Экожүйелердің табиғи дамуы

Жоспар
Кіріспе

Кіріспе
1. Экожүйелердің табиғи дамуы
2. Экожүйелердің құрылымы
3. Қазақстандағы экожүйелер

Пайдаланылған әдебиеттер

Экожүйе. Экожүйедегі жағдайының ішіндегі қайтымсыз құрауыштардың құрылымдық өзара үдерістерсіз бірқатар тозуының функционалдық байланыстың қауымдастық- жеке белгілері сипаттамалары қайтымсыз тар құрылымы- болуы мүмкін бұзылуы ның бұзылуы.
Трофикалық жүйе – Фитофагтар- Фитофагтар Тұрақты (ауыт- үлес массаның дың үлес үлес қулар норма өзгеруі массасының массасының шегінде) 50%-ға ар- 20%-ға артуы, туы, зоофазоофагтар мен тар мен сап- сапрофагтар- рофагтар дың үлес үлес масса-массасының сының 50%-20%-ға азаюы ға азаюы 10) аумақтың экологиялық жай-күйінің индикаторы ретінде өсімдіктердің жай-күйін бағалау үшін көрсеткіштер.
Кез келген табиғи экожүйенің биотикалық құрауышы ретінде өсімдіктер экожүйенің құрылымдық-функционалдық ұйымдастыруында және оның шекарасын анықтауда шешуші рөл атқарады. Өсімдіктер тек қана қоршаған ортаның бұзылуына өте сезімтал емес, сондай-ақ антропогендік әсер ету нәтижесінде аумақтың экологиялық ахуалының өзгеруін неғұрлым көрнекі көрсетеді. Өсімдіктердің жай-күйін бағалау критерийлері географиялық жағдайларға және экожүйелердің типтеріне байланысты айрықшаланады. Бұл ретте өсімдік жамылғысының құрылымындағы да (тамырлы қауымдастықтар ауданының кемуі, ормандылықтың өзгеруі), өсімдік қоғамдастығы мен жеке түрлердің (популяциялар) деңгейіндегі де қолайсыз өзгерістер ескеріледі: түрлік құрамның өзгеруі, қауымдасу мен доминанттар ценопопуляцияларының жастық спектрінің нашарлауы.

Пән: Экология, Қоршаған ортаны қорғау
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 8 бет
Таңдаулыға:

Жоспар

Кіріспе
1. Экожүйелердің табиғи дамуы
2. Экожүйелердің құрылымы
3. Қазақстандағы экожүйелер

Пайдаланылған әдебиеттер

1. Экожүйелердің табиғи дамуы

Экожүйе. Экожүйедегі жағдайының ішіндегі қайтымсыз құрауыштардың
құрылымдық өзара үдерістерсіз бірқатар тозуының функционалдық байланыстың
қауымдастық- жеке белгілері сипаттамалары қайтымсыз тар құрылымы- болуы
мүмкін бұзылуы ның бұзылуы.
Трофикалық жүйе – Фитофагтар- Фитофагтар Тұрақты (ауыт- үлес массаның дың
үлес үлес қулар норма өзгеруі массасының массасының шегінде) 50%-ға ар- 20%-
ға артуы, туы, зоофазоофагтар мен тар мен сап- сапрофагтар- рофагтар дың
үлес үлес масса-массасының сының 50%-20%-ға азаюы ға азаюы 10) аумақтың
экологиялық жай-күйінің индикаторы ретінде өсімдіктердің жай-күйін бағалау
үшін көрсеткіштер.
Кез келген табиғи экожүйенің биотикалық құрауышы ретінде өсімдіктер
экожүйенің құрылымдық-функционалдық ұйымдастыруында және оның шекарасын
анықтауда шешуші рөл атқарады. Өсімдіктер тек қана қоршаған ортаның
бұзылуына өте сезімтал емес, сондай-ақ антропогендік әсер ету нәтижесінде
аумақтың экологиялық ахуалының өзгеруін неғұрлым көрнекі көрсетеді.
Өсімдіктердің жай-күйін бағалау критерийлері географиялық жағдайларға және
экожүйелердің типтеріне байланысты айрықшаланады. Бұл ретте өсімдік
жамылғысының құрылымындағы да (тамырлы қауымдастықтар ауданының кемуі,
ормандылықтың өзгеруі), өсімдік қоғамдастығы мен жеке түрлердің
(популяциялар) деңгейіндегі де қолайсыз өзгерістер ескеріледі: түрлік
құрамның өзгеруі, қауымдасу мен доминанттар ценопопуляцияларының жастық
спектрінің нашарлауы.
Түрлер-индикаторлар популяциясының тығыздығы – негізгі антропогендік
факторларға жоғары сезімталдық білдіретін экожүйе жай-күйінің маңызды
көрсеткіштерінің бірі. Антропогендік әсердің нәтижесінде қолайсыз түрлер-
индикаторлар популяциясының тығыздығы төмендейді, ал оң түрлер-
индикаторларда – артады. Антропогендік жүктеменің шекті мәні түр-индикатор
популяциясы тығыздығының 20%-ға, ал сыни мәнінің – 50%-ға төмендеуін
(немесе артуын) есептеген жөн.
Ценопопуляцияның (ЦП) елеулі параметрлерінің бірі жастық аспекті – ЦП-
ға әртүрлі жас жағдайындағы дарақтардың қатысу үлесі. Жас жағдайы
морфологиялық белгілер кешенінің негізінде не оны анықтау көп қиындық
тудырмайтын жағдайда абсолюттік жас негізінде белгіленеді.
Параметр антропогендік әсерлердің әртүрлі нысандарына – тура да (жаю,
бұтау, техногендік әсер етулер), жанама түрде де – экотопты өзгерту арқылы
ден қояды.
Өсімдіктердің жай-күйін тіршіліктің табиғи ортасына антропогендік
жүктеме деңгейінің индикаторы ретінде қарастыруға болады (техногендік
шығарындылармен ағаштардың немесе қылқан жапырақтардың зақымдануы, жайылым
өсімдіктерінің жобалық жамылғысының және өнімділігінің кемуі).
Жобалық жамылғының өзгеруі өсімдіктерге антропогендік әсердің әртүрлі
типтерінің нәтижесінде болады, олардың ең бастылары фитоценоздың
механикалық бұзылуы (жаю, рекреация және т.б.) және популяция түрлерінің
тіршілік ету жай-күйінің метаболизм және су теңгерімі үдерістерінің өзгеруі
арқылы өзгеруіне әкеліп соғатын химиялық әсер ету болып табылады.
Негізгі орман құраушы түрлер сүрегінің ағаштарының кемуі қанағатсыз орман
шаруашылығы қызметінің нәтижесінде орман экожүйелерінің тозу процесі туралы
куәландырады.
Орман өрттері орман экожүйелерінің ауқымды аудандарының тозуына әкеліп
соғатын қауіпті фактор болып табылады. Орманның қайта қалпына келуі кемінде
10 жыл ішінде жүретін ауқымды өртеңдер экожүйедегі қайтымсыз өзгерістердің
белгісі болып табылады. Орман дақылдарының жай-күйін бағалаған кезде
аумақтың өңірлік ерекшеліктерін, ең алдымен, орманның табиғи қалпына келу
мүмкіндігін ескеру қажет.
Агроценоз жай-күйінің кейбір критерийлері аумақтың тұтастай алғанда
қолайсыз экологиялық жағдайы туралы куәландырады: егістерде зиянкестердің
дамуы, егістердің жойылуы және басқалары. Бұл критерийлерді пайдаланған
кезде міндетті түрде егістердің жойылу себептерін көрсету және картада
қолайсыз өзгерістердің ареалдарын көрсету қажет.
Қорықтар өсімдіктерінің зақымдануы тіршілік ету ортасындағы қосалқы
өңірлік және өңірлік сипаттамаға ие өзгерістер туралы куәландырады. Өсімдік
жамылғысының сапалы және сандық сипаттамаларының өзгеруі тек қана өсімдік
қоғамдастығының табиғи жай-күйімен салыстырғанда объективті түсіндіріле
алады. Бұл ретте аялық деп зерттелетін аумаққа өзінің табиғи-ландшафттық
сипаттамалары бойынша ұқсас салыстырмалы бұзылмаған учаскелер түсініледі.
аумақтың экологиялық жай-күйінің индикаторы ретінде фаунаның жай-күйін және
жануарлардың гендік қорының өзгеруін бағалау үшін көрсеткіштер
Жануарлар дүниесі жай-күйінің критерийлері және көрсеткіштері зооценоз және
жануарлардың жеке түрлерінің (популяциялардың) деңгейінде қарастырылады.
Тұтастай алғанда зооценоздың жай-күйін бағалау критерийі ретінде,
алуантүрліліктің өзгеруін осы критерий молшылықты бағалаумен байланысты, ал
көптеген жануарлардың саны циклдық өзгерістерге ұшырайтындығын ескере
отырып есептеу қажет.
Экологиялық төтенше қанағаттанарлық зілзала экологиялық жағдайы.
Биологиялық алуан түрліліктің азаюы, 50-ден астам 50 – 5 5-тен кем
бастапқыдан %. Антропогендік жүктеменің түрі-индика-50-ден астам 50 – 20 20-
тен кем торы популяциясының тығыздығы, жылдық кезеңді салыстырып бағалау
үшін уақытша қадамды анықтау қажет. Әртүрлілікті бағалау мына формула
бойынша есептелетін Симпсон (D) критерийі бойынша жүргізіледі: мұнда P1 .
Pn – бірлік үшін алынған жиынтық молшылықтағы әрбір түрдің үлесі. Осы
бағалауды жүргізу үшін барлық фауна бойынша деректерді пайдалану міндетті
емес, олар бойынша сенімді ақпараты бар түрлердің өзіндік топтарын
талдаумен шектелуге болады.
Жануарлар түрлерінің шаруашылық-маңызды түрлерінің өзгеруі орташа
есеппен 10 жылдық бөлік үшін абсолюттік сан бойынша деректерді пайдаланып
бағаланады және статистикалық өңдеуді талап етеді. Антропогендік жүктеменің
түрлері-индикаторлары популяциясы тығыздығының өзгеруін бағалаған кезде
олардың әсерге әртүрлі ден қоюын ескеру қажет: орнықты түрлердің
популяциясы өзінің санын арттыратын, ал антропогендік жүктемеге сезімтал
түрлер популяциясы оны кемітетін болады.

Аумақты бағалау үшін биохимиялық көрсеткіштер
Биохимиялық тұрғыдан экологиялық қолайсыз аумақтарды қоршаған табиғи
ортаның құрамдас бөлігінің химиялық элементтік құрамының күрт өзгеруімен
биохимиялық провинциялар ретінде қарастыруға болады. Бұл провинциялардың
шығу тегі тек қана табиғи емес, техногендік де болуы мүмкін.
Аумақтың экологиялық жай-күйін бағалау үшін ортаның әртүрлі құрамдас
бөліктерінде C:N, Ca:P, Ca:Sr құрамы қатынасының өзгеру көрсеткіштерін,
сондай-ақ сынама алаңдарынан өсімдік шабындарындағы және өсімдіктердегі
уытты және биологиялық белсенді микроэлементтер құрамының деңгейін
пайдалану ұсынылады.
Негізгі көрсеткіштер: 1 Топырақтардағы C:N қатынасы 4-тен кем 4 – 8
жер беті суларында 4-тен кем 4 – 8-кем немесе 20-дан астам немесе 20 – 16
өсімдіктерде 4-тен кем 4 – 8 өсімдік жемдерде 4-тен кем 4-тен кем немесе
немесе 8 – 1616-дан астам
Өсімдік шабындарындағы және өсімдік азықтарындағы химиялық элементтердің
құрамы: сынап, 10-нан астам 10 – 1,5 кадмий, қорғасын, күшән, сурьма,
никель, хром, ЕРД артуы бойынша;
Селен, мгкг жеңіл-құрғақ зат; 0,02-ден кем немесе 0,02 – 0,05
0,5-тен астам фтор, мгкг жеңіл-құрғақ зат; 2-ден кем 2 – 10 немесе немесе
50 – 200 200-ден астам мыс, мгкг жеңіл-құрғақ зат; 3-тен кем 3 – 5 немесе
100-ден астам 80 – 100 таллий, бериллий, барий, аядан асу 10 астам 10-1,5
бойынша
Қосымша көрсеткіштер:
Ауытқыған ландшафтты ескергендегі азықтағы Ca:P 0,1 немесе 10
0,4–0,1 немесе 5–10 қатынасы (алымы). % (бөлімі) 20 20
Ауытқыған ландшафты ескергендегі өсімдіктер мен азықтағы Ca:Sr қатынасы
(алымы), 1 10–1% (бөлімі) 20 20
Өсімдік шабындарындағы және өсімдік азығындағы биологиялық
маңызды микроэлементтер құрамының деңгейі, мгкг: жеңіл-құрғақ заттар:
мырыш 10-нан кем 10 – 30 немесе 500-ден астам 100 – 500
темір 20-дан кем 20 – 50 немесе 500-ден астам 200 – 500 молибден 0,2-ден
кем 0,2 – 2 немесе 50-ден астам 10 – 50-ден астам
кобальт 0,1-ден кем 0,1 – 0,3 немесе 50-ден астам 5 – 50
бор 0,1-кем кем 0,1 – 0,3 немесе 300-ден астам 30 – 300

2. Экожүйелердің құрылымы
Кез келген бірлестіктің тіршілігі абиотикалық факторлардың тірі
организмдерге әсері мен жекелеген түрлердің өзара қарым-қатынастарына
негізделген. Бірлестік немесе биоценоз дегеніміз – түрлердің қатар тіршілік
ететін популяциялардың жиынтығы. Бірлестік өлі табиғат факторларымен
(абиотикалық факторлармен) бірлесіп экожүйені құрайды.
Экожүйе – бұл өте кең ұғым. Жаңбырлы тропикалық орман мен батпақ,
шіріп жатқан ағаш түбірі мен құмырысқа илеуі, ауыл жолдарындағы шалшық
сулар мен өзенін мекендеушілері бар оңаша тұрған ағаш – бұталардың барлығы
да әртүрлі табиғи экожүйелер. Жасанды экожүйелер де болады, мысалы,
ауылшаруашылық алқаптары, аквариум, фирма. Шекарасын өсімдік бірлестігі
анықтаған экожүйені, мысылы, ементоғай, шалғын, шыршалы орман, қайыңды
шоқтоғайды – биогеойеноз деп атаймыз. Жершарындағы биогеоценоздардың бүкіл
жиынтығы ғаламдық экожүйені немесе биосфераны құрайды.
Кез келген экожүйенің кеңістіктік, түрлік және экологиялық
құрылымдары болады.
Экожүйенің кеңістіктік құрылымы.
Биогеоценоздардың, демек, экожүйелердің көпшілігінің кеңістіктік
құрылымы өсімдіктердің белдеулер бойынша орналасуымен анықталады. Мысалы,
жапырағы түскен кәдімгі орман ағашты, бұталы, шөптесін және топырақүсті
белдеулерді ажыратуға болады. Топырақ тереңіне үңілген кезде өсімдік
тамырлары түзетін қабаттарды көруге болады, оларда жерасты жануарлардың
әралуан түрлері мекендейді. Экожүйенің мұндай кеңістіктік құрылымы
һсімдіктерге күн жарығы мен топырақ ресурстарын тиімді пайдалануға, ал
жануарлар мен микроорганизмдерге әртүрлі экологиялық қуыстарды иемденіп,
қатар тіршілік етуге мүмкіндік береді.
Кез келген экожүйенің құрамында екі негізгі құрылымдық бөлікті
ажыратуға болады: абиотикалық орта немесе биотоп деп аталатын өлі табиғат
факторларының кешені және барлық тірі организмдердің жиынтығы – биоценоз.
Биоценоз өз кезегінде зооценоз жануарлар бірлестігі, фитоценоз өсімдіктер
бірлестігі және микробоценозға микроорганизмдер бірлестігіне бөледі. Биотоп
та біркелкі жүйе емес, ол әртүрлі абиотикалық факторлардан тұрады, олар
қосыла отырып белгілі бір климаттық, географиялық, ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.