Осман империясының құрылуы

I Кіріспе
II Негізгі бөлім
2.1 Осман империясының құрылуы
2.2 Әкімшілік.басқару
2.3 Осман империясының құрылымы
2.4 Империя ішіндегі көтерелістер
2.5 Сәлемнің реформалары
III Қорытынды
Пайдаланған әдебиет

Он тоғызыншы ғасырдың аяғында тарих майданына реформаторлардың жаңа буыны – жас түріктер шықты. Ағылшын-француз ықпалынан босауға ұмтыла отырып, жас түріктер сыртқы саяси бағытты өзгертті де елді Германияны жақтап бірінші дүниежүзілік соғысқа килігуге ұрындырды. Мұның өзі Еуропа мен Осман империясының мың жарым жылға созылған текетіресі тынуының бастауы еді. 1918 жылы Мудрос уақытша бітіміне қол қойылған соң ел өзінің жерінен түгел айырылды, Антанта әскерлері Анадолыны басып алды. Түркияны жаңғыртудың османдық кезеңі осылай аяқталды.
Осман империясының соңғы соғысына айналған бірінші дүниежүзілік соғыстың басында-ақ Уинстон Черчилль: “Осынау зілзалада даудан басы арылмаған, қирап, қаусаған, қалтасы тесік Түркияның күні не болар екен?”, деген еді. Түркияның жеңілісі Осман империясы аумағының тез арада-ақ бөлініп алынуына әкеліп соқтырды. Антантаның әскери флоты Босфор мен Дарданелл бұғаздарына кірді. Ағылшындар мен француздар Мосул мен Искандерун маңайын басып алды. Италиялықтар Оңтүстік-Батыс Анадолыны және маңайлас жерлерді, соның ішінде Антальяны бақылауда ұстады. Антанта флотының көмегімен грек қарулы күштері 1919 жылдың мамырында Измир маңына келіп түсті де, Батыс Анадолыдағы гректерді қорғаймыз деген сылтаумен ашықтан-ашық соғыс интервенциясына кірісіп кетті.
1919 жылдың мамырында Эгей теңізіне жақын жердегі таулы өңірде партизан соғысы өріс алды. Қарсылықтың бастауында неғұрлым білімді және отаншыл топ – әскери кадрлар тұрды. Олардың көбі жас түріктердің жаңғыртушылық көзқарасын қолдайтын. Күресті таяуда ғана аяқталған соғыстың батыры, “Ыстамбұлдың құтқарушысы” атағына ие болған генерал Мұстафа Кемал басқарды. Әскер мен халықтың көмегіне сүйенген Кемал уақытша үкімет құрып, интервенттерге қарсы соғыс қимылдарын өрістетті. Кемалшылдық революциясы басталды. Сұлтан Кемал жасақтарына қарсы “ғазауат” жариялады. Ел азамат соғысының отына оранды.

1. К. Аманжолов. Түркі халықтарының тарихы Алматы, «Білім» 1999
2. « Жас Алаш» газеті 2008-w44-3.06. – 5 бет
3. www.Google.kz.
4. Қазақ-Совет энциклопедиясы (ҚСЭ) 1972, І том.
5. «СССР тарихы» (Ежелгі заманнан ХІІІ ғасырдың аяғына дейін) оқулығы. Алматы 1979 ж.

Пән: Қазақстан тарихы
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 11 бет
Таңдаулыға:

Жоспар
I Кіріспе
II Негізгі бөлім
2.1 Осман империясының құрылуы
2.2 Әкімшілік-басқару
2.3 Осман империясының құрылымы
2.4 Империя ішіндегі көтерелістер
2.5 Сәлемнің реформалары
III Қорытынды
Пайдаланған әдебиет

Кіріспе
Он тоғызыншы ғасырдың аяғында тарих майданына реформаторлардың жаңа
буыны – жас түріктер шықты. Ағылшын-француз ықпалынан босауға ұмтыла
отырып, жас түріктер сыртқы саяси бағытты өзгертті де елді Германияны
жақтап бірінші дүниежүзілік соғысқа килігуге ұрындырды. Мұның өзі Еуропа
мен Осман империясының мың жарым жылға созылған текетіресі тынуының бастауы
еді. 1918 жылы Мудрос уақытша бітіміне қол қойылған соң ел өзінің жерінен
түгел айырылды, Антанта әскерлері Анадолыны басып алды. Түркияны
жаңғыртудың османдық кезеңі осылай аяқталды.
Осман империясының соңғы соғысына айналған бірінші дүниежүзілік
соғыстың басында-ақ Уинстон Черчилль: “Осынау зілзалада даудан басы
арылмаған, қирап, қаусаған, қалтасы тесік Түркияның күні не болар екен?”,
деген еді. Түркияның жеңілісі Осман империясы аумағының тез арада-ақ
бөлініп алынуына әкеліп соқтырды. Антантаның әскери флоты Босфор мен
Дарданелл бұғаздарына кірді. Ағылшындар мен француздар Мосул мен Искандерун
маңайын басып алды. Италиялықтар Оңтүстік-Батыс Анадолыны және маңайлас
жерлерді, соның ішінде Антальяны бақылауда ұстады. Антанта флотының
көмегімен грек қарулы күштері 1919 жылдың мамырында Измир маңына келіп
түсті де, Батыс Анадолыдағы гректерді қорғаймыз деген сылтаумен ашықтан-
ашық соғыс интервенциясына кірісіп кетті.
1919 жылдың мамырында Эгей теңізіне жақын жердегі таулы өңірде
партизан соғысы өріс алды. Қарсылықтың бастауында неғұрлым білімді және
отаншыл топ – әскери кадрлар тұрды. Олардың көбі жас түріктердің
жаңғыртушылық көзқарасын қолдайтын. Күресті таяуда ғана аяқталған соғыстың
батыры, “Ыстамбұлдың құтқарушысы” атағына ие болған генерал Мұстафа Кемал
басқарды. Әскер мен халықтың көмегіне сүйенген Кемал уақытша үкімет құрып,
интервенттерге қарсы соғыс қимылдарын өрістетті. Кемалшылдық революциясы
басталды. Сұлтан Кемал жасақтарына қарсы “ғазауат” жариялады. Ел азамат
соғысының отына оранды.
2.1 Осман империясының құрылуы
XI ғасырдың аяғына қарай Кіші Азияда қуатты мемлекет Түрік Осман
империясы құрыла бастады. XI ғасырда қыпшақтар күшейіп, оғыздарды
ығыстырды. Оғыздардың басым көпшілігін құраған салжұқтар Шығыс Еуропа мен
Кіші Азияға көшіп кетуге мәжбүр болды. Салжұқ Тоғрыл-бек Хорезмді, Иранды,
Әзірбайжанды, Күрдістан мен Иракты басып алып, өз билігін орнатты. 1071-
1081 жылдар аралығында салжұқтар Кіші Азияны жаулап алды.
Оғыздардың Қынық тайпасынан шыққан әскербасшысы, Салжұқтың немересі
Тоғрыл-бек 1040-1060 жылдары Кіші Азияда Салжұк түріктерінің мемлекетін
құрды. Монғолдар шапқыншылығынан кейін ыдырап кеткен Салжұқ мемлекетінің
орнына 1299 жылы желтоқсанда Осман түріктерінің мемлекеті келді. Оның
негізін 1220 жылы Сырдария маңынан қоныс аударған түріктердің басшысы
Ертоғрылдың баласы Осман сұлтан (1258-1326) қалаған еді. XIV ғасырдың
екінші жартысында Осман империясы көрші елдерге жорықтар ұйымдастыра
бастайды. 1352-1354 жылдары түріктер Дарданелл жағалауын, Галлиполь және
бірқатар калаларын басып алады. Бұдан кейін осман түріктері Балкан
түбегінде тұрып жатқан оңтүстік славян тайпаларынан құрылған Болгар
патшалығы мен Серб мемлекетіне қарсы соғыс бастайды.
1363 жылы сұлтан I Мұрад Андрионопольды алады да, өз астанасын сонда
көшіреді. Андрионопольды жаулап алуы Балқан түбегіндегі славян
мемлекеттерін бағындырудың негізгі базасына айналады. Бұл кезде Балқан
түбегіндегі Болгар және Серб феодалдық мемлекеттері өзара қырғи қабақ
болып, бытыраңқылықты бастан кешіріп жатқан еді.
1389 жылы түріктер Сербияға шабуыл жасайды. Шешүші ұрыс 15 маусымда
Косово даласында болады. Серб королі Лазарь мен түрік сұлтаны I Мұрадтың
арасында болған шайқаста түрік әскерлері ірі жеңіске жетеді. Серб сарбазы
Милош Обилич I Мұрад отырған шатырға кіріп келіп, оның ту сыртынан қанжар
салып өлтіреді. Соғыста Лазарь тұтқынға түсіп, өлтіріледі. Балқан түбегін
бағындыру I Мұрадтың баласы Иылдырым Баязит (1360-1403) кезінде жалғасты.
Соғыс майдандарында көрсеткен ерлігі үшін оған Иылдырым (Найзағай) деген ат
берілген. Түрік әскерлері Баязит сұлтанның басшылығымен бөлшектеніп кеткен
болгардың Тырнова патшалығын бағындырады. Балқан түбегіндегі славяндар
айтарлықтай қарсылық көрсете алмайды. Содан соң түріктер Византия
мемлекетінін; астанасы Константинопольге жорық бастайды.
1453 жылы сәуірдің басында II Мехмед сұлтан 200 мың түрік әскерімен
Константинополь қаласын қоршайды. 1453 жылы 29 мамырда түрік әскерлері
Константинополь қаласын жаулап алады. Византия мемлекетінің соңғы
императоры Константин XI Палеолог (1444-1453) шайқас үстінде қаза табады.
Константинопольдің құлауы Византия империясының өмір сүруін тоқтатты.
Константинополь Стамбул (Истанбул) атымен Осман империясының астанасына
айналдырылды. Түркия Осман империясы болып жарияланады. Осман түріктері XIV-
XVII ғасырдың бірінші жартысында ұлы империя құрды.
2.2 Әкімшілік-басқару
Түрік иелігіне қараған халықтар өз қожаларына тікелей тәуелді болды.
Түріктер Балқан түбегіндегі жаулап алған жерлерін әкімшілік-басқару жағынан
санжакқа (облыстарға) бөлді. Санжактарды түрік сұлтаны тағайындаған бейлер
басқарды. Балқан түбегіндегі жер түрік сұлтанының иелігіне көшті. Түрік
жерінен шаруаларды көшіріп әкеліп, оларға жер бөлді. Феодалдық жер иелігі –
спахи, ал мешіт иелігіндегі жерлер – вакуф деп аталды.
Балқан түбегіндегі халықтарға өте ауыр мемлекеттік салықтар салынды.
Жер салығы – харадж енгізілді. 5 - 7 жастағы ер балаларды Түркияда
тәрбиелеп, әскери янычар құрамдарына алып отырды. Шаруалар спахилік жер
иесінің меншігі болды. Түрік иелігі орнаған жерлердегі халықтарды райя
деп атады. Райя деген сөз мал деген мағынаны білдірді. Харадж салығы
кәпірлерге (христиан дініндегі адамдарға) салынатын салық еді. Үшір салығы
- өнімнің түсімінен алынатын салық (оннан бірі) түріне жатты. Шаруалар
жергілікті өкіметтің рұқсатынсыз өз үлесін тастап ешқайда кете алмады. Дін
жағдайы өте ауыр болды. Болгар, Серб жеріндегі христиан шіркеуіне тыйым
салынды. Ислам дінін қабылдағандарға жеңілдіктер жасалды. Ежелгі славян
тайпаларынан бері сақталып келген мәдениет орындары жабылды. Балкан
түбегінде Осман империясы мұсылмандандыру саясатын жүргізді. Болгар, серб
халықтары діни езгіге қарсы ұлт-азаттық құреске шығып отырды.

2.3 Осман империясының құрылымы
Осман империясы орта ғасырдағы әскери-феодалдык құрылымдағы мемлекет
болды. Империя уәлаяттарға (облыстарға) бөлінді. I Сүлейман (1520-1566)
кезінде Осман империясы 21 уәлаяттан құрылды. Уәлаяттар санжактарға
бөлінді. Уәлаяттарды бейлер басқарды. Олар санжактарға да билік жүргізді.
Ол азаматтық және әскери басқару түрінде жүргізілді. Бұлар сонымен бірге өз
аймақтарында ірі жер иелері болды. Феодалдық иерархиялық жүйеге кірді.
Осман империясында coт жуйесі де болды. Сот жұмысын мұсылман қазы (кадилар)
жүргізді. Сот ісін жүргізу орталықтандырылып, жоғарғы сот уәзірдің қолында
болды. Діни бағыттағы сот істерін - шейх-уль-ислам жүргізді.
Осман империясы 4 әлеуметтік топтан тұрды:
1) Рухани феодалдар;
2) Әскери феодал;
3) Көпестер мен қала тұрғындары;
4) Шаруалар. Қала тұрғындары мен шаруалардың құқықтары шектеулі болды.
Түркияда жер мемлекет меншігі саналды. Жердің едәуір бөлігі
феодалдарға уақытша меншікке берілді. Бұл уақытша берілген жер лен деп
аталды. Леннің иелері сипахилер болды. Олар сұлтанның атты әскерінде қызмет
атқарып, өздерінің лендерінің мөлшеріне сәйкес жорыққа белгілі бір оскер
шығаруға міндетті болды. Жоғары әскер басшылары мен шенеуніктер неғұрлым
ірі лендерді - хассаларды алып отырды. Халықтың ендігі бір бөлігі -
феодалдық тәуелді шаруалар өздерінің жер үлестерін мүрагерлікпен
пайдаланды. Еңбекке жарамды, ересек христиан ер адамдар сұлтанның
қазынасына ақшалай салық – харадж, жизия төлеп тұрды. Барлық халыққа
салынатын ақшалай салық испандже деп аталды.

2.4 Империя ішіндегі көтерелістер
Империя қол астында калған халықтар түрік езгісіне қарсы құресін
тоқтатпады. Болгар және серб партизандары өздерін гайдуктер деп атады.
Олар мұсылман мекендерін өртеді, тонады, түрік әскерлеріне шабуыл жасап
отырды. 1593-1598 жылдары орыс-түрік соғысы кезеңінде құрес біршама
күшейді. Ресей империясы діні ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.