Шығындар есебі мен өнімнің өзіндік құнын калькуляциялаудың мақсаты және әдістері

1. Калькуляциялық обьектілері және калкуляциялық бірлік.
2. Калькуляциялау түрлері және әдіс тәсілдері.

Өнімнің өзіндік құнын калькуляциялау мен өндіріс шығындарының есебі бойынша нормативтік құжаттар, сондай-ақ арнайы әдебиеттер, калькуляциялау мен шығындар есебінің әдістеріне жеткілікті және анық ұғым бермейді. Ол өндірісте шығындардың басқарушы есебін құрудан, шығындардың жіктеу қағидаларын таңдаудан, шығындар есебінің номенклатуралық обьектісінен ( бұйым, тасырыс, өңдеу, шығындардың пайда болу орны т.б.), сатылған мен дайын өнімнің және анықталмаған өнімнің өзіндік құнын тарату әдістерінен, шығындарды тікелей қаржылық нәтижелерге жатқызу жолымен өтеуден тұрады.
Есеп берудің жүйесі келесі кезеңдерден тұрады:
1. Өндірістік қызмет процесі олардың пайда болуына қарай, өндіріске жұмсалған ресурстарды алғашқы құжатта көрсету (бейнелеу);
2. Қызмет түрлері, өндірістер, құрылымдық бөлімшелер, шығындардың пайда болу орындары, жауапкершілік орталықтары, өнімдер, жұмыстар және т.б. өндірістік шығындар туралы мәліметтерді локализациялау (тарптау),
3. Өндірістік шығындарды олардыңпайда болу уақыттары: тарихи, өткен шығындар, есеп беру кезіндегі шығындар және болашақ кезең шығындары бойынша локализацияланады;