Қарасанның індеттік ерекшеліктері және емі

Пән: Ветеринария
Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 34 бет
Таңдаулыға:

Аннотация

«Індеттану және инфекциялық аурулар» пәнінен «Қарасанның індеттік ерекшеліктері және емі» тақырыбына жазылған курстық жұмыста аннотация, нормативтік сілтемелер, анықтамалар, қысқартылған сөздер, кіріспе, негізгі бөлім, өзіндік зерттеу, техникалық қауіпсіздік, қорытынды және пайдаланылған әдебиеттер тізімі қамтылған.

Курстық жұмыс 33 беттен тұрады.

Мазмұны

Нормативтік сілтемелер

Қысқартылған сөздер

Анықтамалар

Кіріспе . . . 8

1Негізгі бөлім . . . 10

1. 1Қарасан ауруы . . . 10

1. 2 Қараталақ ауруы . . . 13

1. 3Жұқпалы ауру шыққан шаруашылықта ауруды жою шаралары . . . 23

1. 4 Жұқпалы ауруларды зертханалык жолмен аныктау әдістері . . . 25

2 Өзіндік зерттеу . . . 27

3Техника қауіпсіздігі . . . 31

Қорытынды . . . 32

Пайдаланылған әдебиеттер тізімі . . . 33

Анықтамалар

Патологиялық реакция дегеніміз - организмнің кез келген тітіркендіргішке лезде, әдеттен тыс жауап қайтарады.

Патологиялық процесс - құбылыстың күрделі комплексіне еніп, ауруды сипаттайтын функция мен құрылымдағы зардапты өзгерістер.

Этиология - бұл аурудың себептері мен пайда болу жағдайлары туралы ілім.

Дезтосқауыл - ферманың өндірістік аймағына көлік қақпаның аузындағы дезинфекциялық тосқауыл арқылы өтеді

Паразит - белгілі бір организм иесінің ішінде не сыртында тоғышарлық ету

Анемия - қан аздық

Интоксикация - денені уландыру

Клостридий - спора түзетін анаэробты бактерия

Бацилла - спора түзетін аэробты бактерия

Қысқартулар мен белгілер

КБР - комплементті байланыстыру реакциясы

АР - агглютинация реакциясы

БР - бейтараптау реакциясы

нм - нанометр

км - километр

мкм - микрометр

мкл - микролитр

кг - килограмм

г - грамм

мг - миллиграмм

л - литр

мл - миллилитр

°C - градус

% - пайыз

Нормативтік сілтемелер

Осы курстық жұмыста келесі нормативтік құжаттарды қолдануға сілтемелер жасалған:

МЖМБС 2. 104 -2006 КҚБЖ (ЕСКД) . Негізгі жазбалар.

МЖМБС 2. 301 -68 КҚБЖ (ЕСКД) . Форматтар.

МЖМБС 2. 601 -2006 КҚБЖ (ЕСКД) . Пайдалану құжаттары.

МЖМБС 2. 304-81 КҚБЖ (ЕСКД) . Сызбалық шрифттер.

МЖМБС 2. 701-84 КҚБЖ (ЕСКД) . Схемалар. Түрлері мен типтері. Орындауға қойылатын жалпы талаптар.

МЖМБС 2. 321-84 КҚБЖ (ЕСКД) . Әріптік белгілеу.

Ф. 7. 04-03

Қазақстан Республикасы Білім және Ғылым министрлігі

М. Әуезов атындағы Оңтүстік Қазақстан Мемлекеттік Университеті

кафедрасы

пәні бойынша

Курстық жұмыс

Пәні

Жұмыс тақырыбы:

Мамандығы:

Орындаған

(студенттің аты жөні, тобы)

Жетекші

(оқытушының аты - жөні, ғылыми дәрежесі, атағы)

Жұмыс

бағасы

бағасына қорғалды

«»2013ж.

Норма бақылау:

қолы, аты - жөні

Комиссия:

қолы, аты - жөні

Шымкент 2013 ж.

Ф. 7. 05 - 04

М. Әуезов атындағы Оңтүстік Қазақстан Мемлекеттік Университеті

кафедрасы

«Бекітемін»

Каф. меңгерушісі __

«»2013ж.

№Тапсырмасы

пәні бойынша курстық жұмыс

Студент

(тегі, аты-жөні)

Жұмыс тақырыбы

Бастапқы мәліметтер

№

Курстық жұмыстың мазмұны

Орындалу

мерзімі

Көлемі

(парақ саны)

№: 1

Курстық жұмыстың мазмұны:

Орындалумерзімі:

Көлемі(парақ саны):

№: 2

Курстық жұмыстың мазмұны:

Орындалумерзімі:

Көлемі(парақ саны):

№: 3

Курстық жұмыстың мазмұны:

Орындалумерзімі:

Көлемі(парақ саны):

№: 4

Курстық жұмыстың мазмұны:

Орындалумерзімі:

Көлемі(парақ саны):

№: 5

Курстық жұмыстың мазмұны:

Орындалумерзімі:

Көлемі(парақ саны):

№: 6

Курстық жұмыстың мазмұны:

Орындалумерзімі:

Көлемі(парақ саны):

Ұсынылған әдебиеттер: 1.

Тапсырма берілген күні жұмысты қорғау күні

Жұмыс жетекшісі

(қызметі, тегі, аты - жөні, қолы)

Тапсырманы орындауға қабылдаған

( күні, студенттің қолы)

Кіріспе

Тақырыптың өзектілігі. Індеттану - індет процесін, жұқпалы аурулардың пайда болу және таралу заңдылықтарын зерттейтін, сол арқылы жұқпалы аурулармен күресу әдістерін қарастыратын ғылым.

Індеттану екі түбірден түратын қазақтың төл сөзі: індет - жұқпалы аурудың кең ауқымды таралуы, ал тану - білу, яғни ғылым деген мағына береді. Індеттану батыс тілдерінде «эпизоотология» деп аталады. Ол да екі үғымның жиынтығы: эпизоотия (грекше ері - арасында, zооп - жануар) және 1оgоз - ғылым. Бұл терминнің шығу төркіні медицинаның саласы эпидемиологияға барып саяды. Эпидемия (грекше ері - арасында, сіетов - халық) жұқпалы аурулардың адамдар арасында кең таралуы.

Жануарлар арасында байқалатын жұқпалы ауруларға адам баласы өте ертеден-ақ көңіл аудара бастады. Адамзат қоғамының ой-өрісі жетіліп, өнер-білім мен мәдениетті қалыптастырудағы ұзақ тарихи даму жолында ғылымның көптеген салаларының бірі ретінде осы заманғы індеттану қалыптасты. Адам тағы аңдарды қолға үйретіп, одан кейін мал шаруашылығымен айналыса бастаған кезде-ақ жануарлардың әр түрлі ауруларымен, олардың ішінде жұқпалы аурулармен кездесті. Жұқпалы аурулардың белгілеріне, олардың таралу заңдылықтарына көңіл бөлумен қатар, олармен күресу шаралары да қарастырыла бастады. Бұл аурулардың жұқпалылығы, адам мен малда тез тарайтындығы, бір ауырып жазылған соң қайтадан ол аурумен ауырмайтындығы, аурудың ауырған малдан сау малға тікелей жанасқанша ғана емес бөгде заттар арқылы да жүғатындығы (мысалы, ауру мал ішкен суды сау мал ішсе соңғысының дертке шалдығуы, т. б. )

Қазіргі таңда мал шаруашылығының санын арттырып, сапасын жақсарту мақсаты агроөнеркәсіп кешенін дамытудың ең басты мәселесі болып отыр. Осыған байланысты мал шаруашылығындағы өзекті мәселе - малдың жұқпалы және инвазиялық ауруларының алдын алу.

Қарасан -ірі қараның бұлшық еттерін зақымдап, дененін әр жерінен газды ісіктер пайда болғызатын жұқпалы ауру. Көбіне бұл індетке 4 жасқа дейінгі ірі қара шалдығады, қой малы сирек ауырады.

Аурудың қоздырғышы - «клостридиум Шово» деп аталатын бактерия. Ол ауа жоқ жерде еседі, спора түзеді. Микроскоппен қарағанда пішіні кішігірім таяқшаға ұқсас болып көрінеді. Оның ұзындығы 2-8 микрон, ені 0, 6 микрон шамасында болады. Грам әдісімен жақсы боялады.

Бұл ауру көпшілігінде жаз айларында жайылымдағы мал арасында кездеседі.

Ауру негізінен қарасаннан өлген малдың өлімтігінен таранды және оның қоздырғыш микробымен ластанған жайылымдағы пішеннен, сондай-ақ, суаттан жұғады. Қарасан ауруы кездескен жерде не жайылымда келесі жылдарда осы ауру қайта панда болады [1] .

Курстық жұмыстың мақсаты - қарасанның індеттік ерекшеліктері және емін зерттеу.

1 Негізгі бөлім

1. 1 Қарасан ауруы

Аурудың қоздырғышы - «клостриднум Шово» деп аталатын бактерия. Ол ауа жоқ жерде еседі, снора түзеді. Микроскоппен қарағанда пішіні кішігірім таяқшаға ұқсас болып көрінеді. Оның ұзындығы 2-8 микрон, ені 0, 6 микрон шамасында болады. Грам әдісімен жақсы боялады.

Бұл ауру көпшілігінде жаз айларында жайылымдағы мал арасында кездеседі.

Ауру негізінен қарасаннан өлген малдың өлімтігінен тарайды және оның қоздырғыш микробымен ластанған жайылымдағы пішеннен, сондай-ақ, суаттач жұғады. Қарасан ауруы кездескен жерде не жайылымда келесі жылдарда осы ауру қайта панда болады.

Бұл ауру қоздырғышының табиғаттың кейбір жерінде орын тебетінін көрсетеді, сол себептен мал көктемде жайылымға шығарылар алдында вакцинамен міндетті түрде егіледі. Жаз айларында ауру бір малдан екінші малға қан сорғыш насекомдар (сона, бөгелек) арқылы да жұғуы мүмкін.

Аурудың белгілері. Қарасан ауруына шалдыққан мал ақсайды, жайылудан қалады, кейде дене қызуы 41С, 42°С дейін көтеріледі. Аурудың ең негізгі белгісі - малдын, мойнында, санында, белінде, не басқа жерлерінде бірнеше томпайын тұрған ісік пайда болуы мүмкін. Бұл ісікті қолмен басып көргенде сықыр естіледі және ол ыстық болып білінеді.

Осы себептен де ауруды «қарасан» деп атайды. Аурудың алғашқы белгілері білінгеннен кейін, мал 12-48 сағат ішінде өледі. Қарасанмен анық ауырған мал қайтып қатарға қосылмайды, бұл оның өте жіті түрде өтетін індет екенін көрсетеді [1, 2] .

Өлекседегі өзгерістер. Малдың өлексесі сырт карағанда жай көзге ісінген болып көрінеді. Өлексенің бір жерінде сықырлайтын ісіктер бар екені байқалады. Оны пышакпен тіліп жібергенде ішінен көпіршіген газ араласқан сарысу шығады. Сөл бездері үлкейгені қолға бірден байқалады. Бұл ауруда қан жақсы ұйыды, бірақ түсі күнгірт, қызыл болып көрінеді.

Егер мал өлексесінің сыртқы түрінен қарасан ауруынан өлгені анықталса, онда оны сойып керудін кажеті жоқ. Себебі, өлексені сойғанда қан сарысумен ауру қоздырғыш сыртқы ортаға көп мөлшерде тарайды да, қауіпті ауру таратқыш ошақтар құрады.

Ауруды анықтау. Қарасанды әдетте эпизоотологиялық деректерге, ауру малдың клиникалық белгісіне сүйеніп, диагноз қояды. Ал өлген малдын ісік бар жердегі зақымданған бұлшық ет кесігі 40 проценттік глицеринге салынып, лабораторияға жіберіледі.

Қарасан ауруын қараталақ (сібір жарасы) індетінен дұрыс ажырата білу қажет. Қараталақты ісікті қолмен басқанда онда газ жоқ екені байқалады. Жалпы, бұл екі ауруды клиникалық белгілеріне қарап ажырату қиын, сондықтан да лабораторияға өлексенің құлағын, зақымдалған бұлшық етті, не канын тездеп жіберу керек.

Мал фельдшері мал арасынан осы ауру деп күдіктенсе, ауру деген сау малдан бөліп, оның тұрған орнын дезинфекциялап, дереу бас мал дәрігеріне хабар береді.

Сақтану шаралары. Шаруашылықта жыл сайын 3 айдан 4 жасқа дейінгі ірі қара малы екі қайтара қарасанға қарсы формолвакцинамен егіледі. Бірінші егу жұмысы көктемде малды жайылымға шығарудан 3 апта бұрын жүргізіледі, ал екінші рет күзде жүргізіле; Соңғы жылдары көптеген шаруашылықтарда ірі қара малы қарасан меі қараталаққа карсы бір мезгілде егу жұмысы кеңінен қолданылуда. Бұл жұмыс мал дәрігерлік қызметкерлерінің еңбегін жеңілдетеді, егу жұмысының сапасы артады.

Мал фельдшері бұл ауру жөнінен төмендегі деректерді еске алып жүргені дұрыс:

Жазда мал жанылымға шығарылғанда жеке меншіктегі, ірі қара малының қоғамдық табынға мал дәрігерінің рұқсатынсыз қосылмауы тиіс.

Шаруашылықтың территориясында орналасқан ауыл мен селолардағы тұрғындар малы қоғамдық малмен бірдей егіліп отырылуы тиіс.

Жайылымға шығарылған мал арасында 3 айға толған және 3 айдан асқан бұзаулар қарасан ауруына қарсы формолвакцинамен егілуі тиіс.

Малды қарасанға қарсы егу жүргізілгеннен кенін 15-20 күн бойына табында мүніз кесу, пішу сияқты жұмыстарды жүргізуге болмайды.

Малды вакцинамен егу кезінде сол препараттарды қолдану жөніндегі нұсқау басшылыққа алынады. Вакцина егілген малда 14 күннен кейін иммунитет пайда болады [1, 2, 3] .

Егер табындағы малдың арасынан бір-екі ауру мал барлығы анықталса, онда оларды дереу ауру малдан оқшаулап, ал қалған малдын дене
қызуын біліп, температурасы жоғары малды да оқшаулау қажет. Мүмкіндік болса сау малды вакцинамен түгелдей қайта егуге болады.

Жалпы, қарасан қатерлі індет болғандықтан аурудың пайда болғаны жөнінде шаруашылық басшыларына, мал дәрігерлік станцияға барлау керек.

Бұл ауру көпшілігінде жаз айларында жайылымдағы мал арасында кездеседі. Ауру негізінен қарасаннан өлген малдың өлімтігінен таранды және оның қоздырғыш микробымен ластанған жайылымдағы пішеннен, сондай-ақ, суаттан жұғады. Қарасан ауруы кездескен жерде не жайылымда келесі жылдарда осы ауру қайта панда болады. Бұл ауру қоздырғышының табиғаттың кейбір жерінде қоныр тебетінін көрсетеді, сол себептен мал көктемде жайылымға шығарылар алдында вакцинамен міндетті түрде егіледі. Жаз айларында ауру бір малдан екінші малға қан сорғыш насекомдар (сона, бөгелек) арқылы да жұғуы мүмкін.

Аурудың белгілері. Қарасан ауруына шалдыққан мал ақсайды, жайылудан қалады, кейде дене қызуы 41С, 42°С дейін көтеріледі. Аурудың ең негізгі белгісі - малдын, мойнында, санында, белінде, не басқа жерлерінде бірнеше томпайып тұрған ісік пайда болуы мүмкін. Бұл ісікті қолмен басып көргенде сықыр естіледі және ол ыстық болып білінеді.

Осы себептен де ауруды «қарасан» деп атайды. Аурудың алғашқы белгілері білінгеннен кейін, мал 12-48 сағат ішінде еледі. Қарасанмен анық ауырған мал қайтып қатарға қосылмайды, бұл оның өте жіті түрде өтетін індет екенін көрсетеді [2, 4, 5, 6] .

Малдың өлексесі сырт карағанда жай көзге ісінген болып көрінеді. Өлексенің бір жерінде сықырлайтын ісіктер бар екені байқалады. Оны пышакпен тіліп жібергенде ішінен көпіршіген газ араласқан сарысу шығады. Сөл бездері үлкенгені қолға бірден байқалады. Бұл ауруда қан жақсы ұйыды, бірақ түсі күнгірт, қызыл болып көрінеді.

Егер мал өлексесінің сыртқы түрінен қарасан ауруынан өлгені анықталса, онда оны сойып керудін кажеті жоқ. Себебі өлексені сойғанда қан сарысумен ауру қоздырғыш сыртқы ортаға көп мөлшерде тарайды да, қауіпті ауру таратқыш ошақтар құрады.

Қарасанды әдетте эпизоотологиялық деректерге, ауру малдың клиникалық белгісіне сүйеніп, диагноз қояды. Ал өлген малдын ісік бар жердегі зақымданған бұлшық ет кесігі 40 проценттік глицеринге салынып, лабораторияға жіберіледі.

Сақтану шаралары. Шаруашылықта жыл сайын 3 айдан 4 жасқа дейінгі ірі қара малы екі қайтара қарасанға қарсы формолвакцинамен егіледі. Бірінші егу жұмысы көктемде малды жайылымға шығарудан 3 апта бұрын жүргізіледі, ал екінші рет күзде жүргізіледі; Соңғы жылдары көптеген шаруашылықтарда ірі қара малы қарасан мен қараталаққа карсы бір мезгілде егу жұмысы кеңінен қолданылуда. Бұл жұмыс мал дәрігерлік қызметкерлерінің еңбегін жеңілдетеді, егу жұмысының сапасы артады.

Мал фельдшері бұл ауру жөнінен төмендегі деректерді еске алып жүргені дұрыс:

Жазда мал жайылымға шығарылғанда жеке меншіктегі, ірі қара малының қоғамдық табынға мал дәрігерінің рұқсатынсыз қосылмауы тиіс.

Малды қарасанға қарсы егу жүргізілгеннен кенін 15-20 күн бойына табында мүйіз кесу, пішу сияқты жұмыстарды жүргізуге болмайды.

Малды вакцинамен егу кезінде сол препараттарды қолдану жөніндегі нұсқау басшылыққа алынады. Вакцина егілген малда 14 күннен кейін иммунитет пайда болады.

Жалпы, қарасан қатерлі індет болғандықтан аурудың пайда болғаны жөнінде шаруашылық басшыларына, мал дәрігерлік станцияға барлау керек [3, 5, 7] .

1. 2 Қараталақ ауруы

Қараталақ - жіті өтетін, өлі тиіп, күйдіргі тектес қабыну ретінде байқалатын жұқпалы ауру. Бұл ауру малдаң әр түлігінде өзінше аталып келді. Топалаң атауы негізінде қой мен ешкіге тән. Жылқыда - жамандат, қараталақ немесе қарабез, сиырда - қарасан немесе қарабез /қарасан қазіргі көзқарас бойынша басқа дербес ауру/, түйеде - шелек немесе ақ шелек адамда - күйдіргі немесе текті сібір жарасы.

Қараталақ қоздырғышының таяқшаларының ұзындығы 5-6 микрон, ені 1, 0-1, 5 микрон. Бұл аэробтар Грам әдісімен де, сондай-ақ анилин бояуларының барлық түрімен де боялады, патологиялық материалдарда көбінесе қос-қосынан немесе тізбектеліп орналасады, организмде капсула құрайды. Капсуланы жасанды түрде алуға болады. Ол үшін қараталақ таяқшаларын қан немесе қан сарысуы коректік ортасында өсіреді. Топырақ пен өсімдіктерде де таяқшалар бактериялық спора құрады.

Қабылдағыштығы. Қараталақ ауруына, көбінесе ірі қара жылқы, қой, түйе, ешкі, бұғы жиі шалдығады.

Ал ит, шошқа, мысық, сол сияқты жыртқыш аңдар қараталақпен сирек ауырады. Қараталаққа адам да шалдығады. Адамға көбінесе малдың терісін өңдегенде немесе терісін сойған кезде жұғады.

Караталақ ауруының жұғу жолдары мен көздері. Аурудың негізгі жұқтырғыш көздері - ауру мал мен ауру қоздырғышы түскен жөмшөп, жайылым, суат пен қора-жай, сондай-ақ ауырған малдың қанын соратын маса, сона, шыбын-шіркей арқылы да жұғуы ықтимал.

Аурудың белгілері. Аурудың жасырын кезеңі 2-5 күнге созылады. Ауру кенеттен, жедел, жітілеу және созылмалы түрде өтуі мүмкін.

Ауру кенеттен келгенде малдың миына қан кетіп, ол күрт жығылады, денесі құрысып - тырысады, аузы-мұрынынан қанды көбік ағып, тік шегінен қара қан кетіп, тынысы тарылады. Бірнеше сағаттан кейін ауру мал өледі.

Ауру жіті немесе жітілеу түрінде өткенде малдың қызуы 40-42 ⁰ C дейін көтеріліп, тек өлеріне 5-6 сағаттай уақыт қалғанда қалпына келе бастайды. Ауру мал қимылсыз, күйзеліп, кейде албырттанып жатады.

Көз шеңберлері қанталап ісінеді де, ұрт, таңдай қабыршақтары көгеріп кетеді. Іші қатып, соңынан өтеді. Қараталақпен ауырған малдың денесінің әр жерінде қанталаған іріңді сарғыш ісіктер пайда болып, кейде оның түбінен бетін іріген қабыршақтар бүркеген жара білінеді. Аурудың мұндай түрі 5-7 күнге созылады.

Созылмалы ауру кезінде, әсіресе, ірі қараның ауруы екі-үш аптаға созылуы ықтимал. Ал шошқанын, қараталақ ауруы (ангина) баспа тәріздес болып, құлақтарының төңірегі, тамақ-таңдайы мен басы мойнынан бастап, кеуде-төсіне дейін ісініп тұрады. Аурудың тынысы тарылуының зардабынан ішкі кілегей қабықтары көгеріп, терісінің сыртқы бетінде қара-күрең түсті таңбалар пайда болады. Ауру мал көбінесе тынысы тарылып өледі.

Ет қоректі жануарлардың қараталақ ауруы ішек пен қарынның жіті қабынуы тәріздес өтеді де, әдеттегі қараталақ ауруы кезінде белгі беретін терідегі ісіктер мен таңбаланған сом түйіндер сирек байқалады.

Патолого - анатомиялық өзгерістер. Қараталақтан өлген малдың ауруын қарап - бақылау арқылы немесе қанын микроскопиялық зерттеу арқылы біле алмаған жағдайда, өлген малды сойып анықтайды. Әдетте өліктің сіресіп қатқан денесінде аурудың белгісі білінбей, кілегей қабықтары көгеріп, табиғи тесіктерінен қара қан ағады. Терінің ішкі клеткалары сарғайыңқырал, қанталап тұрады да, арқа қуысындағы шажырқай мен бүйрек аумағы және көмейдің айналасы білеуленіп тұрады.

Лимфатиялық түйіндері қанталап ісінеді, көкбауыр да ұлғайып, айнала шеті тарамданып, ұлпа жантік тәрізді көрінеді. Бауыр мен бүйректер қанға толған. Жүректің бұлшық еті босап кеткен. Ішектердің кілегей қабаты, жұқа кілегей қабықтары ісініп қанталаған. Ішек түтігінің ішіндегі қатпарлы табақшалар мен ірі фолликулаларда шар тәрізді немесе ұзынша келген ісіктер байқалады да, оның бетінде тілмеленіп ұйысқан жара пайда болады. Аурудың өкпесі мен миы қанға толып кетеді [1, 2] .

Ауруды анықтау. Жіті немесе созылмалы қараталақ сырқатын байқап болжағанда аурудың клиникалық көрсеткіштерін (қызуының жоғарылығы, ісінуі, инфильтраттануы, көршиқандануы, несеп пен нәжістің қандануы) негізге алады. Мұны микроскапиялық, бактериологиялық және биологиялық зерттеулер жүргізу арқылы растайды.

Микроскопиялық зерттеу жүргізу үшін, қаннан жұғынды алып зерттеп болған соң, оны Романов әдісі бойынша (су тектес көксұр) бояйды. Егер жұғындыда қараталақ ауруының қоздырғышы болса, микроскоптан сырты жылтыр қауырсынды қарасұр таяқшалар көрінеді.

Бактериологиялық зерттеу әдісі қоректік арнаулы затқа уыт жіберу арқылы жүргізіледі. Қараталақ ауруының қоздырғышын желімге (желатин) уколмен еккен кезде, кәдімгі арша тәрізденіп өседі, ал ет-пептонды сорпада пробирка шынының түбінде 16-18 сағаттан соң, ақ мақта тәріздес тұнба пайда болады.

Биологиялық зерттеу жүргізгенде өлген малдың денесінен алынып, арнайы жасалынған қанды немесе суспензияны теңіз шошқасының терісі астына - 0, 2 мл мөлшерімен немесе ақ тышканға 0, 03 мл мөлшерімен егеді. Егер қараталақ ауруының қоздырғышы бар болса, суспензия немесе қан егілген зертханалық жануарлар 24-36 сағат уақыт ішінде өледі.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.