Ұлпалардың механикалық қасиеттері
Кіріспе
Негізгі бөлім
1. Биологиялық ұлпалардың механикалық қасиеттері
2. Жануар және адам ұлпаларының механикалық қасиеттері
3. Биологиялық ұлпалардың механикалық қасиеттерінің түрлері: активті және пассивті
Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер
Негізгі бөлім
1. Биологиялық ұлпалардың механикалық қасиеттері
2. Жануар және адам ұлпаларының механикалық қасиеттері
3. Биологиялық ұлпалардың механикалық қасиеттерінің түрлері: активті және пассивті
Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер
Люминесценция – суық жарық шығару. Ол жылулық жарық шығаруға қарағанда басқа шарттарға негізделген жарық шығару түрі болып табылады. Оған әсер ететін факторларға байланысты фотолюминесценция, электролюминесценция, пьезолюминесценция, хемилюминесценция, биолюминесценция жәнет.б. түрлерге ажыратылады.
Фотолюминесценция – бір затта жұтылған жарық сәулесінің энергиясы сол заттан суық жарық шығарады.
Биолюминесценция – тірі ағзада жүретін биохимиялық реакциялардың нәтижесінде жүзеге асады.
Люминесценттік сорғылар мен таңбалардың медицина мен биологиядағы маңызы өте зор.
Қызған денелер жарық шығарады. Олардың атомдары мен молекулаларының жылулық қозғалыстары жарық сәулесінің энергиясына айналады. Жылулық сәуле шығарумен қатар энергияның түрлену нәтижесінде басқадай жарық шығарады. Ол жарықтар – суық жарықтар, оларды люминесценция (латын сөзінен luminis – жарық) дейді. Суық жарық оны тудыратын энергияның түріне байланысты хемилюминесценция, электролюминесценция, фотолюминесценция деп бөлінеді. Мысалы, шіріген ағаштардың түбінде, сүйектердің жатқан жерінде ұзақ уақыт ішінде баяу өтетін тотығу реакциясы нәтижесінде болатын жарықты – хемилюминесценция дейді. Электр заряды кезінде электр өрісінде қозғалған иондар мен электрондардың соқтығысы нәтижесінде пайда болған жарықты – электролюминесценция дейді.
Фотолюминесценцияда бір затта жұтылған жарық сәулесінің энергиясы сол заттан суық жарық шығарады. Шыққан сәуленің толқын ұз ындығы жұтылған сәуленің ұзындығынан ұзын болады. Көп заттарда, мысалы газдарда, сұйықтарда, әсер етуші жарық өшкен кезде суық жарық шығару да бірден тоқталады. Осындай жарық шығаруды флюоросценция (латын сөзінен fluor – ағын) дейді. Ал кейбір қатты денелер әсер етуші жарық өшкеннен кейін де ұзақ уақыт жарық шығара береді. Ондай жарық шығару кейде бірнеше сағатқа созылуы мүмкін. Осындай жарық шығаруды фосфоросценция (грек сөзінен phos – тасымалдаушы) дейді.
Фотолюминесценция бір затта жұтылған фотонның энергиясының бір бөлігі түрліше молекулааралық процеске беріледі. Сондықтан сол заттың ішінде жұмыс атқарылады. Шыққан фотонның энергиясы келіп түскен фотонның энергиясынан аз болады ħν = ħν0 - A
Фотолюминесценция – бір затта жұтылған жарық сәулесінің энергиясы сол заттан суық жарық шығарады.
Биолюминесценция – тірі ағзада жүретін биохимиялық реакциялардың нәтижесінде жүзеге асады.
Люминесценттік сорғылар мен таңбалардың медицина мен биологиядағы маңызы өте зор.
