Халықтардың қоныстану географиясы

Жоспар
Кіріспе

1 Халықтардың қоныстану географиясының зерттейтін бағыттары
2 Халықтардың қоныстану географиясы құрамының күрделіленуі

Халықтардың қоныстану географиясы – Жер шары бойынша халықтың таралу заңдылықтарын зерттейтін ғылым, экономикалық географияның бірсаласы. Әр түрлі әлеуметтік, экономикалық, тарихи және табиғи жағдайлардағы халықтың құрамын, елді мекендердің қалыптасуы мен дамуының кеңістіктегі ерекшеліктерін қарастырады.
Халықтардың қоныстану географиясының зерттейтін бағыттары:
халықтың табиғи қозғалысының, демографиялық құрылымының аймақтық ерекшеліктерін;
халықтың әлеуметтік және этникалық құрамын;
еңбек ресурстары мен оларды пайдалануды;
көші-қон бағытын, қарқыны мен құрамын;
халықтың тығыздығын және аумақ бойынша қоныстануын зерттейді.
Дүние жүзінің әртүрлі аймақтарындағы халықтың тыныс-тіршілігі ежелден бері саяхатшылардың назарында болғанымен, 18 ғасырға дейін халықтар елтанушылық бағытта танымдық-сипаттамалық түрде ғана зерттелді.

Пән: География
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 2 бет
Таңдаулыға:

Халықтардың қоныстану географиясы
Халықтардың қоныстану географиясы – Жер шары бойынша халықтың таралу заңдылықтарын зерттейтінғылым, экономикалық геогр афияның бір саласы. Әр түрлі әлеуметтік, экономикалық, тарихи және табиғи жағдайлардағы халықтың құрамын, елді мекендердің қалыптасуы мен дамуының кеңістіктегі ерекшеліктерін қарастырады.
Халықтардың қоныстану географиясының зерттейтін бағыттары:
халықтың табиғи қозғалысының, демографиялық құрылымының аймақтық ерекшеліктерін;
халықтың әлеуметтік және этникалық құрамын;
еңбек ресурстары мен оларды пайдалануды;
көші-қон бағытын, қарқыны мен құрамын;
халықтың тығыздығын және аумақ бойынша қоныстануын зерттейді.
Дүние жүзінің әр түрлі аймақтарындағы халықтың тыныс-тіршілігі ежелден бері саяхатшылардың назарында болғанымен, 18 ғасырға дейін халықтар елтанушылық бағытта танымдық-сипаттамалық түрде ғана зерттелді.
Сол замандағы халықтардың қоныстану географиясы мазмұнындағы еңбектерде кереғар бағыттағы қағидалар да орын алды. Мәселен, 18 ғасырдың соңында ағылшын діндары Т.Мальтустің Халықтың қоныстану ұстанымы очеркі трактатында халықтың тез өсуі нәтижесінде тағам жетіспеушілігі туындайды, сол себепті оның тууын тежеуші зұлмат күш керек, – деп адамзат баласына жат теріс пиғылдағы тұжырымға келді. 19 ғасырда географияғылымынан антропог еография бағыты бөлініп шықты. Оның негізін салушы неміс ғалымы Ф.Ратцель халық ты табиғатқа тікелей тәуелді тұрғыдан қарастырып, оны биогеография ғылымының саласы ретінде ұсынды. Ал француздық адамдар географиясы мектебін құрушы Видаль де ла Блаш адам мен табиғат арақатынасын тарихи, экономикалық, психологиялық, тағы да басқа факторлармен байланыста түсіндірді. КСРО-да Халықтардың қоныстану географиясы жеке сала ретінде 1940 жылдардан дами бастады. ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.