Терминдер қазіргі кезеңдегі діндегі эволюция



1.Анимизм- ( лат. рух, жан) табиғаттағы барлық заттың жаны бар деп санайтын сенім.
2.Магия-(сиқыр) Жаратылыстан тыс күштердің жәрдемімен белгілі бір мақсатқа жету немесе бір нәрсені жүзеге асыру үшін істелінетінәрекет. Магия белгілі бір тәсіл, белгілі бір қағидаларды қажет ететін және сиқыршылар іске асыратын тәжірибелік өнер. Магия табиғатан тыс күштерді бір нәрсеге мәжбүрлей алады және оларды кез-келген мақсаттарына пайдаланады. Магияның артынан ілескен өзіндік жамағаты жоқ. Кейбір тұстарында болмаса, жалпы, дінге қарсы. Дін мен магия екеуі екі бөлек дүние. Адам баласы дінде Құдайға құлшылық етеді, ал магияда табиғаттан тыс жатқан күштерді өз мақсатына пайдалануға тырысады. Діннің негізі – кішіпейілділік, қауіпсіздік. Ал магияның мақсаты өз дәрежесін өсіруге талпынады. Дінде өзіне тән жамағаттары бар. Ал магияда уақытша пайдаланушылар бар, мақсаттарына жетісімен магияны пайдаланушылар тарап кетеді.Соған қарамастан, дін мен магия алғашқы қауым адамдары арасында қатар өмір сүріп келеді. Бұған керісінше мәдниетті қоғамдарда сиқыр білімге айналған, алхимия, химия, астрология, астрономия болған.
3.Шаман-Бұл сөздің шығу тегі жайында әр түрлі көзқарастар бар. Бір зерттеушілер бұл сөз тунгусша «шаман» сөзінен шыққан деп айтса, келесі бір зерттеуші ғалымдар мұның «рухтар қолдаған адам» мағынасына келетін санскритшедегі «срамана»-сөзінен немесе «есі ауысқан адам» деген ұғымды білдіретін Орал-Алтай тіл тобына жататын сөзден шыққанын алға тартады.
Алғашқы қауым тайпаларында діни рәсім-жоралғылармен айналысатын пірәдарлар мен сиқыршы емшілерден басқа, ұзақ уақыт өзін есінен тандыруға қабілетті адамдарды «шаман» деп атаған.
4.Ұлы Тәңірі- Барлық алғашқы қауымдық тайпаларда жаратушы бір тәңір, яғни ұлы болмыс сенімі бар. Алайда түсініктері әр қилы. Бұл Ұлы Тәңірі өз үкімін жүргізіп отырады немесе өзінен төменгі дәрежедегі рухтар мен тәңірлерді басқарады. Ол табиғат күштерін бағындырады, ең жоғарыда тұрады, тілмен суреттеп, түсіндіру мүмкін емес. Адамдарды және барлық нәрсені жаратады. Ұлы тәңірі немесе Жоғарғы Рух – көк аспанның ең биік нүктесінен мына әлемге үкімін жүргізіп отыратын ұлы болмыс. Төменгі дәрежелі рухтар мен тәңірлерді олар аса жақын тұтты, шынайы берілді. Ұлы тәңірге тек үлкен апаттарға ұрынған кезде дұға жасап жалбарынады.
5.Теософия - Құдай даналығы ретінде, Құдай туралы жоғарғы ілім есебінде және Құдайдың істеген әрекеттерінің жасырын мағынасының барлығын, оны тек сезім, сергектену арқылы ғана білуге болатындығы туралы түсінген болатын ілім дейді. «Теософиялык қоғамның» негізін салушы Е.П.Блаватскаяның есімімен байланысты. Е.П.Блаватская еңбектерінде шығыс діндерінің «қүпия даналығын» ашьп, оны адамзатқа үсынды. «Күнәсі ашылған Изада» кітабында Е.П.Блаватская «нағыз теософия» бүл философиялык және діни жүйелердің ішкі кұпиясының мәні деген түйін жасады. Келесі бір кұпия ілімдерге жататындар.

Пән: Дінтану
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 8 бет
Таңдаулыға:   
Терминдер қазіргі кезеңдегі діндегі эволюция

1.Анимизм- ( лат. рух, жан) табиғаттағы барлық заттың жаны бар деп
санайтын сенім.
2.Магия-(сиқыр) Жаратылыстан тыс күштердің жәрдемімен белгілі бір мақсатқа
жету немесе бір нәрсені жүзеге асыру үшін істелінетінәрекет. Магия белгілі
бір тәсіл, белгілі бір қағидаларды қажет ететін және сиқыршылар іске
асыратын тәжірибелік өнер. Магия табиғатан тыс күштерді бір нәрсеге
мәжбүрлей алады және оларды кез-келген мақсаттарына пайдаланады. Магияның
артынан ілескен өзіндік жамағаты жоқ. Кейбір тұстарында болмаса, жалпы,
дінге қарсы. Дін мен магия екеуі екі бөлек дүние. Адам баласы дінде Құдайға
құлшылық етеді, ал магияда табиғаттан тыс жатқан күштерді өз мақсатына
пайдалануға тырысады. Діннің негізі – кішіпейілділік, қауіпсіздік. Ал
магияның мақсаты өз дәрежесін өсіруге талпынады. Дінде өзіне тән
жамағаттары бар. Ал магияда уақытша пайдаланушылар бар, мақсаттарына
жетісімен магияны пайдаланушылар тарап кетеді.Соған қарамастан, дін мен
магия алғашқы қауым адамдары арасында қатар өмір сүріп келеді. Бұған
керісінше мәдниетті қоғамдарда сиқыр білімге айналған, алхимия, химия,
астрология, астрономия болған.
3.Шаман-Бұл сөздің шығу тегі жайында әр түрлі көзқарастар бар. Бір
зерттеушілер бұл сөз тунгусша шаман сөзінен шыққан деп айтса, келесі бір
зерттеуші ғалымдар мұның рухтар қолдаған адам мағынасына келетін
санскритшедегі срамана-сөзінен немесе есі ауысқан адам деген ұғымды
білдіретін Орал-Алтай тіл тобына жататын сөзден шыққанын алға тартады.
Алғашқы қауым тайпаларында діни рәсім-жоралғылармен айналысатын пірәдарлар
мен сиқыршы емшілерден басқа, ұзақ уақыт өзін есінен тандыруға қабілетті
адамдарды шаман деп атаған.
4.Ұлы Тәңірі- Барлық алғашқы қауымдық тайпаларда жаратушы бір тәңір, яғни
ұлы болмыс сенімі бар. Алайда түсініктері әр қилы. Бұл Ұлы Тәңірі өз үкімін
жүргізіп отырады немесе өзінен төменгі дәрежедегі рухтар мен тәңірлерді
басқарады. Ол табиғат күштерін бағындырады, ең жоғарыда тұрады, тілмен
суреттеп, түсіндіру мүмкін емес. Адамдарды және барлық нәрсені жаратады.
Ұлы тәңірі немесе Жоғарғы Рух – көк аспанның ең биік нүктесінен мына әлемге
үкімін жүргізіп отыратын ұлы болмыс. Төменгі дәрежелі рухтар мен тәңірлерді
олар аса жақын тұтты, шынайы берілді. Ұлы тәңірге тек үлкен апаттарға
ұрынған кезде дұға жасап жалбарынады.
5.Теософия - Құдай даналығы ретінде, Құдай туралы жоғарғы ілім есебінде
және Құдайдың істеген әрекеттерінің жасырын мағынасының барлығын, оны тек
сезім, сергектену арқылы ғана білуге болатындығы туралы түсінген болатын
ілім дейді. Теософиялык қоғамның негізін салушы Е.П.Блаватскаяның
есімімен байланысты. Е.П.Блаватская еңбектерінде шығыс діндерінің қүпия
даналығын ашьп, оны адамзатқа үсынды. Күнәсі ашылған Изада кітабында
Е.П.Блаватская нағыз теософия бүл философиялык және діни жүйелердің ішкі
кұпиясының мәні деген түйін жасады. Келесі бір кұпия ілімдерге жататындар.
6.Антропософия -(грек,адам және даналык). Бул теософия ілімінде адам
туралы, оккультті-мистикалык ілім деп қарастырады. Оның негізгі түсінігі
бойынша адам кұдіретті күш куаты, білімді өзінің ақылы мен сезімі арқылы
емес, ол өзінің ішкі жасырын рухани күшінің аркасында алады. Ондай жасырын
күштерге адам А.Р.Штайнердің көрсеткен жүйелік тәрбие, эстетикалык білім,
медитацияны игергенде игі бола алады. Антропософияның негізін неміс
оккультисі Р.Штейнер (1861-1925) бірінші дүниежүзілік соғыстың карсаңында
қалады (1913).
7.Мистицизм-(гр.-кұпия) - дүниедегі діни-идеалистік көзкарас болғандықтан,
табиғаттан тыс күштерге деген сеніммен кұрастырылады. Мистицизм - діни
қауымдардың күпия жораларының міндетті де маңызды элементі түріндей
көрінісі. Мистицизмнің тамыры ерте дәуірдегі магия, астрология, мантикидан
шығады. Мистика кандай бір дін болмасын оның негізгі атрибутиві және де
идеалистік философияларға да (әсіресе неотомизмге, персонализмге және
экзистенциолизмнің кейбір формаларына) тән.
8.Оккультизм - (лат. -жасырын, кастерлі) - дүниеде аса құдіретті, ғылыми
зерттеуге келмейтін ғажайыптар мен күштердің бар екенін мойындайтын және
солармен өзара іс-қимылдың ерекше тәжірибелік әдістерін жасайтын ілімді
(магия, спиритизм) білдіретін (термин) ұғым. Оккульттік түсініктің де
тамыры ерте дәуір заманынан келе жатқан рухани құдіретті күшке сену. Оның
тікелей тамыры магия десек те болады.
9.Агни Йога немесе тірі этика - философия-этикалык ілім. Бұл ілім
синкретикалык діни-философиялық ағымнан шығып тарады. Агни деп космостық
(ғарыштық) энергияны адамның ішкі дүниесін өзгертіп, оның психикасын жоғары
деңгейге көтеру. Ондай дәрежеде адам ең жоғарғы ғарыштық болмыска ие
боладьт. Ғарыштык энергияны бойына тараткан адам - Агни Йогаға немесе
ғарыштық Отанның Иогасына жетеді. Осының арқасында Тірі этикалык түсінік
шығады. Тірі этикалық ілімді кұрастырғандар Е.И.Рерих (Шапошников) (1879-
1955) және оның әйелі Н.К.Рериха (1874-1947). Тірі этика, діни философияның
синтезі: ғылым, дін, Батыс жэне Шығыс мәдениетінің коспасы.
10.Спиритизм -(лат. -рух) - өлген адамдардың жаны, олар о дүниеге кетіп
дербес өмір сүреді. Олар қажетті уақытта тірі адамдардың өміріне келіп
өздерінің әсерлерін тигізіп отырады. Олармен қатынас жасайтын адамдар,
олармен ортақ тіл табысып (медиумдар) қатынаса алады. Ондай қатынасты
шакыруды спиритистік сеанс деп атайтындықтан спиритизм ұғымы шығады.
