Үйсіндер мен қаңлылар

1 Үйсіндер мен қаңлылар (б.з.б.II.б.з.Vғ.ғ).
2 Үйсіндердің саяси құрылымы.
3 Шаруашылығы.
4 ҚАҢЛЫЛАР. САЯСИ ТАРИХЫ. ШАРУАШЫЛЫҒЫ. МӘДЕНИЕТІ

Б.з.б. II ғ. Қытай жазба деректемелерінің хабарына қарағанда Жетісу жерінде атақты Үйсін тайпалары өмір сүрген. Жазба деректер бойынша үйсіндерді алғаш рет тарих ғылымына таныс еткен Н.В. Кюнер мен академик Н.Я. Бичурин. Бұлардың аудармаларын және басқа да деректерді пайдалана отырып академик В. Бартольд өзінің атақты «Жетісу тарихының өчеркі» атты еңбегінде үйсіндердің қысқаша тарихын жазды.

Үйсін тайпаларының тарихи өмір тіршілігін қалыптастыруда, археологиялық материалдарды жазба деректермен салыстыра отырып, зерттеуде еңбек еткен ғалымдар академиктер Ә. Марғұлан мен А. Бернштам болды. Қазіргі кезде сақ-үйсіндер тарихымен ұзақ жылдардан бері айналасып жүрген К.А.Акишев. Ол үйсін тайпалардың қоғамдық құрылысы мен әлеуметтік–экономикалық жағын бір жүйеге келтіріп, үйсіндер мемлекеттік дәрежеде таптық құрылыста өмір сүрген деген қорытындыға келді.

Үйсін деген сөз Қытай деректері арқылы белгілі. Сөздің мағнасы осы уақытқа шейін белгісіз. Жазба деректерде үйсіндер «ат жақты, аққұбаша, сары шашты» болып бейнеленеді.

Зерттеушілердің біразы үйсіндер шығыс Иран тайпаларынан шыққан деп, екінші біреулері үйсіндер – түріктердің арғы аталары, олар түрікше сойлеген деп есептеді. Бірақ, қалай болсада, әйтеуір қазақтың ең ірі тайпаларының бірі «үйсін» деп аталады.

1 Жетісу энциклопедия. – Алматы: «Арыс» баспасы, 2004. — 712 бет + 48 бет түрлі түсті суретті жапсырма. ISBN 9965-17-134-3

Пән: Қазақстан тарихы
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 5 бет
Таңдаулыға:

Үйсіндер мен қаңлылар (б.з.б.II-б.з.Vғ.ғ).

Б.з.б. II ғ. Қытай жазба деректемелерінің хабарына қарағанда Жетісу жерінде
атақты Үйсін тайпалары өмір сүрген. Жазба деректер бойынша үйсіндерді алғаш
рет тарих ғылымына таныс еткен Н.В. Кюнер мен академик Н.Я. Бичурин.
Бұлардың аудармаларын және басқа да деректерді пайдалана отырып академик В.
Бартольд өзінің атақты Жетісу тарихының өчеркі атты еңбегінде үйсіндердің
қысқаша тарихын жазды.

Үйсін тайпаларының тарихи өмір тіршілігін қалыптастыруда, археологиялық
материалдарды жазба деректермен салыстыра отырып, зерттеуде еңбек еткен
ғалымдар академиктер Ә. Марғұлан мен А. Бернштам болды. Қазіргі кезде сақ-
үйсіндер тарихымен ұзақ жылдардан бері айналасып жүрген К.А.Акишев. Ол
үйсін тайпалардың қоғамдық құрылысы мен әлеуметтік–экономикалық жағын бір
жүйеге келтіріп, үйсіндер мемлекеттік дәрежеде таптық құрылыста өмір сүрген
деген қорытындыға келді.

Үйсін деген сөз Қытай деректері арқылы белгілі. Сөздің мағнасы осы уақытқа
шейін белгісіз. Жазба деректерде үйсіндер ат жақты, аққұбаша, сары шашты
болып бейнеленеді.

Зерттеушілердің біразы үйсіндер шығыс Иран тайпаларынан шыққан деп, екінші
біреулері үйсіндер – түріктердің арғы аталары, олар түрікше сойлеген деп
есептеді. Бірақ, қалай болсада, әйтеуір қазақтың ең ірі тайпаларының бірі
үйсін деп аталады.

Үйсіндердің саяси құрылымы.

Біздің заманымыздаң бұрын II ғасырда 177 жыл шамасында үйсіндердің
мемлекеттік бірлестігі қалыптасты. Олардың ордасы қызыл алқап (Чигучен)
Ыстық көлдің жағасына орналысты. Ол жағалай қыстақтары бар бекіністі қала
еді.

Үйсіндердің негізгі территориясы Іле алқабында болды. Олардың батыс
шекарасы Шу мен Талас арқылы өтедідағы, қаңлылармен шектеседі. Шығысында
хундармен ортақ шекара болды, ал Онтүстігінде олардың иелігі Ферганамен
ұштасып жатты.

Үйсіндердің мемлекет басшысы Гуньмо (Ұлы бек) деп аталды. Өкімет билігі
атадан балаға мұрагерлік жолмен ауысып отырды. Гуньмоға бағынышты ұсақ ру
басшылары кіші гуньмолар (бек) деп аталды. Бұлардан басқа жоғарғы және
төменгі лауазымдар, қызмет адамдары және вассал князъ, тархан, хоубай
деген әлеуметтік атаулар болған. Басты өндіруші тап құлдар мен қарапайым
шаруалар болды.

Қытай тарихшысы Сюй-Сунаның қалдырған дерегіне қарағанда үйсіндер көшпелі
мемлекет болған. Олар өзімен көрші жатқан Қытай сияқты ірі елдермен тең
құқықты дәрежеде саяси және сауда қарым-қатынасын жасаған. Үйсіндердің
Гуньмолары Қытай ханшаларына үйленіп отырған.

Үйсіндерде жоғары деңгейде тұрған әскери үйым болды. Әскерлері жақсы
қаруланған салт аттылардан тұрды. Мәселен, Қытай императоры Удидің 138 ж.
батысқа жіберілген елшісі князь Чжыньцянь үйсіндер иелігінде 630 мың адам
бар және айқасқа 188 мың жауынгер шығара алады деп жазады. Жазба деректер
үйсін билеушілерінің сараланған (қаруланған) 30 мың атты нөкері жене оларға
бағынатын 10 мың садақшысы туралы мәлімет қалдырған.

Шаруашылығы.

Үйсіндердің негізгі шаруашылығы көшпелі мал шаруашылығы болды. Сонымен
бірге олар егін шаруашылығымен де айналысты. Жерге жеке меншік орнап, ол
мұрагерлік жолмен атадан балаға қалып отырды. Үйсіндер жылқы, қой, ешкі,
сиыр, түйе және басқа малды өсірген.

Тұтыну бұйымдардың ішінде күнделікті тұрмысқа қажетті қыш ыдыстар көп
кездеседі. Олар формасы жағынан алуан түрлі. Тамақ ішуге керекті түрлі аяқ
– табақ, тостағандар болса, азық-түлік сақтайтын, су таситын, айран, сүт
сақтайтын түрлері болған.

Үйсіндер қорғасын, мыс, алтын кендерін білді.

Археологиялық қазбалар нәтежесінде табылған әйелдің тәжі тәріздес әшекейлі
баскиімі Қарғалы диадемасы – үйсіндердің өнері мен діни нанымнан мәлімет
беретін құнды ескрткіш. Ол 2300 биіктіктегі тау шатқалынан табылған.

Қаңлылар.

Қазақ халқының құрамына енген ірі тайпалардың бірі қаңлылар. Олар Қытай
жазба деректерінде кангюйлар деп аталса, ал парсы және үнді діни кітаптары
Авеста мен Махабхарата кангха болып кездеседі. Түркі руналық
жазушыларында Кангю-тарбанд деген кенттің (қаланың) аты бар.

Қаңлы тайпаларын Қытай жазба деректері бойынша, алғаш рет қазақ халқының
тарихына таныс еткен ғалымдар көрнекті Қытай тілінің мамандары Н. Я.
Бичурин мен Н. В. Кюнер. Жазба деректерді пайдалана отырып, қаңлылардың
қысқаша болса да тарихына көңіл бөлген академик В. В. Бартольд. Ол қаңлы
тайпаларын Сырдарьяның орталық ағасында өмір сүрген деп тұжырым айтады.

Біздің заманымыздаң бұрынғы III ғасырда қаңлы тайпалық бірлестігі құрылды.
Олардың астанасы – Битянь қаласы. Олардың саны 600 мың, немесе 120 мың үй
болған.

Қаңлы мемлекеттік бірлестігінің басында Уын әулетінен шыққан патшалар
тұрды, олар би немесе “ ябғу” деген титулға ие болды. Бұдан басқа
мемлекеттік аппаратқа патшаның орынбасарлары және үш кеңесші кірді. Сол
кезде (б.з.б. II ғасырдың аяғы – I ғасырдың басы) қаңлы мемлекетіне бес
иелік – Сусе, Фумо, Юйни, Цзи, Юйцзянь кірді. Қаңлылар Қытай, Рим, Кавказ
және Орта Азия елдерімен сауда байланыс жасап тұрды. Олар үйсін, ғұн
тайпаларымен соғысқан.

Қаңлылырдың қоғамдық құрылысы.

Қаңлы тайпасында билік мұрагерлік жолмен әкеден балаға беріліп отырған. Бар
билік ақсақалдардың, ру басшылары мен әскери көсемдердің қолында болған.

Шаруашылығы.

Қаңлылардың негізгі кәсібі егіншілікпен ұштасқан мал шаруашылығы болды.
Оларда тәлімі және көлдетіп суару егіншілік жақсы дамыды. Олар дәнді
дақылдар еккен және огород өсурумен де айналасқан.

Аң аулау мен балық аулаудың қосалқы маңызы болды. Елік, тау теке, арқар,
киік аулады. Қоныстар мен қорымдарды қазған кезде балық аулау құралдары –
шанышқылар, сүңгілер, қармақтар, жүкшелер шықты.

Ет, балық және өсімдік өнімдерімен жабайы өсетін алма, алмұрт, өрік, ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.