Құқықты көркемдік және кең тұрғыдан айқындау
Кіріспе
1. Құқық ұғымы
2. Құқықты көркемдік және кең тұрғыдан айқындау
3. Заңдылықты және заңға қарсы актілердің ара қатынасы
Пайдаланылған әдебиеттер
1. Құқық ұғымы
2. Құқықты көркемдік және кең тұрғыдан айқындау
3. Заңдылықты және заңға қарсы актілердің ара қатынасы
Пайдаланылған әдебиеттер
1991 жылдың желтоқсанында он бес одақтас республикадан құрылған Кеңестік Социалистік Республикалар Одағы ыдырады. Бұрыңғы одақтас республикалардың барлығы өздерін дербес тәуелсіз мемлекет деп жариялады.
Қазақ Кеңестік Социалистік Республикасы да өзін дербес мемлекет деп жариялады.
1991 жылы 16 желтоқсанда Қазақстан Республикасының Жоғарғы Кеңесі "Қазақстан Республикасының мемлекеттік Тәуелсіздягі туралы" конституциялық заң қабылдап, Қазақстанның мемлекеттік тәуелсіздігін жария етті. Онда былай деп жазылды: Қазақстан Республикасы тәуелсіз мемлекет ретінде күллі аумақта бүкіл өкімет билігіне ие болады, өзінің ішкі және сыртқы саясатын дербес анықтап, өзі жүзеге асырады. Дербес мемлекет ретінде Қазақстан Республикасы халықаралық көлемге шығады, өзінің басқа мемлекеттермен қатынасын халықаралық құқық нормалары негізінде құрады. Бұрыңғы Қазақ республикасының аумағы тәуелсіз жаңа мемлекеттің аумағы деп танылды. Бұл аумақ бөлінбейді және оған ешкім қол сұға алмайды деп жарияланды. Барлық ұлттардың азаматтары енді біртұтас Қазақстан халқы болып табылады. Мемлекеттік өкімет Қазақстан халқының еркіне негізделеді. Заң барлық азаматтардың ұлтына, шыққан тегіне, қызмет түріне, тұрғылықты мекеніне қарамастан, тең құқықтар мен бостандықтарға ие болатынын жариялады. Занда Қазақстан мемлекетінің құрылысы туралы айтылды. Мемлекеттік өкімет билігінің заң шығарушылық, атқарушылық және сот тармақтарына бөліну принципі тұңғыш рет танылды.
Қазақ Кеңестік Социалистік Республикасы да өзін дербес мемлекет деп жариялады.
1991 жылы 16 желтоқсанда Қазақстан Республикасының Жоғарғы Кеңесі "Қазақстан Республикасының мемлекеттік Тәуелсіздягі туралы" конституциялық заң қабылдап, Қазақстанның мемлекеттік тәуелсіздігін жария етті. Онда былай деп жазылды: Қазақстан Республикасы тәуелсіз мемлекет ретінде күллі аумақта бүкіл өкімет билігіне ие болады, өзінің ішкі және сыртқы саясатын дербес анықтап, өзі жүзеге асырады. Дербес мемлекет ретінде Қазақстан Республикасы халықаралық көлемге шығады, өзінің басқа мемлекеттермен қатынасын халықаралық құқық нормалары негізінде құрады. Бұрыңғы Қазақ республикасының аумағы тәуелсіз жаңа мемлекеттің аумағы деп танылды. Бұл аумақ бөлінбейді және оған ешкім қол сұға алмайды деп жарияланды. Барлық ұлттардың азаматтары енді біртұтас Қазақстан халқы болып табылады. Мемлекеттік өкімет Қазақстан халқының еркіне негізделеді. Заң барлық азаматтардың ұлтына, шыққан тегіне, қызмет түріне, тұрғылықты мекеніне қарамастан, тең құқықтар мен бостандықтарға ие болатынын жариялады. Занда Қазақстан мемлекетінің құрылысы туралы айтылды. Мемлекеттік өкімет билігінің заң шығарушылық, атқарушылық және сот тармақтарына бөліну принципі тұңғыш рет танылды.
1. Қазақстан мемлекеті мен құқығының негіздері.Атамұра. АЛМАТЫ.
2. Қазақстан Республикасының қылмыстық құқығы. Жеті Жарғы. Алматы.2001.
3. Мемлекет және құқық негіздері. Жеті Жарғы.Алматы.2001.
4. Қазақстан Республикасы мен құқықығының негіздері Алматы.2003.
2. Қазақстан Республикасының қылмыстық құқығы. Жеті Жарғы. Алматы.2001.
3. Мемлекет және құқық негіздері. Жеті Жарғы.Алматы.2001.
4. Қазақстан Республикасы мен құқықығының негіздері Алматы.2003.
Жоспар
Кіріспе
1. Құқық ұғымы
2. Құқықты көркемдік және кең тұрғыдан айқындау
3. Заңдылықты және заңға қарсы актілердің ара қатынасы
Пайдаланылған әдебиеттер
Кіріспе
1991 жылдың желтоқсанында он бес одақтас республикадан құрылған Кеңестік
Социалистік Республикалар Одағы ыдырады. Бұрыңғы одақтас республикалардың
барлығы өздерін дербес тәуелсіз мемлекет деп жариялады.
Қазақ Кеңестік Социалистік Республикасы да өзін дербес мемлекет деп
жариялады.
1991 жылы 16 желтоқсанда Қазақстан Республикасының Жоғарғы Кеңесі
"Қазақстан Республикасының мемлекеттік Тәуелсіздягі туралы" конституциялық
заң қабылдап, Қазақстанның мемлекеттік тәуелсіздігін жария етті. Онда былай
деп жазылды: Қазақстан Республикасы тәуелсіз мемлекет ретінде күллі аумақта
бүкіл өкімет билігіне ие болады, өзінің ішкі және сыртқы саясатын дербес
анықтап, өзі жүзеге асырады. Дербес мемлекет ретінде Қазақстан Республикасы
халықаралық көлемге шығады, өзінің басқа мемлекеттермен қатынасын
халықаралық құқық нормалары негізінде құрады. Бұрыңғы Қазақ республикасының
аумағы тәуелсіз жаңа мемлекеттің аумағы деп танылды. Бұл аумақ бөлінбейді
және оған ешкім қол сұға алмайды деп жарияланды. Барлық ұлттардың
азаматтары енді біртұтас Қазақстан халқы болып табылады. Мемлекеттік өкімет
Қазақстан халқының еркіне негізделеді. Заң барлық азаматтардың ұлтына,
шыққан тегіне, қызмет түріне, тұрғылықты мекеніне қарамастан, тең құқықтар
мен бостандықтарға ие болатынын жариялады. Занда Қазақстан мемлекетінің
құрылысы туралы айтылды. Мемлекеттік өкімет билігінің заң шығарушылық,
атқарушылық және сот тармақтарына бөліну принципі тұңғыш рет танылды.
1993 жылы 28 ақпанда Қазақстан Республикасының Жоғарғы Кеңесі дербес,
тәуелсіз мемлекеттің тұңғыш Конституциясын қабылдады. Қазақстанның
мемлекеттік тәуелсіздігін нығайтуда, халыққа қызмет ететін, азаматтардың
кең көлемді құқықтары мең бостандықтарын т.б. жариялаудағы халықтың еркін
білдіретін мемлекеттік жаңа органдар құруға бұл Конституцияның зор маңызы
болды.
Құқық ұғымы және оның негіздері
И.Кант өзінің құқық туралы ілімінде, мысалы, ежелгі қытай философы
Конфуций секілді құқық пен имандылық табиғатының жақындығын, тығыз
принциптері біртұтас және мінез – құлықтың күллі реттеуіштерінің негізін
құрайды деген идеяны басшылыққа алды. Тарихи, генетикалық және атқаратын
қызметі тұрғысынан алғанда, құқық пен имандылық бірге пайда болып, өмір
сүреді және дамиды, адамның табиғатындағы олардың түп-тамыры да біреу
болады. Ол заңдарды, басқаша айтқанда, заң құқығын құқық пен имандылық
міндеттерін шешетін әлеуметтік реттеудің мәжбүр-леу элементі ретінде
қарастырылады. Әлеуметтік өзін-өзі реттеу әрекеті жеткіліксіз болатын
жағдайлар мен салаларда адамның мінез-құлқын реттеудің мәжбүрлік сипаты бар
қосымша құралдары әрекет ете бастайды.
Кант логика саласының мамандары үшін “Ақиқат дегеніміз не?” деген сұрақ
қандай маңызға ие болса, “Құқық дегеніміз не?” деген сұрақ құқық-танушы
үшін де сондай маңызға ие болады деп есептеді. Канттың ойын-ша, бұл
сұраққа тәжірибелік мағлұматтардың көмегімен немесе қолданы-лып жүрген
заңдарға сілтеме жасау арқылы жауап таба алмаймыз, өйткені бұл заңдарда
ненің құқықтық, ненің құқықтық емес екені көмескі болып қала береді. Оның
пікірінше, бұл жағдайда құқықтың парасатты табиғатын анықтау үшін және
құқық құбылысының жалпы мәселелерін шешу үшін тәжірибелік мағлұматтар
жеткіліксіз болады. Мәселе абстрактілік теори-ялық, философиялық тәсілдер
қолдануды қажет етеді.Осы құқықты қоғамда өзара әрекеттесе өмір сүретін
түрлі адамдардың қатар өмір сүруінің, азат-ерік жігері мен зорлық-зомбылық
көрсетуін өзара шектеудің және шамалаудың сыртқы саласына жатады деп
ойлады. Канттың ойынша, құқық қоғамдық қатынастар нысанына жатады, қоғам
мүшелері бостан-дықтарының өлшемі және шекарасы болып табылады, оның
үстіне, бостандық өлшеміне жалпылама заңдарына сай келетін өлшемі мен
шекарасы болады.
“... Құқық, - деп жазды Кант, құқық туралы ілімнің метафизикалық
бастауларын қарастыра келе, - бұл жалпылама бостандық заңы тұрғысынан
қарағанда, біреудің [адамның] көрсеткен зорлық-зомбылығы келесі біреудің
көрсеткен зорлық-зомбылығымен шамалас болатын жағдайлардың жиынтығы”.
Сонымен қатар, оның негіздерінде құқық адамға қатысты алғанда сезімнен тыс
және тәжірибеге дейін құбылыс ретінде қарастырылады, оның мағынасы адамзат
тарихынан тысқа шығып, адам баласының өмірі мен қызметін ғарыштың іргелі
негіздерімен байланыстырады.
Құқық адам баласының ең жоғары мақсатына ортақ, әлемнің ауқымына
шамалас деп ойлады ойшыл.“Мәнгілік бейбітшілік жөнінде” атты ғақлиясында ол
“адамдардың құқығы” “құдайдың жердегі жаратқандары-ның ең қасиеттісі” деп
жазады. Канттың ойынша, құқық дегеніміз адамзатты мәнгілікпен, ғарыш
заңдарымен, жоғары парасат принциптерімен және түпкі ойларымен
байланыстыратын құбылыс.
Адамға қатысты алғанда, сыртқы заңдары Кант табиғи және ұнамды заңдарға
бөлді. Табиғи заңдар дегеніміз – бұл міндеттілігін а priori ақыл- парасаты
мойындайтын сыртқы заңдар, ұнамды заңдар дегеніміз – бұлар “нағыз сыртқы
заңдар, болмайынша, міндеттемейтін, демек оларсыз заңдар бола алмайтын”
сыртқы заңдар. Кант кейде “нағыз сыртқы құқық” деген тіркесті пайдаланған.
Ол күрделі қоғамдық өмірде ненің заңды екенін ұдайы бірден анықтауға бола
бермейтініне назар аударады. Оның үстіне, нақты қайшылықтарды, құқықтың
түрлі мәнділігін көрсететін екі ұшты жағдайлар да тууы мүмкін. Мұндай
жағдайларда ол“кең мағынадағы құқық” пайдаланған. “Мәжбүрлеу құқығы”
(мысалы, әділеттілікке, осынау “мылқау құдыретке” шақыратын, тараптардың
шартында өзге ештеңе көзделмейтін реттерде бірден – бір тиімді құрал бола
алатын) және аса қажеттілік(“құқықсыз мәжбүрлеу”) ретіндегі әділеттілік
осыған жатқызылады. Алайда осы қажаттілік ұғымы “мұқтаждық заңды
мойындамайды (necessitas non habet lege m)” мағынасында ашылса да, Канттың
ойынша, теріс нәрсені заңға сәйкес ететін мұқтаждық болуы мүмкін емес.
Құқықтық мемлекет белгілері.
Қазақстандағы заң шығарушы билік.
Қазақстанда президенітік лауазым КСРО- ның ыдырауы қарсаңында енгізілді.
Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесі 1990 жылы 24 сәуірде Қазақ КСР-інің Президенті
қызметін енгізу туралы заң қабылдады. Жоғарғы Кеңес Қазақ КСР-інің тұңгыш
Президенті етіп Н.Ә. Назарбаевты сайлады. Заң мемлекеттің жоғары органдары
жүйесіндегі Президенттің орнын анықтады. Президейттің өкілеті шектеулі
болады. Ол үкімет басшысы болып саналған жоқ. Жоғарғы Кеңестің билігі
шектеубіз болды, ол барлық мәселелер бойыңша заң қабылдайтын Президентті
қайта сайлай алатын т.т болады.
Тәуелсіз Қазақстан мемлекеті құрылған кезден бастап Президент меклекет
басшысы деп жарияланды.
Қазақстан Республикасының 1995 жылғы Конституциясы елімізді президенттік
басқару нысанындағы мемлекет деп жарйялады.
Жоғарыда айтылғандай, біздің республикада мемлекеттік билік заң шығарушы,
атқарушы және сот тармақтарына бөліну принципіне негізделіп құрйлады.
Президент осы тармақтардың бірде біріне жатпайды. Сөйте тұра, Президент
мемлекеттік биліктің барлық тармақтарымен байланысты болады. Ол мынадай
мәселе бойынша Парламентпен байланысты болады мемлекет қабылдаған заңға
Президент қол қояды. Президенттің тыйым салу хақысы (право вето) бар, яғни
ол заңды пысықтай түсу үшін Парламентке қайтара алады. Президент өзіне
белгілі бір мерзімге арнап заң шығаратын өкілеттілік беру жөнінде
Парламентке ұсыныс енгізуге хақылы. Егер Парламент Президенттің өтінішін
қанағаттандыратын болса, Президент заң қабылдай алады. Демек белгілі бір
мерзім ішінде Президент заң қабылдау мәселелері бойынша Парламентті
алмастырады. Сонан соң, егер Парламент Президенттің өте тығыз деп санайтын
заңын ... жалғасы
Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Кіріспе
1. Құқық ұғымы
2. Құқықты көркемдік және кең тұрғыдан айқындау
3. Заңдылықты және заңға қарсы актілердің ара қатынасы
Пайдаланылған әдебиеттер
Кіріспе
1991 жылдың желтоқсанында он бес одақтас республикадан құрылған Кеңестік
Социалистік Республикалар Одағы ыдырады. Бұрыңғы одақтас республикалардың
барлығы өздерін дербес тәуелсіз мемлекет деп жариялады.
Қазақ Кеңестік Социалистік Республикасы да өзін дербес мемлекет деп
жариялады.
1991 жылы 16 желтоқсанда Қазақстан Республикасының Жоғарғы Кеңесі
"Қазақстан Республикасының мемлекеттік Тәуелсіздягі туралы" конституциялық
заң қабылдап, Қазақстанның мемлекеттік тәуелсіздігін жария етті. Онда былай
деп жазылды: Қазақстан Республикасы тәуелсіз мемлекет ретінде күллі аумақта
бүкіл өкімет билігіне ие болады, өзінің ішкі және сыртқы саясатын дербес
анықтап, өзі жүзеге асырады. Дербес мемлекет ретінде Қазақстан Республикасы
халықаралық көлемге шығады, өзінің басқа мемлекеттермен қатынасын
халықаралық құқық нормалары негізінде құрады. Бұрыңғы Қазақ республикасының
аумағы тәуелсіз жаңа мемлекеттің аумағы деп танылды. Бұл аумақ бөлінбейді
және оған ешкім қол сұға алмайды деп жарияланды. Барлық ұлттардың
азаматтары енді біртұтас Қазақстан халқы болып табылады. Мемлекеттік өкімет
Қазақстан халқының еркіне негізделеді. Заң барлық азаматтардың ұлтына,
шыққан тегіне, қызмет түріне, тұрғылықты мекеніне қарамастан, тең құқықтар
мен бостандықтарға ие болатынын жариялады. Занда Қазақстан мемлекетінің
құрылысы туралы айтылды. Мемлекеттік өкімет билігінің заң шығарушылық,
атқарушылық және сот тармақтарына бөліну принципі тұңғыш рет танылды.
1993 жылы 28 ақпанда Қазақстан Республикасының Жоғарғы Кеңесі дербес,
тәуелсіз мемлекеттің тұңғыш Конституциясын қабылдады. Қазақстанның
мемлекеттік тәуелсіздігін нығайтуда, халыққа қызмет ететін, азаматтардың
кең көлемді құқықтары мең бостандықтарын т.б. жариялаудағы халықтың еркін
білдіретін мемлекеттік жаңа органдар құруға бұл Конституцияның зор маңызы
болды.
Құқық ұғымы және оның негіздері
И.Кант өзінің құқық туралы ілімінде, мысалы, ежелгі қытай философы
Конфуций секілді құқық пен имандылық табиғатының жақындығын, тығыз
принциптері біртұтас және мінез – құлықтың күллі реттеуіштерінің негізін
құрайды деген идеяны басшылыққа алды. Тарихи, генетикалық және атқаратын
қызметі тұрғысынан алғанда, құқық пен имандылық бірге пайда болып, өмір
сүреді және дамиды, адамның табиғатындағы олардың түп-тамыры да біреу
болады. Ол заңдарды, басқаша айтқанда, заң құқығын құқық пен имандылық
міндеттерін шешетін әлеуметтік реттеудің мәжбүр-леу элементі ретінде
қарастырылады. Әлеуметтік өзін-өзі реттеу әрекеті жеткіліксіз болатын
жағдайлар мен салаларда адамның мінез-құлқын реттеудің мәжбүрлік сипаты бар
қосымша құралдары әрекет ете бастайды.
Кант логика саласының мамандары үшін “Ақиқат дегеніміз не?” деген сұрақ
қандай маңызға ие болса, “Құқық дегеніміз не?” деген сұрақ құқық-танушы
үшін де сондай маңызға ие болады деп есептеді. Канттың ойын-ша, бұл
сұраққа тәжірибелік мағлұматтардың көмегімен немесе қолданы-лып жүрген
заңдарға сілтеме жасау арқылы жауап таба алмаймыз, өйткені бұл заңдарда
ненің құқықтық, ненің құқықтық емес екені көмескі болып қала береді. Оның
пікірінше, бұл жағдайда құқықтың парасатты табиғатын анықтау үшін және
құқық құбылысының жалпы мәселелерін шешу үшін тәжірибелік мағлұматтар
жеткіліксіз болады. Мәселе абстрактілік теори-ялық, философиялық тәсілдер
қолдануды қажет етеді.Осы құқықты қоғамда өзара әрекеттесе өмір сүретін
түрлі адамдардың қатар өмір сүруінің, азат-ерік жігері мен зорлық-зомбылық
көрсетуін өзара шектеудің және шамалаудың сыртқы саласына жатады деп
ойлады. Канттың ойынша, құқық қоғамдық қатынастар нысанына жатады, қоғам
мүшелері бостан-дықтарының өлшемі және шекарасы болып табылады, оның
үстіне, бостандық өлшеміне жалпылама заңдарына сай келетін өлшемі мен
шекарасы болады.
“... Құқық, - деп жазды Кант, құқық туралы ілімнің метафизикалық
бастауларын қарастыра келе, - бұл жалпылама бостандық заңы тұрғысынан
қарағанда, біреудің [адамның] көрсеткен зорлық-зомбылығы келесі біреудің
көрсеткен зорлық-зомбылығымен шамалас болатын жағдайлардың жиынтығы”.
Сонымен қатар, оның негіздерінде құқық адамға қатысты алғанда сезімнен тыс
және тәжірибеге дейін құбылыс ретінде қарастырылады, оның мағынасы адамзат
тарихынан тысқа шығып, адам баласының өмірі мен қызметін ғарыштың іргелі
негіздерімен байланыстырады.
Құқық адам баласының ең жоғары мақсатына ортақ, әлемнің ауқымына
шамалас деп ойлады ойшыл.“Мәнгілік бейбітшілік жөнінде” атты ғақлиясында ол
“адамдардың құқығы” “құдайдың жердегі жаратқандары-ның ең қасиеттісі” деп
жазады. Канттың ойынша, құқық дегеніміз адамзатты мәнгілікпен, ғарыш
заңдарымен, жоғары парасат принциптерімен және түпкі ойларымен
байланыстыратын құбылыс.
Адамға қатысты алғанда, сыртқы заңдары Кант табиғи және ұнамды заңдарға
бөлді. Табиғи заңдар дегеніміз – бұл міндеттілігін а priori ақыл- парасаты
мойындайтын сыртқы заңдар, ұнамды заңдар дегеніміз – бұлар “нағыз сыртқы
заңдар, болмайынша, міндеттемейтін, демек оларсыз заңдар бола алмайтын”
сыртқы заңдар. Кант кейде “нағыз сыртқы құқық” деген тіркесті пайдаланған.
Ол күрделі қоғамдық өмірде ненің заңды екенін ұдайы бірден анықтауға бола
бермейтініне назар аударады. Оның үстіне, нақты қайшылықтарды, құқықтың
түрлі мәнділігін көрсететін екі ұшты жағдайлар да тууы мүмкін. Мұндай
жағдайларда ол“кең мағынадағы құқық” пайдаланған. “Мәжбүрлеу құқығы”
(мысалы, әділеттілікке, осынау “мылқау құдыретке” шақыратын, тараптардың
шартында өзге ештеңе көзделмейтін реттерде бірден – бір тиімді құрал бола
алатын) және аса қажеттілік(“құқықсыз мәжбүрлеу”) ретіндегі әділеттілік
осыған жатқызылады. Алайда осы қажаттілік ұғымы “мұқтаждық заңды
мойындамайды (necessitas non habet lege m)” мағынасында ашылса да, Канттың
ойынша, теріс нәрсені заңға сәйкес ететін мұқтаждық болуы мүмкін емес.
Құқықтық мемлекет белгілері.
Қазақстандағы заң шығарушы билік.
Қазақстанда президенітік лауазым КСРО- ның ыдырауы қарсаңында енгізілді.
Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесі 1990 жылы 24 сәуірде Қазақ КСР-інің Президенті
қызметін енгізу туралы заң қабылдады. Жоғарғы Кеңес Қазақ КСР-інің тұңгыш
Президенті етіп Н.Ә. Назарбаевты сайлады. Заң мемлекеттің жоғары органдары
жүйесіндегі Президенттің орнын анықтады. Президейттің өкілеті шектеулі
болады. Ол үкімет басшысы болып саналған жоқ. Жоғарғы Кеңестің билігі
шектеубіз болды, ол барлық мәселелер бойыңша заң қабылдайтын Президентті
қайта сайлай алатын т.т болады.
Тәуелсіз Қазақстан мемлекеті құрылған кезден бастап Президент меклекет
басшысы деп жарияланды.
Қазақстан Республикасының 1995 жылғы Конституциясы елімізді президенттік
басқару нысанындағы мемлекет деп жарйялады.
Жоғарыда айтылғандай, біздің республикада мемлекеттік билік заң шығарушы,
атқарушы және сот тармақтарына бөліну принципіне негізделіп құрйлады.
Президент осы тармақтардың бірде біріне жатпайды. Сөйте тұра, Президент
мемлекеттік биліктің барлық тармақтарымен байланысты болады. Ол мынадай
мәселе бойынша Парламентпен байланысты болады мемлекет қабылдаған заңға
Президент қол қояды. Президенттің тыйым салу хақысы (право вето) бар, яғни
ол заңды пысықтай түсу үшін Парламентке қайтара алады. Президент өзіне
белгілі бір мерзімге арнап заң шығаратын өкілеттілік беру жөнінде
Парламентке ұсыныс енгізуге хақылы. Егер Парламент Президенттің өтінішін
қанағаттандыратын болса, Президент заң қабылдай алады. Демек белгілі бір
мерзім ішінде Президент заң қабылдау мәселелері бойынша Парламентті
алмастырады. Сонан соң, егер Парламент Президенттің өте тығыз деп санайтын
заңын ... жалғасы
Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz