«Хизб-ут-Тахрир», «Аль-Каида», «Мұсылман бауырлар», «Талибан», «Моджахеттер жамағаты», «Лашкар и-Тайба»… немесе дініміз берік елміз бе?

Дін – миллиондаған қазақстандықтардың рухани өмірі мен мәдениетіндегі, сондай-ақ саясаттағы маңызды фактор болып саналады. Олар өмірде жиі тоғысып қалады. Көп дінді Қазақстан қоғамы үшін саяси келісіммен қатар, діни келісімнің болуы өте қажет шарт. Себебі, бұл келісім – өркениеттіліктің белгісі. Қазақстан аумағындағы діни ұйымдар қызметіне байланысты мемлекеттік саясат оларды алаламай, бәріне бірдей қарау негізінде жүзеге асырылады. Барлық мемлекеттік бас қосуларда өзге басшылармен бірге Қазақстан дінбасылары да қатысып, өз ой пікірлерімен бөліседі. Олар қоғамымыздың бірлігін нығайтуға еңбек сіңіріп жүр.
Қоғамда жеке тұлғаның сенім артатын белгілі бір ұстанымы болу керек. Сол себепті азаматтарды ізгілік пен имандылыққа үндейтін діннің орны ерекше. Таяуда Елбасының бастамасымен әлемдік дінбасыларының үн қатысуы үшін Қазақстанда осымен Әлем діндерінің үшінші құрылтайы өткізілейін деп отыр. Бұның мәні өте үлкен. Осыған орай Н.Назарбаевтың: «Қазақстан халықтарының діни сәйкестілігі болуы қажет, құдай біреу. Ал оған сенімге апаратын жол әр алуан болуы мүмкін. Әрбір адам өзіне жақын діни нанымды ұстануға құқылы», – деп тұжырымдап, қазақстандық қоғамдағы ұлттық идеясы принциптерінің бірі ретінде – діни факторды айтқандығын атап көрсеткен. Өкінішке орай, дінді өздерінің мүддесін шешу үшін саяси құрал ретінде қолданғысы келетін топтардың бар екендігі де жасырын емес. Кейде олар өздерінің террористік актілерін де дінмен байланыстырғысы келеді. Осынау қараниетті саяси пиғылдардың кесірі нәтижесінде діндер арасында іріткі пайда бола бастайды. Байбаламшыл діни ағымдардың дүниеге келіп, тыныш әлемнің мазасын ала бастауы да тек қана белгілі бір топтың саяси-экономикалық мүддесіне қызмет етеді. Осыған орай, елімізде ресми тіркелген 46 негізгі діни конфессиялармен қоса 3 мыңнан астам түрлі діни секта мен ағымның бар екендігін және бір рет еске алып, олардың қызметтері мен уағыздарының Қазақстан заңдарына сәйкестігін мамандарды пайдалана отырып сараптаудан өткізгені жөн болар еді деп ойлаймыз.
Соңғы жылдары Батыс идеологтарының ислам дініне «Ислам экстремизмі» деген айдар таққаны белгілі. Оған айтарымыз, саясаттың мақсаты мен діннің мұратын шатастыруға болмайды. Бұл сөз тіркестерінің қолданылуы мұсылман дінінің ізгі қасиеттерін жоққа шығарғанмен тең. Ал ислам дінін ту етіп, экстремизмге бой ұрғандар жөнінде айтатын болсақ, оларға радикалды исламның догмаларын жамылып, билік үшін күресте террор әдістерін қолдануды жөн санайтын саясаттандырылған топтарды жатқызса болады. Қазіргі кезеңде исламды саясаттандырудың М.Әшімбаев айтқандай, төрт түрлі сценарийі белгілі: Тәжікстандағыдай діни-кландық; Шешенстандағыдай сепаратистік; Өзбекстандағыдай оппозициялық-биліктік; Қырғызстандағыдай сырттан болатын қақтығысқа «тартылу» сценарйиі. Осыларға қарап Қазақстанға исламды саясаттандырудың кезегі келіп тұр деп алаңдауға болады.