Қызған денелер жарық шығарады. Олардың атомдары мен молекулаларының жылулық қозғалыстары жарық сәулесінің энергиясына айналады. Жылулық сәуле шығарумен қатар энергияның түрлену нәтижесінде басқадай жарық шығарады. Ол жарықтар – суық жарықтар, оларды люминесценция (латын сөзінен luminis – жарық) дейді. Суық жарық оны тудыратын энергияның түріне байланысты хемилюминесценция, электролюминесценция, фотолюминесценция деп бөлінеді. Мысалы, шіріген ағаштардың түбінде, сүйектердің жатқан жерінде ұзақ уақыт ішінде баяу өтетін тотығу реакциясы нәтижесінде болатын жарықты – хемилюминесценция дейді. Электр заряды кезінде электр өрісінде қозғалған иондар мен электрондардың соқтығысы нәтижесінде пайда болған жарықты – электролюминесценция дейді.
Фотолюминесценцияда бір затта жұтылған жарық сәулесінің энергиясы сол заттан суық жарық шығарады. Шыққан сәуленің толқын ұз ындығы жұтылған сәуленің ұзындығынан ұзын болады. Көп заттарда, мысалы газдарда, сұйықтарда, әсер етуші жарық өшкен кезде суық жарық шығару да бірден тоқталады. Осындай жарық шығаруды флюоросценция (латын сөзінен fluor – ағын) дейді. Ал кейбір қатты денелер әсер етуші жарық өшкеннен кейін де ұзақ уақыт жарық шығара береді. Ондай жарық шығару кейде бірнеше сағатқа созылуы мүмкін. Осындай жарық шығаруды фосфоросценция (грек сөзінен phos – тасымалдаушы) дейді.
Фотолюминесценция бір затта жұтылған фотонның энергиясының бір бөлігі түрліше молекулааралық процеске беріледі. Сондықтан сол заттың ішінде жұмыс атқарылады. Шыққан фотонның энергиясы келіп түскен фотонның энергиясынан аз болады ħν = ħν0 - A
1. «Медицинская биофизика» В.О Самойлов 2007ж 344-352 бет
2. «Медицинская биофизика» Ремизов 145-150 бет
2. «Медицинская биофизика» Ремизов 145-150 бет
Жоспар
Кіріспе
Негізгі бөлім
Биологиялық ұлпалардың механикалық қасиеттері
Жануар және адам ұлпаларының механикалық қасиеттері
Биологиялық ұлпалардың механикалық қасиеттерінің түрлері: активті және пассивті
Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер
Кіріспе
Люминесценция –суық жарық шығару. Ол жылулық жарық шығаруға қарағанда басқа шарттарға негізделген жарық шығару түрі болып табылады. Оған әсер ететін факторларға байланысты фотолюминесценция, электролюминесценция, пьезолюминесценция, хемилюминесценция, биолюминесценция жәнет.б. түрлерге ажыратылады.
Фотолюминесценция –бір затта жұтылған жарық сәулесінің энергиясы сол заттан суық жарық шығарады.
Биолюминесценция –тірі ағзада жүретін биохимиялық реакциялардың нәтижесінде жүзеге асады.
Люминесценттік сорғылар мен таңбалардың медицина мен биологиядағы маңызы өте зор.
Люминесценция
Қызған денелер жарық шығарады. Олардың атомдары мен молекулаларының жылулық қозғалыстары жарық сәулесінің энергиясына айналады. Жылулық сәуле шығарумен қатар энергияның түрлену нәтижесінде басқадай жарық шығарады. Ол жарықтар –суық жарықтар, оларды люминесценция (латын сөзінен luminis –жарық) дейді. Суық жарық оны тудыратын энергияның түріне байланысты хемилюминесценция, электролюминесценция, фотолюминесценция деп бөлінеді. Мысалы, шіріген ағаштардың түбінде, сүйектердің жатқан жерінде ұзақ уақыт ішінде баяу өтетін тотығу реакциясы нәтижесінде болатын жарықты –хемилюминесценция дейді. Электр заряды кезінде электр өрісінде қозғалған иондар мен электрондардың соқтығысы нәтижесінде пайда болған жарықты –электролюминесценция дейді.