Рухпен катынасудың әдеттегі формалары: санасыз, тек дағды бойынша сөз
сөйлеу (автоматическая речь), дағдылы жазу, құрамсыз сөздер айту; спиртер
рухтары көзге көрінетін етіп осы дүниеге келтіру), әр түрлі заттарды
қозғалту (апорт), ойын аспаптарының өзінен өзі ойнауы жэне г.б.

11.Православия -Христиан ілімінің немесе догмаларының кұрылуына тікелей
Филон Александрийский (Иудейский) философиясының көзкарасы үлкен жәрдем
берді. Ол иудей догмасын грек философиясымен (Платон, Стоицизм, Пифагор)
қосты. Оның негізгі философиялык категориясы логос деген ұғымнан
кұрастырылды. Логос (ақыл-ой) -жоғары идея және де ол жоғарғы Періште
(касиетті pyx), иудей заңы мен табиғат заңы бірдей адамзатка үлкен мағынасы
бар. Филон Александрийскийдің айтуынша әрбір адам, ақыл-есі барлар, ақыл-ес
денемен байланысты, жаксы мен жаман осы екі жакты қинайды. Адамдардың
максаты логостың заңымен және Қүдайга ұксап экстаз арқылы бірігу керек.
Миссия барлык адамзатты күнәдан құтқарушы. Бертін келе Иисус Христос адам
сияқты болғанымен де, ол адам емес, Құдайдың өзі, ол дүниеге келеді де,
кайтадан ғайып болады, енді тек адам ойында, көңілінде ғана сакталады
деді. Сонымен Филон Христиан діни философиясынын қүрастырылуына үлкен үлес
қосты. Ол туралы Ф.Энгельс Христиан дінініц атасы деп аталады. Екінші бір
Христиан философиясынын шығуына үлкен үлес косқан Рим стоиктері, әсіресе,
Сенеканың (б.д.д. 4 ж. - б.д.д. 65 ж.) ілімі үлкен орын алды. Стоиктердің
пікірінше, дүниенің екі бастамасы бар: енжарлық және белсенділік. Енжар
нәрсеге материя жатады да, ол өздігінен дами алмайды. Стоиктер логосты
белсенді бастама, рух, Қүдай деп түсіндіреді. Адамның ақыл-ойы Құдайдан, ол
әлемге күш беруші оттегі деп таниды. Сенеканың Қүдайы табиғатқа да ұксап
кетеді. Осы жерде стоиктер, әсіресе, Сенеканың ілімі Христиан дінінің
этикасының құрылуына ыкпал етеді. Сондыктан болар Сенеканы классиктер
Христиан дінінің ағасы десек те болады деп көрсетті.Православиеның діни-
философиясының алғашқы кезде қалыптасуына Византия философиясы үлкен әсерін
тигізді. Византия философиясының өзі гректердің әкей шіркеулерінен (Отцы
церкви): Прокопий Газыдан (465-525), Леонтий Византийский (475-543), Иоанн
Дамаскин (675-753), патриарх Фотий (820-891) және т.б. өкілдердің
шығармаларынан күрастырылды.
12.Католицизм -Христиан дінінің батыстың ағымы болып бөлінгеннен соң
шығады. Католиктер деген ұғы 150 ж. Христиан дінінің баска ағымдарына
қарсы түрушы ағым ретінде пайда болды. Ал, олардың философиясы әулие
Августи Аврелий Блаженның (354-430) ілімімен тығыз байланысты. Әулие
Августиннің өзі католик философиясына дейін манихейстердің, скептиктердің
жэне неоплатониктердің мектептерінен өтіп келді. Сол себептен католицизм
философиясы да тамырымен ерте гасырдағы философиялық, діни теологиялық
ілімдерден шыққан десек те болады. Ең бірінші, үлкен дәуір уағын Әулие
Августың католицизм философиясына жаткызамыз. Олардың кайнар көзі Платоннан
алынады. Екінші бір даму кезеңіне Әулие Фома Аквинскийдің дәуірін айтуға
болады. Олардың кайнар көзі Аристотельден алынады.Әулие Августиннің діни
философиялык негізі: күні бұрын болжау (тағдыр), әрбір адамның тағдырын
Қүдай күні бұрын болжап біреуге шаттык өмір, екіншілерге қарғыс өмір шешіп
кояды. Құдай -жоғарғы болмыс. Қүдай дүниені жоқтан кажеттілікке байланысты
емес, өз еркімен жаратты. Адамзаттың тарихы екі қарама-карсы патшадан
тұрады: Құдайға карсы, жер бетіндегі қызыкқа әуесқойлар (светский мир) және
Құдайлық патша. Құдайлык патша аспанда емес, жер бетіндегі әділетті
патшаларды айтады (теократиялык мемлекет). Құдай әлемді жаратканда
материалды формада жаратты, сонан кейін әрбір материалдык формалар жеке-
жеке дамыды. Адамныц жанын Құдай жараткан. Жан мәңгі емес. Адам туған кезде
Құдай оның жанын жоқтан кайтадан жаратады. Августиннің айтуынша, адамның
ақыл есі дербес ойлар шығарады. Оның негізі - Құдай. Сол себептен Құдайдың
болмысын (үғымды) адамның ойынан шығарып түсінуге болады, сондықтан идея
объектіден шықпайды, ол - субъектінің жемісі. Оның онтологиялық ілімінен
және Құдай туралы, абсолюттік болмыс ретінде қостыруларынан неоплатонизм
құрастырылды.
13.Протестантизм - Христиан дінінің реформация (ХҮІ) кезеңінде пайда болған
үшінші түрі. Оның негізінде типологиялық айырмашылығы (православиядан,
католицизмнен) игілік адамға шіркеу арқылы емес, тікелей Құдайдан беріледі,
арылуға адамның жеке басының сенімі мен жаратушының шапағаты арқасында
ғана қол жеткізеді. Осы догматикалык көзкарас протестан философиясының және
теологиясының негізі болып калыптасты.Протестант философиясының және
теологиясының ортодоксиясыңың негізін шығарған адамдар М.Лютер (1483-1546)
мен Ж.Кальвин (1509-1564) және т.б. М.Лютер адам мен Құдай арасындағы
делдал ретіндегі шіркеу рөлін теріске шығарды. Адамды қүткару, - деді
Лютер: Қайырымдылық істерді, күпиялықты, әдет-ғұрыпты орындауға
байланысты емес, оның сенімінің шынайылылығына байланысты. Дүниеде екі
түрлі әлем бар: Құдай патшалығы және Кәдімгі өмір тіршілік патшалығы,
біріншіде адамдарды ақтап, арылуға болатындығы, екіншіден, күнәлік шығады,
бірак та оған қарсы іс-әрекеттер жасауға, тәртіптілік ендіруге болады. ХІХ-
ХХ гасырлардың басында протестан дінінің Либералды теология деген
философиялық ағымы дамыды. Олардың атақты өкілдері лютеран теолог И.Землер
(1721-1791), философ-теологтар Ф.Шлейермахер (1768-1831), Ф.Баур (1792-
1860), Д.Штраус (1808-1874) және т.б. болды.И.Землердің айтуынша, тарихтың
сүрауларын зерттеуде теология ілімі керек емес. Таураттағы жазылған ғажайып
туралы ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Ғылым және дін пәнінің лекциялар жинағы
Қазіргі заманғы діни сектандықтар
Қазіргі кезеңдегі діндегі эволюция пәні бойынша оқу-әдістемелік кешен
Дін және ғылым пәнінен дәрістер
Діндарлық туралы ұғым
Қытайдың ұлттық діні
Эволюциялық идеялардың даму кезеңдері
Қазіргі кездегі туризм
Дін социологиясы пәнінен лекциялар жинағы
Монография, оқулықтар мен оқу құралдарына сараптама жазу
Пәндер