Еңбек құқығының қайнар көздерінің түсінігі

Кіріспе
Негізгі бөлім
1. Еңбек құқығының қайнар көздерінің түсінігі оларды саралау.
2. Еңбек құқығы қайнар көздерінің түрлері.
Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер

Еңбек құқығы – құқықтың азаматтардың еңбек бостандығына конституциялық құқығын іске асыру барысында, жұмыс беруші мен қызметкердің арасында, жеке, ұжымдық және басқа шарттар негізінде белгілі бір еңбек қызметін тараптардың жүзеге асыруы кезінде туындайтын еңбек қатынастарын реттеуші саласы.
Еңбек құқығының негізгі бастауы 1999 жылы 10 желтоқсанда қабылданған «Қазақстан Республикасындағы еңбек туралы» Қазақстан Республикасының Заңы болып табылады. Еңбек құқығы нормалары, сондай-ақ, басқа да нормативтік актілерде мазмұндалаған: Ұжымның шарттар туралы, Еңбекті қорғау туралы, Кәсіптік одақтар туралы Қазақстан Республикасының Заңдары. Олар «Еңбек туралы» Заңға қайшы келмеуі себепті қолданылады.
«Қазақстан Республикасындағы еңбек туралы» Заң 109 баптан тұрады, олар жалпы ережелерге, жеке еңбек шартына, ұжымдық шартқа, қызметкерлердің жекелеген санаттарының еңбек қатынастарын реттеуге, жұмыс уақытына, демалыс уақытына, жалақы және еңбекті нормалауға, қызметкерлерге кепілдіктер беру мен өтемақы төлеуге, және еңбек шарты тараптарының материалдық жауапкершілігіне, қызметкерлерді көтермелеу және жазалау шараларына, еңбек дауларына және «Қазақстан Республикасындағы еңбек туралы» Заңның сақталуына бақылау жасауға арналған 12 бөлімге топтастырылған.
Әркімнің де өзінің еңбек құқықтарын іске асыруға тең мүмкіндіктері бар. Жынысына, жасына, нәсіліне, ұлтына, тіліне, мүлік пен қызмет жағдайына, тұрғылықты жеріне, дінге көзқарасына, сеніміне, азаматтыққа, қоғамдық бірлестіктерді болуына, сондай-ақ қызметкердің іскерлік қабілеті мен оның еңбегінің нәтижелеріне байланысты болмайтын басқа да мән-жайларға қарамастан, ешкімнің де еңбек құқықтары шектелуге немесе оларды іске асыруда қандай да бір артықшылықтар алуға тиіс емес.

1. Б. Қонақбаев «Азаматтарды құқықтық қорғау және олардың құқықтары мен бостандықтарының кепілдіктерін нығайту» // Заң.-2005ж
2. Ғ. Сапарғалиев, А. Ибраева Мемлекет және құқық теориясы: оқу құралы.- Алматы, «Жеті жарға», 1998ж
3. «Қазақстан Республикасының Конституциясы»: Түсініктеме.-Алматы, «Жеті жарғы», 1999ж.
4. Қ.Д. Жоламан, А.Қ. Мухтарова, А.Н. Таукелов мемлекет және құқық теориясы: оқулық.-Алматы, ҚазМЗУ-дың баспа- полиграфия орталығы 1999ж.

Пән: Құқық, Криминалистика
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 11 бет
Таңдаулыға:

Жоспар

Кіріспе
Негізгі бөлім
1. Ењбек ќ±ќыѓыныњ ќайнар кµздерініњ т‰сінігі оларды саралау.
2. Еңбек құқығы қайнар көздерінің түрлері.
Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер

Кіріспе

Еңбек құқығы – құқықтың азаматтардың еңбек бостандығына конституциялық
құқығын іске асыру барысында, жұмыс беруші мен қызметкердің арасында, жеке,
ұжымдық және басқа шарттар негізінде белгілі бір еңбек қызметін тараптардың
жүзеге асыруы кезінде туындайтын еңбек қатынастарын реттеуші саласы.
Еңбек құқығының негізгі бастауы 1999 жылы 10 желтоқсанда қабылданған
Қазақстан Республикасындағы еңбек туралы Қазақстан Республикасының Заңы
болып табылады. Еңбек құқығы нормалары, сондай-ақ, басқа да нормативтік
актілерде мазмұндалаған: Ұжымның шарттар туралы, Еңбекті қорғау туралы,
Кәсіптік одақтар туралы Қазақстан Республикасының Заңдары. Олар Еңбек
туралы Заңға қайшы келмеуі себепті қолданылады.
Қазақстан Республикасындағы еңбек туралы Заң 109 баптан тұрады, олар
жалпы ережелерге, жеке еңбек шартына, ұжымдық шартқа, қызметкерлердің
жекелеген санаттарының еңбек қатынастарын реттеуге, жұмыс уақытына, демалыс
уақытына, жалақы және еңбекті нормалауға, қызметкерлерге кепілдіктер беру
мен өтемақы төлеуге, және еңбек шарты тараптарының материалдық
жауапкершілігіне, қызметкерлерді көтермелеу және жазалау шараларына, еңбек
дауларына және Қазақстан Республикасындағы еңбек туралы Заңның сақталуына
бақылау жасауға арналған 12 бөлімге топтастырылған.
Әркімнің де өзінің еңбек құқықтарын іске асыруға тең мүмкіндіктері бар.
Жынысына, жасына, нәсіліне, ұлтына, тіліне, мүлік пен қызмет жағдайына,
тұрғылықты жеріне, дінге көзқарасына, сеніміне, азаматтыққа, қоғамдық
бірлестіктерді болуына, сондай-ақ қызметкердің іскерлік қабілеті мен оның
еңбегінің нәтижелеріне байланысты болмайтын басқа да мән-жайларға
қарамастан, ешкімнің де еңбек құқықтары шектелуге немесе оларды іске
асыруда қандай да бір артықшылықтар алуға тиіс емес.
Қазақстан Республикасындағы еңбек туралы Заң еңбек қатынастарының ең
төменгі стандарттарын белгілейді, олар жеке еңбекпен немесе ұжымдық шартта
жақсы жаққа өзгеруі мүмкін және қажет. Басқа нормативтік құқықтық
актілермен реттелетін қызметкерлердің жекелеген санаттарының еңбек
жағдайлары Қазақстан Республикасындағы еңбек туралы Заңда белгіленген
стандарттан төмен болуы тиіс емес.
Жеке еңбек, ұжымдық шарттардың мәмілелері, егер олар тзаңдылықтарға
қайшы келмейтін болса, тараптардың орындалуы үшін міндетті болып табылады.
Ұжымдық шарт – жазбаша шарт түрінде әзірленген, бір немесе бірнеше жұмыс
берушілер (олардың өкілдері) және бір немесе бірнеше кәсіптік одақтар не
кәсіптік одақтардың мүшесі болып табылмайтын, келіссөздер жүргізу үшін өз
ұйымын құрған қызметкерлер қол қойған құқықтық акт.
Жеке еңбек шарты – жазбаша түрде, кемінде екі дана етіп, жұмыс беруші
мен қызметкерлердің арасында жасалынған екі жақты келісім. Ол бойынша
қызметкер белгілі бір мамандық, біліктілік немесе қызметбойынша, жұмыс
берушінің актісін орындауға міндетенеді, ал жұмыс беруші қызметкерге дәл
уақытында және толық көлемде жалақысын және басқа, заңдылықтар мен және
тараптардың келісімімен қарастырылған ақшалай өтемдірді төлеуге, еңбек
туралы заңдылықтармен және ұжымдық шартпен және жағдайын қамтамасыз етуге
міндетенеді. Жеке еңбек шарты: а) белгісіз мерзімге, ә) белгілі бір
мерзімге, б) белгілі бір жұмысты орындау уақытында жасалуы мүмкін. Егер
жеке еңбек шартында оның орындалу мерзімі жазылмаса, онда ол белгісіз
мерзімге жасалынған болып есептелінеді. Жеке еңбек шартын он алты жасқа
толған адамдармен жасауға жол беріледі. Ата-анасының бірінің (қорғаншының,
қамқоршының) келісімімен жеке еңбек шарты оқудан бос уақытында денсаулығына
зиян келтірмейтін және оқу процесін бұзбайтын жұмысты орындау үшін он төрт
жасқа толған оқушымен жасалуы мүмкін. Ата-аналардың (қорғаншының,
қамқоршының) келісімі жазбаша түрде беріледі, бұл жағдайда ата-аналар
(қорғаншылар, қамқоршылар) жеке еңбек шартына кәмелетке жасы толмаған
тұлғамен бірге қол қояды.
Қызметкерлердің еңбек функциясын орындай бастауы шартта белгіленген
жұмыстың басталу датасы болып есептелінеді, егер жұмыс беруші тарапынан
тиісті дәрежеде жеке шарт болмаған немесе әзірленбеген жағдайда, жеке еңбек
шартының жасалынғаннан кейін жұмыс беруші қызметкерді жұмысқа алу туралы
бұйрық жазуға міндетті, онымен қол қою арқылы танысады.
Қызметкер жұмыс уақытының толық емес ұзақтылығын қарастыратын бірнеше
орынмен жеке еңбек шарттарын жасасуға құқылы. Жеке еңбек шарттарын жасасу
үшін жұмыс беруші қызметкердің еңбек жолын дәлелдейтін құжаттарды, жеке
куәлігін (төлқұжат), әлеуметтік жеке код берілгені туралы, куәлікті,
зейнетақылы шартты, он алты жастан кіші тұлғалар үшін тууы туралы куәлігін,
білімі туралы немесе кәсіптік дайындығы туралы құжаттарды және
заңдылықтармен қарастырылған басқа да құжаттарды талап етуге құқылы.
Жеке еңбек шарты:
1) мерзімнің бітуі бойынша;
2) тараптардың еркіне байланысты емес мән-жайлар бойынша:
- қызметкерлерді әскери қызметке шақырған кезде;
- сот үкімінің заңды күшке енген кезінде;
- қызметкер қаза болған жағдайда;
- сот қызметкердіәрекетке қабілетсіз немесе шектеулі қабілетсіз деп
таныған жаңдайда тоқталуы мүмкін.

Еңбек құқығының қайнар көздері – бұл қай органның қандай мәселелерге
қатысты қабылдағанына байланысты ерекшеленетін еңбек заңнамасының
нормативтік құқықтық актілері. В.Н.Уваров атап өткендей, еңбек құқығы
қайнар көзінің түсінігі тура мағынада еңбек құқығының нормаларына бастама
беретін, еңбек туралы нормаларды туындататын ж.не олардың мазмұны
анықталатын қасиеттен тұрады, сондықтан еңбек құқығының қайнар көздерін 2
құрамдас бөліктің: еңбек туралы құқықтық нормалардың материалдық мазмұнының
ж.не нысанының біртұтастығы ретінде сипаттауға болады. Еңбек құқығы қайнар
көздерінің материалдық мазмұны еңбек қатынастарымен байланысты. Еңбек
қатынастары барысында бірлескен еңбек жүзеге асырылған кезде қызметкер мен
жұмыс берушінің экономикалық, саяси ж.не әлеуметтік қажеттіліктері, олардың
мүдделері қарама-қайшы болуы мүмкін. Мұндай жағдайда оларды реттеудің,
еңбек қатынастары жүйесіндегі белгілі бір құқықтық нормаларды, жүріс-тұрыс
ережелерін анықтаудың қажеттігі туады.
Еңбек қатынастары жүйесіндегі бұл нормаларды, жүріс-тұрыс ережелерін
мемлекеттің арнайы органдары анықтайды. Яғни, еңбек құқығы қайнар
көздерінің түсінігі мемлекеттік органдардың құқықты қалыптастыру, оған
заңдар, жарлықтар, қаулылар ж.не өзге нормативтік құқықтық актілер нысанын
беру жөніндегі тікелей қызметімен байланысты. Бұл жерде біз еңбек құқығының
қайнар көздері түсінігінің формальды немесе заңды мағынасын байқаймыз.
Сонымен, еңбек құқығының қайнар көздері ретінде мемлекеттің құзыретті
органдарының еңбек және өзге де қоғамдық қатынастарды реттеу саласындағы
құқық шығарушы қызметінің нәтижелерін тануға болады. Басқаша айтар болсақ,
еңбек құқығының қайнар көздері – бұл жалданбалы қызметкерлердің еңбегін
пайдалану жне ұйымдастыру жөніндегі қатынастарды, еңбек нарығын реттейтін
нормативтік құқықтық актілер.
Еңбек құқығының қайнар көздері осы саланың нормаларынан тұрады және
оларды осы нормаларды қолдану актісімен шатастыруға болмайды. Мысалы, ҚР
Еңбек туралы заңы еңбек құқығының жұмыстан босату туралы нормалардан
тұратын қайнар көзі, ал ұйым басшысының жұмыстан босату (немесе қызметке
қабылдау, ауыстыру, тәртіптік жаза тағайындау) туралы бұйрығы құқыққолдану
актісі болып табылады. Жалпы алғанда еңбек құқығының барлық қайнар көздері
қайнар көздер жүйесін құрайды, мұнда олар өз мәні, бағыңыстылығы бойынша ҚР
Конституциясынан, еңбек туралы халықаралық-құқықтық актілерден (Халықаралық
еңбек ұйымының конвенциялары ж.не ұсынысатыр, БҰҰ-ның актілері ж.не өзге де
халықаралық ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.