Фотолюминесценцияда бір затта жұтылған жарық сәулесінің энергиясы сол заттан суық жарық шығарады. Шыққан сәуленің толқын ұз ындығы жұтылған сәуленің ұзындығынан ұзын болады. Көп заттарда, мысалы газдарда, сұйықтарда, әсер етуші жарық өшкен кезде суық жарық шығару да бірден тоқталады. Осындай жарық шығаруды флюоросценция (латын сөзінен fluor –ағын) дейді. Ал кейбір қатты денелер әсер етуші жарық өшкеннен кейін де ұзақ уақыт жарық шығара береді. Ондай жарық шығару кейде бірнеше сағатқа созылуы мүмкін. Осындай жарық шығаруды фосфоросценция (грек сөзінен phos –тасымалдаушы) дейді.
Фотолюминесценция бір затта жұтылған фотонның энергиясының бір бөлігі түрліше молекулааралық процеске беріледі. Сондықтан сол заттың ішінде жұмыс атқарылады. Шыққан фотонның энергиясы келіп түскен фотонның энергиясынан аз болады ħν = ħν0 - A
Әдетте А 0, яғни ν ν0 және λ λ0. Осы ережені Стокс ережесі деп былай қорытындылаймыз: бір затқа келіп түскен сәуленің әсерінен пайда болған люминесценцияның спектрі ұзын толқын жаққа қарай ығысады. Сондықтан келіп түскен сәуленің энергиясы пайда болған сәуленің энергиясынан көп болады. Энергияның көп бөлігі сол затта жұтылады. Жұтылған энергияның шамасы мынаған тең:
∆E = E1 –E2
Күнделікті өмірде қолдану үшін затқа түскен жарық энергиясының қандай бөлігі люминесценттік жарық беретінін білу өте қажет. Осы мәселені С.И.Вавилов терең зерттеді. Фотолюминесценция кезінде бөлініп шыққан энергияның жұтылған жарықтың энергиясына қатынасын фотолюминесценцияның энергетикалық шығымы дейді.
С.И.Вавиловтың заңы бойынша фотолюминесценцияның энергетикалық шығымы келіп түскен жарықтың толқын ұзындығына тәуелді, яғни бастапқы кезде толқын ұзындығы артқан сайын энергетикалық шығымы да артады, белгілі бір толқын аралығында тұрақты болып, кейін кенет азаяды.
Флюоросценция. Фосфоросценция
Жарықтың жұтылуынан пайда болатын флюоросценттік процесс толығымен молекула ішінде өтеді. Люминесценттік жарық шығару түскен сәуленің әсерінен қозған күйге өткен электронның бастапқы қалыпты энергетикалық деңгейге өту процесінде болады. Молекулалардың флюоросценциясы кезінде фотон нақты жұтылады және фотонды жұту және сәуле шығару арасында, аздаған болса да, уақыт өтеді.
Флюоросценциялық жарық шығару сол заттың молекуласының ғана қасиеті және ол сыртқы әсерге тәуелді емес деуге болады. Осындай заттарды қыздырғанда жылу әсерінен қозған молекулалар саны артып, Стокс заңына қарсы келетін сызықтардың пайда болуын жеңілдетеді. Молекулалардың флюоросценттік спектрін зерттеу сол молекулалардың құрамын және қасиетін анықтауға мүмкіншілік береді. Кейбір газдар мен сұйықтардың фотолюминесценциясының, арнайы аспаптарсыз-ақ байқауға болады. Мысалы, бояудың ерітіндісінен (керосин, хинин ерітіндісі және т.б.) жарық сәулесі өткенде ерітінді ішінде жарықтың “ізі” жақсы көрінеді. Бұл құбылыс жарықтың шашырауына байланысты емес. Олай болса ерітіндінің өзі сол жарықтың әсерінен флюоросценттік жарық шығара бастайды. Осындай флюоросценция кезінде ерітіндіге келіп түскен жарық екі түрлі болады. Осы айырмашылықты жай көзбен де көруге болады.
Фосфоросценция құбылысы өтетін кристаллдарда (оларды фосфор дейді), келіп түскен жарықтың әсерінен электрон жарықталу центрінен бөлініп шығады. Жарықталу центрлері иондар, атомдар, иондар жиынтығы немесе атомдар маңында топтасқан басқа да заттар болуы мүмкін. Оларды белсендірушілер (активаторлар) дейді. Бөлініп шыққан электрон өзінің орнына қайтып келгенде немесе сол орынға басқа бір электрон келгенде жарық бөлініп шығады. Кристаллдарда электрондардың қозғалғыштық қабілеті өте аз, содықтан олардың қозу уақыты да аз болады. Температура өскенде осы уақыт қысқара береді.
Люминесценция құбылысы көптеген сұйықтарда және қатты денелерде байқалады. Заттың табиғатын және құрамын люминесценциялық спектрі арқылы анықтауды люминесценциялық анализ дейді. Мысалы, люминесценциялық анализбен ерітіндідегі заттың 10-4 кгм3 қоспасын және массасы 1 тонна қатты денедегі қосынды заттың мөлшерін 10-13 кг шамасында анықтауға болады. Сондықтан осы әдіс ғылым мен техникада кеңінен қолданылады. Атап айтқанда геологиялық барлауда, өнімдерді іріктеуде, палеонтологияда және т.б. салаларда өте маңызды роль атқарады.
Көптеген органикалық қосылыстар (қышқылдар, эфирлер, майлар, алкалоидтар және т.б.) қалыпты жағдайда немесе ультракүлгін сәулемен әсер еткенде өзіне тән люминесценттік жарық шығарады. Міне осы жарықтың спектрлік құрамын талдай келіп тағамдардың, дәрі-дәрмектердің, тіннің, терінің және т.б. қоспаларын анықтайды. Ультракүлгін сәуленің әсерінен ағзаның көптеген тіндері, мысалы, тырнақ, тіс, боялмаған шаш, көздің қасаң қабығы, көз бұршағы және т.б. флюоросценттік жарық шығарады. Сол жарықтың спектрін анықтау диагностикада қолданылады. Осы мақсатта қолданылатын құралды флюорометр дейді. Флюорометрдің басты бөлігі сынапты шам. Оны кварцты шам деп те атайды.
Сынапты шам –ішінен ауасы жоғарғы вакуумға дейін сиретілген кварц түтігінен тұрады. Түтіктің іші аргон газымен толтырылып, оған бірнеше тамшы сынап қосады. Түтіктің екі басына электрод орналастырылған. Осындай шамды ток көзіне қосқанда, аргоннның жеке иондары мен электрондарының әсерінен солғын разряд пайда болады. Газдың иондары мен электрондары түтіктің ішіндегі электродтарымен соқтығысып, оларды қыздырады. Қызған электродтардың бетінен электрондар бөлініп шығады.
Шам қызады да оның ішіндегі сынап буланады. Сынап буларының арасында доғалық разряд пайда болып, түтіктің ішіндегі газ қысымы артады ... жалғасы
Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Кіріспе
Негізгі бөлім
Биологиялық ұлпалардың механикалық қасиеттері
Жануар және адам ұлпаларының механикалық қасиеттері
Биологиялық ұлпалардың механикалық қасиеттерінің түрлері: активті және пассивті
Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер
Кіріспе
Люминесценция –суық жарық шығару. Ол жылулық жарық шығаруға қарағанда басқа шарттарға негізделген жарық шығару түрі болып табылады. Оған әсер ететін факторларға байланысты фотолюминесценция, электролюминесценция, пьезолюминесценция, хемилюминесценция, биолюминесценция жәнет.б. түрлерге ажыратылады.
Фотолюминесценция –бір затта жұтылған жарық сәулесінің энергиясы сол заттан суық жарық шығарады.
Биолюминесценция –тірі ағзада жүретін биохимиялық реакциялардың нәтижесінде жүзеге асады.
Люминесценттік сорғылар мен таңбалардың медицина мен биологиядағы маңызы өте зор.
Люминесценция
Қызған денелер жарық шығарады. Олардың атомдары мен молекулаларының жылулық қозғалыстары жарық сәулесінің энергиясына айналады. Жылулық сәуле шығарумен қатар энергияның түрлену нәтижесінде басқадай жарық шығарады. Ол жарықтар –суық жарықтар, оларды люминесценция (латын сөзінен luminis –жарық) дейді. Суық жарық оны тудыратын энергияның түріне байланысты хемилюминесценция, электролюминесценция, фотолюминесценция деп бөлінеді. Мысалы, шіріген ағаштардың түбінде, сүйектердің жатқан жерінде ұзақ уақыт ішінде баяу өтетін тотығу реакциясы нәтижесінде болатын жарықты –хемилюминесценция дейді. Электр заряды кезінде электр өрісінде қозғалған иондар мен электрондардың соқтығысы нәтижесінде пайда болған жарықты –электролюминесценция дейді.
Фотолюминесценцияда бір затта жұтылған жарық сәулесінің энергиясы сол заттан суық жарық шығарады. Шыққан сәуленің толқын ұз ындығы жұтылған сәуленің ұзындығынан ұзын болады. Көп заттарда, мысалы газдарда, сұйықтарда, әсер етуші жарық өшкен кезде суық жарық шығару да бірден тоқталады. Осындай жарық шығаруды флюоросценция (латын сөзінен fluor –ағын) дейді. Ал кейбір қатты денелер әсер етуші жарық өшкеннен кейін де ұзақ уақыт жарық шығара береді. Ондай жарық шығару кейде бірнеше сағатқа созылуы мүмкін. Осындай жарық шығаруды фосфоросценция (грек сөзінен phos –тасымалдаушы) дейді.
Фотолюминесценция бір затта жұтылған фотонның энергиясының бір бөлігі түрліше молекулааралық процеске беріледі. Сондықтан сол заттың ішінде жұмыс атқарылады. Шыққан фотонның энергиясы келіп түскен фотонның энергиясынан аз болады ħν = ħν0 - A
Әдетте А 0, яғни ν ν0 және λ λ0. Осы ережені Стокс ережесі деп былай қорытындылаймыз: бір затқа келіп түскен сәуленің әсерінен пайда болған люминесценцияның спектрі ұзын толқын жаққа қарай ығысады. Сондықтан келіп түскен сәуленің энергиясы пайда болған сәуленің энергиясынан көп болады. Энергияның көп бөлігі сол затта жұтылады. Жұтылған энергияның шамасы мынаған тең:
∆E = E1 –E2
Күнделікті өмірде қолдану үшін затқа түскен жарық энергиясының қандай бөлігі люминесценттік жарық беретінін білу өте қажет. Осы мәселені С.И.Вавилов терең зерттеді. Фотолюминесценция кезінде бөлініп шыққан энергияның жұтылған жарықтың энергиясына қатынасын фотолюминесценцияның энергетикалық шығымы дейді.
С.И.Вавиловтың заңы бойынша фотолюминесценцияның энергетикалық шығымы келіп түскен жарықтың толқын ұзындығына тәуелді, яғни бастапқы кезде толқын ұзындығы артқан сайын энергетикалық шығымы да артады, белгілі бір толқын аралығында тұрақты болып, кейін кенет азаяды.
Флюоросценция. Фосфоросценция
Жарықтың жұтылуынан пайда болатын флюоросценттік процесс толығымен молекула ішінде өтеді. Люминесценттік жарық шығару түскен сәуленің әсерінен қозған күйге өткен электронның бастапқы қалыпты энергетикалық деңгейге өту процесінде болады. Молекулалардың флюоросценциясы кезінде фотон нақты жұтылады және фотонды жұту және сәуле шығару арасында, аздаған болса да, уақыт өтеді.
Флюоросценциялық жарық шығару сол заттың молекуласының ғана қасиеті және ол сыртқы әсерге тәуелді емес деуге болады. Осындай заттарды қыздырғанда жылу әсерінен қозған молекулалар саны артып, Стокс заңына қарсы келетін сызықтардың пайда болуын жеңілдетеді. Молекулалардың флюоросценттік спектрін зерттеу сол молекулалардың құрамын және қасиетін анықтауға мүмкіншілік береді. Кейбір газдар мен сұйықтардың фотолюминесценциясының, арнайы аспаптарсыз-ақ байқауға болады. Мысалы, бояудың ерітіндісінен (керосин, хинин ерітіндісі және т.б.) жарық сәулесі өткенде ерітінді ішінде жарықтың “ізі” жақсы көрінеді. Бұл құбылыс жарықтың шашырауына байланысты емес. Олай болса ерітіндінің өзі сол жарықтың әсерінен флюоросценттік жарық шығара бастайды. Осындай флюоросценция кезінде ерітіндіге келіп түскен жарық екі түрлі болады. Осы айырмашылықты жай көзбен де көруге болады.
Фосфоросценция құбылысы өтетін кристаллдарда (оларды фосфор дейді), келіп түскен жарықтың әсерінен электрон жарықталу центрінен бөлініп шығады. Жарықталу центрлері иондар, атомдар, иондар жиынтығы немесе атомдар маңында топтасқан басқа да заттар болуы мүмкін. Оларды белсендірушілер (активаторлар) дейді. Бөлініп шыққан электрон өзінің орнына қайтып келгенде немесе сол орынға басқа бір электрон келгенде жарық бөлініп шығады. Кристаллдарда электрондардың қозғалғыштық қабілеті өте аз, содықтан олардың қозу уақыты да аз болады. Температура өскенде осы уақыт қысқара береді.
Люминесценция құбылысы көптеген сұйықтарда және қатты денелерде байқалады. Заттың табиғатын және құрамын люминесценциялық спектрі арқылы анықтауды люминесценциялық анализ дейді. Мысалы, люминесценциялық анализбен ерітіндідегі заттың 10-4 кгм3 қоспасын және массасы 1 тонна қатты денедегі қосынды заттың мөлшерін 10-13 кг шамасында анықтауға болады. Сондықтан осы әдіс ғылым мен техникада кеңінен қолданылады. Атап айтқанда геологиялық барлауда, өнімдерді іріктеуде, палеонтологияда және т.б. салаларда өте маңызды роль атқарады.
Көптеген органикалық қосылыстар (қышқылдар, эфирлер, майлар, алкалоидтар және т.б.) қалыпты жағдайда немесе ультракүлгін сәулемен әсер еткенде өзіне тән люминесценттік жарық шығарады. Міне осы жарықтың спектрлік құрамын талдай келіп тағамдардың, дәрі-дәрмектердің, тіннің, терінің және т.б. қоспаларын анықтайды. Ультракүлгін сәуленің әсерінен ағзаның көптеген тіндері, мысалы, тырнақ, тіс, боялмаған шаш, көздің қасаң қабығы, көз бұршағы және т.б. флюоросценттік жарық шығарады. Сол жарықтың спектрін анықтау диагностикада қолданылады. Осы мақсатта қолданылатын құралды флюорометр дейді. Флюорометрдің басты бөлігі сынапты шам. Оны кварцты шам деп те атайды.
Сынапты шам –ішінен ауасы жоғарғы вакуумға дейін сиретілген кварц түтігінен тұрады. Түтіктің іші аргон газымен толтырылып, оған бірнеше тамшы сынап қосады. Түтіктің екі басына электрод орналастырылған. Осындай шамды ток көзіне қосқанда, аргоннның жеке иондары мен электрондарының әсерінен солғын разряд пайда болады. Газдың иондары мен электрондары түтіктің ішіндегі электродтарымен соқтығысып, оларды қыздырады. Қызған электродтардың бетінен электрондар бөлініп шығады.
Шам қызады да оның ішіндегі сынап буланады. Сынап буларының арасында доғалық разряд пайда болып, түтіктің ішіндегі газ қысымы артады ... жалғасы
Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz