Қазақстан Республикасындағы жеке тұлға құқықтарының қорғалуы

1 Қазақстан Республикасындағы жеке тұлға құқықтарының қорғалуы
2 Жеке тұлға құқықтарының халықаралық деңгейде қорғалу механизімі

Адам құқықтары мен бостандықтарын қамтамасыз етудің маңызды мемлекеттік институты Қазақстан Республикасының Конституциясына сәйкес мемлекет Призиденті болып табылады. «Республика Президенті - халық және мемлекеттік билік бірлігінің, Конституция мызғымастығының, адам және азаматтың құқықтары мен бостандықтарының кепілі және символы» (Қазақстан Республикасының Конституциясының 40-бабы). Президенттің ерекше конституциялық мәртебесі халық алдындағы зор жауаптылығымен сипатталады. Мысалы, Конституцияға өзгертулер мен толықтырулар енгізу конституциялық белсенділік құқығы Қазақстан Республикасының Президентіне берілген. Заңды қарау және мемлекеттің басқа органдарымен қарым-қатынасы процесінде Президенттің ерекше жағдайы адам және азаматтың құқықтары мен бостандықтарын қамтамасыз етудің кепілі болып табылады. Қазақстан Республикасының Конституциясына сәйкес, Республика Президенті мемлекетте қабылданған барлық құқықтық нормативтік актілердің қүшін толық немесе ішінара жоя алады.
Қазақстан Республикасының Президенті жанынан кұрылған Комиссия мәртебесі жағынан консультативті-кеңесші орган болып табылады. Оның қызметіне басшылықты Қазақстан Республикасының мемлекеттік Кеңесі жүзеге асырады. Бұл Комиссияның мақсаты - Президенттің адам құқықтарын қамтамасыз ету міндетін жүзеге асыруына ықпал жасауға, адам құқықтары мен бостандықтарын қорғау және қамтамасыз ету механизмін жақсартуға көмектесу болып табылады. Комиссия құзырына: Қазақстан Республикасының Президентіне және тікелей Комиссияға жіберілген адам құқықтары мен бостандықтары мәселелері жөнінде үндеулерін қарау; адам құқықтары мен бостандықтарын сақтау мәселесі жөнінде жыл сайынғы және арнайы баяндамаларды құрастыру; адам құқықтарын қорғау механизмін жақсарту жөнінде ұсыныстарды жасау; Қазақстан мүдделеріне қатысты адам құқықтары жөніндегі халықаралық құқықтық – құжаттар бойынша сараптамалық қорытындылар, аналитикалық материалдар даярлау; адам құқықтары бойынша мамандандырылған халықаралық ұйымдардың жұмыстарына қатысу болып табылады.

1. Буйков В.М. Судебная защита прав человека и гражданина. – М., 1999. – с. 50.
2. Рақымбек А.М. Основные задачи прокурорского надзора на современном этапе / Тәуелсіз Қазақстан: құқықтық, саяси және әлеуметтік-экономикалық дамудың көп бағытты даму жолы: Халықаралық ғылыми-практикалық конференцияның материалдары. – Астана: Институт международного права и международного бизнеса «Данекер», 2006. – 162-166 бб.
3. Чельцов-Бебутов М.А. Очерки истории суда и уголовного процесса в рабовладельческих, феодальных и буржуазных государствах. Т. 1. –М.,–1975.– с. 839.
4. Выступление председателя Следственного комитета Сунтаева К.И. на оперативном совещании по итогам работы подразделений следствия и дознания за 1 полугодие 2007 года // Қазақстан Республикасы Ішкі істер министрлігі Тергеу комитетінің Бюллетені №1(13), 2007. –с. 7-18.
5. Кобдикова А.К. Сотқа дейінгі сатыдағы соттың өкілеті // Қазақстандық қоғамды демократияландырудың теориялық және тәжірибелік сұрақтары: Халықаралық ғылыми-практикалық конференцияның материалдары. – Алматы. – 2007. – 437-440 бб.
6. Бахтыбаев И. Роль органов прокуратуры в уголовном процессе // Заңгер. – №7. 2007. – с. 15-18.
7. Қылмыстық заңнама одан әрі жетілдірілмек // Заңгер. – №7. 2007. –4-5 бб.
8. Рахметуллин А. Вопросы судебного контроля процессуальных действий и решений, принимаемых в ходе досудебного пройзводства по уголовному делу // Заңгер. – №7. 2007. – с. 12-14.
9. Вайсов М. Место и роль прокуратуры в системе государственных органов РК и ее роль в защите прав человека и гражданина // Правовая реформа в Казахстане, – 2001. – №1. – с. 5-10.
10. Ілебаев Л.Қ. Адам және азамат құқықтары мен бостандықтарын құқықсыз заңдардан қорғау — тәуелсіз Қазақстанның жан-жақты дамуының басты кепілі // Тәуелсіз Қазақстан: құқықтық, саяси және әлеуметтік-экономикалық дамудың көп бағытты даму жолы: Халықаралық ғылыми-практикалық конференциясының материалдары, Д.А. Қонаев атындағы Университет «Дәнекер» халықаралық құқық және халықаралық бизнес институты. – Алматы. – 2006. – 88-90 бб.
11. Еркенов С.Е. Гарантии прав участников уголовного судопроизводства // Проблемы и усилия гарантий прав участников уголовного процесса: Мат-лы междунар. науч.-практ. конф. – Алматы: «Фирма Киік», 2003. – с. 67-68.
12. Ағдарбеков Т. Құқық және мемлекет теориясы. – Алматы, 2002. – 119-120 бб.
13. Айтхожин К.К., Сексенбаева Е.Т. Актуальные проблемы конституционного регулирования в Республике Казахстан // ҚазҰУ Хабаршысы заң сериясы – 2002. – № 1(22). – с. 3-5.
14. Шайкенов Н. Вначале было слово // Вестник Министерства юстиции РК. №12. – Алматы: Жеті жарғы, 1994. – с. 12.
15. Межибовская И. Б. Некоторые теоретические аспекты материального обеспечения нетрудоспособных граждан в Республике Казахстан // Вестник КазНУ серия юрид. – 2005. – № 1 (33). – с. 3-7.
16. Гомьен Д. Европейская Конвенция о правах человека и Европейская социальная хартия: право и практика. – М., 1998. – 48-50 с.
17. Дженнис М., Брэдли Р., Кей Р. Европейское право в области прав человека: Практика и комментарии. – М., 1997. – 47-50 с.
18. Бекназар – Юзбашев Т.Б. Права человека и международное право. – М., 1996. – 45-50 с.