Қарахан мемлекеті жайлы
Кіріспе ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..3
1.Қарахан мемлекеті ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 4
2.Шаруашылық пен мәдениеті ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...7
3. Саяси құрылысы ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..7
4. Бөлінуі ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..8
5. Ыдырауы ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..9
Қорытынды ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..10
Пайдаланылған әдебиеттер ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...11
1.Қарахан мемлекеті ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 4
2.Шаруашылық пен мәдениеті ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...7
3. Саяси құрылысы ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..7
4. Бөлінуі ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..8
5. Ыдырауы ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..9
Қорытынды ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..10
Пайдаланылған әдебиеттер ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...11
Қарахан әулетінің атасы Сатуқ бограхан (915-955жж.) болып есептеледі. Саманилердің қолдауына сүйсініп, ол өз ағасы Оғылшаққа қарсы шығады да, Қашғар мен Таразды өзіне қаратады. 942 ж. Сатуқ Баласағұн билеушісін құлатып өзін жоғары қағанмын деп жариялайды. Осы кезде бастап, Қарахандар мемлекетінің өз тарихы басталады.
Қарахандар мемлкетінің құрылуы мен оның ерте тарихында басты рөлді Қарлық конфедерацияның тайпалары атқарады, бұл конфедерацияға қарлықтармен бірге шігіл мен ягма да кірген еді. Хғ. Ягманың бір бөлегі қарлықтармен бірге Жетісуды, Нарынның түскейін мекендейтін. Кейінірек ХІ ғ. Ягмалар қиян теріскейде, Іле алқабында тұрады. Ыссық көлдің солтүстік жағынан көшіп келген шігілдер де осы алқапқа тарап кеткен еді.
992 ж. Қарахандар шығыста Хотанды, батыста Бұқарды жаулап алады. 999 ж. Қарахан әулетінің Насыры мен Газнауилер әулетінің Махмұты бірлесіп, Орта Азия Саманилер мемлекетін біржолата қиратады. Амудария Қарахандармен Газнауилер арасындағы шекара болып қалады. Солтүстік Қазақстандар мен Қыпышақ хандығының шебі Тараз қаласына жуық өтетін. Ал Солтүстік-шығыс бетте Қарахандар шекарасы Балқаш көлі мен Алакөл шетінен аспайтын. Шығыста олар ұйғырлармен шектелетін, Қарахандардың оңтүстік шығстағы иелігі шерешенге дейін созылатын. Олардың батыс пен оңтүстік батыс жаққа қарай жылжуы оңтүстік Туркмиенияда салжықтар қарсылығына тап болды. Бұдан кейінгі екі ғасыр бойына Қарахандар иелігі батыста Амудария мен Сырдария арасындағы Мауаранмахрдан бастап, Шығыста Жетісу мен Қашығарға дейін кең көсіліп жатады. Қарахандар мемлекеті, шекаралары тұрақты, толып жатқан еншіліктерге бөлінетін еншілік иелерінің құқықтары зор болатын, олар өз атымен теңгелер шығаруға дейін баратын. Вассалдық жүйесі бағзы бір кездері көп басқышты болып келетін.
XI ғасырдың 30 жылдарының аяққы кезінде Ибрахим Ибн – Насырдың тұсында мемлекет екіге бөлінеді: Біріншісі, орталығы Бұқарда болған қарауына Ходжентке дейінгі мауаран нахырды қосып алған Батыс хандығы. Екіншісі, қамтуына Тараз, Исфиджак, Шаш, Ферғана, Жетісу мен Қашқар кіретін Шығыс хандығы. Оның астанасы – Баласағын қаласы болған. 1056 жылы Қадырханның ұлы Ииналтегін өкімет мұралығы жолындағы күресте інісі Сүлейменнің елін басып алады. Бірақ ұзамай у беріліп өлтіріледі. Тәж таққа Ииналтегінің баласы Ибрахим ие болады, бірақ ол да біраздан кейін Барысхан әміршісімен болған соғыста қаза табады.
Қарахандар мемлкетінің құрылуы мен оның ерте тарихында басты рөлді Қарлық конфедерацияның тайпалары атқарады, бұл конфедерацияға қарлықтармен бірге шігіл мен ягма да кірген еді. Хғ. Ягманың бір бөлегі қарлықтармен бірге Жетісуды, Нарынның түскейін мекендейтін. Кейінірек ХІ ғ. Ягмалар қиян теріскейде, Іле алқабында тұрады. Ыссық көлдің солтүстік жағынан көшіп келген шігілдер де осы алқапқа тарап кеткен еді.
992 ж. Қарахандар шығыста Хотанды, батыста Бұқарды жаулап алады. 999 ж. Қарахан әулетінің Насыры мен Газнауилер әулетінің Махмұты бірлесіп, Орта Азия Саманилер мемлекетін біржолата қиратады. Амудария Қарахандармен Газнауилер арасындағы шекара болып қалады. Солтүстік Қазақстандар мен Қыпышақ хандығының шебі Тараз қаласына жуық өтетін. Ал Солтүстік-шығыс бетте Қарахандар шекарасы Балқаш көлі мен Алакөл шетінен аспайтын. Шығыста олар ұйғырлармен шектелетін, Қарахандардың оңтүстік шығстағы иелігі шерешенге дейін созылатын. Олардың батыс пен оңтүстік батыс жаққа қарай жылжуы оңтүстік Туркмиенияда салжықтар қарсылығына тап болды. Бұдан кейінгі екі ғасыр бойына Қарахандар иелігі батыста Амудария мен Сырдария арасындағы Мауаранмахрдан бастап, Шығыста Жетісу мен Қашығарға дейін кең көсіліп жатады. Қарахандар мемлекеті, шекаралары тұрақты, толып жатқан еншіліктерге бөлінетін еншілік иелерінің құқықтары зор болатын, олар өз атымен теңгелер шығаруға дейін баратын. Вассалдық жүйесі бағзы бір кездері көп басқышты болып келетін.
XI ғасырдың 30 жылдарының аяққы кезінде Ибрахим Ибн – Насырдың тұсында мемлекет екіге бөлінеді: Біріншісі, орталығы Бұқарда болған қарауына Ходжентке дейінгі мауаран нахырды қосып алған Батыс хандығы. Екіншісі, қамтуына Тараз, Исфиджак, Шаш, Ферғана, Жетісу мен Қашқар кіретін Шығыс хандығы. Оның астанасы – Баласағын қаласы болған. 1056 жылы Қадырханның ұлы Ииналтегін өкімет мұралығы жолындағы күресте інісі Сүлейменнің елін басып алады. Бірақ ұзамай у беріліп өлтіріледі. Тәж таққа Ииналтегінің баласы Ибрахим ие болады, бірақ ол да біраздан кейін Барысхан әміршісімен болған соғыста қаза табады.
1. ҚСЭ. 6-т. - Алматы, 1975. – 510-б.
2. Қазақ ССР тарихы. 2-т. - Алматы, 1983. – 15-б.
3. Қарахан мемлекеті // Қазақ ССР тарихы. 2-т. - Алматы, 1983. - 13-33 бб.
4. Қазақстан тарихы. 2-т. - Алматы, 1998. – 89-б.
5. ҚСЭ. 1-т. - Алматы, 1972. – 302-б.
2. Қазақ ССР тарихы. 2-т. - Алматы, 1983. – 15-б.
3. Қарахан мемлекеті // Қазақ ССР тарихы. 2-т. - Алматы, 1983. - 13-33 бб.
4. Қазақстан тарихы. 2-т. - Алматы, 1998. – 89-б.
5. ҚСЭ. 1-т. - Алматы, 1972. – 302-б.
Жоспар
Кіріспе ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..3
1.Қарахан
мемлекеті ... ... ... ... ... ... .. ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... .4
2.Шаруашылық пен
мәдениеті ... ... ... ... ... ... .. ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... 7
3. Саяси
құрылысы ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ..7
4.
Бөлінуі ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..8
5.
Ыдырауы ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..9
Қорытынды ... ... ... ... ... ... .. ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 10
Пайдаланылған
әдебиеттер ... ... ... ... ... ... . ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... .11
Кіріспе
Қарахан әулетінің атасы Сатуқ бограхан (915-955жж.) болып есептеледі.
Саманилердің қолдауына сүйсініп, ол өз ағасы Оғылшаққа қарсы шығады да,
Қашғар мен Таразды өзіне қаратады. 942 ж. Сатуқ Баласағұн билеушісін
құлатып өзін жоғары қағанмын деп жариялайды. Осы кезде бастап, Қарахандар
мемлекетінің өз тарихы басталады.
Қарахандар мемлкетінің құрылуы мен оның ерте тарихында басты рөлді
Қарлық конфедерацияның тайпалары атқарады, бұл конфедерацияға қарлықтармен
бірге шігіл мен ягма да кірген еді. Хғ. Ягманың бір бөлегі қарлықтармен
бірге Жетісуды, Нарынның түскейін мекендейтін. Кейінірек ХІ ғ. Ягмалар қиян
теріскейде, Іле алқабында тұрады. Ыссық көлдің солтүстік жағынан көшіп
келген шігілдер де осы алқапқа тарап кеткен еді.
992 ж. Қарахандар шығыста Хотанды, батыста Бұқарды жаулап алады. 999
ж. Қарахан әулетінің Насыры мен Газнауилер әулетінің Махмұты бірлесіп, Орта
Азия Саманилер мемлекетін біржолата қиратады. Амудария Қарахандармен
Газнауилер арасындағы шекара болып қалады. Солтүстік Қазақстандар мен
Қыпышақ хандығының шебі Тараз қаласына жуық өтетін. Ал Солтүстік-шығыс
бетте Қарахандар шекарасы Балқаш көлі мен Алакөл шетінен аспайтын. Шығыста
олар ұйғырлармен шектелетін, Қарахандардың оңтүстік шығстағы иелігі
шерешенге дейін созылатын. Олардың батыс пен оңтүстік батыс жаққа қарай
жылжуы оңтүстік Туркмиенияда салжықтар қарсылығына тап болды. Бұдан кейінгі
екі ғасыр бойына Қарахандар иелігі батыста Амудария мен Сырдария арасындағы
Мауаранмахрдан бастап, Шығыста Жетісу мен Қашығарға дейін кең көсіліп
жатады. Қарахандар мемлекеті, шекаралары тұрақты, толып жатқан еншіліктерге
бөлінетін еншілік иелерінің құқықтары зор болатын, олар өз атымен теңгелер
шығаруға дейін баратын. Вассалдық жүйесі бағзы бір кездері көп басқышты
болып келетін.
XI ғасырдың 30 жылдарының аяққы кезінде Ибрахим Ибн – Насырдың
тұсында мемлекет екіге бөлінеді: Біріншісі, орталығы Бұқарда болған
қарауына Ходжентке дейінгі мауаран нахырды қосып алған Батыс хандығы.
Екіншісі, қамтуына Тараз, Исфиджак, Шаш, Ферғана, Жетісу мен Қашқар кіретін
Шығыс хандығы. Оның астанасы – Баласағын қаласы болған. 1056 жылы
Қадырханның ұлы Ииналтегін өкімет мұралығы жолындағы күресте інісі
Сүлейменнің елін басып алады. Бірақ ұзамай у беріліп өлтіріледі. Тәж таққа
Ииналтегінің баласы Ибрахим ие болады, бірақ ол да біраздан кейін Барысхан
әміршісімен болған соғыста қаза табады.
1.Қарахан мемлекеті
Орта ғасырларда қазіргі Қазақстан аумағының үлкен бөлігі Қарахан
мемлекетінің шығыс аймақтары құрамына енген болатын. Алғашқы кезде бұл
мемлекетке Шығыс Түркістанның бір бөлігі, Испиджаб (Сайрам) өңіріне дейінгі
Жетісу жерлері қарады. Шын мәнінде, бұл бұрынғы Қарлұқ мемлекетінің аймағы
еді. Мемлекеттің этникалық құрамы да бұрынғыша қалып, мұнда Яғма, Қарлұқ,
Шігіл, Дулат, Қаңлы тәрізді түркітілдес тайпалар шешуші рөл атқарды.
М.Қашқари ХІ ғасырда Яғма, Тұхси және Шігіл тайпаларын Іле өзені аңғарына
орналастырады. Яғни бұлар Қарлұқтардан билікті басып алу үшін батысқа қарай
жылжыған.
В.Бартольд Қарахандардың билікке келулерін 940 жылдан бастайды. Алайда
Қарахан мемлекетінің негізін қалаушы Сатұқ-Боғра (Бура) хан Абд ал-Керім
(943-955 жж.) шын мәнінде Қарлұқтар тұсында, ІХ ғасырда Қарахандар
әулетінің басында тұрған Білге-Күл-Қадырханның ұрпағы еді. Мұның өзі
Қарахан мемлекетінің Қарлұқ қағанатына этносаяси тұрғыдан мұрагер болып
табылатынын аңғартады. Дей тұрсақ та, төңкерістің аты төңкеріс. Енді
мемлекеттегі үкіметті билеушілер, негізінен алғанда, Қарлұқтардан емес,
Яғма мен Шығыл тайпаларынан шыққандардан тағайындалатын болды. Алғашқысынан
хан болғандар Яғманың тотемі Бураны өздерінің есімдеріне тіркеп көрсетсе,
ал Шығылдың ықпалындағы билеушілер тайпа тотемі Арыстанның атымен Арыслан
хан атанды.
Сонымен бірге Шығылдар ханы (Арыслан хандар) Ұлы хан мәртебесінде
болып, ал Яғма билеушілері Кіші хан лауазымын пайдаланды. Осының өзі
Нушебилерден (Қаңлылардан) бөлініп, Шығылдарға (Дулулардың бір бөлігіне)
көрші қоныстанған Яғмалардың алғашқыларға бағынышты жағдайда болғанын
аңғартады.
Шығылдар бірлестігі, шын мәнінде, бұрыннан жергілікті Дулу (Х ғасырдан
бастап Дулат) одағына кіретін Шу руларын, яғни бұрынғы Қаратүргештерді
біріктірген болатын. Бұлар кезінде Сарытүргештерден (Сарыүйсіндерден) тақты
тартып алып, билікке келді. Алайда 766 жылдан бастап Қарлұқтардың күшеюі
жағдайды қиындатты. Қуғындаудан қашқан Шығылдардың бір бөлігі Турфанға
қоныс аударып, осындағы Қарлұқтардың жауларының бірі – Ұйғырларға бағынды.
Олар жаңа жерде Дулулар немесе Қаратүргештер атауларынан айырылып,
Шығыл атанды. Оларға Шығыл, Шығу атауы Қарлұқ қағанатынан қашып
шыққандықтан таңылды деп ойлаймыз. Осы аймақта Шығылдар Үлкен және Кіші
Шығылдарға бөлініп, Яғмалармен, Шумугендермен (Шөмекейлердің бабаларымен),
байырғы Йоабан тайпаларының қалдықтарымен (Албандар мен Суандардың
бабаларымен), Қырғыздармен қатар көшіп-қонып жүрді. [1]
Олардың солтүстіктегі көршілері Қыпшақтардың бір бұтағына жататын
Кимектер еді. Ал енді мемлекетті алғаш билеуші Сатұқ-Боғра (Бура) хан неге
Қарахан деп аталды және оның ізбасарлары неге Қарахандар әулетіне жатты?
деген сауалға тоқталар болсақ, түркі қағандарының Ашына әулетіне
жатпайтындар билікке аса ықпалды жергілікті тайпалар одағы Қаратүргештердің
ізбасарлары болуға күш салды. Сондықтан Жетісуда кейіннен билікке келген
Қидандар да бірде Қарақидандар аталса, бірде Қарақытайлар аталып кетті.
Қарахан мемлекетін нығайта түскен рухани фактор – басқарушы әулеттің 955
жылы Ислам дінін қабылдауы болды.
Көп кешікпей-ақ, олардың ізін ала арада бес жылдан соң Ислам дінін
осындағы 200 000 киіз үй (түтін) қабылдады. Осылайша Ислам бұл мемлекетте,
шын мәнінде, ресми дінге және мемлекеттік идеологияға айналды. Алайда
біртұтас Қарахан мемлекеті 1032 жылға дейін ғана өмір сүре алды. Оның Сатұқ-
Боғра ханнан кейінгі алты билеушілерінің есімдері тарихи деректерден жақсы
белгілі. Атап айтар болсақ, олар – Байтас-Мұса-Боғра хан, Әли абу-Хасан,
Ахмед (Тоған), Мансұр, Тоған хан, Жүсіп Қадыр хан. Мемлекеттік мәселені
шешуге келгенде өзара текетірестерге ұрынған билеушілер қырғи-қабақ
қатынастарға ұрынып, ақыры 1042 жылы екіге – Шығыс Қарахан және Батыс
Қарахан мемлекеттеріне бөлініп тынды.
ХІ ғасыр ортасынан бастап, тақ үшін күрестің өршіп кетуі
шығыстықтардың бұл мәселемен айналысуларына қатты қолбайлау болды. Тек 1074
жылы Хасан Табғаш Боғра хан (кейбір деректерде – Харун Боғра хан) таққа
отырған соң ғана Шығыс Қарахан мемлекетіндегі алауыздық тоқтатылды. Бұл
ханның тұсында мемлекетте мәдениетті, рухани өмірді жандандыруға байланысты
ірі жұмыстар жасалды. Осы жылы Шығыс Қарахан мемлекеті аймағына шығыстан
Қарақытайлар (Қарақидандар) баса-көктеп кірді.
Бұлар Манчьжурия өңірінен шығып, Елюй Даши деген ханзаданың
басшылығымен шығыста манчьжуртілдестердің Ляо мемлекеті деп аталатын қуатты
империясын құрған тайпалар бірлестіктері еді. Алғаш 1128 жылы Ахмед Арыслан
Қара хан оларды жеңіліске ұшыратты. Алайда жергілікті Қаңлылар мен
Қыпшақтардан әскер жасақтаған Қарақытайлар 1130 жылы Жетісудың көп бөлігін
және Баласағұнды басып алып, шын мәнінде, Шығыс Қарахан мемлекетінің дербес
өмір сүруіне нүкте қойды. Қарақытайлар мұнымен де шектеле қойған жоқ, олар
Батыс Қараханға да қайта-қайта жорықтар ұйымдастырып, ақыры 1141 жылы Батыс
Қарахан мемлекетін де жаулап алды. Алайда мұнда ескеретін бір нәрсе, өздері
түркітілдестерге жатпайтын аз санды моңғол тайпалары болғандықтан,
Қарақытайлар Қарахан мемлекеттерінің үлкен аймақтарына биліктер жүргізе
алмады. Сондықтан да олар билеушілерді бұрынғыша, Қарахандар әулетінен
қойды. Дегенмен де бұл әулет енді жатжерліктер қолындағы қуыршақ хандардың
рөлін атқарды. Осылайша ежелгі қазақ тарихы елде ауызбірлік болмаған жерде
саяси биліктен айырылып, жатжерліктерге жем болуға жол ашылатынын тағы да
дәлелдеп берді.[2]
Қарахан мемлекеті шекаралары тұрақты, толып жатқан еншіліктерге
бөлінетін. Еншілік иелерінің құқтары зор болатын. Олар өз атымен
теңгелер шығаруға дейін, кейде тіпті лауазымдарын өзгерте алатын. 11
ғ. 30 жж. соңында Ибрахим ибн Насырдың тұсында мемлекет екіге бөлінеді:
біріншісі, орталығы Бұқарда болған, қарауына Ходжентке дейінгі
Мәуереннахрды қосып алған Батыс хандығы, екіншісі — қарамағына
Тараз, Исфиджаб, Шаш, Ферғана, Жетісу мен Қашғар кіретін Шығыс хандығы.
Оның астанасы Баласағұнқаласы. Осымен Қарахан мемлекетінің еншіліктерге
бөлінуі заңды түрде бекітілді.
Арслан хан кезіңде қарахан мемлекеті одан сайін бөлініп кетеді: әрбір
еншілік өз тәуелсіздігін құру үшін таласады. 1056 ж. Қадыр ханның ұлы Йинал-
тегін өкімет мұралығы жолындағы күресте інісі Сүлейменнің иелігін басып
алады. Бірақ ұзамай ол у беріліп өлтіріледі. Тәж-таққа Йинал-
тегіннің баласы Ибрахим ие болады, бірақ ол да біраздан кейін Барыс
хан әміршісімен болған соғыста қаза табады.
Осыдан кейін Шығыс қағанатын 15 жыл бойы (1059—1074) Қадыр
ханның балалары Юсуф Тоғрул хан мен Боғра хан Харунбасқарады. Олардың
тұсында Ферғана Шығыс қағанатқа күшпен қосылады. Екі қағанат арасындағы
шекара Сырдарияны бойлай өтеді.
Тоғрұл қайтыс болғаннан кейін оның еншілігі Боғра хан
Харунның (1075—1102) — Қашғар, Баласағұн мен Хотан қожасының қол астына
көшеді. 1089 ж. бастап ол Салжық сұлтаныМәлікшахтың кіріпт ар вассалына
айналады.
1102 ж. Боғра хан қайтыс ... жалғасы
Кіріспе ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..3
1.Қарахан
мемлекеті ... ... ... ... ... ... .. ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... .4
2.Шаруашылық пен
мәдениеті ... ... ... ... ... ... .. ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... 7
3. Саяси
құрылысы ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ..7
4.
Бөлінуі ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..8
5.
Ыдырауы ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..9
Қорытынды ... ... ... ... ... ... .. ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 10
Пайдаланылған
әдебиеттер ... ... ... ... ... ... . ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... .11
Кіріспе
Қарахан әулетінің атасы Сатуқ бограхан (915-955жж.) болып есептеледі.
Саманилердің қолдауына сүйсініп, ол өз ағасы Оғылшаққа қарсы шығады да,
Қашғар мен Таразды өзіне қаратады. 942 ж. Сатуқ Баласағұн билеушісін
құлатып өзін жоғары қағанмын деп жариялайды. Осы кезде бастап, Қарахандар
мемлекетінің өз тарихы басталады.
Қарахандар мемлкетінің құрылуы мен оның ерте тарихында басты рөлді
Қарлық конфедерацияның тайпалары атқарады, бұл конфедерацияға қарлықтармен
бірге шігіл мен ягма да кірген еді. Хғ. Ягманың бір бөлегі қарлықтармен
бірге Жетісуды, Нарынның түскейін мекендейтін. Кейінірек ХІ ғ. Ягмалар қиян
теріскейде, Іле алқабында тұрады. Ыссық көлдің солтүстік жағынан көшіп
келген шігілдер де осы алқапқа тарап кеткен еді.
992 ж. Қарахандар шығыста Хотанды, батыста Бұқарды жаулап алады. 999
ж. Қарахан әулетінің Насыры мен Газнауилер әулетінің Махмұты бірлесіп, Орта
Азия Саманилер мемлекетін біржолата қиратады. Амудария Қарахандармен
Газнауилер арасындағы шекара болып қалады. Солтүстік Қазақстандар мен
Қыпышақ хандығының шебі Тараз қаласына жуық өтетін. Ал Солтүстік-шығыс
бетте Қарахандар шекарасы Балқаш көлі мен Алакөл шетінен аспайтын. Шығыста
олар ұйғырлармен шектелетін, Қарахандардың оңтүстік шығстағы иелігі
шерешенге дейін созылатын. Олардың батыс пен оңтүстік батыс жаққа қарай
жылжуы оңтүстік Туркмиенияда салжықтар қарсылығына тап болды. Бұдан кейінгі
екі ғасыр бойына Қарахандар иелігі батыста Амудария мен Сырдария арасындағы
Мауаранмахрдан бастап, Шығыста Жетісу мен Қашығарға дейін кең көсіліп
жатады. Қарахандар мемлекеті, шекаралары тұрақты, толып жатқан еншіліктерге
бөлінетін еншілік иелерінің құқықтары зор болатын, олар өз атымен теңгелер
шығаруға дейін баратын. Вассалдық жүйесі бағзы бір кездері көп басқышты
болып келетін.
XI ғасырдың 30 жылдарының аяққы кезінде Ибрахим Ибн – Насырдың
тұсында мемлекет екіге бөлінеді: Біріншісі, орталығы Бұқарда болған
қарауына Ходжентке дейінгі мауаран нахырды қосып алған Батыс хандығы.
Екіншісі, қамтуына Тараз, Исфиджак, Шаш, Ферғана, Жетісу мен Қашқар кіретін
Шығыс хандығы. Оның астанасы – Баласағын қаласы болған. 1056 жылы
Қадырханның ұлы Ииналтегін өкімет мұралығы жолындағы күресте інісі
Сүлейменнің елін басып алады. Бірақ ұзамай у беріліп өлтіріледі. Тәж таққа
Ииналтегінің баласы Ибрахим ие болады, бірақ ол да біраздан кейін Барысхан
әміршісімен болған соғыста қаза табады.
1.Қарахан мемлекеті
Орта ғасырларда қазіргі Қазақстан аумағының үлкен бөлігі Қарахан
мемлекетінің шығыс аймақтары құрамына енген болатын. Алғашқы кезде бұл
мемлекетке Шығыс Түркістанның бір бөлігі, Испиджаб (Сайрам) өңіріне дейінгі
Жетісу жерлері қарады. Шын мәнінде, бұл бұрынғы Қарлұқ мемлекетінің аймағы
еді. Мемлекеттің этникалық құрамы да бұрынғыша қалып, мұнда Яғма, Қарлұқ,
Шігіл, Дулат, Қаңлы тәрізді түркітілдес тайпалар шешуші рөл атқарды.
М.Қашқари ХІ ғасырда Яғма, Тұхси және Шігіл тайпаларын Іле өзені аңғарына
орналастырады. Яғни бұлар Қарлұқтардан билікті басып алу үшін батысқа қарай
жылжыған.
В.Бартольд Қарахандардың билікке келулерін 940 жылдан бастайды. Алайда
Қарахан мемлекетінің негізін қалаушы Сатұқ-Боғра (Бура) хан Абд ал-Керім
(943-955 жж.) шын мәнінде Қарлұқтар тұсында, ІХ ғасырда Қарахандар
әулетінің басында тұрған Білге-Күл-Қадырханның ұрпағы еді. Мұның өзі
Қарахан мемлекетінің Қарлұқ қағанатына этносаяси тұрғыдан мұрагер болып
табылатынын аңғартады. Дей тұрсақ та, төңкерістің аты төңкеріс. Енді
мемлекеттегі үкіметті билеушілер, негізінен алғанда, Қарлұқтардан емес,
Яғма мен Шығыл тайпаларынан шыққандардан тағайындалатын болды. Алғашқысынан
хан болғандар Яғманың тотемі Бураны өздерінің есімдеріне тіркеп көрсетсе,
ал Шығылдың ықпалындағы билеушілер тайпа тотемі Арыстанның атымен Арыслан
хан атанды.
Сонымен бірге Шығылдар ханы (Арыслан хандар) Ұлы хан мәртебесінде
болып, ал Яғма билеушілері Кіші хан лауазымын пайдаланды. Осының өзі
Нушебилерден (Қаңлылардан) бөлініп, Шығылдарға (Дулулардың бір бөлігіне)
көрші қоныстанған Яғмалардың алғашқыларға бағынышты жағдайда болғанын
аңғартады.
Шығылдар бірлестігі, шын мәнінде, бұрыннан жергілікті Дулу (Х ғасырдан
бастап Дулат) одағына кіретін Шу руларын, яғни бұрынғы Қаратүргештерді
біріктірген болатын. Бұлар кезінде Сарытүргештерден (Сарыүйсіндерден) тақты
тартып алып, билікке келді. Алайда 766 жылдан бастап Қарлұқтардың күшеюі
жағдайды қиындатты. Қуғындаудан қашқан Шығылдардың бір бөлігі Турфанға
қоныс аударып, осындағы Қарлұқтардың жауларының бірі – Ұйғырларға бағынды.
Олар жаңа жерде Дулулар немесе Қаратүргештер атауларынан айырылып,
Шығыл атанды. Оларға Шығыл, Шығу атауы Қарлұқ қағанатынан қашып
шыққандықтан таңылды деп ойлаймыз. Осы аймақта Шығылдар Үлкен және Кіші
Шығылдарға бөлініп, Яғмалармен, Шумугендермен (Шөмекейлердің бабаларымен),
байырғы Йоабан тайпаларының қалдықтарымен (Албандар мен Суандардың
бабаларымен), Қырғыздармен қатар көшіп-қонып жүрді. [1]
Олардың солтүстіктегі көршілері Қыпшақтардың бір бұтағына жататын
Кимектер еді. Ал енді мемлекетті алғаш билеуші Сатұқ-Боғра (Бура) хан неге
Қарахан деп аталды және оның ізбасарлары неге Қарахандар әулетіне жатты?
деген сауалға тоқталар болсақ, түркі қағандарының Ашына әулетіне
жатпайтындар билікке аса ықпалды жергілікті тайпалар одағы Қаратүргештердің
ізбасарлары болуға күш салды. Сондықтан Жетісуда кейіннен билікке келген
Қидандар да бірде Қарақидандар аталса, бірде Қарақытайлар аталып кетті.
Қарахан мемлекетін нығайта түскен рухани фактор – басқарушы әулеттің 955
жылы Ислам дінін қабылдауы болды.
Көп кешікпей-ақ, олардың ізін ала арада бес жылдан соң Ислам дінін
осындағы 200 000 киіз үй (түтін) қабылдады. Осылайша Ислам бұл мемлекетте,
шын мәнінде, ресми дінге және мемлекеттік идеологияға айналды. Алайда
біртұтас Қарахан мемлекеті 1032 жылға дейін ғана өмір сүре алды. Оның Сатұқ-
Боғра ханнан кейінгі алты билеушілерінің есімдері тарихи деректерден жақсы
белгілі. Атап айтар болсақ, олар – Байтас-Мұса-Боғра хан, Әли абу-Хасан,
Ахмед (Тоған), Мансұр, Тоған хан, Жүсіп Қадыр хан. Мемлекеттік мәселені
шешуге келгенде өзара текетірестерге ұрынған билеушілер қырғи-қабақ
қатынастарға ұрынып, ақыры 1042 жылы екіге – Шығыс Қарахан және Батыс
Қарахан мемлекеттеріне бөлініп тынды.
ХІ ғасыр ортасынан бастап, тақ үшін күрестің өршіп кетуі
шығыстықтардың бұл мәселемен айналысуларына қатты қолбайлау болды. Тек 1074
жылы Хасан Табғаш Боғра хан (кейбір деректерде – Харун Боғра хан) таққа
отырған соң ғана Шығыс Қарахан мемлекетіндегі алауыздық тоқтатылды. Бұл
ханның тұсында мемлекетте мәдениетті, рухани өмірді жандандыруға байланысты
ірі жұмыстар жасалды. Осы жылы Шығыс Қарахан мемлекеті аймағына шығыстан
Қарақытайлар (Қарақидандар) баса-көктеп кірді.
Бұлар Манчьжурия өңірінен шығып, Елюй Даши деген ханзаданың
басшылығымен шығыста манчьжуртілдестердің Ляо мемлекеті деп аталатын қуатты
империясын құрған тайпалар бірлестіктері еді. Алғаш 1128 жылы Ахмед Арыслан
Қара хан оларды жеңіліске ұшыратты. Алайда жергілікті Қаңлылар мен
Қыпшақтардан әскер жасақтаған Қарақытайлар 1130 жылы Жетісудың көп бөлігін
және Баласағұнды басып алып, шын мәнінде, Шығыс Қарахан мемлекетінің дербес
өмір сүруіне нүкте қойды. Қарақытайлар мұнымен де шектеле қойған жоқ, олар
Батыс Қараханға да қайта-қайта жорықтар ұйымдастырып, ақыры 1141 жылы Батыс
Қарахан мемлекетін де жаулап алды. Алайда мұнда ескеретін бір нәрсе, өздері
түркітілдестерге жатпайтын аз санды моңғол тайпалары болғандықтан,
Қарақытайлар Қарахан мемлекеттерінің үлкен аймақтарына биліктер жүргізе
алмады. Сондықтан да олар билеушілерді бұрынғыша, Қарахандар әулетінен
қойды. Дегенмен де бұл әулет енді жатжерліктер қолындағы қуыршақ хандардың
рөлін атқарды. Осылайша ежелгі қазақ тарихы елде ауызбірлік болмаған жерде
саяси биліктен айырылып, жатжерліктерге жем болуға жол ашылатынын тағы да
дәлелдеп берді.[2]
Қарахан мемлекеті шекаралары тұрақты, толып жатқан еншіліктерге
бөлінетін. Еншілік иелерінің құқтары зор болатын. Олар өз атымен
теңгелер шығаруға дейін, кейде тіпті лауазымдарын өзгерте алатын. 11
ғ. 30 жж. соңында Ибрахим ибн Насырдың тұсында мемлекет екіге бөлінеді:
біріншісі, орталығы Бұқарда болған, қарауына Ходжентке дейінгі
Мәуереннахрды қосып алған Батыс хандығы, екіншісі — қарамағына
Тараз, Исфиджаб, Шаш, Ферғана, Жетісу мен Қашғар кіретін Шығыс хандығы.
Оның астанасы Баласағұнқаласы. Осымен Қарахан мемлекетінің еншіліктерге
бөлінуі заңды түрде бекітілді.
Арслан хан кезіңде қарахан мемлекеті одан сайін бөлініп кетеді: әрбір
еншілік өз тәуелсіздігін құру үшін таласады. 1056 ж. Қадыр ханның ұлы Йинал-
тегін өкімет мұралығы жолындағы күресте інісі Сүлейменнің иелігін басып
алады. Бірақ ұзамай ол у беріліп өлтіріледі. Тәж-таққа Йинал-
тегіннің баласы Ибрахим ие болады, бірақ ол да біраздан кейін Барыс
хан әміршісімен болған соғыста қаза табады.
Осыдан кейін Шығыс қағанатын 15 жыл бойы (1059—1074) Қадыр
ханның балалары Юсуф Тоғрул хан мен Боғра хан Харунбасқарады. Олардың
тұсында Ферғана Шығыс қағанатқа күшпен қосылады. Екі қағанат арасындағы
шекара Сырдарияны бойлай өтеді.
Тоғрұл қайтыс болғаннан кейін оның еншілігі Боғра хан
Харунның (1075—1102) — Қашғар, Баласағұн мен Хотан қожасының қол астына
көшеді. 1089 ж. бастап ол Салжық сұлтаныМәлікшахтың кіріпт ар вассалына
айналады.
1102 ж. Боғра хан қайтыс ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz