Аграрлық саладағы инновациялық қызмет

Пән: Ауыл шаруашылығы
Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 75 бет
Таңдаулыға:

МАЗМҰНЫ

КІРІСПЕ . . .

1 АГРАРЛЫҚ САЛАДАҒЫ ИННОВАЦИЯЛЫҚ ҚЫЗМЕТТІҢ ТЕОРИЯЛЫҚ НЕГІЗДЕРІ

1. 1 Инновация түсінігі, негізгі мақсаттары және оның түрлері . . .

1. 2 Аграрлық саладағы инновациялық қызметтің түсінігі . . .

1. 3 Аграрлық саладағы инновациялық қызметті ұйымдастырудың шетелдік озық тәжірибелер . . .

1. 4 Қазақстандағы АӨК - нің жағдайын талдау . . .

1. 5 АӨК инновациялық қызметті жетілдіру жолдары . . .

2 «ҚАЗАГРОИННОВАЦИЯ» АҚ - НЫҢ ҚЫЗМЕТТЕРІНЕ ТАЛДАУ

2. 1 «ҚазАгроИнновация» АҚ - ның ұйымдастырушылық - құқықтық және экономикалық негіздері . . .

2. 2 Ұйымның негізгі мақсаттары мен мәселелері, функциялары . . .

2. 3 Негізгі атқаратын қызметтері - оларға экономикалық талдау . . .

2. 4 «ҚазАгроИнновация» АҚ - ның ұйымдастыру жүйесіндегі артықшылықтары мен кемшіліктері . . .

3 «ҚАЗАГРОИННОВАЦИЯ» АҚ - НЫҢ ҚЫЗМЕТТЕРІННІҢ ЖЕТІЛДІРУ ЖОЛДАРЫ

3. 1 Қазақстан Республикасының 2020 жылға дейінгі стратегиялық даму жоспарындағы және ұлттық инновациялық жүйесіндегі «ҚазАгроИнновация» АҚ - ның орны және рөлі . . .

3. 2 «ҚазАгроИнновация» АҚ - ның даму бағыттары, перспективалар . . .

3. 3 «ҚазАгроИнновация» АҚ - ның қызметінің жетілдіру жолдарының

экономикалық тиімділігі . . .

ҚОРЫТЫНДЫ . . .

ҚОЛДАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ . . .

Кіріспе

«ҚазАгроИнновация» АҚ (бұдан әрі - ҚАИ) 2007 жылдың 16 шілде күні Қазақстан Республикасы Үкіметінің № 409 2007 жылдың 22 мамырдан бастап қаулысына сәйкес, Қазақстан Республикасы Ауыл шараушылығы министрлігінің 25 мемлекеттік аграрлық ғылыми-зерттеу ұйымдардың қосылу жолымен құрылған.

«ҚазАгроИнновация» АҚ мемлекет акциялардың 100 %-ы Қазақстан Республикасы Үкіметінің иелігінде.

Соңғы жылдары Қазақстан агро-өнеркәсіптік комплексін басымдылық қолдау бойынша дәйекті саясатын жүргізуде. Аграрлы секторында бәсекелестікті ұлғайтуда аграрлық ғылым мен агро-өнеркәсіптік комплексінің инновация жүйесінде негіздерді құру рөльдері аса маңызды. Жаңа идеяларды, агро-өнеркәсіптік комплексін дамытудағы технологиялар мен бағыттарды қолдану ауыл шарыуашылық өндірісінің тиімді пайдалануда өзекті сыңар болып табылады.

«ҚазАгроИнновация» АҚ мемлекеттік қолдаумен өзінің қызметі барысында қысқа мерзімде агро-өнеркәсіптік комплексін технологиялық және ғылыми дамытуда бірқатар жүйелік шараларға кірісті. Бұған аграрлы ғылымның жаңа басқару моделі басшылық етеді, әлемнің ең тиімді тәжірибені ескере отырып, корпоративті басқару, ашықтық және тұнықтылық принциптерімен сәйкес қалыптастырылған. «ҚазАгроИнновация» АҚ агро-өнеркәсіптік комплексінің инновациялық қызметінің барлық қатысушыларына ашық түрде және ғылыми жетістіктері бойынша ақпараттық қол жетімділіктер принциптеріне жұмыс жасайды.

Компания өзінің еншілес ғылыми-зерттеу ұйымдарымен және тәжірибелі шаруашылықтармен бірге 2009-2011 жылдары агро-өнеркәсіптік комплексінің қажеттіліктері мен белгілі сұрақтарды шешуге бағытталған ғылыми зерттеулерді орындайды. 2009 жылдан бастап «ҚазАгроИнновация» АҚ агротехнологияларды коммерциялау және трансферттеу ортасында жобаларды іске асыруға, ауыл шарушылығында инновациялық тәжірибені енгізу және тарату жүйесін, селекция-тайпалық жұмыстың дамуы мақсатында ірі қара мал ұрықтарын трансплантациялау технологияларын өндірістік енгізуге кірісті (селекциялық жылыжайдың құрылысы, мал мен өсімдік шаруашылығындағы биотехнологиялық профилі бойынша заманауи заманға сәйкес лабораториялар құрастыру, тұқымтану жүйесінің дамуы және т. б. ) .

Агро-өнеркәсіптік комплексінің ғылыми-зерттеу ортасында адам ресурстардың даму шаралары, инновацияларды енгізу жергілікті бюджеттен қаржыландыру, ғылымға меншікті инвестицияларды тарту, роялти механизмдерін енгізу жолы бойынша ғалымдарды экономикалық түрде ынталандыру нормалары жүргізіледі. Жасалатын шаралар халықаралық стандарттарға сай ғылыми-зерттеу жұмыстарын өткізу үшін жағдайлар жасайды, «ҚазАгроИнновация» АҚ институттарында жұмыс жасау мақсатында әлемдік деңгейдегі ғалымдарды тартады, және қорытындысында нарыққа жылдам түрде тиімді ғылыми зерттемелер мен технологияларды береді.

Соңғы 3 жыл ішінде «ҚазАгроИнновация» АҚ ғалымдарымен мемлекеттік сортын байқаушыларына 165 жаңа ауыл шаруашылық және басқа да түрлердің сорттары мен дубаралары құрастырылып берілген; ауыл шаруашылық құстар мен малдардың тізімі мен түрлердің 23 жынысы құрастырылып мақұлданды. 79 патент пен 238 инновациялық патент қабылданды.

Ғылыми жетістіктер нақты өндіріске кіргізіледі. Соңғы жылдары қазақстандық селекциясының бидай сорт үлесі республиканың солтүстік аумақтарында орташа 60-70% өсті. 2009 жылы ресурстарды қорғайтын технологиялар бойынша бидай танаптың аймағы 10, 3 млн гектарға немесе 61 % дейін, 2003 жылы бұндай технология 1, 0 млн гектардан аз емес аумаққа қолданды.

Қазіргі кезде мемлекеттің агро-өнеркәсіптік комплексінің ғылыми әлеуеттің басым бөлігі «ҚазАгроИнновация» АҚ шоғырланған, бұл халықаралық ғылыми қоғамдастықта аграрлық ғылымның маңызын ұлғайтуға мүмкіндік берді. Халықаралық ұйымның қызметтестік векторы ғылыми зерттеулердің қорытындылары өндірісте кеңінен пайдалынатын және ауыл шаруашылық зерттеулер ойдағыдай дамыған озық аграрлық мемлекеттеріне бағытталған. «ҚазАгроИнновация» АҚ ғылыми институттары Аргентина, АҚШ, Канада, Австралия, Израиль, Бразилия, Евроодақ мемлекеттері, Ресей, Украина, Кеңес топтарының халықаралық зерттеулер орталықтардың (СИММИТ, ИКАРДА, ИРРИ, ИВМИ, СИР және т. б. ) ғылыми-аграрияларымен сәтті жұмыс жасалуда.

Мемлекетіміздің экономикалық индустриалды-инновациялық даму кезеңінде Президентіміз Н. Ә. Назарбаев ғылым алдында, соның ішінде аграрлы ғылымда технологиялық даму процестердің жылдамдату мәселелерін қамтамасыз ету және өте тиімді инновациялық технологиялар мен жаңа білімдер негізінде өндірістің модернизациялану мақсаттары болады. «ҚазАгроИнновация» АҚ экономиканың аграрлы секторындағы рөлі өсуде екенін сезіне отырып, мемлекеттің Елбасымен белгіленген мақсаттардың тиімді шешуіне компанияның басшылығы мен ғылыми ұжымдар бар ұйымшыл, интеллектуалды, қаржылық ресурстарын қолданады.

1 Аграрлық саладағы инновациялық қызметің теориялық негіздері

1. 1 Инновация түсінігі, негізгі мақсаттары және оның түрлері

Әлем елдерінің барлығының экономикалық сипаты мен дамуын анықтайтын маңызды факторлардың біріретінде бүкіл әлемде мойындалған ғылыми-техникалық прогресс (ҒТП) батыс және отандық әдебиеттерде инновациялық процес ұғымымен байланыстырылады. Бұл процесс жаңалық табуды білдіреді және ғылыми идеяның туылуынан оның коммерциялық іске асуына дейінгі кезеңдерді, яғни өндіріс, айырбас, тұтыну қатынастарының бүкіл жинағын қамтиды.

Инновациялық процестерді зертеудің маңыздылығы, бір жағынан, қоғам экономикасын көтеру үшін ғылым мен инновациялардың ерекше маңыздылығымен, екінші жағынан, Қазақстан Республикасында инновациялық дағдарысты жеңу жолдарын анықтау қажеттілігімен түсіндіріледі.

«Инновация» термині өтпелі экономика кезеңінде белсенді пайдаланады. С. б. «инновациялық қызмет», «инновациялық процесс», «инновациялық шешім» және т. б туыстас түсініктер енді. Инновация түсінігін анықтау үшін ғалымдардың әртүрлі көзқарастарымен танысу керек.

Инновация дегеніміз белгілі бір қажеттіліктерді қанағаттандыру үшін жаңашыл жаңалықтарды кешенді құру процесі, таралуы және қолданыс табуы. Әртүрлі ғалымдар, әсіресе шетелдік (Н. Мончев, И. Перлаки, В. Хартман, Э. Мэнсфилд, И. Шумпетер және т. б), инновация түсінігін өзінің зерттеу объектісі мен саласына байланысты тұжырымдар айтты. Мәселен, Б. Твисс инновацияны ғылыми ашылымдар немесе идея экономикалық мазмұнға ие процес ретінде анықтайды. Ал, Б. Сантоның пікірінше, инновация - бұл қоғамдық, техникалықжәне экономикалық процесс, яғни идеялар мен ашылымдарды практикада қолдану арқылы қасиеттері жақсы өнімдер мен технологияларды құруға жеткізеді. Ал егер де инновация экономикалық табысқа, пайдаға негізделсе, онда оның нарықта пайда болуы қосымша табысты әкелуі мүмкін. И. Шумпетер инновацияны кәсіпкерлікпен тығыз байланысты өндіріс факторлардың жаңа ғылыми-ұйымдастырылған комбинациясы деген анықтама ұсынған.

Инновацияның әртүрлі анықтамаларын талдау нәтижесінде, инновацияның спецификалық мазмұнын өзгерістер құрайды, ал инновациялық қызметтің негізгі функциясы өзгеріс функциясы болатынын анықтадық.

