Байтұрсынұлы Ахмет



1 БАЙТҰРСЫНҰЛЫ АХМЕТ
2 Өмірбаяны
3 Шығармалары
4 Әдебиеттану
5 Аудармалары
6 Түркітану
Байтұрсынұлы Ахмет (1873-1937) - қазақтың ұлы ағартушысы, ірі ғалым-лингвист, түріктанушы, ақын, аудармашы, әдебиет жинаушы һәм зерттеуші, бірқатар оқулықтар мен оқу құралдарының авторы. Туған жері – бұрынғы Торғай уезінің Тосын болысы (Қазіргі Қостанай облысының Жангелдин ауданындағы Ақкөл ауылы). Батырлықты, билікті салт қылған ірі мінезді адамдары көп ортада туып, өскен Ахметтің тәрбиесі мал бағып, күйбің тірлік кешкен өзге қазақы ортадан бөлектеу еді. Әділетті жақтау, қиянатқа төзбеу - атадан балаға қалған мұра секілді қасиет еді мұнда. Әділеттің ісін тізіп, әріге бармай-ақ, беріден қайырсақ, әкесі Байтұрсынның параға сатылып, аулына қиянат жасаған Торғай уезінің начальнигі, «кәрі ояз» атанған Яковлевті сабап, басын жаруы да сол қасиеттің құдіреті болатын. Осы қасиет Ахметті де өз ортасынан суырып алып, күрес жолына салды. Патша өкіметінің зұлым саясатын, халқына жасап отырған көрнеу зорлық-зомбылығын, қорлығын көріп, біліп отырып, жан бағып, жайына жүре алмады. Бар оқығаны: ауылдағы екі жылдық, Орынбордағы төрт жылдық мұғалімдер мектептерімен шектелгеніне қарамастан, «өзге оқыған мырзалар шен іздеп жүргенде, қорлыққа шыдап, құлдыққа көніп, ұйқы басқан қалың қазақтың ұлт намысын жыртып, ұлттық арын жоқтаған патша заманында жалғыз-ақ Ахмет еді. Қазақтың ол уақыттағы кейбір оқығандары уез, губерния соттарына күш салып, тілмәш болып, кейбірі арын сатып ұлықтық іздеп жүргенде, Ахмет қазақ ұлтына жанын аямай қызмет қылды…, халықтың арын іздеп, өзінің ойға алған ісі үшін бір басын бәйгеге тікті» (С. Сейфуллин). Ол замана ағымымен кетпей, өзгелер құсап қазақ халқын бай, кедейге бөлмей, тұтас жақсы көрді, намысын бірдей жыртты, арын бірге жоқтады. Ол отаршылықтың озбыр саясатына қарсы халықты ояту үшін халықты ағартудан басқа жол жоқ екенін, надандықпен, қараңғылықпен күресу керектігін толық түсініп, бар ғұмырын осы жолға арнады. Қуғын-сүргінге түсті - мұқалмады; түрмеге қамалды – жасып, жұқармады. Мұғалім болып, бала оқытып, жас ұрпақтың көзін ашты; газет шығарып, мақала жазып, ұйқыдағы ұлтын оятып, замана аңғарын түсіндірді; өлең жазып, мақсат-мүддесін танытты, түрлі қызмет істеп, үлгі - өнегеге көрсетті, Ол өзі атқарған үлкенді–кішілі қызметті де, сабақ берген мектепті де, мақаласы мен өлеңдерін шығарған баспа орындарын да – бәрін-бәрін халқына қалтқысыз қызмет етудегі өз идеясын, өз саясатын жүзеге асырудың құралы етті. «Ахаң ашқан қазақ мектебі, Ахаң түрлеген ана тілі, Ахаң салған әдебиеттегі елшілдік ұраны – «Қырық мысал», «Маса»; «Қазақ» газетінің қан жылаған қазақ баласына істеген еңбегі, өнер-білім, саясат жолындағы қажымаған қайраты, біз ұмытсақ та, тарих ұмытпайтын істер болатын»

Пән: Тарихи тұлғалар
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 8 бет
Таңдаулыға:   
    
БАЙТҰРСЫНҰЛЫ АХМЕТ
Байтұрсынұлы Ахмет (1873-1937) - қазақтың ұлы ағартушысы, ірі ғалым-
лингвист, түріктанушы, ақын, аудармашы, әдебиет жинаушы һәм зерттеуші,
бірқатар оқулықтар мен оқу құралдарының авторы. Туған жері – бұрынғы Торғай
уезінің Тосын болысы (Қазіргі Қостанай облысының Жангелдин ауданындағы
Ақкөл ауылы). Батырлықты, билікті салт қылған ірі мінезді адамдары көп
ортада туып, өскен Ахметтің тәрбиесі мал бағып, күйбің тірлік кешкен өзге
қазақы ортадан бөлектеу еді. Әділетті жақтау, қиянатқа төзбеу - атадан
балаға қалған мұра секілді қасиет еді мұнда. Әділеттің ісін тізіп, әріге
бармай-ақ, беріден қайырсақ, әкесі Байтұрсынның параға сатылып, аулына
қиянат жасаған Торғай уезінің начальнигі, кәрі ояз атанған Яковлевті
сабап, басын жаруы да сол қасиеттің құдіреті болатын. Осы қасиет Ахметті де
өз ортасынан суырып алып, күрес жолына салды. Патша өкіметінің зұлым
саясатын, халқына жасап отырған көрнеу зорлық-зомбылығын, қорлығын көріп,
біліп отырып, жан бағып, жайына жүре алмады. Бар оқығаны: ауылдағы екі
жылдық, Орынбордағы төрт жылдық мұғалімдер мектептерімен шектелгеніне
қарамастан, өзге оқыған мырзалар шен іздеп жүргенде, қорлыққа шыдап,
құлдыққа көніп, ұйқы басқан қалың қазақтың ұлт намысын жыртып, ұлттық арын
жоқтаған патша заманында жалғыз-ақ Ахмет еді. Қазақтың ол уақыттағы кейбір
оқығандары уез, губерния соттарына күш салып, тілмәш болып, кейбірі арын
сатып ұлықтық іздеп жүргенде, Ахмет қазақ ұлтына жанын аямай қызмет қылды...,
халықтың арын іздеп, өзінің ойға алған ісі үшін бір басын бәйгеге тікті
(С. Сейфуллин). Ол замана ағымымен кетпей, өзгелер құсап қазақ халқын бай,
кедейге бөлмей, тұтас жақсы көрді, намысын бірдей жыртты, арын бірге
жоқтады. Ол отаршылықтың озбыр саясатына қарсы халықты ояту үшін халықты
ағартудан басқа жол жоқ екенін, надандықпен, қараңғылықпен күресу
керектігін толық түсініп, бар ғұмырын осы жолға арнады. Қуғын-сүргінге
түсті - мұқалмады; түрмеге қамалды – жасып, жұқармады. Мұғалім болып, бала
оқытып, жас ұрпақтың көзін ашты; газет шығарып, мақала жазып, ұйқыдағы
ұлтын оятып, замана аңғарын түсіндірді; өлең жазып, мақсат-мүддесін
танытты, түрлі қызмет істеп, үлгі - өнегеге көрсетті, Ол өзі атқарған
үлкенді–кішілі қызметті де, сабақ берген мектепті де, мақаласы мен
өлеңдерін шығарған баспа орындарын да – бәрін-бәрін халқына қалтқысыз
қызмет етудегі өз идеясын, өз саясатын жүзеге асырудың құралы етті. Ахаң
ашқан қазақ мектебі, Ахаң түрлеген ана тілі, Ахаң салған әдебиеттегі
елшілдік ұраны – Қырық мысал, Маса; Қазақ газетінің қан жылаған қазақ
баласына істеген еңбегі, өнер-білім, саясат жолындағы қажымаған қайраты,
біз ұмытсақ та, тарих ұмытпайтын істер болатын

Өмірбаяны

Байтурсынұлы, Ахмет (1873—1938) — ақын, әдебиет зерттеуші ғалым,
түркітанушы, публицист, педагог, аудармашы, қоғам қайраткері

Туған жері — бұрынғы Торғай уезінің Тосын болысы (қазіргі Қостанай
облысының Жангелдин ауданындағы Ақкөл ауылы).
1882—84 жж. ауыл мектебінде оқыды. 1890 ж. Торғайдағы екі кластық, орыс-
қазақ училищесін, 1895 ж.
мұғалімдер мектебін бітірген.
1895—1909 ж. Ақтөбе, Қостанай, Қарқаралы уездеріндегі мектептер мен орыс-
қазақ училищелерінде мұғалімдік қызмет атқарады.
1909 ж. патша үкіметінің саясатына наразылық білдіргені үшін Семей
түрмесіне жабылып, 1910 ж. жер аударылды.
1913 ж. Орынборда Қазақ газетін ұйымдастырып, 1917 жылдың аяғына дейін
оның редакторы болды.
Патша үкіметі құлатылғаннан кейін ұлт-азаттық қозғалыс күшейеді. 1918-19
жж. Алашорда қатарында болады. 1919 ж. маусымның 24 Қазақ өлкесін
басқаратын Әскери-революциялық комитеттің мүшелігіне тағайындалады.
1922-25 жж. Қазақстан Халық ағарту комиссариаты жанындағы ғылыми-әдеби
комиссияның төрағасы, Халық ағарту комиссары, Бүкілресейлік ОАК-ның, ҚР ОАК-
нің мүшесі, Түркістан Компартиясы ОК-нің органы Ақ жол газетінде
қызметкер.
1925-29 ж. Қазақ халық ағарту институтында (Ташкент) және ҚазПИ-де оқытушы
болды.
1929 ж. маусымында қамауға алынып өзі Архангельск облысына жер аударылған,
ал жұбайы мен қызы Томскіге жіберілген. 1934 ж. Қызыл Крест комиссиясында
қызмет еткен Е. Пешкованың (Максим Горькийдің зайыбы) қолдаухатымен Ахмет
Байтұрсынұлы босатылған. Сол кезде ол жанұясымен бірге Алматыға қайта
оралған. 1937 ж. қазан айында Ахмет Байтұрсынұлы тағы да қамауға алынған,
екі айдан соң, желтоқсанның 8 халық жауы есебінде атылған.
Сәкен Сейфуллин баға беріп, Ахмет Байтұрсынұлы туралы былай депті:
...Өзге оқыған мырзалар шен іздеп жүргенде, қорлыққа шыдап, құлдыққа көніп,
ұйқы басқан қалың қазақтың ұлт намысын жыртып, ұлттық арын жоқтаған патша
заманында жалғыз-ақ Ахмет еді. Қазақтың ол уақыттағы кейбір оқығандары уез,
губерния соттарына күш салып, тілмәш болып, кейбірі арын сатып ұлықтық
іздеп жүргенде, Ахмет қазақ ұлтына жанын аямай қызмет қылды... халықтың арын
іздеп, өзінің ойға алған ісі үшін бір басын бәйгеге тікті.
Мұхтар Әуезов депті:
Ахаң ашқан қазақ мектебі, Ахаң түрлеген ана тілі, Ахаң салған әдебиеттегі
елшілдік ұраны – Қырық мысал, Маса ; Қазақ газетінің қан жылаған
қазақ баласына істеген еңбегі, өнер-білім, саясат жолындағы қажымаған
қайраты, біз ұмытсақ та, тарих ұмытпайтын істер болатын.
Бірақ зорлықпен, күшпен дегенін болдырып үйренген большевиктер бұл ақиқатты
теріске шығарып, оның есімін де, еңбегін де тарихтан өшіруге тырысып бақты.
Оны бар ғұмырын адал қызмет етуге арнаған туған халқына жау етіп көрсетіп,
халық жауы деген жалалы жамылғыны жауып, атқызды, атын атағандарды
қуғынға салды. Бәрібір олар мақсатына жете алмады. Жала – бұлт, шындық –
күн екен, заманы қайта туып, шындықтың шұғыласы өз нұрын төкті. Ұлтын
сүйген ұлтжанды Ахаң, Ахмет Байтұрсынұлы өз халқымен қайта табысты.

Шығармалары

Байтұрсынұлы шығармашылық жұмысын өлең жазудан бастаған. Онда ол еңбекші
халықтың ауыр халін, арман-тілегін, мұң-мұқтажын көрсетіп, жұртшылықты
оқуға, білім-ғылымға, рухани биіктікке, адамгершілікке, мәдениетті
көтеруге, еңбек етуге шақырады. Патшалық Ресейдің қанаушылық-отаршылдық
саясатын, шенді-шекпендінің алдында құлдық ұрған шенеуніктердің опасыздығын
сынады.
Ақынның алғашқы өлеңдері Қырық мысал атты аударма жинағында 1909 ж. Санкт-
Петербургте жарық көрді. Бұл кітабы арқылы қалың ұйқыда жатқан қараңғы елге
жар салып, олардың ой-санасын оятуға бар жігер-қайратын, білімін жұмсайды.
Ақын әрбір аудармасының соңына өзінің негізгі ойын, айтайын деген түйінді
мәселесін халқымыздың сол кездегі тұрмыс-тіршілігіне, мінезіне,
психологиясына сәйкес қосып отырған.
Байтұрсынұлының екінші кітабы — Маса (1911). Бұл кітапқа енген
өлеңдерінде ақын қараңғылық, надандық, шаруаға енжарлық, кәсіпке марғаулық
сияқты кемшіліктерді сынады. Көптеген өлеңдері сол кездегі ағартушылық
бағытпен үндес болды. Ол Шоқан, Абай, Ыбырай қалыптастырған дәстүрлерді,
гуманистік, демократиялық бағыттағы өрісті ойларды өзінше жалғастырушы
ретінде көрінді. Қоршаған ортаға ойлана, сын көзімен қарайды, қоғам қалпына
көңілі толмайды. Қазақ салты, Қазақ, қалпы, Досыма хат, Жиған-
терген, Тілек батам, Жауға түскен жан сөзі, Бақ т.б. өлеңдерінің
мазмұны осыны танытады. Кітаптың ішкі сазы мен ой өрнек, сөз орамы қазақ
поэзиясына тән өзіндік жаңалық, ерекше өзгеріс әкелді.

Әдебиеттану

Халық ауыз әдебиетінің үлгілерін жинап жарыққа шығаруда Байтұрсынұлы зор
еңбек сіңірді. Әдебиет саласындағы алғашқы зерттеуі деп оның Қазақ
газетінің 1913 жылғы үш санында шыққан Қазақтың бас ақыны деген көлемді
мақаласын атауға болады. Онда қазақ халқының рухани өмірінде Абайдың аса
ірі тұлға екені, өмірбаяны, шығармаларының мазмұн тереңдігі, ақындық
шеберлігі, поэтикасы, орыс әдебиеттерімен байланысы туралы ойлы пікірлер
айтылған, ақын мұрасының эстетикалық қадір-қасиеттері ашылған. Қазақтың
эпостық жыры Ер Сайында алғы сөз бен түсініктемелер жазып, оны 1923 ж.
Москвада шығарды.
Қазақ ауыз әдебиетінде молынан сақталған жоқтау-жырларын арнайы жүйелеп,
сұрыптап, 1926 ж. 23 жоқтау деген атпен жеке кітап етіп жариялады.
Байтұрсынұлының қазақ әдебиеттану ғылымы мен әдебиет тарихы жөніндегі
тұңғыш көлемді еңбегі — Әдебиет танытқыш (1926). Мұнда көркем сөз
өнерінің табиғаты, сыры, мазмұны, ерекшеліктері, жанрлары, жаңа терминдер,
ұғымдар жайлы жан-жақты зерттеулер, тұжырымдар сөз болды. Бұл еңбегінде
Байтұрсынұлы ауыз әдебиеті мен жазба әдебиетінің әлеуметтік, қоғамдық мән-
маңызын ашудан гөрі адамгершілік, эстетикалық әсемдік әуенін талдауға
көбірек көңіл бөлген. Сондай-ақ мұнда жазба әдебиеттегі ағымдар, әдістер
туралы ой-түйіндер айтылған. Кітаптың бірінші бөлімі Сөз өнерінің ғылымы
деп аталады да, онда көркем сөздің толып жатқан қыры мен сыры, тараулар мен
тармақтар, тіл әуезділігінің қыруар шарттары, сөздің өлең болатын мәнісі,
өлең айшықтары, шумақ түрлері, тармақ тұлғалары, бунақ буындары,
ұйқастығы т.б. сөз етіледі.
Екінші бөлімі Қара сөз бен дарынды сөз жүйесі деп аталады да, көркем қара
сөз табиғаты, оның тараулары — шежіре, заман хат, өмірбаян, мінездеме,
тарихи әңгіме, әліптеме, әліптеу тәртібі — ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
А. Байтұрсынұлы және ХХ ғасыр басындағы орыс тілші ғалымдары
Қазақ орыс ғалымдары – ахмет байтұрсынұлы туралы
Ахмет Байтұрсынов қоғам қайреткері
Ахмет Байтұрсынұлы өмір белестері, тарихы
А.Байтұрсынұлы және терминология мәселелері
Ахмет Байтұрсынұлы аудармашы
Ахмет Байтұрсынұлы шығармаларының тарихи маңызы
Ғалым, ағартушы, тілші - Ахмет Байтұрсынов
Ахмет Байтұрсынұлының педагогикалық көзқарастары
Ахмет Байтұрсынұлы - қазақ тіл білімінің негізін қалаушы
Пәндер