Оқыту процесіне сипаттама
1. Оқыту процесіне сипаттама
2. Оқытудың кезеңдері
3. Дидактиканың принциптері
4. Оқыту процесінің заңдылықтары
5. Көрнекілік принципі
6. Көрнекілік принципінің түрлері
2. Оқытудың кезеңдері
3. Дидактиканың принциптері
4. Оқыту процесінің заңдылықтары
5. Көрнекілік принципі
6. Көрнекілік принципінің түрлері
Мектептегі оқыту- мұғалім мен оқушының бірлікте атқаратын қызметі, ол оқушының мұғалімнің басшылығымен саналы және тұрақты білім алуына , шеберлік пен дағдыларды игеруіне бағытталған.
Сырттан оқушы студенттер педагогика оқулығынан білім, шеберлік, дағдыдегенде нені түсіну қажеттігін және бұл ұғымдардың өзара байланысы неде екенін ұғып алулары керек.
Оқыту- екі жақты процесс. Бұл процеске бір жағынан, оқытатын, сабақ беретін мұғалім; екінші жағынан, оқитын оқушылар қатысады. Оқыту үшін мұғалімнің оқытқаны ғана жеткіліксіз, сонымен бірге, оқушылардың оқығаны да қажет. Мұғалімнің басшылық, ұйымдастырушылық рөлі, оқушылардың белсенділігі, саналылығы және өздігінен жұмыс істей алумен дұрыс ұштастырылуға тиіс. Бұл қағиданы сырттан оқушы студент жақсы ұғынуы керек. Өйткені айтылып отырған талап оқыту, сабақ өткізу әдістерін т.б. дұрыс таңдап алып, қолдануға жәрдемдеседі.
Оқытуды таныту мен шатастыруға болмайды. Таным туралы сөз болғанда, ғылыми танымды, оқымыстының дүниені тануын айтамыз. Объективті дүниенің біздің санамыздағы сәулесі таным болады.
Көзбен көру- бұл сезімдік таным, сезімммүшелерінің қатынасуымен тану ( көру, есту, иіскеу, ұстап қарау, дәмін білу). Танудың бастапқы кезеңі- біздің түйсіктеріміз, қабылдауларымыз, елестетулеріміз.
Шығарылған ережелерді заңдармен т.б. адамдар практикада тексерді. Практика шындықтың белгісі.
Сырттан оқушы студенттер педагогика оқулығынан білім, шеберлік, дағдыдегенде нені түсіну қажеттігін және бұл ұғымдардың өзара байланысы неде екенін ұғып алулары керек.
Оқыту- екі жақты процесс. Бұл процеске бір жағынан, оқытатын, сабақ беретін мұғалім; екінші жағынан, оқитын оқушылар қатысады. Оқыту үшін мұғалімнің оқытқаны ғана жеткіліксіз, сонымен бірге, оқушылардың оқығаны да қажет. Мұғалімнің басшылық, ұйымдастырушылық рөлі, оқушылардың белсенділігі, саналылығы және өздігінен жұмыс істей алумен дұрыс ұштастырылуға тиіс. Бұл қағиданы сырттан оқушы студент жақсы ұғынуы керек. Өйткені айтылып отырған талап оқыту, сабақ өткізу әдістерін т.б. дұрыс таңдап алып, қолдануға жәрдемдеседі.
Оқытуды таныту мен шатастыруға болмайды. Таным туралы сөз болғанда, ғылыми танымды, оқымыстының дүниені тануын айтамыз. Объективті дүниенің біздің санамыздағы сәулесі таным болады.
Көзбен көру- бұл сезімдік таным, сезімммүшелерінің қатынасуымен тану ( көру, есту, иіскеу, ұстап қарау, дәмін білу). Танудың бастапқы кезеңі- біздің түйсіктеріміз, қабылдауларымыз, елестетулеріміз.
Шығарылған ережелерді заңдармен т.б. адамдар практикада тексерді. Практика шындықтың белгісі.
1.Ысқақов Жұмақан, Ысқақов Жәнібек
«Педогогика» Шымкент 2004ж
2.Ж.Б. Қоянбаев, Р.М. Қоянбаев
«Педогогика» Алматы. 2004ж
«Педогогика» Шымкент 2004ж
2.Ж.Б. Қоянбаев, Р.М. Қоянбаев
«Педогогика» Алматы. 2004ж
Оқыту процесіне сипаттама .
Мектептегі оқыту- мұғалім мен оқушының бірлікте атқаратын қызметі, ол
оқушының мұғалімнің басшылығымен саналы және тұрақты білім алуына ,
шеберлік пен дағдыларды игеруіне бағытталған.
Сырттан оқушы студенттер педагогика оқулығынан білім, шеберлік,
дағдыдегенде нені түсіну қажеттігін және бұл ұғымдардың өзара
байланысы неде екенін ұғып алулары керек.
Оқыту- екі жақты процесс. Бұл процеске бір жағынан, оқытатын,
сабақ беретін мұғалім; екінші жағынан, оқитын оқушылар қатысады.
Оқыту үшін мұғалімнің оқытқаны ғана жеткіліксіз, сонымен бірге,
оқушылардың оқығаны да қажет. Мұғалімнің басшылық, ұйымдастырушылық
рөлі, оқушылардың белсенділігі, саналылығы және өздігінен жұмыс
істей алумен дұрыс ұштастырылуға тиіс. Бұл қағиданы сырттан оқушы
студент жақсы ұғынуы керек. Өйткені айтылып отырған талап оқыту,
сабақ өткізу әдістерін т.б. дұрыс таңдап алып, қолдануға
жәрдемдеседі.
Оқытуды таныту мен шатастыруға болмайды. Таным туралы сөз
болғанда, ғылыми танымды, оқымыстының дүниені тануын айтамыз.
Объективті дүниенің біздің санамыздағы сәулесі таным болады.
Көзбен көру- бұл сезімдік таным, сезімммүшелерінің қатынасуымен
тану ( көру, есту, иіскеу, ұстап қарау, дәмін білу). Танудың
бастапқы кезеңі- біздің түйсіктеріміз, қабылдауларымыз,
елестетулеріміз.
Шығарылған ережелерді заңдармен т.б. адамдар практикада
тексерді. Практика шындықтың белгісі.
Объективті дүниені тану процесі осылайша болады.
Оқушы да дүниені таниды. Осы мағынада алғанда, таым мен
оқытудың арасында ұқсастық бар. Оқуғатанымның өзгеше бір формасы
ретінде қарау керек.
Алайда оқымыстының дүниені тануы мен оқушының тануы арасында
елеулі айырмашылық бар. Оқымысты танымның ғылыми методын игерген,
ақыл-ойы , денесі дамып жетілген адам болғандықтан осы күнге дейін
белгісіз нәрсені , жаңаны таниды. Ол жаңа заңдар мен заңдылықтарды
ашады. Оқушы болса , өсіп келе жатқан организм , ол мұғалімнің
басшылығымен ғылым бұрын ашқан , даяр ьілімдерді игереді. Және де
оқушыға ол білім дидактикалық жолмен түсіндіріледі. Оқыту процесінде
адамның дүниені тануының негізгі заңдылықтары сақталады.
Оқытудың мынадай кезеңдері болады:
1. қабылдау;
2. ақылға тоқу;
3. естс сақтау;
4. аталған білімін практикада қолдану.
Көрсетілген буындардың әрқайсысы өзара тығыз байланысты , бірі
мен бірі сабақтасып жатады.
Сырттан оқушы студент өзінің практикалық жұмысында мыналарға
қарай басшылық ететінін ойластырып алуы тиіс:
1) Оқушылардың оқу материалдарын қабылдауы. Мына ұғымдарды айырып
алуы керек: тікелей және екінші нәрсе арқылы қабылдау ,
экскурсиялар , көрнекі құралдарды қолдану , мұғалімнің өз сөзі ,
оқулықты балалардың өмір тәжірибесін т.б. пайдалану ;
2) Оқушылардың оқу материалын ақылға тоқуы. Мұғалім оқушыларды
нақтыдан абстркатыға қалай апарады , олардың ақыл- ой қабілетін
қалай дамытады ; олардың ұғымдарын қалай қалыптастырады, қабілеттері
мен ой- пікірін қалай дамытады ;оқушылардың біліміндегі формализммен
қалай күреседі ;
3) Оқушылардың оқу материалын есте сақтауы . Практикалық жұмысында
кіші мектеп жасындағы ( негізінен механикалық ес) оқушылардың есте
қалдыру ( логикалық ес ) оқушылардың есте қалдыру ережелерін қалай
есепке алады; механикалық және логикалық есті бір-бірмен қалай
ұштастырады: мұғалім оқушылардың есін қалай дамытады; оқушылардың
білімдері мен шеберліктерін қалай пысықтайды . Түсіну –ойда
сақтаудың негізі дейтін қағиданы қалай түсіну керек , оқушылардың
оқу материалын есте сақтауы үшін ынта мен эмоция қандай рөл
атқарады , оқу жұмысында еңбек пен демалыстың алмасуының маңызы;
4) Алған білімді практикада қолдана білу. Ғылым атаулының басталар
кезеңі- практика екенін ұғыну керек . Практика- ақиқаттың белгісі.
Практика – теорияның қолданылатын жері. Мысал үшін оқушылардың
ботаникадан білімін алайық . Осы білімдері оқушылардың оқу-тәжірибе
участогіндегі практикалық жұмысына көмегін тигізеді. Білім
практикамен тексеріледі. Сонымен бірге , оқушылардың практикалық
қызметі оларда білім қажеттігін , білімін тереңдетіп , кеңейтудің
қажеттігін тудырады.
Білімді практикада қолдану бұл- мектептің өмірімен байланысты
болады. Ғылым өндірістің , техниканың теориялық негізі болып
табылады.
Практикаға байланысты осы негізгі әселелерді анықтап алғаннан
кейін , сырттан оқушы студент мына мәселелерді айқындауға тиісті :
теорияны практикамен байланыстыру ісінде оқушылардың шеберханаларда,
мектеп жанындағы участоктегі жұмысшының , олардың қоғамдық пайдалы
жұмысқа , өнімді еңбекке қатынасуының қандай мәні бар.
Педогогика оқулықтарында оқыту процесінің мәнін қарастырғанда,
тек ақыл-ой еңбегі ғана сөз болып қояды. Оқушыларды дене еңбегіне де
үйрету керек қой. Дене еңбегіне үйретудің мынадай кезеңдері бар.
1. Оқушыларға белгілі бір еңбектің түрін түсіндіру;
2. Мұғалімнің жұмысты орындау тәсілдерін көрсету;
3. Мұғалімнің басшылығымен оқушыларды жұмыстың белгілі бір түрін
орындауға жаттықтыру;
4. Оқушылардың өздігінен жұмыс істеуі;
5. Орындалған жұмысты талдап, баға ... жалғасы
Мектептегі оқыту- мұғалім мен оқушының бірлікте атқаратын қызметі, ол
оқушының мұғалімнің басшылығымен саналы және тұрақты білім алуына ,
шеберлік пен дағдыларды игеруіне бағытталған.
Сырттан оқушы студенттер педагогика оқулығынан білім, шеберлік,
дағдыдегенде нені түсіну қажеттігін және бұл ұғымдардың өзара
байланысы неде екенін ұғып алулары керек.
Оқыту- екі жақты процесс. Бұл процеске бір жағынан, оқытатын,
сабақ беретін мұғалім; екінші жағынан, оқитын оқушылар қатысады.
Оқыту үшін мұғалімнің оқытқаны ғана жеткіліксіз, сонымен бірге,
оқушылардың оқығаны да қажет. Мұғалімнің басшылық, ұйымдастырушылық
рөлі, оқушылардың белсенділігі, саналылығы және өздігінен жұмыс
істей алумен дұрыс ұштастырылуға тиіс. Бұл қағиданы сырттан оқушы
студент жақсы ұғынуы керек. Өйткені айтылып отырған талап оқыту,
сабақ өткізу әдістерін т.б. дұрыс таңдап алып, қолдануға
жәрдемдеседі.
Оқытуды таныту мен шатастыруға болмайды. Таным туралы сөз
болғанда, ғылыми танымды, оқымыстының дүниені тануын айтамыз.
Объективті дүниенің біздің санамыздағы сәулесі таным болады.
Көзбен көру- бұл сезімдік таным, сезімммүшелерінің қатынасуымен
тану ( көру, есту, иіскеу, ұстап қарау, дәмін білу). Танудың
бастапқы кезеңі- біздің түйсіктеріміз, қабылдауларымыз,
елестетулеріміз.
Шығарылған ережелерді заңдармен т.б. адамдар практикада
тексерді. Практика шындықтың белгісі.
Объективті дүниені тану процесі осылайша болады.
Оқушы да дүниені таниды. Осы мағынада алғанда, таым мен
оқытудың арасында ұқсастық бар. Оқуғатанымның өзгеше бір формасы
ретінде қарау керек.
