабілетіне ие, клиникалық ауру белгілерін тудырмайтын ауру
препарат. Осындай мақсатты көздей отыра жиі әлсіздендірілмеген микроб
штамдары да қолданылады.
Өлтірілген немесе инактивирленген вакциналар – микроорганизм
культураларының жылыту мен, гамма сәулелермен немесе фенолмен формалин,
ацетонмен, спиртпен және т.б. әдістермен әсер ету арқылы өлтірілген
препараттар. Инактиверленген вакциналарға мыналар жатады, мысалы:
фенолвакциналар – микроорганизм өсіндісін фенолмен инактиверлеген препарат.
Химиялық вакциналар - иммунитет түзуді қамтамасыз ететін, химиялық
әдістің көмегімен бөлініп алынатын микроб жасушаларының жеке фракциясының
препараты.
Анатоксиндер - өзінің антигендік және иммуногендік құрылымын сақтай
отыра, өзінің токсиділігін химиялық немесе физикалық факторлардың әсерінен
жұмсайтын токсиндер.
Вакцинаның иммуногенділігі олардың әсерлігінің негізін құрайды.
Вакциналардың корпускулярлылығы олардың иммуногенділігі қамтамасыз етеді,
ал басқа жағдайларда вакцинаның иммуногенділігін көтеруде қосымша әдістер
қолданылады. Вакциналардың құрамына кіретін толық антигендердің
иммуногендігі, олардың молекулясының полимерлігі мен көлеміне байланысты.
Гаптендердің иммуногенділігі - тасымалдаушы молекуласының эпитоп
тығыздығына байланысты. Ақуыздардың толеранттылық қасиеті антигендері үшін
төмен полимерлі тудырады, ал полисахариттер үшін - жоғары полимерлі.
Қандай вакциналар болмасын төмендегі талаптарға сай болуы керек:
1. Антигендердің (макрофак, дендіритті жасушалар,
Лангерганс жасушалары) презинтациясы мен процесингіне қатысушы
қосалқы жасушаларды белсендендірілуі қажет;
2. Т- және В- жасушаларына гуморальды және жасушалық
иммунитеттің керекті арақатынасын қамтамасыз ететін эпитоптан
құралуы тиіс;
3. үрдіске оңай түсуі керек және ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz