Ішкі істер облысындағы жергілікті мемлекеттік басқару органындағы өкілеттігі



І КІРІСПЕ

ІІ НЕГІЗГІ БӨЛІМ
2.1 Қоғамдық тәртіппен қоғамдық қауіпсіздікті қамтамасыз ету
2.2 Ішкі істер облысындағы жергілікті мемлекеттік басқару
органындағы өкілеттігі
2.3 Мемлекеттік басқаруда заңдылықты қамтамасыз ету түсінігі

ІІІ Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер
Қазақстанның бергі тарихында мемлекеттік басқару құрылымында өзін-өзі басқарудың мүлдем болмауы, қоғам үшін бұл ұғымды тіптен бейтаныс етуде. Қазіргі таңда өткір қоғамдық талқыдағы бұл мәселені осы еңбекте ғылыми-теориялық тұрғыдан жан-жақты зерттеуге тырыстық. Бұл ғылыми еңбектің алғашқы бөлімінде жергілікті өзін-өзі басқарудың жалпы ұғымы және Республикадағы жергілікті өзін-өзі басқарудың құқықтық мәртебесі қамтылған. Екінші бөлімінде әлемдегі муниципалдық басқару үлгілері, мемлекет және қоғамның диалектикалық даму барысындағы жергілікті өзін-өзі басқарудың маңызы және өзін-өзі басқару қауымдастықтарының азаматтық қоғамның маңызды белгісі екендігі жөнінде зерттеу жүргізілген. Соңғы үшінші бөлімде Қазақстанда жергілікті өзін-өзі басқару институтын ендірудің ерекшеліктері және проблемалары, сонымен бірге елімізде билікті орталықсыздандыру стратегиясының бағыттары мәселе ретінде қозғалған.
Қазақстан Республикасының егемендікке ие болуы мен мемлекеттік реттеудің нарықтық механизміне негізделген жаңа демократиялық қатынастардың даму жолын тандауы, құқықтық саланы және мемлекеттік органдарды реформалаудың қажеттілігін шарт етіп қойды.
Мемлекеттілік қалыптасуының маңызды құрамдас бөліктерінің бірі саналатын елдің саяси-құқықтық жүйесінің дамуы экономиканың түбегейлі реформалануымен де, оның нарық жолына түсуімен бір мезетте жүзеге асты. Демек, бұл процестер өзара тығыз байланысты болып келеді және бір-біріне елеулі ықпалын тигізеді деп айтуға болады.
Өткен уақыт ішінде республикамызда нарықтық өзгерістерді жүргізуге, оны қабылдай отырьш елді басқаруға бағытталған бірнеше заң қабылданды, бірқатар құрылымдық реформалар жүзеге асырылды. Бұл мемлекеттік басқарудың тұтқасын құрайтын жергілікті баскару органдарындағы белсенді азаматтардың заманауи жауаптылықта пісіп жетілген елеулі шоғырының қалыптасуына мұрындық болды.
Қазақстан Республикасының тәуелсіздігі жылдарындағы құқықтық реформалауға талдау жасау барысында оның басты нәтижесі мемлекет дамуының стратегиялық бағытын айқындағаи, азаматтардың құқықтары мен бостандықгарының негізін берік калаған, сондай-ақмемлекеттік органдардың жаңа жүйесін құқықтық тұрғыда бекіткен 1995 жылғы 30 тамыздағы Қазақстан Республикасының Конституциясын қабылдауы болып табылады деп айта аламыз.
1. Орысша-қазақша заңдық түсіндірме сөздік-анықтамалық. - Алматы: Жеті жарғы, 2008.
2. Биекенов К., Садырова М. Әлеуметтанудың түсіндірме сөздігі. — Алматы: Сөздік-Словарь, 2007
3. 1995ж 16 қазандағы «Парламент және оның депутаттарының мәртебесі туралы» ҚР Конституциялық заңы
4. 2001ж 23 қаңтардағы «ҚР-дағы жергілікті мемлекеттік басқару туралы» ҚР заңы

Пән: Құқық, Криминалистика
Жұмыс түрі:  Реферат
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 9 бет
Таңдаулыға:   
Ж О С П А Р

