Жұмыр құрттар типі. Геогельминттер. жалпы сипаттамасы, жіктелуі және практикалық маңызы
Дәріс жоспары:
1. Жұмыр құрттар типінің жіктелуі және жалпы өкілдері.
2. Құрылысының ерекшеліктері.
3. Тері жабыны, бұлшық ет жүйесі.
4. Дене қуысы.
5. Асқорыту жүйесі.
6. Бөліп шығару жүйесі.
7. Тыны салу мүшесі.
8. Жүйке жүйесі
9. Сезім мүшесі.
10. Жыныс жүйесі. Дамуы.
11. Геогельминттер. Адам аскаридасы. Острица.
1. Жұмыр құрттар типінің жіктелуі және жалпы өкілдері.
2. Құрылысының ерекшеліктері.
3. Тері жабыны, бұлшық ет жүйесі.
4. Дене қуысы.
5. Асқорыту жүйесі.
6. Бөліп шығару жүйесі.
7. Тыны салу мүшесі.
8. Жүйке жүйесі
9. Сезім мүшесі.
10. Жыныс жүйесі. Дамуы.
11. Геогельминттер. Адам аскаридасы. Острица.
Жұмыр құрттардың дене тұрқы ұзын-ұршық немесе жіпше тәріздес. Тері бұлшықет қапшығы бірнеше қабатты, тығыз кутикула болғандықтан, созылмалы емес, гиподермасының барлығы біртекті цитоплазмалық массадан тұрады. Денесі жеке жасушаларға бөлінбеген көп ядролы және бір қабат біріңғай салалы бұлшықеттерден құралады, кутикуласы негізінен қорғаныштық қызмет атқарады. Денесінде ұзынан созылып жатқан арқа және құрсақ бұлшық еті бар. Олардың кезектесіп жиырылуы нәтижесінде бүгіліп жазылатын қуатты қимыл жасайды, кеңістікте еркін қозғалады.
Ас қорыту жүйесі. Дененің алдыңғы бөлігінде орналасатын ауыз қуысынан басталады.
Жүйке жүйесі. Жұтқыншақ маңындағы сақинадан тұрады. Сол сақинадан артқы, құрсақ және 2 бүйір жүйке бағаналары шығады.
Зәр шығару жүйесі. Ол протонефридиялардың орнын басатын 1-2 жасушалы тері бездерінен тұрады, одан екі жаққа бүйір өзектері түрінде өсінділер кетеді. Артқы жақта өзектері бітеу, ал алдыңғы жақта олар сыртқа қарай саңылау ашылатын бір өзекке қосылады. Сонымен қатар зәр шығару өзектерінің бойымен орналасқан арнайы фагоцитарлы жасушалар ыдырау өнімдерін шығару қызметін атқарады.
Жұмырқұрттардың өзіндік ерекшеліктері, денесінің құрамына үнемі белгілі жасушалар саны енеді. Бұл олардың өсуін және регенерацияға бейімделуін шектейді. Медициналық маңызы бар тек қана нағыз жұмырқұрттар класының өкілдері.
Нағыз жұмыр құрттар класы – Nematoda
Нематодалардың тері-бұлшық еттік қапшығы кутикуладан, гиподермадан және бұлшық еттерден тұрады. Бұл кластың өкілдерінің құрылысы типтің негізгі сипаттамасына сәйкес келеді.
Геогельминттердің эклогиялық жіктелуі. Миграциямен дамитын, миграциясыз дамитын, адам ағзасында тек миграция жасайтын геогельминттер.
Миграциясыз дамитын гельминттер.
Гельминттердің бұл тобы көбінесе мамандандырылған түр болып табылады, жұмыртқалары үшін оттегі қажет, личинкалар қажет емес. Миграцияның болмауы сол гельминтоздардың клиникалық айқындалуын өзгертеді. Олар қатерсіз өтеді, аурудың бірінші байқалуы паразиттер жетілген кезде пайда болады. Өкілдері влагослав, және бала острицасы.
