Нуклеопротеидтер алмасуының бұзылыстары

1. Нуклеопротеидтер
2. Бүйрек тас ауруы
3. Несеп қышқылдық инфаркт
4. Пайдаланылған әдебиеттер

Нуклеопротеидтер — нуклеин қышкылдарының белоктармен қосылуынан пайда болатын күрделі құрамалар. Құрамына кіретін нуклеин қышқылының түріне байланысты нуклеопротеидтер,дезоксирибонуклеопротеидтер (ДНП) және рибонуклеопротеидтер (РНП) болып бөлінеді. ДНП барлық торшалар ядроларының, митохондрийларының құрамына кіреді, сперматозоидтардың басынан табылады. РНП рибосомалардың, информасомалардың және вирустардың кұрамына кіреді. ДНП белоктары гистондар мен протаминдерден тұрады да, ДНҚ қос оралымы арасындағы саңылауларға орналасып, құрылымды бекіндіреді және негіздік қасиетін бақылайды. РНП құрамында бір немесе бірнеше молекула РНП және бірнеше кейде ондаган белок болады. Белоктар әрі кұрлыс заттарының ролін атқарады, әрі РНП құруға катынасады.
Нәруыздар алмасуының бұзылыстары тамақпен түсетін нәруыздың жеткіліксіздігінен біріншілік(экзогендік) және организмнің өзіндегі өтетін үрдістер бұзылыстарынан екіншілік (эндогендік) болады.
Нәруыздардың біріншілік жеткіліксіздігі:
1. Толық ашылу немесе тамаққа жарамаудан;
2. Тамақтағы нәруыз құрамында алмаспайтын аминқышқылдары тапшылығынан олардың сапасы тқмен болудан дамиды.
Нәруыздардың екіншілік жеткіліксіздігі:
1. Ішек қарын жолдарында ыдыратылуымен сіңірілуі бұзылуы;
2. Ішек-қарын сөлдерінің протиолиздік ферментерінің әсерәнен тамақ нәруыздары амин қыщқылдарына дейін, нуклеотидтері нуклеин қышқылдарына дейән ыдыратылып ішек қабырғалары арқылы қанға сіңіріледі. Олардың ішек – қарын жолдарында ыдыратылуы мен сіңірілуінің бұзылыстары;
• Асқазан сөлінде тұз қышқылымен прротеолиздік ферменттер азаюымен немесе бұл фермент белсенділігі төмендеуімен.
• Ұйқы безі аурулаы кезінде оның сөлі аз өндірілу немесе ұлтабарға аз түсуімен.
• Аш ішектердің қабыну кезіндегі қимылдық әрекеттері кушеюәнен немесе олардың біршама боліктері оталып тастағанда байқалады. Ас қорыту жолдарынын жоғарғы жағында толық ыдыратылмаған өнімдер тоқ ішекке ауысады.онда амин қыщқылдары бактерия әсерінен шіріп,
организмге уытты әсер ететін индол, сканол, фетол, фенол сияқты заттарған айналады.
• Нәруыздардың организмде түзілуі бұзылғанда
• Тіндерде нәуыздар артық ыдыратылғанда
• Нәруыздар көптеп оргинизмнен сыртқа шыққанда дамиды. Бұл кезде теріс азоттық тепе-теңдік байқалады.

Пайдаланылған әдебиеттер:

1. Струков А. И., Серов В. В. Патологиялық анатомия: медициналықжоғарыоқуорындарыныңстуденттерінеарналғаноқулық. Орысшаданаударғандоцент М. Т. Айтқулов /Алматы: «ОрталықҚазақстан» БПҚ «Қазақстан»- 1993. – 170 б
2. Струков А. И., Серов В. В. Патологиялық анатомия: медициналықжоғарыоқуорындарыныңстуденттерінеарналғаноқулық. Орысшаданаудрғандоцент М. Т. Айтқулов/ Алматы, Қарағанды: «Ғылым», «Қазақстан» -1996- 2-бөлім, 1-кітап, 175-274 б.
3. Струков А. И., Серов В. В. Патологиялық анатомия: медициналықжоғарыоқуорындарыныңстуденттерінеарналғаноқулық. Орысшаданаударғандоцент М. Т. Айтқулов/ Алматы, Қарағанды: «Ғылым», «Қазақстан»-1996.-2-бөлім, 2-кітап, 275-535 б.
4. Ахметов Ж. В. Патологиялық анатомия // Алматы.-2003, 393 б.
Қосымшаәдебиеттер:
5. Ахметкалиев С. Е., Қамбаров Ж. А. Клиникалықпатоморфологияғакіріспе: Оқуқұралы // Ақтөбе: Ақтөбемедициналық академиясы.-1999. – с.5-34.