І КІРІСПЕ

ІІ НЕГІЗГІ БӨЛІМ
2.1 Қоғамдық тәртіппен қоғамдық қауіпсіздікті қамтамасыз ету 
2.2 Ішкі істер облысындағы жергілікті мемлекеттік басқару
органындағы өкілеттігі
2.3 Мемлекеттік басқаруда заңдылықты  қамтамасыз ету  түсінігі

ІІІ Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер

Кіріспе
Қазақстанның бергі тарихында мемлекеттік басқару құрылымында өзін-өзі
басқарудың мүлдем болмауы, қоғам үшін бұл ұғымды тіптен бейтаныс етуде.
Қазіргі таңда өткір қоғамдық талқыдағы бұл мәселені осы еңбекте ғылыми-
теориялық тұрғыдан жан-жақты зерттеуге тырыстық. Бұл ғылыми еңбектің
алғашқы бөлімінде жергілікті өзін-өзі басқарудың жалпы ұғымы және
Республикадағы жергілікті өзін-өзі басқарудың құқықтық мәртебесі қамтылған.
Екінші бөлімінде әлемдегі муниципалдық басқару үлгілері, мемлекет және
қоғамның диалектикалық даму барысындағы жергілікті өзін-өзі басқарудың
маңызы және өзін-өзі басқару қауымдастықтарының азаматтық қоғамның маңызды
белгісі екендігі жөнінде зерттеу жүргізілген. Соңғы үшінші бөлімде
Қазақстанда жергілікті өзін-өзі басқару институтын ендірудің ерекшеліктері
және проблемалары, сонымен бірге елімізде билікті орталықсыздандыру
стратегиясының бағыттары мәселе ретінде қозғалған.
Қазақстан Республикасының егемендікке ие болуы мен мемлекеттік реттеудің
нарықтық механизміне негізделген жаңа демократиялық қатынастардың даму
жолын тандауы, құқықтық саланы және мемлекеттік органдарды реформалаудың
қажеттілігін шарт етіп қойды.
Мемлекеттілік қалыптасуының маңызды құрамдас бөліктерінің бірі саналатын
елдің саяси-құқықтық жүйесінің дамуы экономиканың түбегейлі реформалануымен
де,  оның нарық жолына түсуімен бір мезетте жүзеге асты. Демек, бұл
процестер өзара тығыз байланысты болып келеді және бір-біріне елеулі
ықпалын тигізеді деп айтуға болады.
Өткен уақыт ішінде республикамызда нарықтық өзгерістерді жүргізуге, оны
қабылдай отырьш елді басқаруға бағытталған бірнеше заң қабылданды, бірқатар
құрылымдық реформалар жүзеге асырылды. Бұл мемлекеттік басқарудың тұтқасын
құрайтын жергілікті  баскару органдарындағы белсенді азаматтардың заманауи
жауаптылықта пісіп жетілген елеулі шоғырының қалыптасуына мұрындық болды.
Қазақстан Республикасының тәуелсіздігі жылдарындағы құқықтық
реформалауға талдау жасау барысында оның басты нәтижесі мемлекет дамуының
стратегиялық бағытын айқындағаи, азаматтардың құқықтары мен
бостандықгарының негізін берік калаған, сондай-ақмемлекеттік органдардың
жаңа жүйесін құқықтық тұрғыда бекіткен 1995 жылғы 30 тамыздағы Қазақстан
Республикасының Конституциясын қабылдауы болып табылады деп айта аламыз.

Қоғамдық тәртіппен қоғамдық қауіпсіздікті қамтамасыз ету 
Қоғамдық тәртіп (ағыл. public order; нем. Gesellsch aftsordn ungj)
- Азаматтың қадір-қасиеті мен басқа құқықтарын, меншіктің барлық нысандарын
қорғау, қоғамдық орындарда тыныштықты қамтамасыз ету, мемлекеттік және
қоғамдық ұйымдардың, адамдардың өзара араласуының қалыпты қызметіне жағдай
туғызу, адамның жеке басына тиіспеушілікті қамтамасыз ету мақсатында,
арнайы нормалармен реттелетін қоғамдық қатынастар жүйесі.
Қоғамдық тәртіп - адамның мінез-құлқы мен іс-әрекетінің қоғамда
қалыптасқан құқық пен мораль нормаларына немесе қандай да болсын ұйымның
талаптарына сай келетін нұсқасы. Қоғамдық тәртіп қоғамның қалыпты тіршілік
етуінің қажетті шарты болып табылады. Қоғамдық тәртіп арқасында адамдардың
мінез-құлқы мен іс-қылығы тәртіпке келтірілген сипатқа ие болады. Мұның өзі
ұжымдық қызметті және әлеуметтік ұйымдардың жұмыс істеуін қамтамасыз етеді.
Қоғамда әрқашанда жалпыға бірдей міндетті тәртіп пен белгілі бір ұйым
мүшелеріне ғана міндетті арнаулы тәртіп (әскери тәртіп, еңбек тәртібі,
т.б.) жолға қойылады. Коғамдық тәртіп әрқашанда қоғамдық қатынастармен
айқындалады және ол осы қатынастарды қорғауға қызмет етеді. Саналы тәртіп,
пайдакүнемдік пиғылдағы және мәжбүрлі тәртіп түрлеріне бөлінеді. Саналы
тәртіп — қоғам мүшелерінің мінез-құлық нормаларын терең сезініп игеруі.
Тәртіпті адам қоғамдық өмірде қабылданған мінез-құлық нормаларын ұстау
қажеттігін іштей түйсініп әдеп ретінде қабылдайды. Оларды сақтай алмаған
жағдайда ұяттан қысылып, өзін кінәлі сезінеді. Қоғамдық тәртіп қоғам
мүшелерінің жеке мүдделерінің, олардың қажеттерінің және олар орындайтын
әлеуметтік мінез-құлық нормаларының бір-бірімен ұштасу дәрежесімен
айқындалады. Егер бұл нормалар жеке адам іс-әрекетінің іштей құлшынысына
айналмаса, онда мұның өзі мінез-құлықтағы түрлі ауытқуларға апарып
соқтырады.
Қоғамдық қауіпсіздік (ағыл. public safety (security); нем. off en
tlicit e Sich erh eit) - Адамдардың мінез-күлкі немесе табиғаттың дүлей
күші тудырған қоршаған орта үшін қауіпті, азаматтардың өмірі мен
денсаулығына келтіретін зиянды зардаптардың алдын алумен немесе жоюмен
байланысты қатынастар.

Ішкі істер облысындағы жергілікті мемлекеттік басқару органындағы
өкілеттігі
Жергілікті мемлекеттік басқару — Қазақстан Республикасының  “Жергілікті
мемлекеттік басқару туралы” Заңында (23.1.2001) және басқа да заң
актілерінде белгіленген құзірет шегінде жергілікті өкілді және атқарушы
органдардың тиісті аумақта мемлекеттік саясатты жүргізу, оны дамыту
мақсатын жүзеге асыратын және сол аймақтағы істің жай-күйіне жауапты болып
табылатын қызметі. Жергілікті атқарушы  органның  құрамына (әкімият)
облыстың (республикалық маңызы бар қаланың, астананың), ауданның (облыстық
маңызы бар қаланың) әкімі басқаратын, өз құзіреті шегінде тиісті аумақта
жергілікті мемлекеттік басқаруды жүзеге асыратын алқалы атқарушы орган
кіреді. Жергілікті өкілді органға (мәслихат) облыстың (республикалық маңызы
бар қаланың,  астананың), ауданның (облыстық маңызы бар
қаланың) тұрғындары сайлайтын, халық еркін білдіретін және ҚР заңдарына
сәйкес оны іске асыру үшін қажетті шараларды белгілейтін және олардың
жүзеге асуын бақылайтын сайланбалы орган жатады; 
ҚР Конституциясының 85-бабына сәйке с, мемлекеттік басқару шаралары 
жергілікті өкілетті органдар маслих аттар және атқарушы органдар тарапы нан іс
ке асырылады. Ол мемлекеттің құрамдас бір бөлігі болып табылады және
Республика үшін біртұтас мемлекеттік қызмет принциптерін басшылыққа
алады. Бұл органдарды  2001 жылы қабылданған "Қазақстан Республикасындағы
жергілікті мемлекеттік басқару туралы" заң реттейді. Бұл заң жергілікті
өкілді және атқарушы органдардың құзыретін, қызметінің ұйымдастырылуын,
тәртібін, сондай-ақ маслихат депутаттарының құқықтық жағдайын белгілейді.
Бұл заңда Қазақстан Республикасында бірінші рет жергілікті мемлекеттік
басқаруға белгілену берілген. Жергілікті мемлекеттік басқару жергілікті
өкілді жіне атқарушы органдар тиісті аумақта мемлекеттік саясатты жүргізу,
оны аталған заң мен басқа да заңдық актілер белгілеген құзыреттер шегінде
дамыту мақсатында жүзеге асыратын қызмет болып табылады. Заң маслихаттар
мен әкімшіліктер үшін ортақ негізгі талаптар мен шектеулер белгілейді.
Оларға төмендегілер жатады:
1. маслихаттар мен әкімшіліктер жалпы мемлекеттік сыртқы және ішкі
саясатқа, қаржы мен инвестициялық саясатқа сәйкес келмейтін шешімдердің
қабылдануына жол бермеуге, сондай-ақ бұл органдардың шешімдері
Конституцияға және басқа да нормативтік актілерге қайшы келмеуге тиіс;
2. маслитаттар мен әкімшіліктер Қазақстан Республикасының ұлттық
қауіпсіздікті қамтамасыз ету мүдделерін сақтауға тиіс; ұлттық қауіпсіздікке
қатысты мәселелер шеңбері арнайы заңда белгіленген;
3. маслихаттар мен әкімшіліктер өз құзыреттерінің шектерінде
азаматтардың құқықтары мен заңды мүдделерін сақталуын қамтамасыз етуге
міндетті; бұл олардың ортақ міндеті болғанымен, заң маслихаттар мен
әкімшіліктер үшін оны орындаудың түрлі әдістерін белгілеген.
4. маслихаттар мен әкімшіліктерге Қазақстан Республикасының шегінде
бірыңғай еңбек рыногын, капитал, қаржы нарқын қалыптастыруға, тауарлар мен
қызметтермен еркін алмасуға кедергі келтіретін шешімдер қабылдауға тиым
салынады;
5. маслихаттар мен әкімшіліктер өз аумақтарын дамыту жоспарларын
әзірлеу және қабылдау кезінде Қазақстан Республикасын дамытудың
стратегиялық жоспарларын басшылыққа алуға тиіс.
Жергілікті өкілді орган (маслихат) облыстың (республикалық маңызы бар
қаланың, астананың), ауданның (облыстық маңызы бар қаланың) халқы
смайлайтын, халықтың еркін білдіретін және Қазақстан Республикасының
заңдарына сәйкес оны іске асыру үшін қажетті шараларды белгілейтін және
олардың жүзеге асуын бақылайтын сайланбалы орган болып табылады.
Маслихаттарды халық жалпыға ортақ, тең, тура сайлау құқығы негізінде құпия
дауыс беру жағдайында төрт жыл мерзімге сайлайды.
Маслихат тек мемлекеттік өкілді орган болып саналады; заңды тұлға болып
табылмайды, ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Мемлекеттік билік экономикалық және саяси жүйенің қалыптасуына ықпал етуші негізгі фактор ретінде
ҚР жергілікті атқарушы билік
Мәдени әлеуметтік саланы мемлекеттік басқару
Тергеу және анықтау заңдылығын қадағалауды ұйымдастыру
Атқарушы билік органдарының жүйесі және құрылымдары
Мемлекеттік басқару органдарындағы мемлекеттік қызметтің құрылуын талдау
Құқық қорғау органдары
Әкімшілік мемлекеттік қызметті мамандандыру
Мемлекетті басқару органдарының жіктелуі
Әділет органдары қызметінің мазмұны
Пәндер