Ас қорыту жүйесі. Дененің алдыңғы бөлігінде орналасатын ауыз қуысынан басталады.
Жүйке жүйесі. Жұтқыншақ маңындағы сақинадан тұрады. Сол сақинадан артқы, құрсақ және 2 бүйір жүйке бағаналары шығады.
Зәр шығару жүйесі. Ол протонефридиялардың орнын басатын 1-2 жасушалы тері бездерінен тұрады, одан екі жаққа бүйір өзектері түрінде өсінділер кетеді. Артқы жақта өзектері бітеу, ал алдыңғы жақта олар сыртқа қарай саңылау ашылатын бір өзекке қосылады. Сонымен қатар зәр шығару өзектерінің бойымен орналасқан арнайы фагоцитарлы жасушалар ыдырау өнімдерін шығару қызметін атқарады.
Жұмырқұрттардың өзіндік ерекшеліктері, денесінің құрамына үнемі белгілі жасушалар саны енеді. Бұл олардың өсуін және регенерацияға бейімделуін шектейді. Медициналық маңызы бар тек қана нағыз жұмырқұрттар класының өкілдері.
Нағыз жұмыр құрттар класы – Nematoda
Нематодалардың тері-бұлшық еттік қапшығы кутикуладан, гиподермадан және бұлшық еттерден тұрады. Бұл кластың өкілдерінің құрылысы типтің негізгі сипаттамасына сәйкес келеді.
Геогельминттердің эклогиялық жіктелуі. Миграциямен дамитын, миграциясыз дамитын, адам ағзасында тек миграция жасайтын геогельминттер.
Миграциясыз дамитын гельминттер.
Гельминттердің бұл тобы көбінесе мамандандырылған түр болып табылады, жұмыртқалары үшін оттегі қажет, личинкалар қажет емес. Миграцияның болмауы сол гельминтоздардың клиникалық айқындалуын өзгертеді. Олар қатерсіз өтеді, аурудың бірінші байқалуы паразиттер жетілген кезде пайда болады. Өкілдері влагослав, және бала острицасы.
Қолданылғанәдебиеттертізімі:
Негізгі:
1.Омыртқасыздар зоологиясы:оқулық \ К.Дәуітбаева.-Алматы, 1 - кітап. - 2004.-376 б.
2.Омыртқасыздар зоологиясы:оқулық \ К. Дәуітбаева. -Алматы, 2 - кітап. - 2005.- 416 б.
3. Догель, В. А. Зоология беспозвоночных / В. А. Догель. – М. :Высш. шк., 1981. – 606 с.
4. Иванов, П. П. Происхождение многоклеточных животных / П. П. Иванов. – М. : Наука, 1968. – 287 с.
5. Иванова-Казас, О. М. Курс сравнительной эмбриологии беспозвоночных животных / О. М. Иванова-Казас, Е. Б. Кричинская. – Л. : Изд-во ЛГУ, 1988.
6. Иванова-Казас, О. М. Сравнительная эмбриология беспозвоночных
животных: Иглокожие и полухордовые / О. М. Иванова-Казас. – М., 1978.
Қосымша:
1. Жизнь животных: в 7 т. Т. 1-7. / под ред. Р. К. Пастернак ; редколлегия В. Е. Соколов. – 2-е изд., перераб. – М. : Просвещение, 1988. – 447 с.
2. Натали, Ф. Ф. Зоология беспозвоночных / Ф. Ф. Натали. – М. : Просвещение, 1975. – 416 с.
3. Росс, Г. Энтомология / Г. Росс, Ч. Росс, Д. Росс. – М. : Мир, 1985. – 900 с.
4. Рупперт, Э. Зоология беспозвоночных. Т.1. Протисты и низшие многоклеточные : пер. с англ. / Э. Рупперт, С. Фокс, Б. Барнс. – М. : Академия, 2008. – 496 с.
5. Рупперт, Э. Зоология беспозвоночных. Т. 2. Низшие целомические :
пер. с англ. / Э. Рупперт, С. Фокс, Б. Барнс. – М. : Академия, 2008. – 448 с.
6. Рупперт, Э. Зоология беспозвоночных. Т. 3. Членистоногие : пер. с англ. / Э. Рупперт, С. Фокс, Б. Барнс. – М. : Академия, 2008. – 448 с.
7. Биология. В 2кн. 2: Учеб.для медиц. спец. Вузов \ В.Н. Васильева, И.Н. Волков, В.В. Синелыцикова;Под ред. В.Н. Ярыгина. – 9-е изд., испр. и доп. – М.: Высш.шк., 2012. – 432 c.
Негізгі:
1.Омыртқасыздар зоологиясы:оқулық \ К.Дәуітбаева.-Алматы, 1 - кітап. - 2004.-376 б.
2.Омыртқасыздар зоологиясы:оқулық \ К. Дәуітбаева. -Алматы, 2 - кітап. - 2005.- 416 б.
3. Догель, В. А. Зоология беспозвоночных / В. А. Догель. – М. :Высш. шк., 1981. – 606 с.
4. Иванов, П. П. Происхождение многоклеточных животных / П. П. Иванов. – М. : Наука, 1968. – 287 с.
5. Иванова-Казас, О. М. Курс сравнительной эмбриологии беспозвоночных животных / О. М. Иванова-Казас, Е. Б. Кричинская. – Л. : Изд-во ЛГУ, 1988.
6. Иванова-Казас, О. М. Сравнительная эмбриология беспозвоночных
животных: Иглокожие и полухордовые / О. М. Иванова-Казас. – М., 1978.
Қосымша:
1. Жизнь животных: в 7 т. Т. 1-7. / под ред. Р. К. Пастернак ; редколлегия В. Е. Соколов. – 2-е изд., перераб. – М. : Просвещение, 1988. – 447 с.
2. Натали, Ф. Ф. Зоология беспозвоночных / Ф. Ф. Натали. – М. : Просвещение, 1975. – 416 с.
3. Росс, Г. Энтомология / Г. Росс, Ч. Росс, Д. Росс. – М. : Мир, 1985. – 900 с.
4. Рупперт, Э. Зоология беспозвоночных. Т.1. Протисты и низшие многоклеточные : пер. с англ. / Э. Рупперт, С. Фокс, Б. Барнс. – М. : Академия, 2008. – 496 с.
5. Рупперт, Э. Зоология беспозвоночных. Т. 2. Низшие целомические :
пер. с англ. / Э. Рупперт, С. Фокс, Б. Барнс. – М. : Академия, 2008. – 448 с.
6. Рупперт, Э. Зоология беспозвоночных. Т. 3. Членистоногие : пер. с англ. / Э. Рупперт, С. Фокс, Б. Барнс. – М. : Академия, 2008. – 448 с.
7. Биология. В 2кн. 2: Учеб.для медиц. спец. Вузов \ В.Н. Васильева, И.Н. Волков, В.В. Синелыцикова;Под ред. В.Н. Ярыгина. – 9-е изд., испр. и доп. – М.: Высш.шк., 2012. – 432 c.
Тақырыбы: Жұмыр құрттар типі. Геогельминттер. Жалпы сипаттамасы, жіктелуі және практикалық маңызы.
Мақсаты:Жұмыр құрттар типінің жалпы сипаттамасы. Жіктелуі және практикалық маңызын оқу.
Дәріс жоспары:
1. Жұмыр құрттар типінің жіктелуі және жалпы өкілдері.
2. Құрылысының ерекшеліктері.
3. Тері жабыны, бұлшық ет жүйесі.
4. Дене қуысы.
5. Асқорыту жүйесі.
6. Бөліп шығару жүйесі.
7. Тыны салу мүшесі.
8. Жүйке жүйесі
9. Сезім мүшесі.
10. Жыныс жүйесі. Дамуы.
11. Геогельминттер. Адам аскаридасы. Острица.
Дәріс тезистері
Жұмыр құрттардың дене тұрқы ұзын-ұршық немесе жіпше тәріздес. Тері бұлшықет қапшығы бірнеше қабатты, тығыз кутикула болғандықтан, созылмалы емес, гиподермасының барлығы біртекті цитоплазмалық массадан тұрады. Денесі жеке жасушаларға бөлінбеген көп ядролы және бір қабат біріңғай салалы бұлшықеттерден құралады, кутикуласы негізінен қорғаныштық қызмет атқарады. Денесінде ұзынан созылып жатқан арқа және құрсақ бұлшық еті бар. Олардың кезектесіп жиырылуы нәтижесінде бүгіліп жазылатын қуатты қимыл жасайды, кеңістікте еркін қозғалады.
Ас қорыту жүйесі. Дененің алдыңғы бөлігінде орналасатын ауыз қуысынан басталады.
Жүйке жүйесі. Жұтқыншақ маңындағы сақинадан тұрады. Сол сақинадан артқы, құрсақ және 2 бүйір жүйке бағаналары шығады.
Зәр шығару жүйесі. Ол протонефридиялардың орнын басатын 1-2 жасушалы тері бездерінен тұрады, одан екі жаққа бүйір өзектері түрінде өсінділер кетеді. Артқы жақта өзектері бітеу, ал алдыңғы жақта олар сыртқа қарай саңылау ашылатын бір өзекке қосылады. Сонымен қатар зәр шығару өзектерінің бойымен орналасқан арнайы фагоцитарлы жасушалар ыдырау өнімдерін шығару қызметін атқарады.
Жұмырқұрттардың өзіндік ерекшеліктері, денесінің құрамына үнемі белгілі жасушалар саны енеді. Бұл олардың өсуін және регенерацияға бейімделуін шектейді. Медициналық маңызы бар тек қана нағыз жұмырқұрттар класының өкілдері.
Нағыз жұмыр құрттар класы – Nematoda
Нематодалардың тері-бұлшық еттік қапшығы кутикуладан, гиподермадан және бұлшық еттерден тұрады. Бұл кластың өкілдерінің құрылысы типтің негізгі сипаттамасына сәйкес келеді.
Геогельминттердің эклогиялық жіктелуі. Миграциямен дамитын, миграциясыз дамитын, адам ағзасында тек миграция жасайтын геогельминттер.
Миграциясыз дамитын гельминттер.
Гельминттердің бұл тобы көбінесе мамандандырылған түр болып табылады, жұмыртқалары үшін оттегі қажет, личинкалар қажет емес. Миграцияның болмауы сол гельминтоздардың клиникалық айқындалуын өзгертеді. Олар қатерсіз өтеді, аурудың бірінші байқалуы паразиттер жетілген кезде пайда болады. Өкілдері влагослав, және бала острицасы.
Влагослав - трихоцефелез қоздырғышы. Влагославта алдыңғы соңы созылған, гельминттің жалпы ұзындығы 3-5 см, жұмыртқалары ақшыл, сопақша 50 мм-ге дейін. Орналасуы - ащы ішек және тоқ ішектің жоғарғыы бөлігі, шырышты қабықтың терең қабаттарына ұлпа сұйықтығымен және қанмен қоректенеді. Тіршілік циклі нәжіс бөлінген жұмыртқалар 3-4 жетіден кейін инвазиялы болады. Адамның зақымдалуы инвазиялы жұмыртқаларды жұтқанда жүреді. Патагенді әсері - тіршілік ету барысындағы бөлінетін өнімдермен улану қабыну көріністері, бас ауырады, қалтырау, ішектің дисфункциясы, аппендициттің жалған белсенді. Профилактикасы (алдын алу): жеміс-жидектерді жуу, ошақты ауруларды анықтау үшін тұрғындарды тексеру.
