Мегежіндерге арналған қора-жайларға қойылатын ветеринариялық-санитариялық және гигиеналық талаптар

1. Кіріспе 3 бет
2. Негізгі бөлім 4 бет
2.1. Жоба тапсырмасын жасау 4.6 бет
2.2. Көлемді. жоспарларды есептеу шешімдері (ені, ұзындығы) кеңдігі ғимарат көлемі 7 бет
2.3. Ауылшаруашлық малын азықтандыру және мал азығына қойылатын санитариялық.гигиеналық талаптар (азық қоймасын есептеп шығару, мал азығын санитариялық тұрғыдан бағалау ) және азықтың санитариялық сапасын сақтайтын шараларды белгілеу 8.12 бет
2.4. Суға және су көзіне қойылатын санитариялық.гигиеналық талаптар (ішетін суды санитариялық бағалау, тәуліктік су қажеттілігін есептеу, суды залалсыздандыру) және оның санитариялық сапалылығын сақтау шараларын белгілеу 12.13бет
2.5. Малды күтіп.бағу технологиясын, күтуді, пайдалануды санитариялық.гигиеналық бағалау (микроклимат параметрлерін, желдетуді, жылу балансын, жарықтандыруды, төсеніш материалдарын есептеу) және оларды жетілдіру шараларын белгілеу 13.14 бет
2.6.Мал шаруашылық нысандарын инфекциялық және инвазиялық аурулардан сақтпаудағы профилактикалық, санитариялық.гигиеналық шараларын белгілеу. 14.16 бет
3.Қортынды. 17.18 бет
4.Қолданылған әдебиеттер. 19 бет
5. Қосымша 20.25 бет

1 КІРІСПЕ
Қазақстан Республикасында нарықтық экономика қалыптасқан жағдайда еліміздің егемендігін қамтамасыз етудің басты мәселелерінің бірі — жеткілікті азық-түлік қорын құру болып табылады. Осы аса маңызды бағытқа негізгі күш-жігерді шоғырландыру қазіргі кезеңнңғ бірінші дәрежелі міндеті болып саналады.Республикада азық-түлік проблемасын шешуде шошқа шаруашылығының алатын орны ерекше. Бұл еліміздің ет қорын жедел түрде толықтыруға мүмкіндік беретін мал шаруашылығының айрықша саласы.
Қазіргі кезеңде Қазақстанда өндірілетін барлық етің 13%-ы шошқа етінің үлесіне тиеді, ал Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығында (ТМД) – 50%-ға дейін жетеді.
Шошқа еті мен майының жоғарғы тағамдық қасиеттері дүние жүзінің көптеген елдерінде оны пайдаланудың артуына басты себеп болып отыр. Мысалы, Данияның ет балансында шошқа етінің үлесі 69, Германияда – 65,9, Польшада – 60,5% құрайды.
Өзінің жоғары өсімталдылығы, құрсақта даму кезеңінің қысқа болуы, тез жетілгіштігі, азықты өнімімен өтеу қабілетінің жоғарлылығы мен сойыс өнімдерінің жоғарғы шығымдылығы сияқты құнды биологиялық ерекшеліктері шошқа шаруашылығын дүние жүзінде халықты етпен қамтамасыз ету проблемасын шешуде алдыңғы қытырға шығарды.Қазақстанда шошқа шаруашылығымен негізінен 15 облыс айналысады. Өсірілетін 13 тұқымның ішінде ең көп (93%) үлес ірі ақ тұқымға тиеді, ал отандық селекционерлер шығарған жетісу тұқымы – 4,5, ақсайдың қара-ала шошқасының тұқыдық тобы – 0,7 % құрайды.
Қалған тұқымдарыдың саны аз және олар негізінен өндірістік будандастыруда пайдаланылады. Әлемдік шошқа шаруашылығын жетілдірудегі негізгі жол – толыққанды азықтандыруға байланысты шаруашылықтың интенсивті технологияларын үйрену, жануарлардың жас ерекшеліктеріне қарай топтастырып өсірудегі қолайлы шарттарын пайдалану және де шаруашылықта жоғары өнім беретін тұқымдар мен түрлерін өсіруболыып табылады.

Шошқа шаруашылығында мегежіндердің саны өте маңызды роль атқарады. Сол себепті де мегежіндерді өсірудегі гигиеналық талаптарға аса мән беру қажет. Мегежін өсіретін қора-жайлардығы микрооклиматтың нормадан ауытқуы олардың жыныстық функциясына бірден әсер ететін неше түрлі этиологиялық аурулар тудыруы мүмкін. Гигиеналық талаптарға сай емес, қолайсыз жағдайларда мегежіндердің өмірлері қысқарып, ары қарай пайдалануға жарамсыз болып қалады

4 Пайдаланылған әдебиеттер тізімі
1. А.Ә. Егеубаев және т.б. – Малды нормалап азықтандыру (анықтамалық), «Агроуниверситет» баспасы, Алматы, 1998
2. Данилова А.К. и др. Гигиена сельскохозяйственных животных, М., 1980.
3. Мырзабеков Ж.Б., Ибрагимов П.Ш. Ветеринариялық гигиена, Алматы, 2005ж.
4. Мырзабеков Ж.Б. и др. Учебно-методическое пособие “Зоогигиена”, 2003, 2005;
5.Кузнецов А.Ф., Демчук М.В. Гигиена сельскохозяйственных животных. М.В.Агропромиздат, 1992.
6. Храбустовский И.Ф. и др. “Практикум по зоогигиене”, 1984;