Сонымен халықаралық стандарттарға сәйкес инновация - (инно-қ қызметтің соңғы нәтижесі) жаңа немесе жетілдірілген өнімге айналған, жаңа немесе жетілдірілген технологиялық процесс нарығына ендірілген, тәжірибе жүзінде пайдаланылатын немесе әлеуметтік қызметтерге қатысты пайдаланылатын инновациялық қызметтердің соңғы нәтижесі.

Инновациялық процесті жаңашылдарды өткізу поцесінде болатын ғылыми-техникалық, технологиялық және ұйымдастырушылық өзгерістердің жиынтығы ретінде анықтауға болады. Ал жаңашылдарды құру, тарату және пайдалануды инновациялық цикл деп атайды.

Инновацияның негізгі мақсаттары келесілер:

1. мәселенің жаңа техникалық шешімін табу-өнер табыстарын құру;

2. ғылыми-зерттеу және тәжірибе конструкторлық жасалымдарды өткізу;

3. өнімнің сериялық өндірісін бір қалыпқа келтіру;

4. өткізуді дайындау және ұйымдастыру;

5. нарыққа жаңа тауарды ендіру;

6. технологияларды үнемі жетілдіру жолымен жаңа нарықтард аорнығу, өнімнің бәсеке қабілеттілігін жоғарылату.

Инновацияның негізгі кезеңдері келесілер:

1. Келіп түсетін идеяларды бір жүйеге келтіру;

2. Идеяларды сұрыптау және жаңа өнім туралы идеяны өңдеу;

3. жаңа өнімнің экономикалық тиімділігін талдау;

4. жаңа өнімді құру;

5. нарықта тестілеу

6. өнім жөнінде маркетинг бағдарламасы негізінде өндіріске жаңа өнімді енгізу туралы шешімді қабылдау.

Инновацияның жаңа идеясының инновациялық әлеуетінің дәрежесі бойынша 3 түрі бар:

1. Радикалды инновациялар - әдетте жаңа өнімдер мен технологиялар.

2. Комбинаторлы инновациялар - белгілі элементтердің жаңа үйлесімі. Комбинаторлы инновациялар тұтынушылардың жаңа топтарын тарту немесе жаңа нарықтарды игеруге бағытталған.

3. Модификациялық инновациялар - нарықта бар өнімдерді жақсарту немесе толықтыруға бағытталған. бұл инновациялар кәсіпорынның нарықтағы орнын сақтауға немесе күшейтуге негізделген.

Сонымен инновациялық поцесс, ол жаңалықтарды жүзеге асыру барысында болатын ғылыми-техникалық, технологиялық және ұйымдастырушылық өзгерістер жиынтығы.

Инновациялық процеске жүйелік, циклдық, мүмкіншілік, әлеуметтік маңыздылығы тән. Тәжірибеде инновацияны енгізуде инновацияны енгізуде инновациялық процестің ішкі құрылымынсипаттау үшін бірнеше моделдердің типтері пайдаланылады. Иновациялық тізбек - инновациялық процестің ең қарапайым моделі, онда бүкіл процесс жеке, функционалды немесе құрылымдық кезеңдерге бөлінген. [3]

Кәсіпорынның инновациялық қызметі - бұл жаңа немесе ӨНІМІІІҢ жақсаруы, не қызмет көрсетуі, оларды өндірудің жаңа әдістерін қолдану мақсатындағы ғылыми-техникалық және зияткерлік әлуеттік шаралар жүйесі. Бұл жеке сұранысты, сонымен бірге жалпы пайдалы жаңалықтарға қоғамның мұқтажын қанағаттандыруы үшін пайдаланылады.

Инновацияның екі тұрпаты ажыратылады:

•өнімділік;

•үдерістік.

Жаңа өнімді өндіріске енгізу инновацияның түбегейлі өнімділігі ретінде анықталады. Мұндай жаңалықтар негізінде жаңа технологияға негізделеді, не тіршілікте қолданылып жүрген технологияның жаңа түрінде пайдалануын ұштастырады.

Процестік инновация - бұл жаңалыкты енгізу немесе өндіріс тәсілін және технологияны едәуір жетілдіру, жабдықтарды және өндірісті ұйымдастыруды өзгерту.

Жаңалық дәрежедегі инновация негізінде жаңа, яғни өткен отандық және шетелдік практикада үқсастығы жоқ және жаңа нәрсенің салыстырмалы жаңалығы болып ұсақталады. Негізінде өнімнің жаңа түрлері, технологиясы және қызмет көрсетуі басымдық абсолюттік жаңалықтарға ие болады және үлгінің түп нүсқасы болып табылады.

Инновацияның өмірлік кезеңі өзара байланысты процестердің және жаңалықтарды енгізу сатысының жиынтығын көрсетеді. Инновацияның өмірлік кезеңі уақыт аралығы ретінде идеяның дүниеге келуінен өндірістік өткізуден алып тастаганға дейінгі инновациялық өнімнің негізінде анықталады.

Кәсіпорынның инновациялық қызметін әзірлеуде, енгізуде, жаңалықтарды пайдалануда косылатындары:

• жаңалық идеяны өзірлеу, зертханалық ғылыми жұмыстар, онімнің жаңа зертханалық үлгілерін, техниканың жаңа түрлерін, жаңа конструкцияны және бұйымдарды дайындауда ғылыми-зерттеу және конструкциялық жұмыстарды жүргізу;

• өнімнің жаңа түрлерін дайындау үшін шикізаттар мен материалдардың қажетті түрлерін таңдап алу;

• жаңа өнімді дайындауда технологиялық процесті әзірлеу;

• қажетті өнімдерді дайындау үшін жобалау, жасау, сынақтан откізу және жаңа техниканың үлгілерін енгізу;

• жаңалықтарды іс жүзіне асыруға багытталган үйымдастырушылық-басқарушылық шешімдерді әзірлеу және енгізу;

• қажетті ақпараттық ресурстарды және инновацияны ақпаратпен қамтамасыз етуді зерттеу және әзірлеу;

• қажетті ғылыми-зерттеу және конструкторлық жұмыстарды жүргізу үшін дайындау, оқыту, жаңа мамандық беру және қызметкерлерді арнайы әдіспен іріктеу;

• лицензиялау, патенттеу, ноу-хау жұмыстарын жүргізу немесе қажетті құжаттарды алу;

• инновацияны жетілдіруді ұйымдастыру және маркетингтік зерттеулерді жүргізу.

Нарықтық экономика жағдайыида инновациялық қызметінің тиімділігін талдау қиындайды және көп сатылығын білдіреді. Талдаудың бірінші кезеңінде - жаңа техниканы және технологияны қолдану қажеттігін дәстүрлі қорытындылайтын техникалық деңгейдегі жеке көрсеткіштер және жаңа техника мен технологияның тиімділігі.

Техникалық-ұйымдастырушылық деңгейінің экономикалық тиімділігін арттыру көрсеткіштері және өз деңгейінің көрсеткіштері, яғни техниканың, технологияның, ұйымдастырудың, басшылықтың және ғылыми-зерттеу және конструкторлық жұмыстар жөніндегі көрсеткіштерді әдіснамалық тұлға айыру қажет. Ең ақырында өндірістің техникалық-ұйымдастыру деңгейі өндірістік процестің негізгі элементтерін пайдалану деңгейінде байқалады: еңбек, еңбек құралдары, еңбек заттары.

Міне, сондықтан да, мұндай экономикалық көрсеткіштер, еңбек өнімділігі, қор қайтарымы, материалды қажетсіну, айналым қаражатының айналымдылығы ретінде ондірістің қарқынды ресурстарын пайдалануды қамтитын жаңа техника мен технологияның экономикалық деңгейін арттыру көрсеткіші болып табылады.

Жоғарыдағы аталган көрсеткіштер (еңбек өнімділігі, қор қайтарымы, материалды қажетсіну және айналым қаражатының айналымдылығы) қарқындатудың жеке корсеткіштері деп аталады. Бұларды талдау техникалық-ұйымдастырушылық деңгейінің нысаны бойынша жүргізу іқажет. Жеке корсеткіштермен қатар қорытындылайтын көрсеткіштер де пайдаланылады.

Техникалық және үйымдық дамудың экономикалық тиімділігін арттыру шаралары мына томендегі топтарга бірігеді:

• еңбек онімділігінің үстелуі, жүмыс істеушілердің саны және еңбекақы қорының салыстырмалы ауытқуы;

• материалдық қайтарымның үстелуі (материалдық-жетсіну), материалдық ресурстардың шығындарының салыстырмалы ауытқуы;

• негізгі өндірістік қорлардың қор қайтарымының үстелуі (қор сиымдылығының төмендеуі), негізгі ондіріетік қорлардың салыстырмалы ауытқуы;

• айналым қаражатының айналым жылдамдығының үстелуі, (босатып алу немесе байлау) айналым қаражатының салыстырмалы ауытқуы;

• қарқындату есебінен еңбек, материалдық және қаржы ресурстарын тиімді пайдалануда өнімді шыгару молшерінің үстелуі;

• пайданың немесе өнімнің өзіндік қүнының үетелуі;

• кәсіпорынның төлем қабілеттілігі және қаржы жагдайының көрсеткіштерінің үстелуі.

Қолданылатын техникалық және технологиялык шешімдердің үдемелігі өндірістің мүмкіншілігімен тығыз байланысты. Өндірістің технологиялық деңгейінің ең үлкен дәрежесі технологиялық әдістік заттарга технологиялық қарқындылық және технологиялық басқарылатын процестерге оның бейімделу-үйымдық деңгейіне әсер етуіне байланысты болады. [5]

1. 2 Аграрлық саладағы инновациялық қызметтің түсінігі

Экономикалық дамудың жаңа ұстанымын ғылым, инновациялық қызмет, қазіргі ақпараттық технологиялар негізіне енген инновация ретінде қарастыру қажет. Осы себептен ғылыми білім, ғылыми зерттеулер стратегиялық ресурс ретінде, өз кезінде ғылыми-техникалық дамуды және инновацияны игеруді жеделдетеді. Инновациялық үрдіс өздігінше басқа сипатқа ие болады, өндірістік үрдістің барлық тарапын қамтиды, ұйымдастыру және басқару құрылымдарына енеді.

Қазіргі уақытта өндіріске инновация мен ғылыми жаңалықтарды игеру жылдамдығы мен экономикалық және технологиялық бәсекелестік қарқынды дамуда. Кәсіпорындар мен фирмалар жаңа технологияны, жаңа білімді ізденуде, іргетасты зерттеулер жүргізуге қатысуға ұмтылуда, өндірістік жағдайға тез бейімделу мақсатында тікелей өндіріске инновацияны игеруді ұйымдастыруда.

«Инновациялық үрдіс» түсінігі «жаңа үйлесімділік» ретінде, дамытуды қамтамасыз ететінін, бірінші рет И. Шумпетердің «Экономикалық даму теориясында» анықталды, онда экономикалық дамуды, инновациялық үрдіс пен кәсіпкерлік қызметті дамытудың үздіксіз байланысында қарастырса, Х. Фримен жаңа технологиялық жүйе мен технологиялық төңкерістің категориясын негіздеді, ол жаңа технологияны игеруде инновацияны қызметтік жүйе ретінде қарастыруға мүмкіндік берді.

Қазақстанның агроөнеркәсіп өндірісінде инновациялық үрдісті дамытудың тұжырымдамасында инновациялық үрдіс «жаңа немесе жақсарған ауыл шаруашылық өнімдері мен оның қайта өңделген өнімдерін, және шикізатты өңдеудің жаңа немесе жетілген технологиясын жетілдіру мақсатында ғылыми зерттеулер мен әзірлемелер жүргізіліп, инновацияны құру және оларды өздерінің тікелей өндірісінде игеру бойынша нақты іс-шаралардың заңды және кезекпе-кезек жүргізілетін жүйесі» деп анықтау ұсынылады. [9]

Қазіргі уақытта Қазақстанда мемлекеттік мекемелер мен ұйымдардың аса көп нормативтік құжаттары бар, олар эканомиканың салаларында инновациялық қызметті реттейді, соның ішінде агроөнеркәсіп өндірісінде, мемлекеттік инновациялық саясаттың негізін белгілейді. Оларға «Ғылым туралы», «Мемлекеттік ғылыми-техникалық саясат туралы» республиканың заңы және т. б. құжаттар. Инновация туралы заң, сонымен бірге «2006-2015 жж. ҚР индустриалды-инновациялық даму бағдарламасы» әзірленді және бекітілді.

Осыдан келе, инновациялық үрдісті өндірістік-экономикалық жүйеде ғылыми және ғылыми-техникалық қызметтердің нәтижелерін жүйелі қолдануға мүмкіндік беретін, техника-технологиялық және ұйымдастырушылық-басқарушылық кезеңдерін өзара байланыста және өзара тәуелділікте қарастыру ұсынылады. Инновациялық кезең жаңалықтың немесе ғылыми әзірлеменің пайда болуы мен оларды өндірістік үрдісте қолдану арасындағы уақыт мерзімін көрсетеді. Инновациялық кезеңнің ұзақтығы төмендегілерге байланысты: 1) өндірістің технологиялық деңгейіне, 2) игеруге ортаның бейімделу қабілеттілігі және 3) сыртқы қаржылық-экономикалық факторларға (Кесте 1) .

Кесте 1

Агроөнеркәсіп кешенінде инновациялық үрдістің кезеңдері мен экономикалық мәні

Кезеңдері

Мәні және мазмұны

Басты орындаушылары

Кезеңдері: Инновацияны құру

Мәні және мазмұны:

- саладағы мәселелерді шешу, идеялардың пайда болуы және оларды ҒЗЖ-ң жоспарына ендіру;

- іргетасты және қолданбалы зерттеулерді жүргізу, әзірлемелерді жүзеге асыру;

- интеллектуалдық меншік нысандары ретінде аяқталған ғылыми-техникалық әзірлемелерді рәсімдеу;

- ғылыми сыйымдылығы жоғары өнімдерді өндіру және сату;

- инновацияны дайындау, оны өндірісте игеру.

Басты орындаушылары: АӨК-ң ғылыми-зерттеу мекемелері (ауыл шаруашылығы ғылымы)

Кезеңдері: Инновацияны тарату

Мәні және мазмұны:

- инновациямен жұмыс істеу үшін АӨК мамандарын даярлау және қайта даярлау;

- АӨК басқару мекемелерінің қызметтік міндеттерін жасау, инновацияны насихаттау;

- ауыл шаруашылық өндірісінде әртүрлі ұйымдастырушылық-құқықтық түрде кәсіпорындарды ақпаратпен қамтамасыз ету;

- ақпараттық-кеңестік қызметтің (АКҚ) жұмыстары және бұхаралық ақпараттық құралдар.

Басты орындаушылары: АӨК-ді басқару ұйымдары және инновацияны әзірлеушілер

Кезеңдері: Инновацияны игеру

Мәні және мазмұны:

- инновация туралы тауарөндірушілерге ақпаратты жеткізу;

- тауарөндірушілердің инновацияны игерудегі ұйымдастырушылық-экономикалық тетіктері;

- инновацияны әзірлеушілер мен АКҚ және тауарөндірушілер арасында өзара келісім-шарттық қатынастар жүргізу;

- тауарөндірушілердің белсенді қызметі;

- инновацияға тауарөндірушілердің төлем қабілеттілік сұранысы.

Басты орындаушылары:

Тауарөндірушілер және АӨК-ң

АКҚ-н бірлесе инновацияны әзірлеушілер

Кезеңдері: Инновацияны игерудің тиімділігі

Мәні және мазмұны: - АӨК-де инновацияны игеру тиімділігі тауарөндірушілердің алған қосымша өнімі немесе табыстың, инновацияны құру және оны өндірісте игеру шығындарына қатынасы бойынша анықталады.

Басты орындаушылары:

Тауарөндірушілер және АӨК-ң

АКҚ-н бірлесе инновацияны әзірлеушілер

Қазіргі кезеңдегі ұлттық шаруашылықты қайта қалыптастырудың басты мәселелерінің бірі - экономиканың агроөнеркәсіп саласын тұрақтандыру және дамыту барысында индустриалды-инновациялық дамуға үлкен мән беру болып табылады. Осыған байланысты агроөнеркәсіп кешенін инновациялық дамыту және оның экономикалық тиімділігін арттыру жолдарын іздестіруге арналған зерттеулер ерекше өзектілікке ие. Инновациялық үрдістер өзінің мәні бойынша ғылым мен өндірісті бейнелейді, техникалық, биологиялық және химиялық құралдар мен заттардың, технологиялар мен шаруашылықты жүргізу тәсілдерін үздіксіз қайта жаңалау, ауыл шаруашылық өндірісін агроклиматтық факторлар мен нарықтың талаптарына сай, тауар өнімдеріне әлемдік стандарттарды қолдану үшін жағдай жасайды. Бұның барлығы ауыл шаруашылығы және қайта өңдеу өндірісінің интенсивтік дәрежесін көтеруге, инновацияны игерумен агроөнеркәсіп кешенінің барлық салаларында еңбек өнімділігін арттыруға және қосымша пайда алуға мүмкіндік береді.

Қазіргі таңда агроөнеркәсіп өндірісінде инновациялық үрдістерді бейімдеу арқылы және аумақтың табиғи, өндірістік және ғылыми-техникалық әлеуеттерін үйлесімді пайдалану факторларын есепке ала отырып, агроөнеркәсіп өндірісін жүргізуге бағытталған.

Агроөнеркәсіп өндірісінде инновацияны игеру тәжірибесі негізінде технологиялық, техникалық құралдар мен қондырғылар, нақты агроклиматтық және өндірістік жағдайларды есепке ала отырып өсімдіктің жаңа немесе жетілдірілген сорты мен нәсілді малдарды қолдану қажет. Сол үшін инновациялық үрдістерді дамыту, инновациялық қызметтердің жаңа түрлерін құру, агроөнеркәсіп өндірісінің аймақтық ерекшеліктерін есепке алу, ғылыми техникалық және инновациялық саясатты қалыптастыруға әдістемелік жанасуларды негіздеу өте өзекті мәселеге айналуда және өз шешімін табуды қажет етеді. [31]

Агроөнеркәсіп өндірісінде ең көп таралған инновация кәсіпорындарды басқару және ұйымдастыру, егін шаруашылығы, мал шаруашылығы, ветеринария, механизация, электрофикация және өндірісті автоматтандыру, ауыл шаруашылық өнімдерін өңдеу және сақтау болады. Ұлттық шаруашылық жүйесінде инновациялар мен инновациялық қызметтерді игерудің негізгі теориялық және методологиялық аспектілерін ТМД елдерінің ғалымдары Л. Абалкин, Н. Кандратьев, Б. Санто, Б. Твисс, Р. Фатхудинов, Х. Фримен, И. Шевченко, Й. Шумпетер, М. Хучек, Ю. Яковц және басқалардың еңбектерінде қарастырылған.

Дамыған елдердің тәжірибесін үйренудегі жүйелік және нақты тарихи көзқарас агроөнеркәсіп саласына инновацияны ендіру мен инновациялық қызметтерді атқаруға жаңаша қарастыруға мүмкіндік береді және ауыл шаруашылығы саласында инновациялық қызметті үйлесмді ұйымдастыру және оны дамыту үлгілерін ұсыну үшін негіз болып табылады.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.