Балалар острицасы - энтеробиоза қоздырғышы. Энтеробиоз-пероральды контагиозды созылмалы жүретін гельминтиоз, көбінесе балаларда таралған. Морфологиясы: ұсақ құрттар,аналықтары 12 мм-ге дейін. Аталықтары спиральды иілген 5мм-ге дейін. Жұмыртқалары сопақша, ассиметриялы, түссіз. Острица ащы ішектің төменгі бөлігінде және тоқ ішектің жоғары бөлігінде патазиттейді. Острицаның аналықтары терінің перианальды жұмыртқаларында жұмыртқа слсды да одан кейін өледі. Оларда тез (4-6 сағ. кейін) толық личинкалар дамиды және инвазиялы болады. Острицалардың паразиттеуі балалар ағзасына біртекті патологиялық әсер етеді Олардың әсерінің негізгі ерекшелігі олар, арнайы емес иммунитетті басып, екіншілік иммунодефицитті жағдайды тудырып, әртүрлі соматикалық инвекциялы және басқа да, аурулардың жиі туындауына әсер етеді. Острицамен инвазирленген балалар, мысалы күнделікті тұрмыс жағдайында қарым-қатынаста дизентериямен ауырады. Берілу сипаты 2-3,5 есе жиі сауларға қарағанда. Дизентериямен ауыратын науқастарда бірге болатын энтериобиозбен бірге ағзаның айқындалған интоксикациясын және тоқ ішектің терең өзгерістерін куәлайтын белгілер жиі кездеседі.Аурдың белгісі құсқысы келу, құсу, бас ауруы, жалпы әлсіздік, дененің жоғары температурасы, гипотония, іштің қатты түйнеп ауруы, дәреттің жиі болуы, нәжісте патологиялық қоспалардың болуы байқалады.
Энтериозбен ауыратын науқастардың басқа ауруларға оның ішінде ішек инвекциасы қарсылығын төмендететін басқа бір себебі острицамен инвазиясы нәтижесінде бактериоцидті әсері бар асқазан сөлінің қышқылдығы және асқазан секрециясының интенсивтілігінің төмедеуі. Бұл инвазия үшін заңды болып гипоацидты жағдайлар және он екі елі ішектің жарасымен қосылғанда, әсіресе айқын мінез алатын асқазанның эскреторлы қызметінің төмендеуі. Онда басқа аурулар қоздырғышына антогонистік қасиет көрсететін ішек фикрофлорасының өзгерістері саулармен салыстырғанда 4 есе жи кездеседі. Қорыта айтсақ бала ағзасында острицалардың болуы профилактикалық егудің эффектілігінтөмендетеді. Энтериобиозбен гименолепидоздың берілу механизмдері мен қозғыштардың даму циклінің кейбір ерекшеліктері острицамен кермек цепенінің ара-қатынасының симбиотикалық мінезін білдіреді. Инвазирленген ағзаның резистентілігін төмендетіп, энтериобиоз гименолепидозды қабылдауды жоғарлатады және оның таралуына мүмкіндік жасайды. Баларда острицалардың паразиттеуінің біршама негатиті салдары олардың иесінің ағзасына механикалық әсерімен байланысты.Қыз балаларда вульвогониттердің пайда болуында острицалардың рөлі дәлелденген. Острицалар балардың дамуына, жүріс тұрысына және ой санасына теріс әсер етеді. Соңғы жылдары 78,77 науқас барларда дамудың аз аномалияларының (ауытқулары) (7 ден көп) жоғары саны анықталады, ал сау бала үшін максимальды рұқсат етілетін саны 5-7 ден аспауы керек. Оларға жоғарғы қозғыштық, аңқаулық, оқу үлгерімінің төмендеуі, есте сақтаудың төмендеуі байқалады, зиянды әдеттер қалыптасады, дененің массасымен өсуі тоқтайды, сабаққа дайындалу уақыты ұзарады. Сонымен бірге паразитарлыинвазиялар оның ішінде острицалармен, аз дегенде 2 қатар себептердің күші (тік және жанама түрдегі) білу процестерін біршама нашарлатуы мүмкін. Соңғысына сонымен бірге нашар (жеткіліксіз) тамақтану қолайсыз әсер етеді. Бар жоғары айтылғандардың бәрі энтеробиоздың жеке және жалпы алдын алу шараларының күшеюін талап етеді.
Миграциямен дамитын геогельминттер.
Бұл топ өкілдерінің ерекшелігі адам ағзасына түсіп, олар личинка кезеңінде үлкен қан айналымға, жүрекке кейін кіші қан айналымға, өтеді. Өкпеде личинкалар альвеоларға миграцияланып, бронхтармен, кеңірдекпен және көмекеймен көтеріледі. Бұл орын ауыстырулар жөтел рефлексін шақырады да личинкалар, екінші рет жұтылады. Тек осындай миграциядан кейін личинкалар жынысты жетіледі. Личинкалардың бұл миграциясы қатты интоксикацияның дамуына, ағзаның аллергизациясына әкеледі, тек содан кейін ғана гельминтозды инвазиямен байланысты белгілер пайда болады. Бұл топқа (адам аскаридасы), (он екі ішектің қисық басы), (ішек уграциясы), (нектар).
Адам аскаридасы. Аскаридоз -бұл ерте кезеңде аллергиялық белгілермен және өкпенің зақымдану синдромымен, кеш кезеңінде ас қорыту жолының зақымдалуымен жүретін гельминтоз. Аскаридоз ертеден белгілі. Мысалы: ол тралы Әберс папирусында айтылады.(б.э.д. 6 ғасыр). Денсаулық ұйымының (ВОЗ) мәліметі бойынша 1 млрд - тан астам адам аскаридозбен ауырады. Ол барлық жерде таралған, мәңгілік мұз аймағы, шөп және құрғақ жазықтардан басқа. Инвазия көзі адам. Жұмыртқалардың жетілуі топырақта +10 нан+37 С бойынша температуралық диопозонында, ылғалдылығы -8% аз емес, ... жалғасы
Мақсаты:Жұмыр құрттар типінің жалпы сипаттамасы. Жіктелуі және практикалық маңызын оқу.
Дәріс жоспары:
1. Жұмыр құрттар типінің жіктелуі және жалпы өкілдері.
2. Құрылысының ерекшеліктері.
3. Тері жабыны, бұлшық ет жүйесі.
4. Дене қуысы.
5. Асқорыту жүйесі.
6. Бөліп шығару жүйесі.
7. Тыны салу мүшесі.
8. Жүйке жүйесі
9. Сезім мүшесі.
10. Жыныс жүйесі. Дамуы.
11. Геогельминттер. Адам аскаридасы. Острица.
Дәріс тезистері
Жұмыр құрттардың дене тұрқы ұзын-ұршық немесе жіпше тәріздес. Тері бұлшықет қапшығы бірнеше қабатты, тығыз кутикула болғандықтан, созылмалы емес, гиподермасының барлығы біртекті цитоплазмалық массадан тұрады. Денесі жеке жасушаларға бөлінбеген көп ядролы және бір қабат біріңғай салалы бұлшықеттерден құралады, кутикуласы негізінен қорғаныштық қызмет атқарады. Денесінде ұзынан созылып жатқан арқа және құрсақ бұлшық еті бар. Олардың кезектесіп жиырылуы нәтижесінде бүгіліп жазылатын қуатты қимыл жасайды, кеңістікте еркін қозғалады.
Ас қорыту жүйесі. Дененің алдыңғы бөлігінде орналасатын ауыз қуысынан басталады.
Жүйке жүйесі. Жұтқыншақ маңындағы сақинадан тұрады. Сол сақинадан артқы, құрсақ және 2 бүйір жүйке бағаналары шығады.
Зәр шығару жүйесі. Ол протонефридиялардың орнын басатын 1-2 жасушалы тері бездерінен тұрады, одан екі жаққа бүйір өзектері түрінде өсінділер кетеді. Артқы жақта өзектері бітеу, ал алдыңғы жақта олар сыртқа қарай саңылау ашылатын бір өзекке қосылады. Сонымен қатар зәр шығару өзектерінің бойымен орналасқан арнайы фагоцитарлы жасушалар ыдырау өнімдерін шығару қызметін атқарады.
Жұмырқұрттардың өзіндік ерекшеліктері, денесінің құрамына үнемі белгілі жасушалар саны енеді. Бұл олардың өсуін және регенерацияға бейімделуін шектейді. Медициналық маңызы бар тек қана нағыз жұмырқұрттар класының өкілдері.
Нағыз жұмыр құрттар класы – Nematoda
Нематодалардың тері-бұлшық еттік қапшығы кутикуладан, гиподермадан және бұлшық еттерден тұрады. Бұл кластың өкілдерінің құрылысы типтің негізгі сипаттамасына сәйкес келеді.
Геогельминттердің эклогиялық жіктелуі. Миграциямен дамитын, миграциясыз дамитын, адам ағзасында тек миграция жасайтын геогельминттер.
Миграциясыз дамитын гельминттер.
Гельминттердің бұл тобы көбінесе мамандандырылған түр болып табылады, жұмыртқалары үшін оттегі қажет, личинкалар қажет емес. Миграцияның болмауы сол гельминтоздардың клиникалық айқындалуын өзгертеді. Олар қатерсіз өтеді, аурудың бірінші байқалуы паразиттер жетілген кезде пайда болады. Өкілдері влагослав, және бала острицасы.
Влагослав - трихоцефелез қоздырғышы. Влагославта алдыңғы соңы созылған, гельминттің жалпы ұзындығы 3-5 см, жұмыртқалары ақшыл, сопақша 50 мм-ге дейін. Орналасуы - ащы ішек және тоқ ішектің жоғарғыы бөлігі, шырышты қабықтың терең қабаттарына ұлпа сұйықтығымен және қанмен қоректенеді. Тіршілік циклі нәжіс бөлінген жұмыртқалар 3-4 жетіден кейін инвазиялы болады. Адамның зақымдалуы инвазиялы жұмыртқаларды жұтқанда жүреді. Патагенді әсері - тіршілік ету барысындағы бөлінетін өнімдермен улану қабыну көріністері, бас ауырады, қалтырау, ішектің дисфункциясы, аппендициттің жалған белсенді. Профилактикасы (алдын алу): жеміс-жидектерді жуу, ошақты ауруларды анықтау үшін тұрғындарды тексеру.
Балалар острицасы - энтеробиоза қоздырғышы. Энтеробиоз-пероральды контагиозды созылмалы жүретін гельминтиоз, көбінесе балаларда таралған. Морфологиясы: ұсақ құрттар,аналықтары 12 мм-ге дейін. Аталықтары спиральды иілген 5мм-ге дейін. Жұмыртқалары сопақша, ассиметриялы, түссіз. Острица ащы ішектің төменгі бөлігінде және тоқ ішектің жоғары бөлігінде патазиттейді. Острицаның аналықтары терінің перианальды жұмыртқаларында жұмыртқа слсды да одан кейін өледі. Оларда тез (4-6 сағ. кейін) толық личинкалар дамиды және инвазиялы болады. Острицалардың паразиттеуі балалар ағзасына біртекті патологиялық әсер етеді Олардың әсерінің негізгі ерекшелігі олар, арнайы емес иммунитетті басып, екіншілік иммунодефицитті жағдайды тудырып, әртүрлі соматикалық инвекциялы және басқа да, аурулардың жиі туындауына әсер етеді. Острицамен инвазирленген балалар, мысалы күнделікті тұрмыс жағдайында қарым-қатынаста дизентериямен ауырады. Берілу сипаты 2-3,5 есе жиі сауларға қарағанда. Дизентериямен ауыратын науқастарда бірге болатын энтериобиозбен бірге ағзаның айқындалған интоксикациясын және тоқ ішектің терең өзгерістерін куәлайтын белгілер жиі кездеседі.Аурдың белгісі құсқысы келу, құсу, бас ауруы, жалпы әлсіздік, дененің жоғары температурасы, гипотония, іштің қатты түйнеп ауруы, дәреттің жиі болуы, нәжісте патологиялық қоспалардың болуы байқалады.
Энтериозбен ауыратын науқастардың басқа ауруларға оның ішінде ішек инвекциасы қарсылығын төмендететін басқа бір себебі острицамен инвазиясы нәтижесінде бактериоцидті әсері бар асқазан сөлінің қышқылдығы және асқазан секрециясының интенсивтілігінің төмедеуі. Бұл инвазия үшін заңды болып гипоацидты жағдайлар және он екі елі ішектің жарасымен қосылғанда, әсіресе айқын мінез алатын асқазанның эскреторлы қызметінің төмендеуі. Онда басқа аурулар қоздырғышына антогонистік қасиет көрсететін ішек фикрофлорасының өзгерістері саулармен салыстырғанда 4 есе жи кездеседі. Қорыта айтсақ бала ағзасында острицалардың болуы профилактикалық егудің эффектілігінтөмендетеді. Энтериобиозбен гименолепидоздың берілу механизмдері мен қозғыштардың даму циклінің кейбір ерекшеліктері острицамен кермек цепенінің ара-қатынасының симбиотикалық мінезін білдіреді. Инвазирленген ағзаның резистентілігін төмендетіп, энтериобиоз гименолепидозды қабылдауды жоғарлатады және оның таралуына мүмкіндік жасайды. Баларда острицалардың паразиттеуінің біршама негатиті салдары олардың иесінің ағзасына механикалық әсерімен байланысты.Қыз балаларда вульвогониттердің пайда болуында острицалардың рөлі дәлелденген. Острицалар балардың дамуына, жүріс тұрысына және ой санасына теріс әсер етеді. Соңғы жылдары 78,77 науқас барларда дамудың аз аномалияларының (ауытқулары) (7 ден көп) жоғары саны анықталады, ал сау бала үшін максимальды рұқсат етілетін саны 5-7 ден аспауы керек. Оларға жоғарғы қозғыштық, аңқаулық, оқу үлгерімінің төмендеуі, есте сақтаудың төмендеуі байқалады, зиянды әдеттер қалыптасады, дененің массасымен өсуі тоқтайды, сабаққа дайындалу уақыты ұзарады. Сонымен бірге паразитарлыинвазиялар оның ішінде острицалармен, аз дегенде 2 қатар себептердің күші (тік және жанама түрдегі) білу процестерін біршама нашарлатуы мүмкін. Соңғысына сонымен бірге нашар (жеткіліксіз) тамақтану қолайсыз әсер етеді. Бар жоғары айтылғандардың бәрі энтеробиоздың жеке және жалпы алдын алу шараларының күшеюін талап етеді.
Миграциямен дамитын геогельминттер.
Бұл топ өкілдерінің ерекшелігі адам ағзасына түсіп, олар личинка кезеңінде үлкен қан айналымға, жүрекке кейін кіші қан айналымға, өтеді. Өкпеде личинкалар альвеоларға миграцияланып, бронхтармен, кеңірдекпен және көмекеймен көтеріледі. Бұл орын ауыстырулар жөтел рефлексін шақырады да личинкалар, екінші рет жұтылады. Тек осындай миграциядан кейін личинкалар жынысты жетіледі. Личинкалардың бұл миграциясы қатты интоксикацияның дамуына, ағзаның аллергизациясына әкеледі, тек содан кейін ғана гельминтозды инвазиямен байланысты белгілер пайда болады. Бұл топқа (адам аскаридасы), (он екі ішектің қисық басы), (ішек уграциясы), (нектар).
Адам аскаридасы. Аскаридоз -бұл ерте кезеңде аллергиялық белгілермен және өкпенің зақымдану синдромымен, кеш кезеңінде ас қорыту жолының зақымдалуымен жүретін гельминтоз. Аскаридоз ертеден белгілі. Мысалы: ол тралы Әберс папирусында айтылады.(б.э.д. 6 ғасыр). Денсаулық ұйымының (ВОЗ) мәліметі бойынша 1 млрд - тан астам адам аскаридозбен ауырады. Ол барлық жерде таралған, мәңгілік мұз аймағы, шөп және құрғақ жазықтардан басқа. Инвазия көзі адам. Жұмыртқалардың жетілуі топырақта +10 нан+37 С бойынша температуралық диопозонында, ылғалдылығы -8% аз емес, ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz