Шаруа (фермер) қожалығын жүргiзуге арналған жер учаскелерiнің түсінігі

Кіріспе
Негізгі бөлім
1. Шаруа (фермер) қожалығын жүргiзуге арналған жер учаскелерiнің түсінігі
2. Шаруа (фермер) қожалығын жүргiзуге арналған жер учаскелерiн беру тәртібі
Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер

1. ҚР Конституциясы 1995ж 30 тамыз
2. ҚР Жер кодексі 2003ж 20 маусым
3. Ә. Стамқұлов, Г.Ә Стамқұлова Жер құқығы Жалпы бөлім Алматы 2003ж

Пән: Құқық, Криминалистика
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:

Жердің құқықтық жағдайының түсінігі оны пайдалану мен қорғаудың
заңмен бекітілген тәртібін білдіреді. Бұл тәртіп өзіне жерге құқыққа
байланысты субьектілердің құқықтары мен міндеттерін, жер құқықтық,
қатынастарын реттеуге байланысты мемлекеттік органдардың өкілеттілігін,
экологиялық қауіпсіздікті қоса есептегенде жерді тиімді пайдалануды
қамтамасыз етуге байланысты талаптарды қамтиды. Ауыл шаруашылық
мақсатындағы жер ұғымы Қазақстан Республикасы Жер Кодексінің 97 бабында
көрсетілгендей, ауыл шаруашылығы мұқтаждықтары үшін берілген немесе осы
мақсатқа арналған жер ауыл шаруашылығы мақсатындағы жер деп тануға жатады.
Бұл құқықтық анықтамада ауыл шаруашылық мақсатындағы жерлер сапасының екі
түрі көрсетілген: ауылшаруашылық мұқтаждықтары үшін берілген жерлер және
осы мақсатқа арналған жалпы жерлер. Яғни, өзінің сапасы бойынша ауыл
шаруашылық өнімдерін өндіру үшін пайдаланылуы мүмкін жерлер.
"Ауыл шаруашылық мақсаты" деген түсінікке осы жерлердің ауыл шаруашылығы
үшін мақсатты, арналуы, сондай-ақ азаматтар мен заңды тұлғалардың тауарлы
ауыл шаруашылық өндірісі, ғылыми-зерттеу, оқу және тәжірибелік мақсат,
қорғаныш ағаштарын отырғызу, қосалқы ауыл шаруашылығын жүргізу, бау-бақша,
бақташылық және саяжай құрылысы үшін жер пайдалану мақсаттарының кешенін
кіргізуімізге болады. Сондықтан жер учаскелерін жеке меншікке немесе жер
пайдалануға беруге байланысты атқарушы органдардың шешімдерінде әрқашан
жерді мақсатты пайдалану нысаны көрсетіледі.
Ауыл шаруашылық мақсатындағы жерлер мен негізгі мақсаты бар және ауыл
шаруашылық өндірісі үшін уақытша ғана пайдаланылатын жерлерді құқықтық
қорғаудағы негізгі айырмашылық - ауыл шаруашылық мақсатындағы жерлер ауыл
шаруашылық емес мақсатқа пайдаланудан қорғалады. Ал, басқа жерлер олай
емес, олар барлық уақытта ауыл шаруашылық емес мақсатқа пайдаланылуы
мүмкін. Ауыл шаруашылық мақсатындағы жерлердің құқықтық жағдайының маңызды
құрамдас бөлігіне заңда ауыл шаруашылық алқаптарын пайдалануға байланысты
меншік иелері мен жер пайдаланушылардың міндеттерін белгілейтін құқықтық
нормалардың жиынтығының болуын жатқызамыз. Ауыл шаруашылық алқаптарын
пайдаланудың ерекшеліктерін ескере отырып бұл міндеттерді келесі белгілері
бойынша топтастыруға болады:
- топырақ ылғалдылығына қолайлы жағдай жасай отырып ауыл шаруашылық
алқаптарын селден, су астында қалудан, батпақтанудан, құрғап кету мен
сортаңданудан қорғауға бағытталған шаралар жүргізу арқылы топырақтьң
қолайлы су жағдайын қамтамасыз етуге міндетті;
- ауыл шаруашылық алқаптарының тйісті дақылдық-техниқалық жағдайын
қамтамасыз ету, арамшөп, бұта және шіліктің басып кетуіне жол бермеу,
топырақты өсімдік ауруларымен карантидік зиянкестерден зақымданудан
қорғауды дер кезінде жүзеге асыруға міндетті;
Шаруа (фермер) қожалығын жүргізу үшін жер учаскелері бірыңғай алқап
болып беріледі, бұған жекелеген жер учаскелері мен ауыл шаруашылық
алқаптары топырақ сапасы бойынша құндылығы жағынан салыстыруға келмейтін
(азық дайындау шектеулі болатын, мал жайылымдарын пайдаланудың маусымдылығы
айқан білінетін суармалы жер аймағындағы) және тегін жер пайдалануға
уақытша берілетін жерлер қосылмайды.
Шаруа (фермер) қожалығына берілетін жер учаскесі, егер олардың
арасындағы шартта өзгеше көзделмесе, оның мүшелерінің ортақ бірлескен
немесе ортақ үлестік жер пайдалану құқығында болады. Мүліктің тиесілі
бөлігі (салым, үлесі, жарна пұлы) ақшалай өтеледі. Төлеу мен өтемақы жасау
тәртібі, мерзімі қожалықтың барлық мүшелерінің өзара уағдаласуы бойынша
белгіленеді.
Тұрақты жер пайдалану құқығына ие шаруа (фермер) қожалығы осы құқыққа:
сатуға, сыйға тартуға, қайталама жер пайдалануға тапсыруға, айырбастауға,
басқа нысандарда өзгеге беруге, кепілге тапсыруға, мұраға қалдыруға, сондай-
ақ осы құқыққа қатысты азаматтық және жер туралы заңдарда тыйым салынбаған
өзге де мәмілелерді жасауға мемлекеттік органдардың қандай да бір
рұқсатынсыз иелік ете алады.
Жер учаскелерi шаруа (фермер) қожалығын жүргiзу үшiн Қазақстан
Республикасының азаматтарына жеке меншiк құқығымен немесе өтеулi уақытша
жер пайдалану құқығымен 49 жылға дейiнгi мерзiмге, ал шалғайдағы мал
шаруашылығын жүргiзу үшiн (маусымдық жайылым) уақытша өтеусiз жер пайдалану
құқығымен осы Кодекске және Қазақстан Республикасының шаруа (фермер)
қожалығы туралы заңдарына сәйкес берiледi.
Жер учаскесiн шаруа (фермер) қожалығын жүргiзу үшiн алуға басым құқықты
жеке еңбегiмен қатысу негiзiнде шаруашылық жүргiзетiн, арнаулы ауыл
шаруашылығы бiлiмi ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.