Алайда оқымыстының дүниені тануы мен оқушының тануы арасында
елеулі айырмашылық бар. Оқымысты танымның ғылыми методын игерген,
ақыл-ойы , денесі дамып жетілген адам болғандықтан осы күнге дейін
белгісіз нәрсені , жаңаны таниды. Ол жаңа заңдар мен заңдылықтарды
ашады. Оқушы болса , өсіп келе жатқан организм , ол мұғалімнің
басшылығымен ғылым бұрын ашқан , даяр ьілімдерді игереді. Және де
оқушыға ол білім дидактикалық жолмен түсіндіріледі. Оқыту процесінде
адамның дүниені тануының негізгі заңдылықтары сақталады.
Оқытудың мынадай кезеңдері болады:
1. қабылдау;
2. ақылға тоқу;
3. естс сақтау;
4. аталған білімін практикада қолдану.
Көрсетілген буындардың әрқайсысы өзара тығыз байланысты , бірі
мен бірі сабақтасып жатады.
Сырттан оқушы студент өзінің практикалық жұмысында мыналарға
қарай басшылық ететінін ойластырып алуы тиіс:
1) Оқушылардың оқу материалдарын қабылдауы. Мына ұғымдарды айырып
алуы керек: тікелей және екінші нәрсе арқылы қабылдау ,
экскурсиялар , көрнекі құралдарды қолдану , мұғалімнің өз сөзі ,
оқулықты балалардың өмір тәжірибесін т.б. пайдалану ;
2) Оқушылардың оқу материалын ақылға тоқуы. Мұғалім оқушыларды
нақтыдан абстркатыға қалай апарады , олардың ақыл- ой қабілетін
қалай дамытады ; олардың ұғымдарын қалай қалыптастырады, қабілеттері
мен ой- пікірін қалай дамытады ;оқушылардың біліміндегі формализммен
қалай күреседі ;
3) Оқушылардың оқу материалын есте сақтауы . Практикалық жұмысында
кіші мектеп жасындағы ( негізінен механикалық ес) оқушылардың есте
қалдыру ( логикалық ес ) оқушылардың есте қалдыру ережелерін қалай
есепке алады; механикалық және логикалық есті бір-бірмен қалай
ұштастырады: мұғалім оқушылардың есін қалай дамытады; оқушылардың
білімдері мен шеберліктерін қалай пысықтайды . Түсіну –ойда
сақтаудың негізі дейтін қағиданы қалай түсіну керек , оқушылардың
оқу материалын есте сақтауы үшін ынта мен эмоция қандай рөл
атқарады , оқу жұмысында еңбек пен демалыстың алмасуының маңызы;
4) Алған білімді практикада қолдана білу. Ғылым атаулының басталар
кезеңі- практика екенін ұғыну керек . Практика- ақиқаттың белгісі.
Практика – теорияның қолданылатын жері. Мысал үшін оқушылардың
ботаникадан білімін алайық . Осы білімдері оқушылардың оқу-тәжірибе
участогіндегі практикалық жұмысына көмегін тигізеді. Білім
практикамен тексеріледі. Сонымен бірге , оқушылардың практикалық
қызметі оларда білім қажеттігін , білімін тереңдетіп , кеңейтудің
қажеттігін тудырады.
Білімді практикада қолдану бұл- мектептің өмірімен байланысты
болады. Ғылым өндірістің , техниканың теориялық негізі болып
табылады.
Практикаға байланысты осы негізгі әселелерді анықтап алғаннан
кейін , сырттан оқушы студент мына мәселелерді айқындауға тиісті :
теорияны практикамен байланыстыру ісінде оқушылардың шеберханаларда,
мектеп жанындағы участоктегі жұмысшының , олардың қоғамдық пайдалы
жұмысқа , өнімді еңбекке қатынасуының қандай мәні бар.
Педогогика оқулықтарында оқыту процесінің мәнін қарастырғанда,
тек ақыл-ой еңбегі ғана сөз болып қояды. Оқушыларды дене еңбегіне де
үйрету керек қой. Дене еңбегіне үйретудің мынадай кезеңдері бар.
1. Оқушыларға белгілі бір еңбектің түрін түсіндіру;
2. Мұғалімнің жұмысты орындау тәсілдерін көрсету;
3. Мұғалімнің басшылығымен оқушыларды жұмыстың белгілі бір түрін
орындауға жаттықтыру;
4. Оқушылардың өздігінен жұмыс істеуі;
5. Орындалған жұмысты талдап, баға ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz