Тұлғаның дамуы оны тәрбиелеу және қалыптастыру

1. Тұлғаның дамуы оны тәрбиелеу және қалыптастыру.
2. Жеке тұлғаның дамуы мен қалыптасуы.

Негізгі ұғымдар: жеке тұлға, индивид, даралық, даму, тәрбие, қалыптастыру, жеке тұлғаның дамуы мен қалыптасуының факторлары; қозғаушы күштер, жеке тұлғаның қалыптасуының заңдылықтары; субъект және объект.
Басқа пәндермен байланысы: философия, әлеуметтану, психология, физиология, педагогика тарихы, этнопедагогика.
Тәрбиенің негізгі мақсаты- қалыптасып келе жатқан жеке тұлғаның әлеуметтік тәжірибені меңгеруі, оның жан- жақты үйлесімді дамуы. Жеке тұлғаның даму мен қалыптасу мәселесінің көп ғасырлық тарихы бар. Ол көп аспектілі және әртүрлі ғылымдардың тоғысында қарастырылады. Ертедегі грек ғалымдаы жеке тұлғаның дамуына биологиялық факторлармен қоса әлеуметтік фактрлар да әсер етеді деп есептеген. Жеке тұлғаның қалыптасуының факторлары туралы идеялар келесі дәуірлердің прогрессивті философиялық және психологиялық- педагогикалық пікірлерінде өз жалғасын тапқан (Э. Роттердамский, Я. А. Коменский, К. А. Гельвеций, Д. Дидро, А. Дистерверг, К. Д. Ушинский, В. Г. Белинский, Н. Г. Чернышевский, К. Маркс, Ф. Энгельс, З. Фрейд, Д. Дьюи, Э. Торндайк, Н. К. Крупская, П. П. Блонский, А. С. Макаренко, Л. С. Выготский, Э. И. Моносзон, Л. И. Божович, С. Л. Рубинштейн, В. В. Давыдов т.б.).
Жеке тұлға бұл интегративті жүйе, әлдебір ыдырамайтын тұтастық. Алайда, жеке тұлғаның зерттеумен айналысатын ғалымдар бұл тұтастықтың “өзегі” бар деп мойындайды, олар оны “Мен- жүйе” немесе жай ғана “Мен” деп белгілейді. Жоғарыда келтірілген жеке тұлға туралы түсінік жалпылама ұғым болып табылады.
Жеке тұлғаның. ең маңызды белгілері - оның саналылығы, жауапкершілігі, бостандығы қадір – қасиеті, даралығы. Жеке тұлғаның маңыздылығы оның қасиеттері мен іс - әрекеттерінде қоғамдық процестің тенденцияларының, әлеуметтік белгілер мен қасиеттердің айқын және спетцификалық көрініс табуы арқылы, оның іс - әрекетіндегі шығармашылық қасиетінің деңгейі арқылы анықталады. Бұл орайда “адам”, “жеке тұлға” деген ұғымдардың қатары “даралық” деген ұғыммен толықтырылуы қажет.

Пайдаланылған әдебиеттер

1. Сатыбаев С. Халық әдебиетінің тарихы негіздері — Алматы: 1992
2. Бала тәрбиесі № 2 2006 ж , № 4 2008 ж
3. Педагогика / под ред. В.А.Сластенина и др. – М., 2002. – 566 стр.
4. Подласый И.П. Педагогика. В 2-х кн. Кн.1. -М., 2002. 573 стр.
5. Қоянбаев Ж., Қоянбаев Р. Педагогика. – Астана, 1998

Пән: Педагогика
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:

Тұлғаның дамуы оны тәрбиелеу және қалыптастыру.
Мақсаты: жеке тұлға, оның даму факторлары туралы білім жүйесін
қалыптастыру.
Міндеттері:
а) Жеке тұлғаның дамуы, тәрбиесі және қалыптасуының өзара байланысының
негізгі ұғымдарын ашу.
ә) Жеке тұлғаның қалыптасуының философиялық- әдіснамалық негіздерін
сипаттау
б) Жеке тұлғаның дамуына әсер ететін факторларды анықтау
в) Субъектінің қызмет- әрекеті рөлінің жеке тұлғаның дамуы мен
қалыптасуының жетекші факторы ретінде негіздеу

Жеке тұлғаның дамуы мен қалыптасуы.
Негізгі ұғымдар: жеке тұлға, индивид, даралық, даму, тәрбие,
қалыптастыру, жеке тұлғаның дамуы мен қалыптасуының факторлары; қозғаушы
күштер, жеке тұлғаның қалыптасуының заңдылықтары; субъект және объект.
Басқа пәндермен байланысы: философия, әлеуметтану, психология, физиология,
педагогика тарихы, этнопедагогика.
Тәрбиенің негізгі мақсаты- қалыптасып келе жатқан жеке тұлғаның
әлеуметтік тәжірибені меңгеруі, оның жан- жақты үйлесімді дамуы. Жеке
тұлғаның даму мен қалыптасу мәселесінің көп ғасырлық тарихы бар. Ол көп
аспектілі және әртүрлі ғылымдардың тоғысында қарастырылады. Ертедегі грек
ғалымдаы жеке тұлғаның дамуына биологиялық факторлармен қоса әлеуметтік
фактрлар да әсер етеді деп есептеген. Жеке тұлғаның қалыптасуының
факторлары туралы идеялар келесі дәуірлердің прогрессивті философиялық және
психологиялық- педагогикалық пікірлерінде өз жалғасын тапқан (Э.
Роттердамский, Я. А. Коменский, К. А. Гельвеций, Д. Дидро, А. Дистерверг,
К. Д. Ушинский, В. Г. Белинский, Н. Г. Чернышевский, К. Маркс, Ф. Энгельс,
З. Фрейд, Д. Дьюи, Э. Торндайк, Н. К. Крупская, П. П. Блонский, А. С.
Макаренко, Л. С. Выготский, Э. И. Моносзон, Л. И. Божович, С. Л.
Рубинштейн, В. В. Давыдов т.б.).
Жеке тұлға бұл интегративті жүйе, әлдебір ыдырамайтын тұтастық.
Алайда, жеке тұлғаның зерттеумен айналысатын ғалымдар бұл тұтастықтың
“өзегі” бар деп мойындайды, олар оны “Мен- жүйе” немесе жай ғана “Мен” деп
белгілейді. Жоғарыда келтірілген жеке тұлға туралы түсінік жалпылама
ұғым болып табылады.
Жеке тұлғаның. ең маңызды белгілері - оның саналылығы,
жауапкершілігі, бостандығы қадір – қасиеті, даралығы. Жеке тұлғаның
маңыздылығы оның қасиеттері мен іс - әрекеттерінде қоғамдық процестің
тенденцияларының, әлеуметтік белгілер мен қасиеттердің айқын және
спетцификалық көрініс табуы арқылы, оның іс - әрекетіндегі шығармашылық
қасиетінің деңгейі арқылы анықталады. Бұл орайда “адам”, “жеке тұлға” деген
ұғымдардың қатары “даралық” деген ұғыммен толықтырылуы қажет.
Даралық бір адамның басқа бір адамнан, бір тұлғаның басқа бір
тұлғадан айырмашылығын, оның ешкімге ұқсамайтынын, өзіне тән ерекшелігі бар
екенін сипаттайды. Даралық, әдетте, адамның мінезі мен темпераментінің
ерекше белгілері ерекше белгілері (мысалы, салмақты- жігерлі және мақсатты
адам), шығармашылық қызмет- әрекеті мен қабілеттілігінің өзгешелігі ақылы
ерекшеленеді. Осылйша, мұғалімнің даралығы оның терең білімдарлығы,
педагогикалық көзқарастарының ауқымдылығы, балаларға деген ерекше қатынасы,
жұмыстағы шығармашылық ниеті, т.б. арқылы көрінеді. “Даралық” ұғымы бір
адамды басқа бір адамнан, бір тұлғаны басқа бір тұлғадан ажыратып, оған
өзіне тән сұлулық пен қайталанбас қасиет беретін жалпа мен жекеден тұрады.
Адам қасиетін түсіндіретін тағы бір ұғым “индивид”. Бұл сөз латын
тілінен алынған және оның қазақша баламасы “жекелік”. Ұғым ретінде бұл сөз
адамзат тұқымының еш қасиеттері ескерілмеген бір өкілін білдіреді. Бұл
орайда әрбір адам индивид болып табылады. “Жеке тұлға” ұғымы мен онымен
байланысты біртектес ғылыми категориялардың мәні осында.
Адамның жеке қасиеттері өмір жолында дамып, қалыптасатын болғандықан
жеке тұлғаның “дамуы” мен “қалыптасуы” ұғымдарының мәнін ашу педаггика үшін
маңызды мәселе болып табылады.
Даму табиғатқа, қоғамға және әрбір жеке тұлғаға тән жалпы қасиет
болып табылады. Даму дегеніміз- төменнен жоғарыға, қарапайымнан күрделіге
қарвай қозғалыс. Сатылай эволюциялық ауысу немесе революциялық секіріс
түрінде жүзеге асатын жоғары сапалы күйге қарай спралды өрлеу процесі. Даму
кезінде барлық философиялық заңдар жүзеге асады: өзгеру, санның сапаға
ауысуы, бір сапаның басқа бір сапаға ауысуы (бұл орайда бір нәрсе алынып
тасталады, “теріске шығарылады”). Бұл қозғалыс, өзгеріс жеке тұлғаның
дамуының қозғалыс күші болып келетін қарама- қайшылықтар күресі арқылы
жүзеге асады.
Жеке тұлғаның дамуы дегеніміз, ең алдымен, оның қасиеттері мен
сапасындағы сандық өзгерістер процесі. Адам дүниеге келгеннен соң, дене
жағынан үлкейеді, яғи оның кейбір дене мүшелері мен нерв жүйесі өседі. Оның
тілі шығып, сөздік қоры молайады. Бала көптеген әлеуметтік- тұрмыстық және
моралдық біліктерге, еңбек дағдылары мен әдеттерге ие болады. Алайда,
адамның жеке тұлға ретінде дамуындағы ең бастысы- оның бойында болып жатқан
сапалық өзгерістер (танымдық, сезім, моралдық- жігерлік т.б.). Мінез-
құлықтың реактивті формалары белсенді түрде қалыптасып келе жатқан іс-
әрекеттілікке айналады. Дербестік пен өз мінез- құлқын билей алу
қабілеттілігі артады. Осы және басқа да өзгерістер адамның жеке тұлға
ретінде даму процесін сипаттайды.
Сондықтан, даму дегенімізді адамның анатомиялық- физиологиялық
жетілуінегі, оның жүйке жүйесі мен психикасының дамуындағы, сондай- ақ
танымдық және шығармашылық іс- әрекетіндегі, оның дүние танымы,
өнегелілігі, қоғамдық саяси көзқарастары мен сенімдерінің кеңеюіндегі орын
алатын сандық және сапалық өзгерістердің өзара тығыз байланысты процесі деп
түсіну дұрыс. Адамның дамуына ішкі және сыртқы, меңгерілетін және
меңгерілмейтін факторлар әсер етеді, олардың арасында мақсатты тәрбие мен
білім берудің алар орны ерекше.
Педагогика мен ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.