Әлемдік ипотекалық нарық



Жоспар:

1. ӘЛЕМДІК ИПОТЕКАЛЫҚ НАРЫҚТЫҢ ДАМУЫ
2. ӘР ТҮРЛІ ЕЛДЕРДІҢ ИПОТЕКАЛЫҚ НАРЫҚТАРЫ
ӘЛЕМДІК ИПОТЕКАЛЫҚ НАРЫҚ
1. «Ипотека» термині алғаш рет біздің дәуірімізге дейінгі VІ ғасырдың басында Германияда пайда болды (оны архонт Солон енгізді) және сол кездің өзінде-ақ анықталған жер иеліктеріне несиелер алдындағы қарызгердің жауапкершілігін қамтамасыз етумен байланысты болды. Солонның ізбасары Драконт осыған сәйкес жеке меншік пен оның қозғалатын бөлігіне кез-келген шабуыл қатаң жазаланатын тәртіп енгізді (б.д.д. 621 ж.). Оған және оның тәртіптеріне тарихта «айдаһар заңдарың деген анықтама кездейсоқ бекітілмеген.
Біздің дәуірімізге дейінгі 594 ж. Солон өз реформаларын жүзеге асырды, соның ішінде жер қарыздарын ауыстырады, мүліктің мұрагеріне көшуі міндетті болмау еркіндігін енгізеді.
Алғашқыда Афинада осындай түрдегі міндеттемелердің кепілі ретінде қарыз алушы өз тұлғасын қойды. Қарызды төлей алмаған жағдайда оған құлдық қаупі туатын. Жеке жауапкершілікті мүлікке ауыстыру үшін Солон «Бұл жер анықталған сомадағы шағымды қамтамасыз етуге қызмет етедің деген жазуы бар бағананы қарыз алушының жеріне қоюды ұсынды. Мұндай бағананы ипотека деп атады. Грекше «hypotethecаң баған дегенді білдіреді. Мұндай бағанада жер иесінің барлық түсіп отыратын қарыздары белгіленеді. Кейінен бұл мақсатта ипотека деп аталған ерекше кітаптар қолдана бастады.
Ипотекалық жүйенің мақсаты қозғалмайтын мүлікке құқықты әдістер белгілеу арқылы қауіпті қақпайлау болып табылады. Жер – бұл жеңіл айналатын тауар, сол себепті, сатып алушылар мен кепілдікке несие берушілер үшін де қауіпті және бұл меншік /жер/ қарыздардан босатылмайды немесе қарызға салынады. Осындай себептерге байланысты, ипотека мүлікті қамтамасыз етуді меншік иесінің тұлғасына қарай емес, оның мүлкінің құнында болғандықтан, мүліктің басқа иегерге көшірілуін шектеді. Уақыт өте келе «ипотекаң сөзі кепіл белгілеу үшін қолданыла бастады. Біртіндеп ипотека орта ғасырдың еуропалық заңнамаларына енді. Ол Германияда ХІV ғасырдан кейін пайда болса, Францияда ХVІ ғасырдан бастап дауыссыз ипотека қызмет етті. Ол сенімді заттың құқығы болды, бірақ ол ерекше кітапқа арнайы жазбалар енгізгеннен кейін ғана болған еді. Ипотекалық жүйе әр елде кеңінен дами отырып, 1783 жылы жарғы арқылы Пруссияға, 1811 жылы азаматтық арттырмау арқылы Австрияға, 1843 жылғы жарғы арқылы Саксонияға енгізілді. Бірінші ипотекалық банк 1770 жылы Силезияда құрылды. Бұл ірі шаруа қожалықтарына қаржылық көмек көрсететін мемлекеттік банк болды. Ол қаражаттар тарту үшін ипотеканың облигация түрлерін (закладные) шығарды. 2. Қазіргі кезде әлемдегі тұрғын үй саласын инвестициялау технологиясы үш негізгі қағида арқылы құралуда: - келісім-шарттық жинақтар; - ипотекалық несиелендіру; - мемлекеттік қолдау. Әрине, осы қағидалардың нақты өткізілу механизмі ерекшеленуі мүмкін. Мысалы, өзара келісім жинақтарының әр түрлі үлгілері еуропалық елдерде ерекше кең тараған. Америка штаттарында тұрғын үй құрлысын инвестициялаудың ипотекалық үлгісі басым. Малазиялық «Кагамас» (ипотекалық компаниясы-ның аты) ипотекалық несиелеу нарығын дамытуда аса үлкен қызығушылық тудырып отыр. Бұл үлгі Ұлттық банк, ірі коммерциялық банктер және басқа да қаржы ұйымдарының қатысуымен ЖАҚ формасында арнайы ипотекалық компания құру жолымен қызмет етеді. Ол несиелерде (банктерде) ипотекалық несие шығарады және меншіктерге ипотекалар тұтынуымен қамтамасыз етілген бағалы қағаздар – ипотекалық облигациялар шығарады (басқа сөзбен айтқанда, қозғалмайтын мүлікке қарыздық құқықтар). Ипотекалық облигацияларды сата отырып, корпорация өзінің ипотекалық несиелерді сатып алу шығындарын жабады, ол банктер өз кезегінде жаңа несиелер ұсыну үшін алынған қаражаттарды жұмсау мүмкіндігін алады, бұл соңында
Пайдаланылған әдебиеттер:

1. Ысқақов У.М., Боқаев Д.Т., Рузиева Э.А.
Қаржы нарығы және делдалдары: Оқулық. – Алматы: Экономика, 2006. – 298 бет.

Пән: Банк ісі
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:   
Жоспар:
1. Әлемдік ипотекалыҚ нарыҚтыҢ дамуы
2. Әр тҮрлі елдердіҢ ипотекалыҚ нарыҚтары

ӘЛЕМДІК ИПОТЕКАЛЫҚ НАРЫҚ

1. Ипотека термині алғаш рет біздің дәуірімізге дейінгі VІ ғасырдың
басында Германияда пайда болды (оны архонт Солон енгізді) және сол кездің
өзінде-ақ анықталған жер иеліктеріне несиелер алдындағы қарызгердің
жауапкершілігін қамтамасыз етумен байланысты болды. Солонның ізбасары
Драконт осыған сәйкес жеке меншік пен оның қозғалатын бөлігіне кез-келген
шабуыл қатаң жазаланатын тәртіп енгізді (б.д.д. 621 ж.). Оған және оның
тәртіптеріне тарихта айдаһар заңдарың деген анықтама кездейсоқ
бекітілмеген.
Біздің дәуірімізге дейінгі 594 ж. Солон өз реформаларын жүзеге асырды,
соның ішінде жер қарыздарын ауыстырады, мүліктің мұрагеріне көшуі міндетті
болмау еркіндігін енгізеді.
Алғашқыда Афинада осындай түрдегі міндеттемелердің кепілі ретінде
қарыз алушы өз тұлғасын қойды. Қарызды төлей алмаған жағдайда оған құлдық
қаупі туатын. Жеке жауапкершілікті мүлікке ауыстыру үшін Солон Бұл жер
анықталған сомадағы шағымды қамтамасыз етуге қызмет етедің деген жазуы бар
бағананы қарыз алушының жеріне қоюды ұсынды. Мұндай бағананы ипотека деп
атады. Грекше hypotethecаң баған дегенді білдіреді. Мұндай бағанада жер
иесінің барлық түсіп отыратын қарыздары белгіленеді. Кейінен бұл мақсатта
ипотека деп аталған ерекше кітаптар қолдана бастады.
Ипотекалық жүйенің мақсаты қозғалмайтын мүлікке құқықты әдістер белгілеу
арқылы қауіпті қақпайлау болып табылады. Жер – бұл жеңіл айналатын тауар,
сол себепті, сатып алушылар мен кепілдікке несие берушілер үшін де қауіпті
және бұл меншік жер қарыздардан босатылмайды немесе қарызға салынады.
Осындай себептерге байланысты, ипотека мүлікті қамтамасыз етуді меншік
иесінің тұлғасына қарай емес, оның мүлкінің құнында болғандықтан, мүліктің
басқа иегерге көшірілуін шектеді. Уақыт өте келе ипотекаң сөзі кепіл
белгілеу үшін қолданыла бастады.
Біртіндеп ипотека орта ғасырдың еуропалық заңнамаларына енді. Ол
Германияда ХІV ғасырдан кейін пайда болса, Францияда ХVІ ғасырдан бастап
дауыссыз ипотека қызмет етті. Ол сенімді заттың құқығы болды, бірақ ол
ерекше кітапқа арнайы жазбалар енгізгеннен кейін ғана болған еді.
Ипотекалық жүйе әр елде кеңінен дами отырып, 1783 жылы жарғы арқылы
Пруссияға, 1811 жылы азаматтық арттырмау арқылы Австрияға, 1843 жылғы жарғы
арқылы Саксонияға енгізілді.
Бірінші ипотекалық банк 1770 жылы Силезияда құрылды. Бұл ірі шаруа
қожалықтарына қаржылық көмек көрсететін мемлекеттік банк болды. Ол
қаражаттар тарту үшін ипотеканың облигация түрлерін (закладные) шығарды.

2. Қазіргі кезде әлемдегі тұрғын үй саласын инвестициялау технологиясы үш
негізгі қағида арқылы құралуда:
- келісім-шарттық жинақтар;
- ипотекалық несиелендіру;
- мемлекеттік қолдау.
Әрине, осы қағидалардың нақты өткізілу механизмі ерекшеленуі мүмкін.
Мысалы, өзара келісім жинақтарының әр түрлі үлгілері еуропалық елдерде
ерекше кең тараған. Америка штаттарында тұрғын үй құрлысын инвестициялаудың
ипотекалық үлгісі басым.
Малазиялық Кагамас (ипотекалық компаниясы-ның аты) ипотекалық
несиелеу нарығын дамытуда аса үлкен қызығушылық тудырып отыр. Бұл үлгі
Ұлттық банк, ірі коммерциялық банктер және басқа да қаржы ұйымдарының
қатысуымен ЖАҚ формасында арнайы ипотекалық компания құру жолымен қызмет
етеді. Ол несиелерде (банктерде) ипотекалық несие шығарады және меншіктерге
ипотекалар тұтынуымен қамтамасыз етілген бағалы қағаздар – ипотекалық
облигациялар шығарады (басқа сөзбен айтқанда, қозғалмайтын мүлікке қарыздық
құқықтар). Ипотекалық облигацияларды сата отырып, корпорация өзінің
ипотекалық несиелерді сатып алу шығындарын жабады, ол банктер өз кезегінде
жаңа несиелер ұсыну үшін алынған қаражаттарды жұмсау мүмкіндігін алады, бұл
соңында тұрғын үй құрылысы нарығын ынталандырады.
Берілген осы үлгі Фенни Мэй және Фредди Мак ипотекалық агенттіктері
қатысатын американдық үлгіге бірқатар ұқсас келеді. Бірақ, американдық
үлгіден ерекшелігі агенттік ипотекалық пулдарды кепілхатпен қамтамасыз
етілген бағалы қағаз түрінде алдағы уақытта оларды сату үшін қайта сатып
алады. Малазияның агенттік үлгісіне сәйкес оларды өз портфелінде сақтай
отырып кепілхаттар пулдарының анықталған көлеміне сатып алады және
ипотеканың пулдарын қайта қаржыландыра отырып, меншікке қарызды
міндеттемелерді эмиссиялайды.
Малазиялық үлгінің негізгі артықшылығы мемлекет ипотекалық
компаниялар капиталына қатысу арқылы қамтамасыз ететін қарапайымдылық пен
сенімділік болып табылады. Анықталған критерийлерге жауап беретін
ипотекалық несиелерді сатып алу ипотеканың нарық субъектілерінің
орталықтандырумен және банк пен Кагамас” арасындағы келісім түріне
байланысты банк агенттік алдында анықталған міндеттемелерді көтереді. Кері
сатып алу міндеттемесі бар келісім-шарттар жасаған кезде банк Кагамасң
талаптарына жауап беруден қалған несиелерді лезде сатып алуды жүзеге
асырады. Кері сатып алу міндеттемесі жоқ келісім-шарттар жасаған кезде
барлық қауіпті тәуекелдерге баруды агенттік өзіне қабылдайды, ал банк
қызмет етуші банктің комиссиялық сыйақысы жоқ қарыз алушылар төлемдерінен
тұратын Кагамасң төлемдерін енгізу жолымен несиелерге қызмет көрсетеді.
Еуропаның ипотекалық нарығы облигация шығару сұрақтары жөнінде
банктерге дербестік беруді жобалайды ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Ипотекалық несие нарығының субъектілері
Қазақстан Республикасының экономикалық дамуы және оған дүниежүзілік ипотеканың ықпалы
Банктің тәуекелдің деңгейі
Қ.Р. қаржы нарығы
Жылжымайтын мүлік рыногын реттеудің экономикалық-құқықтық мәселелері
Бағалы қағаздар қаржы рыногы
Қазақстан Республикасындағы тұрғын үй нарығының қалыптасу тенденциялары мен дамуы
Несие бойынша қарыз үлесі ретінде
Ипотекалық несие түсінігі
НАРЫҚТЫҚ ЭКОНОМИКАДАҒЫ ТҰРҒЫН ҮЙ САЛАСЫН ЖЕТІЛДІРУДІҢ БАСЫМДЫ БАҒЫТТАРЫ
Пәндер